Schizofrenia paranoidalna: objawy, leczenie i możliwe przyczyny

Schizofrenia jest jednym z najbardziej znanych zaburzeń psychotycznych u większości ludzi i jednym z najbardziej upośledzonych psychicznie zaburzeń psychicznych w historii. Chociaż obecnie istnienie schizofrenii jest uważane za pojedynczą jednostkę diagnostyczną, prawdą jest, że jeszcze kilka lat temu podzielono ją na kilka typów. Wśród nich jest schizofrenia paranoidalna , o których będziemy mówić w tym artykule wyjaśniającym związane z tym objawy, sposoby leczenia i ich możliwe przyczyny.

• Powiązany artykuł: "Co to jest psychoza? Przyczyny, objawy i leczenie"

Schizofrenia

Schizofrenia jest zaburzeniem psychicznym typu psychotycznego charakteryzujące się obecnością w ciągu co najmniej sześciu ciągłych miesięcy objawów, w których halucynacje, urojenia, zmiany językowe, katatonię, spłaszczenie afektywne lub zmiany nastroju, zubożenie myśli lub brak motywacji, muszą wystąpić w ciągu co najmniej jednego miesiąca. pojawiają się co najmniej jeden z pierwszych trzech.

Te i inne objawy są zwykle podzielone na dwie grupy: objawy pozytywne, które obejmują agregację jakiegoś elementu do normatywnego zachowania (takie jak halucynacje, wykolejenia w języku, halucynacje lub niepokój) i negatywne lub te, które implikują spadek lub deficyt zdolności i umiejętności podmiotu (takie jak afektywne spłaszczenie, apatia lub umysłowe zubożenie).

Ale prezentacja objawów nie jest taka sama dla wszystkich pacjentów ze schizofrenią. W rzeczywistości można znaleźć różne grupy ludzi, którzy przejawiają podobne symptomy do siebie nawzajem i których zmiany są bardzo różne od innych, dlatego tradycyjnie tworzą się różne grupy lub typy schizofrenii i dlaczego nawet dzisiaj (pomimo że różne typy schizofrenii, w tym tę w tym artykule, zostały wyeliminowane w DSM) niektórzy autorzy uważają, że więcej niż schizofrenia powinna mówić o zaburzeniach spektrum psychotycznego .

• Możesz być zainteresowany: "Czym jest schizofrenia? Objawy i leczenie"

Schizofrenia paranoidalna: główne objawy

Schizofrenia paranoidalna jest prawdopodobnie najbardziej znanym i prototypowym typem schizofrenii tego zaburzenia. Uważany jest za taki typ schizofrenii, charakteryzujący się dominującą obecnością objawów pozytywnych, a są to głównie objawy psychiczne, w których pojawiają się halucynacje słuchowe i złudzenia. Osobnik zazwyczaj nie przedstawia innych zmian powszechnych w innych typach schizofrenii, takich jak katatonia, zubożenie myśli lub zmiany mowy lub ruchu.

Ponadto stoimy w obliczu rodzaj schizofrenii powodującej niewielkie pogorszenie funkcji poznawczych (zwykle nie ma objawów negatywnych) i co zwykle ma lepsza reakcja na leczenie.

Zasadniczo stwierdzamy, że halucynacje pacjentów z tym zaburzeniem słuchowym, często w postaci głosów trzeciej osoby, które mówią o temacie i które mają tendencję do posiadania pejoratywnych i groźnych treści dla tego tematu. Te halucynacje i ich treść wydają się być prześladowcze , pacjent czuje, że coś lub ktoś zamierza je skrzywdzić i może wywoływać reakcje lęku, udręki lub agresji (choć wbrew temu, co dyktuje popularna wiara, możliwość niespodziewanej agresji jest stosunkowo niska i zwykle występuje u pacjentów nie podążają za leczeniem i wysoką impulsywnością).

Temat ma tendencję do rave z powodu tych halucynacji, tworząc narrację o zniekształconej rzeczywistości w oparciu o te spostrzeżenia. Podmiot może rozwinąć przekonanie, że jest prześladowany lub opętany , Mogą również pojawić się złudzenia wielkości, a nawet typu mesjańskiego, uważając się za bóstwo lub kogoś o wielkich uprawnieniach lub posiadającego prawdę, której nikt inny nie zna. Nierzadko zdarza się, że pojawiają się również złudzenia kradzieży lub czytania myśli.

Przyczyny

Dokładne przyczyny schizofrenii, niezależnie od tego, czy uważamy ją za pojedynczą chorobę, czy też rozdzielimy ją na różne typy, są dziś nadal nieznane. Nie oznacza to, że nie istnieją różne modele i hipotezy na ten temat, z których niektóre są następujące.

Z biologicznego punktu widzenia zaproponowano istnienie czynników genetycznych jako predysponujących do zaburzeń, które generują problemy różnicowania i migracji neuronów w całym rozwoju. U osób cierpiących na schizofrenię niektóre zmiany funkcjonalne i anatomiczne obserwuje się na poziomie mózgu które zostały zaproponowane jako wyjaśnienie manifestacji objawów.Na przykład obserwuje się istnienie większej objętości komór mózgowych i struktur, takich jak hipokamp i ciało migdałowate, wraz z dopływem krwi, który jest mniejszy niż zwykle w płatach czołowych i istnienie asymetrii między tymi czasowymi.

W tym sensie rozważamy także model trzech sieci, w których znaleźlibyśmy hipofunkcjonalną sieć neuronową na poziomie struktury czołowej, hiperfunkcję struktur limbicznych i ciągłą aktywację tzw. Sieci domyślnej, sieci neuronowej aktywowanej w brak aktywności innej sieci (tylko ta lub inna aktywność może być obecna, nie jednocześnie) i że u osób ze schizofrenią będzie ona trwale aktywna (co powoduje, że niekompatybilne są zwykłe sieci neuronowe).

Możliwe przyczyny objawów

Na poziomie symptomów jedna z najbardziej znanych hipotez mówi nam o tym zmiany w układach dopaminergicznych : pozytywna symptomatologia byłaby związana z nadmiarem lub nadczynnością szlaku mezolimbicznego, podczas gdy negatywny objaw byłby związany z deficytem tego hormonu w szlaku mezokoronowym. W odniesieniu do podtypu paranoidalnego najbardziej widoczna i widoczna zmiana wystąpiłaby na poziomie mezolimbicznym i nie może być żadnych zmian w szlaku mezokorycznym.

Zauważono również pewne powiązanie z porodem, przy czym częstość występowania tego zaburzenia jest wyższa u dzieci urodzonych w zimie. Inne teorie mówią o możliwym występowaniu niektórych wirusów lub chorób podczas ciąży, które w niektórych przypadkach mogłyby zmienić rozwój płodu, na przykład grypy (coś, co byłoby związane z poprzednią teorią).

Na poziomie psychologicznym wskazuje się, że czynniki biologiczne przypuszczałyby trwałą wrażliwość, która mogłaby zostać aktywowana w zależności od możliwości lub niemożności przystosowania się do życiowych i stresujących okoliczności, przed którymi stoi podmiot.

Wreszcie, w odniesieniu do zjawiska słyszenia głosów że osoby ze schizofrenią paranoidalną często doświadczają, oprócz wyżej wymienionego nadmiaru dopaminy w szlaku mezolimbicznym, spekulacje zostały dokonane z rozłączeniem między przedczołowym a regionami, które generalizują mowę, głosy będące samoczynnie generowanymi treściami umysłowymi przypisywanymi zewnętrznym przyczynom: rozłączenie sprawiłoby, że treści słowne nie były rejestrowane jako część świadomego działania.

Leczenie

Chociaż objawy schizofrenii paranoidalnej mogą wydawać się bardziej spektakularne i uderzające niż objawy innych typów, prawda jest taka stoimy w obliczu jednego z modów schizofrenii, które mają najlepsze rokowanie (biorąc pod uwagę, że nie mają one tak dużego ryzyka pogorszenia funkcji poznawczych jak inne podtypy z objawami negatywnymi) i że mają lepszą reakcję na leczenie. Pomimo tego, obecnie nie ma sposobu leczenia tego zaburzenia, ale stosowane terapie i terapie koncentrują się na kontroli objawów i zapobieganiu wybuchom psychotycznym.

Interwencja narkotykowa

Na poziomie farmakologicznym, ludzie, którzy cierpią z tego powodu są leczeni środkami przeciwpsychotycznymi lub neuroleptykami , które mają na celu korektę nadmiaru dopaminy w szlaku mezolimbicznym poprzez blokowanie jej receptorów. Chociaż w schizofrenii paranoidalnej zwykle nie występują objawy negatywne, zaleca się stosowanie leków atypowych, ponieważ mają one mniej skutków ubocznych niż te klasyczne. Lek będzie konieczny w sposób ciągły, będąc bardzo ważnym nie tylko w leczeniu ogniska psychotycznego, ale także w zapobieganiu nowym epidemiom.

• Powiązany artykuł: "Rodzaje leków przeciwpsychotycznych (lub neuroleptyków)"

Interwencja z terapią psychologiczną

Na poziomie psychologicznym psychoedukacja ma fundamentalne znaczenie twarzy ca ułatwia przestrzeganie zaleceń terapeutycznych i zrozumienie objawów i zmian, które cierpią. Konsekwencje i psychoedukacja rodziny i bezpośredniego otoczenia są również fundamentalne, co musi obejmować charakter problemu, ewentualne wskaźniki przyszłego pojawienia się ogniska i wytyczne, które należy zastosować, jeśli się pojawi. Empatia i aktywne słuchanie zarówno podmiotu, jak i otoczenia są fundamentalne, rozwiązują wątpliwości i nadają przestrzeń ekspresji myśli i emocji.

Jeśli chodzi o psychologiczne leczenie halucynacji, nie można zastosować terapii Skupiając terapię na głosach Slade, Haddock i Bentall , Działanie tej terapii opiera się na tym, że pacjent stopniowo koncentruje uwagę na różnych elementach głosów, które słyszy, pogłębiając je, aby stopniowo to osiągnąć, podmiot przestaje przypisywać je elementom lub podmiotom zewnętrznym i przenosi je do swojej własnej mentalnej treści. Zwykle zaczynaj od skupienia się na charakterystyce danego głosu (ton, głośność, jeśli głos jest męski lub żeński ...), aby kontynuować pracę nad treścią i wreszcie na przekonaniach, że dana osoba ma o nich.

Chociaż jest to coś, co większość profesjonalistów już zna i powinno wziąć pod uwagę, warto wspomnieć, że fundamentalne jest nie banalizowanie lub sugerowanie, że same głosy są czymś nieistniejącym lub ich wyobraźnią: podmiot naprawdę postrzega je jako coś zewnętrznego, Chociaż są to treści mentalne, których nie przypisuje się sobie, jest to coś, co może generować wysoki poziom cierpienia. Bardzo pożyteczne jest również sprawienie, by ten temat widział, że głosy, cokolwiek mówią, nie mogą wyrządzić prawdziwej szkody.

Bibliografia:

• Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. Piąta edycja. DSM-V. Masson, Barcelona.
• Vallina, O. i Lemos, S. (2001). Skuteczne terapie psychologiczne dla schizofrenii. Psicothema, 13 (3); 345-364.

Schizofrenia - niezwykła choroba psychiczna #18 PSYCHE /Poznaj swój umysł/ (Kwiecień 2024).