Panofobia: objawy i leczenie tego dziwnego rodzaju fobii
Wszyscy obawiamy się czegoś w tym życiu. W niektórych przypadkach nawet ten lęk przybrał formę autentycznej fobii, która może nas ograniczyć w mniejszym lub większym stopniu i która może być ukierunkowana na jakiś konkretny bodziec, czy też nie. Pająki, wzrosty, krew lub zastrzyki, publiczne wystąpienie, zamknięte przestrzenie, samoloty lub niemożność uzyskania pomocy, jeśli mamy kryzys lękowy, są typowymi przykładami fobii.
Ale teraz wyobraź sobie, że wszystko nas przeraziło. Że ciągle boimy się, że coś się stanie. Tak się dzieje z tymi ludzie, którzy prezentują panofobię lub omnifobię .
- Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"
Panofobia: lęk przed wszystkim
Panofobię lub omnifobię rozumie się jako typ fobii, który jest nieco szczególny. W rzeczywistości może być uważany za jeden z najdziwniejszych rodzajów fobii. Czy fobie te zazwyczaj odnoszą się do istnienia wysokiego poziomu lęku lub paniki w stosunku do bodźca lub rodzaju konkretnej stymulacji, która jest uznawana za irracjonalną i nieproporcjonalną w stosunku do poziomu rzeczywistego ryzyka związanego z danym bodźcem? , Obecność danego bodźca generuje wysoki poziom lęku, do tego stopnia, że podmiot unika sytuacji, w których może się pojawić i unika jego pojawiania się.
Jednakże, chociaż w panofobii, jeśli znajdziemy poprzednie reakcje, prawda jest taka nie ma żadnego konkretnego bodźca, aby je sprowokować , A raczej wszystko staje się fobią. Mielibyśmy do czynienia z paniką i przerażeniem, ciągłym i nieokreślonym, bez ustalonego obiektu, który to wyjaśnia, który pozostaje ciągły w czasie.
Podobnie możliwe jest obserwowanie fluktuacji strachu pomiędzy różnymi bodźcami, które są bardziej fobiczne niż inne, w zależności od sytuacji. Panofobia nie jest obecnie rejestrowana jako fobia w klasyfikacjach diagnostycznych, takich jak Diangostic i Statistics Manual of Mental Disorders (lub DSM) lub International Classification of Diseases (ICD), ale może wejść w kategorię innych nieokreślonych zaburzeń lękowych .
- Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje zaburzeń lękowych i ich cechy"
Zakłócenia w życiu codziennym i w ciele
Jeśli konkretna i specyficzna fobia może stać się bardzo dezaktywująca, oczywiste jest, że panofobia niesie wysoki poziom cierpienia, frustracji i zmęczenia tym, którzy cierpią na nią. Ma także potencjał do generowania zmian we wszystkich istotnych obszarach: osoba może bać się wszystkiego, co postrzega, zarówno ze świata zewnętrznego, jak i od wewnątrz, i cierpi z powodu ciągłego niepokoju i izolacji. Rodzina, przyjaciele, praca lub czas wolny są bardzo ograniczone, a osoby w okolicy mogą nie rozumieć sytuacji danej osoby.
Często zdarza się, że z czasem pojawiają się objawy depresyjne, niskie poczucie własnej wartości i samopoznanie oraz różne zmiany somatyczne. Na poziomie fizycznym obecność tachykardia, przyspieszenie rytmu oddechowo-krążeniowego, pocenie się, dolegliwości żołądkowo-jelitowe wymioty, bóle głowy, zawroty głowy i omdlenia są częste (jak ma to miejsce w przypadku innych fobii przeciwko bodźcom fobicznym). Trzeba pamiętać, że ten poziom ciągłego pobudzenia może być szkodliwy dla organizmu, wyczerpując nasze zasoby i utrudniając koncentrację i utrzymanie energii.
Przyczyny tego zaburzenia
Przyczyny tego zaburzenia nie są do końca znane, a panofobia jest bardzo nietypowa i niewiele jest na ten temat badań. Można jednak wziąć pod uwagę hipotezę o wysokim poziomie pobudliwości podstawowego mózgu, zwłaszcza w układzie limbicznym, który mógł wchodzić w interakcje z wieloma traumatycznymi przeżyciami. Z upływem czasu strach generowany przez takie interakcje byłby uogólniony na większość bodźców a nawet uchwycenie rzeczywistości jako czegoś niebezpiecznego w całości.
Również uwarunkowanie i uczenie się modeli rodziców niezwykle niepewnych i o wysokim poziomie lęku i strachu w sposób ciągły lub o niewielkiej zdolności do zapewnienia uczuciu bezpieczeństwa lub uczucia do dziecka, może przyczynić się do tego faktu.
Związek z innymi zaburzeniami psychicznymi
Panofobia często była powiązana z różnymi, bardzo znanymi warunkami psychiatrycznymi. W rzeczywistości często jest identyfikowany (choć nie jest dokładnie taki sam) z uogólnionymi zaburzeniami lękowymi lub GAD, w których utrzymuje się ciągły niepokój i niepokój w obliczu codziennych obaw, których podmiot nie może kontrolować. którego oczekiwania się lękają (często nadając mu nadmierną wagę w stosunku do możliwego stania się).
Innym zaburzeniem, z którym jest ściśle związany, jest schizofrenia ten lęk może objawiać się wszystkim z upływem czasu zarówno u pacjentów z pogorszeniem, jak iu osób z wysokim poziomem pobudzenia. Zwykle jest raczej wtórnym, a nie definiującym objawem tego zaburzenia.
Wreszcie, wiąże się także z pogranicznym zaburzeniem osobowości, charakteryzującym się intensywną i przepełnioną emocjonalnością, wysoce labilną i w której ci, którzy cierpią na nią, mają wielkie trudności w radzeniu sobie z emocjami. Jest to powszechny objaw obecności przewlekłych uczuć głębokiej pustki, a także rozpaczy na myśl o porzuceniu i wykonywaniu różnych zachowań, aby tego uniknąć, urojeniowych pomysłów oraz agresywnych i samookaleczających się postaw.
Leczenie panofobii
Biorąc pod uwagę wyżej wymienione cechy panofobii, jej leczenie może wydawać się bardziej skomplikowane niż w przypadku innych fobii. Ale to nie znaczy, że nie można zwalczyć tego problemu.
Podobnie jak w przypadku wszystkich innych fobii, Terapia ekspozycji staje się naprawdę przydatną techniką , Istnieje jednak trudność: ustalenie hierarchii ekspozycji. W tym przypadku bodziec fobiczny jest niespecyficzny iw wielu przypadkach pacjenci nie są w stanie określić, czego się boją. Podczas gdy zwykle koncentrujemy się na jednym rodzaju fobii, w tym przypadku jest to znacznie mniej prawdopodobne. Tak więc w tego typu fobii, na które dany przedmiot powinien być narażony, odpowiada uczucie lęku, o którym mowa, możliwość zastosowania różnych lęków, które go opowiadają.
Ponadto systematyczna desensytyzacja jest bardzo przydatna , w której podmiot musi nauczyć się emitować zachowanie niezgodne z lękiem lub strachem. Jeśli to konieczne, w celu ułatwienia procesu i skrajnej kontroli warunków ekspozycji, można wykorzystać ekspozycję w rzeczywistości wirtualnej.
Restrukturyzacja kognitywna jest kolejną z najczęściej stosowanych technik i może być bardzo przydatna. Wyjaśnij przekonania podmiotu o sobie, w odniesieniu do świata i jego sytuacji, aby spróbować później zaproponować alternatywne interpretacje i stopniowo zintegrować je z psychiką pacjenta, może pozwolić na lepszą samokontrolę i z czasem niższy poziom aktywacji nerwowej ,
Pomocne może być także programowanie neurolingwistyczne i technika samokształcenia, dzięki temu, że przeprogramowując sposób, w jaki wyrażamy siebie i samopomocy, które sami sobie dajemy, możemy zwizualizować siebie z bardziej pozytywnej i samolubnej perspektywy.
Ważna jest także nauka technik relaksacyjnych. W skrajnych przypadkach może być wymagane nawet zastosowanie leków w celu kontrolowania poziomu aktywacji fizjologicznej, chociaż należy podjąć pracę, aby zbadać pochodzenie, jakie może mieć ten lęk i przeprowadzić terapie, takie jak te wspomniane powyżej.
