Ludzie z AIDS: to są ich specjalne potrzeby
Zespół nabytego niedoboru odporności lub AIDS jest jedną z największych pandemii na całym świecie, które istnieją dzisiaj, będąc wciąż dzisiaj nieuleczalną chorobą o ogromnym nasileniu. Cierpienie na AIDS jest ciężkim ciosem dla tych, którzy cierpią na niego, będąc bardzo poważnym stanem, w którym każda infekcja może się skomplikować na niebezpieczny poziom i bez leczenia, nawet śmiertelnie.
W przypadku braku leczenia leczniczego zapobieganie tej chorobie jest fundamentalne i dostępna jest ogromna ilość informacji na temat zarówno AIDS, jak i infekcji wirusem ludzkiego upośledzenia odporności (który je wytwarza).
Ale pomimo tego, że istnieją duże kampanie profilaktyczne, wiele osób nie tylko wie, co to jest dokładnie, ani nie rozumie emocjonalnego cierpienia tych, którzy cierpią z tego powodu. Czym jest ta choroba i jak ludzie z AIDS żyją z ich stanem? Jak można leczyć tę chorobę? Porozmawiamy o tym w następujący sposób.
- Powiązany artykuł: "Demencja związana z HIV: objawy, stadia i leczenie"
Objawy nabytego zespołu niedoboru odporności
Nazywany jest syndrom nabytego niedoboru odporności lub AIDS do ostatniego etapu zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności lub wirusem HIV, będącym bardzo poważnym zespołem, który pojawia się, gdy układ odpornościowy został praktycznie zniszczony i przestaje być w stanie radzić sobie z infekcjami. Konkretnie ci, którzy go mają, mają pewną liczbę limfocytów T (zwłaszcza CD4 +) poniżej 200 na milimetr sześcienny krwi, coś niewystarczającego do ochrony organizmu przed oportunistycznymi infekcjami lub niektórymi nowotworami (niektóre z nich zwiększają możliwość pojawienia się) ,
Chociaż sama infekcja HIV może nie generować objawów, jeśli ta infekcja prowadzi do AIDS, częste są pojawianie się nagłej i szybkiej utraty wagi, zmęczenie przy minimalnym wysiłku, bóle głowy, gorączki, obrzęki w węzłach chłonnych. biegunka, która może trwać miesiąc, mięsaki kaposiego (guzy naczyniowe w postaci plam i czerwonych zmian, które w rzeczywistości mogą w wielu przypadkach być jednym z najwyraźniejszych objawów AIDS).
Wszystko to spowodowane jest wpływem wirusa , jak również utrata zdolności układu odpornościowego do ochrony się. Ponadto można dodać objawy infekcji oportunistycznych, takich jak gruźlica (główna przyczyna śmierci zarażonych ludzi w krajach afrykańskich).
Powszechne jest, że pojawiają się zmiany neurologiczne lub nerwowe, takie jak spowolnienie ruchowe, mrowienie lub utrata napięcia mięśniowego. W niektórych przypadkach Pojawiają się również zaburzenia poznawcze oraz problemy emocjonalne i behawioralne , a czasami nawet może wywołać szybką demencję, w której pacjent traci zdolności szybko, aż do śmierci kilka miesięcy później.
Wszystko to bez wzięcia pod uwagę głębokiego emocjonalnego wpływu, jaki powoduje fakt przyjęcia diagnozy, który często wywołuje panikę i lęk i może łatwo doprowadzić do cierpienia depresji. Osoba z AIDS może mieć stałe poczucie zagrożenia i zagrożenia , mają poczucie braku kontroli nad sytuacją, beznadziei, poczucia winy i lęku przed swoją przyszłością. W niektórych przypadkach mogą pojawić się również pomysły i próby samobójcze.
Ponadto musi zmierzyć się z sytuacją, w której istnieje śmiertelny potencjał wygeneruje potrzebę zmiany nawyków życia , takie jak przyjmowanie leków lub inne strategie samodzielnego postępowania. Może to również doprowadzić do utraty partnera, pracy lub nawet ograniczenia podróży.
Należy pamiętać, że na szczęście dzisiaj AIDS jest zespołem, który nie musi pojawiać się u osób zarażonych wirusem HIV, ponieważ Istniejące metody leczenia, mimo że nie leczą infekcji, pozwalają na kontrolę , Teraz, przy braku odpowiedniego leczenia, większość ludzi to rozwinie.
Ponadto, gdy nie ma leczenia (szczególnie w krajach o słabym systemie opieki zdrowotnej, jak na biednych obszarach Afryki), AIDS może spowodować śmierć kilka lat po jego pojawieniu się, co jest bardzo poważnym problemem i to powoduje śmierć milionów ludzi nawet dzisiaj (chociaż nie jest tak powszechne w społeczeństwie zachodnim).
- Może jesteś zainteresowany: "5 rodzajów wirusów i ich działanie"
W jaki sposób uzyskują ludzie z AIDS? Contagion
AIDS to, jak powiedzieliśmy, syndrom, który występuje w końcowym i najcięższym stadium zakażenia HIV, który jest przyczyną zespołu nabytego niedoboru odporności. Ta infekcja dociera do organizmu człowieka poprzez kontakt między błonami śluzowymi i zakażonymi płynami , głównie krew i płyny seksualne. Mleko z piersi może również powodować przenoszenie wirusa. Inne płyny, takie jak ślina, kał, śluz, wymioty lub mocz, mają bardzo ograniczone lub żadne obciążenie wirusem.
Zatem infekcja zwykle zachodzi poprzez utrzymywanie seksu bez zabezpieczenia, w którym stykają się one z błonami śluzowymi lub poprzez wspólne używanie strzykawek u narkomanów lub żyletek. Wcześniej był zakażony przez transfuzję krwi, chociaż obecnie nie jest to prawdopodobne.
Można ją również przenosić z matki na dziecko w przypadku kobiet w ciąży w momencie porodu lub podczas karmienia piersią. Jednak przypadkowy kontakt, uściski, pocałunki, dzielenie się sztućcami lub okularami, używanie tej samej toalety lub kąpieli w tym samym basenie nie są zakaźnymi metodami.
Ważne jest, aby o tym pamiętać to, co jest zakaźne, to wirus HIV, a nie sam AIDS , Od infekcji pogarszanie się sytuacji będzie postępowało, rozprzestrzeniając wirusa przez ciało i zwiększając obciążenie wirusem podczas niszczenia limfocytów i układu odpornościowego.
Między innymi występuje zmniejszenie limfocytów (które generują limfocyty), na przykład w przewodzie pokarmowym. Początkowo zwykle objawy nie występują, chociaż na dłuższą metę i jeśli zachorujesz na AIDS, mogą pojawić się wcześniejsze problemy.
Leczenie tej choroby
AIDS jest poważnym stanem, który bez leczenia może spowodować śmierć za kilka lat , Mimo że jest to nadal bardzo poważny stan w obszarach o poziomie sanitarnym, istnieje wystarczająco wiele metod leczenia, które sprawiają, że wskaźnik przeżycia nawet wtedy, gdy HIV prowadzi do AIDS jest znacznie wyższy, a nie jest wyrokiem śmierci jak poprzednio (chociaż nadal jest to poważna choroba).
Pierwszym z zabiegów, które należy wziąć pod uwagę, jest farmakologia, podobnie jak w innych fazach zakażenia, przyjmowanie leków przeciwretrowirusowych niezbędnych do utrzymania szczątków układu odpornościowego, nieznaczne zwiększenie poziomu limfocytów i zmniejszenie miana wirusa do Para, która zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia innych infekcji, poprawiając zarówno długość życia, jak i jego jakość. Do tego jest używany leczenie obejmujące wiele leków przeciwretrowirusowych, takich jak zydowudyna lub tenofowir .
Jest jednak prawdopodobne, że takie leczenie może spowodować zespół zapalny rekonstytucji immunologicznej, zmianę typu zapalnego, która jednak nie uniemożliwia leczenia.
Biorąc pod uwagę, że układ odpornościowy stracił już większość swojej zdolności do obrony przed AIDS, konieczne jest przeprowadzanie okresowych kontroli (co sześć miesięcy lub jeden rok) oraz stosować środki zapobiegawcze w celu uniknięcia w jak największym stopniu nadejścia infekcji oportunistycznych, a także w celu kontrolowania możliwego pojawienia się nowotworów (częstszych i groźnych w przypadku AIDS). Oprócz tego należy podjąć środki, aby zapobiec możliwym uszkodzeniom kości, wątroby i nerek oraz kontrolować i zachęcać do karmienia i unikania narkotyków i alkoholu.
Opieka psychologiczna dla osób chorych na AIDS
Ludzie cierpiący na AIDS cierpią na jedną z najbardziej przerażających chorób na całym świecie, co niewątpliwie i jak już powiedzieliśmy wcześniej, może wywołać szereg poważnych komplikacji emocjonalnych i poznawczych, które mogą nawet pogorszyć ich stan zdrowia. W tym sensie osoby dotknięte tą chorobą mogą wymagać leczenia psychologicznego .
Pierwszą rzeczą, o której należy pamiętać w tych przypadkach, jest to, że podmiot staje w obliczu bardzo niepokojącej sytuacji, wymagającej emocjonalnego powstrzymania i możliwości wyrażania swoich obaw, wątpliwości i myśli w środowisku, w którym nie czują się osądzeni i które generuje wystarczająca pewność. Będzie również potrzebna, szczególnie w przypadku, gdy diagnoza jest nieoczekiwana (na przykład przypadek, w którym do tej pory nie rozpoznano zakażenia), wytyczne psychoedukacyjne, aby zrozumieć, co się dzieje i jakie środki zapobiegawcze należy podjąć.
Konieczne jest przestrzeganie zasad leczenia antyretrowirusowego, a także, w miarę możliwości, zapobieganie nadużyciom i praktykom związanym z ryzykiem.
Nierzadko zdarza się, że niektórzy ludzie z HIV lub AIDS myślą, że ponieważ już są zakażeni, mogą mieć niechronione relacje z innymi osobami z tą samą chorobą, ale faktem jest, że ponieważ istnieje wiele odmian wirusa HIV, generują superinfekcje o wiele bardziej niebezpieczne i trudne do wyleczenia. Psychoedukacja jest nie tylko konieczna dla samego pacjenta , ale może to być również istotne dla par tego i / lub najbliższego otoczenia.
Innym aspektem, który należy podkreślić, jest potrzeba pracy nad znaczeniem AIDS dla pacjenta, jego życiem, stanem zdrowia, znaczeniem, jakie ono daje i jak się z tym czuje.
Oprócz tego konieczne będzie również zbadanie możliwości istnienia istotnych barier, które podmiot podniósł, ograniczając na przykład ich życie towarzyskie z powodu strachu lub izolowania się z powodu poczucia winy lub odrzucenia , W tym sensie ważne jest, aby ocenić, jakie rodzaje barier zostały wygenerowane, dlaczego i jakie są ich skutki w życiu, aby następnie ponownie przemyśleć potrzebę zmiany, która przełamie te bariery i ułatwi jej codzienne funkcjonowanie.
Kolejnym wartym uwagi elementem jest brak percepcji kontroli, a także towarzyskość. Rozwiązywanie problemów i szkolenie umiejętności społecznych może być podstawą, a także programowaniem przyjemnych zajęć.
Bardzo pomocna jest także praca z wartościami i poznawcza restrukturyzacja nieprzystosowanych wierzeń i fałszywych mitów o AIDS. szczególnie w tych przypadkach z problemami lękowymi lub depresyjnymi (szczególnie u osób, u których występuje ryzyko samobójstwa). Innym środkiem, który może im w znacznym stopniu pomóc, są grupy wzajemnej pomocy lub stowarzyszenia osób dotkniętych tą chorobą, ponieważ ułatwiają one zrozumienie i dzielenie się swoimi doświadczeniami, a także możliwość uczenia się różnych sposobów działania lub życia z chorobą.
Bibliografia:
- Avelar, V.Y .; Cornejo, I.B. i Torres, J.D. (2011). Efekty psychologiczne u osób obu płci w wieku od 20 do 50 lat, u których rozpoznano HIV w okresie od stycznia 2006 r. Do czerwca 2010 r. W odniesieniu do fundacji salwadorskiej do walki z AIDS "María Lorena" (CONTRASIDA) z gminy San Salvador University of El Salvador. Wydział Nauk Humanistycznych. Katedra Psychologii
- Gulick, RM. (2016). Terapia antyretrowirusowa ludzkiego wirusa upośledzenia odporności i nabytego niedoboru odporności. W: Goldman L, Schafer AI, eds. Goldman-Cecil Medicine. 25 ed. Filadelfia, Pensylwania: Elsevier Saunders; 2016: rozdz. 388.
- Vyas, J.M .; Zieve, D. Conaway, B. et al. (2017). HIV / AIDS MedlinePlus [Online]. Dostępne na stronie: //medlineplus.gov/english/article/000594.htm.
