Philip Zimbardo: biografia tego psychologa społecznego
Philip Zimbardo (1933-) jest dziś jednym z najpopularniejszych psychologów społecznych. Uznawany jest za swoje teorie związane z sytuacyjnym przypisywaniem zachowań, zachowaniami prospołecznymi, relacją między posłuszeństwem a autorytetem. Jest to szczególnie widoczne w klasycznym i kontrowersyjnym eksperymencie więzienia Stanford, wykonanego w latach 70. w okolicach Uniwersytetu Stanforda.
Następnie zobaczymy biografię Philipa Zimbardo , a także krótki opis eksperymentu, który doprowadził go do uznania na arenie międzynarodowej za jednego z najbardziej reprezentatywnych psychologów społecznych XX wieku.
- Powiązany artykuł: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Philip Zimbardo: biografia tego psychologa społecznego
Philip Zimbardo urodził się 23 marca 1933 r. W Nowym Jorku, na łonie sycylijskiej rodziny mieszkającej w dzielnicy Bronx. W roku 1954 Zimbardo specjalizował się w potrójnym stopniu psychologa, socjologa i antropologa z Brooklyn College .
Następnie podjął studia podyplomowe z zakresu psychologii społecznej i ostatecznie uzyskał doktorat z tego samego obszaru na Uniwersytecie Yale. W tym ostatnim nauczał i robił to samo na Uniwersytecie w Nowym Jorku i na Uniwersytecie Columbia. Był także prezesem Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA) w 2002 roku i otrzymał wiele nagród, które uznają jego badania za jeden z najważniejszych wkładów do psychologii.
Obecnie jest emerytowanym profesorem na Uniwersytecie Stanforda , gdzie służył jako nauczyciel przez 50 lat, a także służy jako nauczyciel na Uniwersytecie w Palo Alto w Kalifornii.
Eksperyment więzienny Stanford
W roku 1971 Philip Zimbardo wraz z innymi badaczami przeprowadził eksperyment, dzięki któremu został uznany za jednego z najbardziej reprezentatywnych psychologów społecznych tamtych czasów.
Jest to eksperyment więzienia Stanford, który miał na celu zbadanie wpływu środowiska społecznego na charakter i działanie człowieka. Przez ten eksperyment chciałem się wykazać w jaki sposób sytuacje społeczne mają wpływ na indywidualne zachowanie .
W bardzo szerokim zakresie eksperyment polegał na symulacji więzienia w obiektach Uniwersytetu Stanforda, ustanawiając różne role dla każdego z 24 mężczyzn, którzy brali udział.
Losowo zostały podzielone na dwie grupy: niektórzy byli strażnikami, podczas gdy inni byli więźniami , Wszyscy oni byli studentami uniwersytetu i byli wcześniej oceniani w celu określenia dobrego stanu zdrowia fizycznego i psychicznego.
- Może jesteś zainteresowany: "Eksperyment w więzieniu Stanford Philipa Zimbardo"
Wyniki i reperkusje
W zamian za udział zaproponowano im wynagrodzenie ekonomiczne, a na początku poproszono ich o noszenie określonych mundurów zgodnie z ich rolą. Więźniowie zostali przewiezieni do więzienia symulującego zatrzymanie. Podczas gdy tam zostali przydzieleni numer i przestrzeń. Z drugiej strony strażnicy nie mogli wykonywać fizycznej przemocy w tym czasie zostali poproszeni o skierowanie więzienia według własnego uznania.
Chociaż eksperyment miał trwać kilka tygodni, musiał zostać zawieszony przed pierwszym, ponieważ każdy z uczestników przejął jego rolę w taki sposób, że narastała poważna dynamika przemocy .
W tym eksperymencie między innymi stwierdzono, że to sytuacja generuje zarówno gwałtowne zachowania, jak i poddanie się władzy. Ponadto, w odniesieniu do wyników, które zostały ujawnione po sfinalizowaniu, Zimbardo został wezwany do złożenia zeznań jako biegły sądowy w procesach upokorzenia, do jakich doszło w Iraku w Abu Ghraib.
Niektóre uwagi krytyczne
Ze względu na warunki, w jakich eksperyment został zaprojektowany i przeprowadzony, Zimbardo i jego współpracownicy otrzymali liczne uwagi krytyczne. Najbardziej rozpowszechnione jest etyczne pytanie o tendencję dużej części badań naukowych generują ciężkie sytuacje stresowe u uczestników, z taką weryfikacją hipotezy .
Z drugiej strony zakwestionowano możliwość generalizacji ich wyników, ze względu na jednorodność użytej próbki. W tym samym sensie kwestionowano obecność uprzedzeń związanych z płcią (na przykład uczestniczyły w nich tylko mężczyźni, w tym sami badacze), a także część rozważań na temat zachowań prospołecznych, które są mierzone na podstawie męskich modeli behawioralnych. ,
Później działa: psychologia bohaterstwa
Obecnie Philip Zimbardo kontynuuje rozwój badań dotyczących zachowań prospołecznych , w szczególności w krytycznych okolicznościach iw odniesieniu do tego, co nazwał "heroizmem". Jest założycielem i prezesem Projektu Heroicznej Wyobraźni (Heroic Imagination Project), w którym "Psychologia bohaterstwa" i trening "heroicznych zachowań" zostały w istotny sposób opracowane.
Polecane prace
Wśród najwybitniejszych dzieł Philipa Zimbardo są The Lucifer Effect: Zrozumienie, jak dobrzy ludzie stają się źli, gdzie analizuje podobieństwa między eksperymentem więziennym Stanford a złym traktowaniem irackiego więzienia w Abu Ghraib , Inne z jego ważnych dzieł są Psychologia i życie, i Paradoks czasu.
Bibliografia:
- American Psychological Association (2018). Philip G. Zimbardo. Źródło: 30 sierpnia 2018. Dostępne pod adresem //www.apa.org/about/governance/president/bio-philip-zimbardo.aspx.
- García Dauder, S. i Pérez Sedeño, E. (2018). Naukowe "kłamstwa" na temat kobiet. Wodospad: Madryt.
- Stanford Prison Experiment (2018). Eksperyment w więzieniu Stanford: studium symulacyjne dotyczące psychologii uwięzienia. Źródło: 30 sierpnia 2018. Dostępne na //www.prisonexp.org.
- Projekt Heroic Imagination (2017). Nasza misja Źródło: 30 sierpnia 2018. Dostępne na //www.heroicimagination.org.
- Sieci - śliskie nachylenie zła (2010). Sieci dla nauki. Źródło: 30 sierpnia 2018. Dostępne pod adresem //www.rtve.es/alacarta/videos/redes/redes-pendiente-resbaladiza-maldad/736047/.
- Szkic biograficzny (2000) Philip G. Zimbardo. Źródło: 30 sierpnia 2018. Dostępne pod adresem //www.zimbardo.com/votezim/bio.html.
- Eagly, A. i Crowley, M (1986). Płeć i zachowania pomagające: przegląd metaanalizy literatury psychologicznej społecznej. Biuletyn Psychologiczny, 100 (3): 283-308.
