Prosopagnosia, niezdolność rozpoznawania ludzkich twarzy
Bardzo łatwo jest uwierzyć, że nasz system wizualny działa poprzez dostarczanie nam wiarygodnych informacji o środowisku zewnętrznym i że mózg jest po prostu pojemnikiem na te obrazy, które mówią nam o tym, co dzieje się na świecie. Jednak prawda jest taka, że nasz system nerwowy odgrywa bardzo aktywną rolę w przetwarzaniu tych informacji, tak aby był spójny i ma sens.
The prosopagnosia Jest to zjawisko, które przypomina nam o tym fakcie.
Czym jest prosopagnosia?
Krótko mówiąc porażka naszego układu nerwowego, której konsekwencją jest to, że ktokolwiek jej doświadcza, nie jest w stanie rozpoznać ludzkich twarzy , Oznacza to, że pomimo doskonałych oczu i możliwości zebrania wszystkich informacji wizualnych dotyczących twarzy osoby, nie jest ona w stanie wykryć wzorów, które zmieniają tę twarz w coś wyjątkowego. W skrócie: widzimy twarz, ale jej nie rozpoznajemy .
Prosopagnosia to rodzaj wizualna agnozja , ponieważ istnieje kilka klas zaburzeń neurologicznych, w których to, co jest widziane, nie jest rozpoznawane w prawidłowy sposób przez mózg. Jest to również jeden z najbardziej znanych rodzajów agnozji, między innymi dzięki zmarłemu niedawno neurologowi Oliverowi Sackom, który opowiadał o swoim doświadczeniu z pacjentami z wizualnymi agnosasami w jednej z jego najsłynniejszych książek: Mężczyzna, który pomylił swoją żonę kapeluszem.
Jak ludzie postrzegają twarze z prosopagnozami?
Ludzie z prosopagnozją postrzegają twarze jako obraz podobny do czegoś niewyraźnego i potrafią zauważyć istnienie typowych organów twarzy (oczu, nosa, itp.), Ale nie ich dokładną lokalizację w zestawie. Istnieją jednak przypadki, w których mogą rozpoznać pewne cechy twarzy kilku osób lub lepiej postrzegać twarze niektórych grup (osoby określonej płci lub o cechach azjatyckich itp.). ).
Prosopagnozja nie uniemożliwia rozpoznania kogoś , ponieważ osoby z tym zaburzeniem neurologicznym mogą zidentyfikować resztę na drodze chodzenia, ubrania, włosów ...
Jakie są przyczyny prosopagnozi?
Prosopagnosja może być spowodowana urazami w określonych obszarach mózgu, ale może być również stanem, z którym się rodzi. Uważa się, że część mózgu, która funkcjonuje nienormalnie u osób z tym zaburzeniem, jest tą z zakręt wrzecionowaty, obszar kory mózgowej umiejscowiony w płatku skroniowym, w pobliżu skroni. Dzięki zwrotowi wrzecionowatemu jesteśmy niezwykle wrażliwi na wszelkie subtelności, które ludzka twarz może zawierać, a także dzięki temu mamy niespotykaną dotąd skłonność do oglądania twarzy we wszelkiego rodzaju rzeczach, w tym przedmiotach nieożywionych (te "iluzje" nazywane są pareidoliami) ,
Kiedy nieprawidłowy zakręt wrzecionowy lub sieci neuronowe, które łączą ten obszar z innymi częściami mózgu, działają nieprawidłowo, może to przełożyć się na niemożność wykrycia wzorów wizualnych niezbędnych do "zobaczenia" twarzy jako całości .
Mózg ma mechanizmy pozwalające przezwyciężyć ten stan
Jednak w pewnym sensie mózg otrzymuje informacje wizualne o twarzach, więc inne obszary układu nerwowego mogą podświadomie przetwarzać te informacje. To wyjaśnia, dlaczego ludzie z prosopagnozami wykazują emocjonalną aktywizację, gdy widzą twarze bliskich im osób (ich matki, ich przyjaciół itp.), Nawet jeśli nie rozpoznają ich świadomie. Dzieje się tak, ponieważ chociaż zakręt wrzecionowaty nie działa dobrze, część informacji wzrokowej przetwarzana jest równolegle przez układ limbiczny odpowiedzialny za zrobienie reakcji emocjonalnej.
