Terapia zabaw: podstawy teoretyczne, zastosowania i zastosowanie

Może 2, 2024

Kiedy jesteśmy dorośli, większość społeczeństwa jest w stanie wyrazić swoje obawy, uczucia, idee, przekonania, lęki i poczucie niepewności za pomocą języka.

Możemy to zrobić, ponieważ mamy wystarczającą zdolność kognitywną do konceptualizacji i ustnego wyrażania abstrakcyjnych aspektów i zrozumienia tego, co nam się przydarza. To nie może się zdarzyć w przypadku chłopca lub dziewczynki , ponieważ możliwe jest, że całkowicie rozumie rzeczywistość lub nie wie, lub odważy się wyrazić ją bezpośrednio. Tak dzieje się na przykład z dziećmi, które doświadczyły takich sytuacji, jak wykorzystywanie seksualne lub przemoc w rodzinie.

Na szczęście Jest możliwe, dzięki terapii zabawowej, że tego typu populacja może wyrazić swoje obawy i konflikty w sposób pośredni. Następnie zobaczymy, z czego składa się ta forma interwencji psychologicznej.

Powiązany artykuł: "Rodzaje terapii psychologicznych"

Gra jako element komunikacji i ekspresji

Jeśli obserwujemy grupę lwów, grupę małp, a nawet grupę ludzi, często widzi się, jak często, zwłaszcza wśród najmłodszych członków, pojawiają się działania i zachowania, które najwyraźniej nie mają intencjonalności, mającej na celu cel Beton wykracza poza rozrywkę. Innymi słowy, w wielu gatunkach powszechne jest oglądanie zabawowych zachowań.

Podczas gdy niektórzy ludzie mogą myśleć, że granie to strata czasu, prawda jest taka, że gra ma fundamentalne znaczenie, szczególnie w okresie programowania. A tego typu działania pozwalają nam ćwiczyć i trenować nasze ciało i umysł oraz rozwijać różne umiejętności, takie jak poznanie, psychomotiryczność i komunikacja między ludźmi .

U ludzi gra pomaga obniżyć poziom napięcia i zwiększa zdolność do wiązania się z naszym otoczeniem, pomagając nauczyć się odnosić i jednocześnie zastosować i poprawić nasze zdolności poznawcze, emocjonalne i społeczne. Pozwala nam również na wyrażanie treści naszego umysłu, takich jak rzeczy, które żyjemy, lęki i niepewności, które pozostają w naszym umyśle, pragnienia i impulsy.

Było wielu ekspertów, którzy zauważyli ten fakt i ustalili to z gry można stworzyć mechanizmy i techniki pozwalające analizować i pomagać w leczeniu różnych problemów , Techniki te można stosować w tak zwanej terapii play.

Może jesteś zainteresowany: "13 gier i strategii do ćwiczenia umysłu"

Terapia zabawowa

Terapia Play to metoda stosowana w psychologii do analizy i leczenia problemów pacjentów, na ogół w przypadku dzieci lub osób z zaburzeniami neurorozwojowymi lub poważną niepełnosprawnością intelektualną.

Opiera się na wykorzystaniu gry jako elementu komunikacji, dzięki któremu pacjent może w sposób symboliczny uzewnętrznić swoje emocje i doświadczenia. To nie tylko służy jako mechanizm ekspresji, ale także pozwala podmiotowi informacje o procesie i pracy na świadomym poziomie a nawet opracowywać i / lub uczyć się sposobów radzenia sobie z nimi. Jego działanie jest pozornie proste, ale wymaga wysokiego poziomu obserwacji ze strony profesjonalisty oraz zdolności podmiotu do poczucia bezpieczeństwa i wsparcia.

Zasadniczo jest on stosowany w sposób stały i mniej lub bardziej zbliżony w czasie, na przykład cotygodniowe sesje w konsultacji, szkole lub nawet w domu pacjenta w sposób ogólnie zindywidualizowany. Terapeuta może przeprowadzić sesję w sposób dyrektywny (kierując grami) lub niedyrektywny, jeśli dozwolona jest darmowa gra dla nieletniego.

Wcześniej wybrano takie materiały i zabawki pozwolić małoletniowi na wyrażenie siebie i na podstawie którego można ustanowić symbole takie jak marionetki, zwierzęta, domy z zabawkami, elementy budowlane, glina lub ciasto lub instrumenty muzyczne.

Informacje, które można pobrać z gry, to dużo. Oprócz symboliki, którą podmiot odcisnął w grze, inne aspekty, które mogą dać interesujące dane, to tendencja do korzystania z określonych gier lub działanie w określony sposób podczas nich, jeśli dziecko obejmuje terapeuta w grze lub ignoruje je, lub gdy ponownie gry z poprzednich sesji lub wręcz przeciwnie, nowa gra rozpoczyna się od wartości.

Jeśli użyte są elementy kreatywne, jest to również istotne jeśli pod koniec gry stara się je zachować lub że terapeuta je zachowuje lub niszczy je. Znaczenie wszystkich tych aspektów będzie zależeć od przypadku.

Powiązany artykuł: "Siła gry: dlaczego jest to konieczne dla dzieci?"

Funkcje i zalety terapii zabawowej

Poprzez tego rodzaju terapię, celem jest ułatwienie wyrażania emocji i sytuacji, które dziecko ma trudności wyrazić słowami, czy to z powodu urazu, którego dotyczą, czy też braku wystarczającej zdolności językowej do tego. Do tego używana jest gra, przez którą potrafi wyrazić swoje emocje, uczucia i doświadczenia w symboliczny sposób .

Kontekst gry zakłada również pozytywny klimat, który może sprzyjać interakcji terapeuty z nieletnim, ustanawiając pozytywne relacje, które pozwalają pacjentowi czuć się bezpiecznie i ufać profesjonalistom.

Ponadto udział profesjonalisty w grze (który musi być wykonywany z perspektywy i kierunku dziecka) pozwala pacjentowi nie tylko wyrazić siebie, ale może obserwować i nabywać nowe zachowania i sposoby widzenia rzeczywistości, które same w sobie Nie można go było podnieść. Przydaje się do treningu umiejętności społecznych i emocjonalnych .

Wreszcie, ten rodzaj terapii pomaga pacjentowi nie tylko wyrazić to, co się wydarzyło, ale także być w stanie go przetworzyć, aby później pracować nad nim, a także promować jego odporność lub odporność na przeciwności i pomóc im korzystać z adaptacyjnych mechanizmów i strategii radzenia sobie.

Rodzaje wykonywanych czynności

Występuje duża niejednorodność w czynnościach, które mogą zostać zakończone podczas sesji terapii zabawowej. Specyficzny rodzaj działalności będzie zależał od potrzeb i preferencji osoby nieletniej. Wśród najczęstsze ludyczne techniki i czynności Możemy znaleźć kilka rodzajów metod, z których niektóre przedstawiono poniżej.

1. Zabawki oparte na wyrażeniu symbolicznym

Używanie domu lalki lub symbolicznych elementów, takich jak kuchnia, zazwyczaj powoduje, że dzieci przedstawiają sytuacje podobne do tych, które żyją w domu. Podobnie, stosowanie wypchanych zwierząt i zwierząt jest powszechne z którego dziecko może swobodnie grać i wprowadzić terapeuty, wyjaśniając, co się dzieje.

2. Teatralizacja

Również odgrywanie ról i stosowanie kostiumów pozwala dzieciom wyrażać wewnętrzne obawy oparte na reprezentacji teatralnej. Gry symulacyjne lub symulujące konkretne sytuacje mogą służyć nie tylko jako mechanizm ekspresji, ale także jako ekspozycja na sprzeczne sytuacje i modelowanie, aby nauczyć się, jak postępować przed nimi.

3. Metody związane z ekspresją ciała

Tego typu metody są szczególnie ważne w przypadku osób, które unikają lub szukają nadmiernego kontaktu fizycznego. W ramach tej grupy technik możemy włączyć taniec, imitację lub gry, w których reprezentowane są walki lub walki (na przykład za pomocą mieczy).

4. Metody związane z twórczością artystyczną i budową

Rysowanie, malowanie i używanie gliny lub ciasta są również częste w korzystaniu z terapii zabawowej, oferując informacje o wielkiej wartości i pozwalające wyrazić swoją psychikę. Inne najczęściej używane gry to te, w których pacjent musi opracować lub zbudować coś .

Możesz opowiedzieć historię z elementów wizualnych, które są ci przedstawione (na przykład przedstawiać pewne obiekty lub rysunki), wykorzystywać historie lub używać elementy budowlane, takie jak figury LEGO lub układanki .

Sytuacje i problemy, w których jest to właściwe

Terapia Play może być stosowana w wielu różnych problemach i zaburzeniach różnych rodzajów, a w rzeczywistości jest on stosowany w wielu obszarach interwencji.

Niektóre zaburzenia i sytuacje, w których może być bardzo przydatna, to obecność zaburzeń emocjonalnych, lęku, paniki lub niskiej samooceny. Dzieci, które doświadczyły traumatycznych wydarzeń, takich jak wykorzystywanie seksualne Przemoc w rodzinie, porzucenie jednego lub obojga rodziców, zastraszanie lub śmierć bliskich mogą wyrażać i przetwarzać ich odczucia i doświadczenia z tego typu terapią. Przydatne jest również przetwarzanie, wyrażanie emocji powodujących i działających zjawiska takie jak rozwód rodziców, zmiany adresu lub niepewność ekonomiczna.

Jest także bardzo pomocny u dzieci z problemami komunikacyjnymi i dzieci z zaburzeniami takimi jak ADHD, obsesje, autyzm, zaburzenia jedzenia lub zaburzenia nastroju, takie jak depresja.

Ogólnie rzecz biorąc, ten rodzaj terapii powoduje zmniejszenie lęku i niepokoju, zwiększenie poczucia kontroli, pewności siebie i umiejętności społecznych oraz generowanie nowych perspektywy i strategie radzenia sobie , oprócz znacznej poprawy nastroju.