Socjalizacja pierwotna i wtórna: jej czynniki i skutki
Jeśli istnieje coś, co charakteryzuje ludzkość, to to, że jesteśmy zwierzętami społecznymi, a nasz rozwój osobisty jest bardzo uwarunkowany stopniem socjalizacji, jaki osiągamy. Nie musi to obejmować osiągnięcia dużej liczby relacji, ale raczej umiejętności, które rozwijamy, aby je osiągnąć.
Proces, który ma na celu integrację ze społeczeństwem i udaną interakcję z innymi, jest znany jako socjalizacja. Proces ten można podzielić na dwie fazy w zależności od etapu życia danej osoby: pierwotna socjalizacja i wtórna socjalizacja .
- Może jesteś zainteresowany: "Ekologiczna teoria Urie Bronfenbrenner"
Czym jest socjalizacja?
Proces socjalizacji odnosi się do kontaktu między ludźmi poprzez które uczymy się, akceptujemy i integrujemy serię wzorców zachowań i dostosowujemy się do nich. Proces ten ma za zadanie wpoić osobie elementy społeczno-kulturowe ich otoczenia, elementy te kształtowane są przez osobiste doświadczenia i czynniki społeczne oraz zintegrowane z osobowością jednostki.
Poprzez socjalizację osoba rozwija i wzmacnia niezbędne umiejętności dla prawidłowej integracji i wkładu w życie społeczne, generując wzorce zachowań i zachowań zorganizowanych według społeczeństwa.
Ale cały ten proces socjalizacji nie byłoby to możliwe bez agentów społecznych , Wszystkie osoby lub instytucje, z którymi ta osoba się wiąże, są uważane za agentów społecznych. Bez nich nie ma żadnego rodzaju socjalizacji.
Rodzina, szkoła, przyjaciele i równi, a także instytucje i wpływowe osoby należą do kategorii agentów społecznych; będąc najważniejszą rodziną, ponieważ jest to pierwszy kontakt społeczny osoby i szkoły, ponieważ jest ona głównym przekaźnikiem wiedzy.
Ale ta socjalizacja nie następuje w jednym momencie życia, ale trwa przez lata. Dlatego w zależności od etapu, w którym dana osoba jest możemy mówić o pierwszej lub drugiej socjalizacji.
- Powiązany artykuł: "Psychologia edukacyjna: definicja, pojęcia i teorie"
Podstawowa socjalizacja i jej agenci
Ta pierwsza faza socjalizacji odbywa się w kontekście rodzinnym danej osoby. Wtedy zdarza się to w instytucjach edukacyjnych w którym jednostka zaczyna generować inne relacje z przyjaciółmi i jest równa, poza jądrem rodziny.
Nie ma konkretnego wydarzenia ani sygnału, który byłby końcowym etapem tego etapu, ponieważ może się to zmienić w zależności od osoby, kontekstu społecznego i kultury, w której się rozwija. Agenci społeczni tego etapu i pierwsze związki z tą osobą to: rodzina, szkoła i media.
1. Rodzina
Rodzina, szczególnie najbliższe i najbliższe jądro rodziny , ma obowiązek zajmowania się zarówno fizycznymi potrzebami jednostki, jak i potrzebami psychologicznymi. Podobnie, dynamika rodziny będzie determinować ewolucję osoby zarówno na poziomie osobowości, jak i na poziomie poznawczym i behawioralnym.
Relacje z rodzicami i rodzeństwem dostarczają dziecku niezbędnych informacji na temat interakcji z innymi ludźmi, generując w ten sposób podstawowe wzorce zachowań to pozwoli ci lepiej dostosować się do społeczeństwa w przyszłości.
2. Szkoła
Z drugiej strony, gdy dziecko rozpoczyna etap akademicki, szkoła staje się kolejnym prymitywnym agentem społecznym. Szkoła zapewnia możliwość codziennej interakcji z przyjaciółmi i rówieśnikami , uświadamiając dziecku, że mogą istnieć różnice w sposobie postępowania, bieżącym i myśleniu innych.
Ponadto relacje między wykładowcami i studentami zapewniają wiedzę, że istnieją również hierarchie instytucjonalne i jak z nimi współdziałać.
3. Media
Wreszcie, czynnikiem społecznym, który staje się coraz ważniejszy, są media. Oprócz tradycyjnych mediów, takich jak telewizja, prasa lub radio; Postęp w Internecie i sieciach społecznościowych ma istotny wpływ na drodze do nawiązywania kontaktów towarzyskich.
Nie można zignorować zmiany, jaka zaszła w sposobie socjalizacji, pod wpływem sieci społecznościowych. Które zdołały zmienić dynamikę i wzorce zachowań ludzi w stosunku do interakcji z innymi.
- Powiązany artykuł: "9 etapów życia istot ludzkich"
Wtórna socjalizacja
Podano drugą fazę w ostatnim okresie dojrzewania , po której dana osoba rozpoczyna się w dorosłości i realizuje wszystko, czego nauczyło się w domu iw kontekście edukacyjnym.W tej późniejszej socjalizacji osoba (która ma już wcześniejsze umiejętności społeczne) jest włączona do innych sektorów społeczeństwa, co pozwala mu uczyć się nowych zasobów w innych obszarach, które na początku nie są znane.
Dzięki temu procesowi osoba przyswaja sobie, że istnieją inne konteksty i rzeczywistości, które różnią się od tego, co jest znane podczas podstawowej socjalizacji. W takim przypadku uniwersytet, organy pracy i instytucje polityczne a rząd wykonuje silną pozycję w socjalizacji.
Ponadto, w odróżnieniu od podstawowej socjalizacji, w drugim etapie osoba ma szeroki margines działania, w którym ma swobodę decydowania o sposobie działania.
Czy istnieje trzecia socjalizacja?
Istnieje rzeczywiście trzeciorzędna socjalizacja, z tą różnicą, że zamiast etapu jest to inny poziom socjalizacji, w którym osoby, które doświadczyły odstępstwa od tego, co jest uważane za normę społeczną, mają możliwość ponownego włączenia się w społeczeństwo.
Takie przypadki występują u osób, których zachowanie jest karalne, karalne lub karalne; który poprzez proces resocjalizacji readaptan ich zachowanie. W tym ostatnim przypadku agenci socjalizujący są powiązani z władzami, a nawet z więzieniem.
