Choroba Parkinsona: przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie
Parkinson to najczęstsza choroba neurodegeneracyjna po chorobie Alzheimera. Szacuje się, że około 1% osób w wieku powyżej 60 lat cierpi na to zaburzenie.
Chociaż uważa się, że choroba Parkinsona ma przyczyny genetyczne dlatego trudno jest im zapobiec lub wyleczyć, istnieją terapie zdolne do złagodzenia ich objawów i opóźnienia związanego z tym pogorszenia stanu fizycznego i poznawczego, zwłaszcza leków takich jak lewodopa.
- Powiązany artykuł: "10 najczęstszych zaburzeń neurologicznych"
Czym jest choroba Parkinsona?
Choroba Parkinsona atakuje regiony mózgu wytwarzające dopaminę, neuroprzekaźnik która pozwala na dobrowolne i precyzyjne (dokładne) ruchy oprócz innych funkcji niezwiązanych z umiejętnościami motorycznymi.
Główne objawy tej choroby, opisane przez Jamesa Parkinsona w 1817 roku, obejmują trzęsie się w spoczynku, sztywność mięśni i upośledzenie mowy i chodzenia.
Parkinson zwykle zaczyna się od 50 do 60 lat , chociaż nie jest niczym niezwykłym, że zaczyna się od lat 30. Przebieg tej choroby jest przewlekły i zwykle powoduje poważną niepełnosprawność u osoby, która cierpi po około 10 latach.
Podczas gdy niektóre zabiegi mogą złagodzić objawy, po rozwinięciu choroba Parkinsona nie ma lekarstwa.
Przyczyny tej patologii
Objawy choroby Parkinsona są konsekwencją degeneracji podkorowych struktur mózgu , Zniszczenie neuronów dopaminergicznych zwojów podstawnych, szczególnie regionu znanego jako "istota czarna", utrudnia wiele funkcji poznawczych i motorycznych.
Przyczyny choroby Parkinsona są nieznani , Wiadomo, że istnieje składnik genetyczny, ponieważ 15% osób z rozpoznaniem ma bliskich krewnych, którzy również cierpią lub cierpieli na to zaburzenie.
Rozwój Parkinsona jest prawdopodobnie spowodowany przez połączenie mutacji w kilku genach , Ekspozycja na niektóre toksyny, takie jak obecne w pestycydach, herbicydach i metalach ciężkich, jest również uważana za czynnik ryzyka, chociaż znaczenie tych czynników środowiskowych wydaje się być mniejsze niż w przypadku genetyki.
- Powiązany artykuł: "Części ludzkiego mózgu (i funkcje)"
Objawy
Pierwsze objawy choroby Parkinsona zwykle obejmują lekkie drżenia, które nasilają się stopniowo , To samo dzieje się z resztą symptomów, które są również związane z ruchem.
Innymi wczesnymi objawami są sztywność ramion podczas chodzenia, trudności w wyrażaniu dźwięków i brak wyrazu twarzy ("twarz maski" charakterystyczna dla tej choroby).
Następnie wszystkie te objawy nasilają się wraz ze wzrostem stopnia zaangażowania mózgu, ewoluując w wielu przypadkach do rozpoznania otępienia spowodowanego chorobą Parkinsona.
1. Resztki drżenia
Resztki drżenia są powolne i szerokie występują w części ciała, która nie wykonuje żadnego ruchu , Są one bardzo charakterystyczne dla choroby Parkinsona, do tego stopnia, że w wielu przypadkach nazywa się je "drżeniem parkinsonowskim".
Zwykle zaczynają się w jednej z rąk, ale wraz z postępem choroby rozprzestrzeniają się one na obie ręce i mogą również wpływać na nogi i głowę.
Ogólnie drżenie spoczynkowe występuje wraz ze sztywnością mięśni i spowolnieniem ruchowym, aw mniejszym stopniu występują podczas ruchów dobrowolnych.
2. Sztywność mięśni
Zwiększenie napięcia mięśniowego, które występuje w wyniku choroby Parkinsona, z kolei prowadzi do sztywności mięśni, które ogranicza ruchy i powoduje ból .
Charakterystyczne dla Parkinsona jest to, że znamy je jako "sztywność koła zębatego", co oznacza, że gdy inna osoba porusza dotkniętymi kończynami pacjenta, zatrzymują się, wykazując nadmierny opór, jakby coś blokowało stawy. Jednak problem tkwi nie w stawach, ale w schematach aktywacji mięśni, które układ nerwowy nakazuje w czasie rzeczywistym.
3. Bradicinesia (spowolnienie motoryczne)
Choroba Parkinsona progresywnie utrudnia ruchy, zwłaszcza kończyn. To zmniejsza zdolność wykonywania prostych zadań ręcznych , które za każdym razem są wykonywane wolniej. Utrudnia to również siadanie i chodzenie.
Z drugiej strony, trudności spowodowane przez te trudności motoryczne powodują również, że nie ma skłonności do poruszania się, tak, że objawy motoryczne są dodawane efekt psychologiczny, który pokrywa się z poprzednim.
4. Utrata ruchów automatycznych
Zaangażowanie zwojów podstawy powoduje postępującą utratę automatycznych ruchów u osób z chorobą Parkinsona. Przejawia się to w brak migotania, uśmiechu i wahania ramion podczas chodzenia .
5. Problemy postawy i równowagi
W chorobie Parkinsona występują odruchy postawy, co powoduje ugięta i zgięta postawa co z kolei powoduje brak równowagi lub niestabilności postawy, ułatwiając upadki i utrudniając podróżowanie. Ponadto, w przypadku upadków, unikaj upadku na ziemię z całą masą, a następnie wstań również koszty więcej.
6. Upośledzenie marszu
Jedną z najbardziej widocznych konsekwencji wspomnianych problemów motorycznych są zmiany w marszu. Ludzie z chorobą Parkinsona zwykle podejmują krótsze kroki, zaciągają się stopami i poruszają mniej rękami podczas chodzenia.
Trudności występują we wszystkich fazach marszu, tak więc nie tylko fakt chodzenia jest skomplikowany, ale także zdolność do chodzenia, skręcania i zatrzymywania się.
7. Trudności w mowie
Niektóre z najczęstszych problemów mowy w przypadkach Parkinsona są spadek objętości i trudności w wymowie , pochodzące z zaburzeń motorycznych w narządach artykulacyjnych.
Podobnie zmienia się prozodia, mowę można przyspieszyć (taquifemia), a niektóre słowa i wyrażenia można kompulsywnie powtarzać (palilalia). Objawy te wydają się być częstsze w przypadkach, w których choroba Parkinsona ma demencję.
W rezultacie życie społeczne osoby jest uszkodzone, a czasami predysponuje do szukania izolacji.
8. Demencja
Zmiany spowodowane przez chorobę Parkinsona w mózgu mogą spowodować jej rozwój specyficzna forma demencji tej choroby .
Demencja rozpoznawana jest w 20-60% przypadków choroby Parkinsona, chociaż w pozostałych przypadkach może również wystąpić niższy stopień pogorszenia funkcji poznawczych. Demencja spowodowana chorobą Parkinsona jest szczególnie prawdopodobna, jeśli pacjent jest mężczyzną, jego wiek jest zaawansowany, początek jego zaburzenia jest spóźniony lub nie reaguje dobrze na leczenie.
W porównaniu z chorobą Alzheimera, najczęstszą przyczyną ciężkiego upośledzenia funkcji poznawczych, w demencji ruchowej, zmiany motoryczne mają większe znaczenie na początku. To wynika to z deficytu dopaminy własne Parkinsona. Wręcz przeciwnie, objawy poznawcze są bardziej intensywne we wczesnych stadiach choroby Alzheimera.
Jednak wraz z postępującym pogorszeniem choroby Parkinsona nasilają się objawy poznawcze, takie jak utrata pamięci i urojenia. Różne typy demencji różnią się między nimi mniej, gdy są w zaawansowanym stadium.
Zapobieganie i leczenie
Nie jest jasne, czy można zapobiec wystąpieniu tej choroby. Niektóre badania sugerują, że spożywanie kofeiny i zielonej herbaty zmniejsza ryzyko choroby Parkinsona.
Jest również powiązany praktyka ćwiczeń aerobowych o umiarkowanej intensywności w wieku dorosłym, z mniejszą szansą rozwinięcia się tej choroby w starszym wieku. Jednak na razie nie udało się potwierdzić skuteczności profilaktycznej tego sportu, a to samo dzieje się z kofeiną i zieloną herbatą.
Po wystąpieniu choroby Parkinsona jej objawy można złagodzić, stosując różne rodzaje leczenia. Leczenie tego zaburzenia odbywa się głównie przy pomocy leków zwiększających poziom dopaminy w organizmie.
Lewodopa jest najczęściej stosowanym lekiem w leczeniu choroby Parkinsona, zwłaszcza w początkowych fazach , Ten związek zwiększa stężenie dopaminy. W miarę postępu choroby lewodopa może stracić skuteczność, w takim przypadku zastępowana jest agonistami dopaminy, takimi jak pramipeksol i ropinirol.
Inne formy leczenia, takie jak chirurgia, są mniej skuteczne niż lewodopa i podobne leki. Ćwiczenia fizyczne i techniki relaksacyjne również pomagają w utrzymaniu mobilności w większym stopniu, opóźniając postęp choroby Parkinsona.
