Nadopiekuńcze dzieci: 6 błędów edukacyjnych, które je uszkadzają
Pragnienie, aby chcieć, aby dzieci cieszyły się największą częścią tego etapu życia może z zadziwiającą łatwością doprowadzić do nadopiekuńczości dziecka .
Co na początku może wydawać się prostą pomocą i wsparciem emocjonalnym, czasem powiększa i zalewa prawie wszystkie dziedziny życia dzieci nie może rozwinąć niezbędnych umiejętności osobistych, aby zdobyć autonomię krok po kroku
A jeśli nadopiekuńczość jest tak szkodliwa, to po części dlatego, że nie zawsze łatwo jest odróżnić ją od naturalnej dobroci, którą dorośli wykazują najmłodszym. Dlatego bardzo ważne jest rozpoznanie oznak, że dziecko jest pozbawione możliwości rozwoju psychologicznego, tak jak powinno, poprzez podstawową naukę.
Obrona edukacyjna i nadopiekuńczość dziecka
Poniżej możesz zobaczyć wiele częstych błędów, które kryją się za wyglądem zepsute i nadopiekuńcze dzieci .
1. Załóżmy, że edukacja jest sprawą szkolną
Niektórzy rodzice zakładają, że jedynymi wyzwaniami, przed którymi stoją najmłodsze dzieci w domu, są te w szkole. To znaczy, jedynym miejscem, w którym powinni starać się robić rzeczy, jest to między murami szkoły poza tymi rodzicami lub opiekunami musi oferować wszystkie możliwe udogodnienia jako "odszkodowanie" .
Ale to nie działa w ten sposób; Główne kompetencje intelektualne i emocjonalne uczą się poza szkołą, a to oznacza, że trzeba podjąć wysiłek, aby rozwijać się po zakończeniu godzin szkolnych.
2. Unikaj konfliktów za wszelką cenę
Niektórzy rodzice i nauczyciele wolą unikać problemów, rezygnując z możliwości negocjowania z dziećmi, gdy pojawia się konflikt interesów. Ideą tej strategii jest to, że dziecko to dziecko lub dziewczyna spontanicznie uświadomi sobie, że działał kapryśnie .
Rezultaty tego nie są oczywiście tak pozytywne, jak można by się spodziewać po tej logice. W rzeczywistości taka naiwna strategia przekłada się na coś bardzo prostego: maluchy zawsze sobie z tym radzą ... przynajmniej na krótką metę, ponieważ zawsze robienie tego, co się chce, jest najkrótszą drogą do nadopiekuńczości i braku autonomia
3. Przekonanie, że frustracja jest zła
Wizja dziecka, które odczuwa dyskomfort lub pewną frustrację, może stać się prawie nie do zniesienia dla niektórych dorosłych, którzy szybko zaoferują swoją pomoc i ochronę.
Jest to jednak wygodne stracić strach przed możliwością, że ktoś przechodzący dzieciństwo może doświadczyć frustracji , jeśli pojawi się szybko.
Frustracja jest czymś, co najmłodsi powinni umieć przewidzieć i nauczyć się zarządzać, ponieważ w przeciwnym razie, gdy nikt nie może im pomóc, wszystko stanie się piłką i będą musieli spróbować uczyć się wymuszonymi marszami, co robić, bez wcześniejszego doświadczenia w sprawa
4. Zaufaj na oślep w zastępczym uczeniu się
Niektórzy rodzice i wychowawcy uważają, że prosty fakt rozwiązania problemu dziecka przed ich oczami sprawia, że uczą się tej lekcji i mogą powtórzyć tę strategię w przyszłości.
To prawda uczenie się poprzez to, co widzimy inni, lub nauczanie zastępcze (koncepcja opracowana przez psychologa Alberta Bandurę), jest jednym z mechanizmów, dzięki którym dostosowujemy się do wyzwań stawianych przez życie, zarówno w dzieciństwie, jak i podczas pozostałych etapów życia. Jednak samo to nie wystarczy i nie może być jedyną modalnością uczenia się.
Aby dobrze opanować konkurencję, musisz wziąć udział w problemach, w których trzeba ją zastosować. Będzie to znane każdemu, kto próbował nauczyć kogoś nauki komputerowej: przejąć kontrolę nad myszą i pokazać sekwencję kliknięć koniecznych do wykonania operacji, czyli natychmiastowe zapomnienie przez biednego ucznia, jeśli nie jesteś zaznajomiony z programem.
5. Podstawowy błąd priorytetów
Innym powszechnym błędem, który wytwarza małe nadopiekuńcze, jest założenie, że celem edukacji jest dobre dobro dla chłopca lub dziewczynki, aby ustanowić silną więź uczuciową.
Ta więź afektywna jest bardzo ważna, ale sama w sobie nie jest celem nauczania. W tym celu Szkodliwe jest nagradzanie braku inicjatywy i bezczynności i konieczne jest podejmowanie rozsądnych i możliwych do przyjęcia wyzwań, które dzieci mogą wykonać. To nie tylko sprawi, że uczą się, ale także sprawią, że poczują się dobrze, zauważając poczucie podboju za każdym razem, gdy coś pójdzie dobrze i, oczywiście, będzie korzystne dla ich poczucia własnej wartości.
6. Konkurs na mim
Aby je kształcić, konieczne jest zbadanie i zastanowienie się nad powodami, które prowadzą nas do traktowania dzieci tak jak my.
I w tym zadaniu analizowania motywacji ważne jest, abyśmy przestali zastanawiać się, czy zbytnio rozpieszczamy dziecko po prostu ze względu na obraz społeczny wytworzony przez edukację kogoś, kto jest zawsze z wszystkimi jego potrzebami ( niekoniecznie szczęśliwy).
Zwłaszcza w przypadku rodziców, ten konkurs na mim, który prowadzi do porównania leczenia oferowanego dzieciom, z którymi przyjaciele i sąsiedzi szukają własnego, może być wielką pokusą, której należy unikać; W końcu każda osoba ma nierzetelny i nierzeczywisty obraz tego, jak są wykształceni w domach innych ludzi.
