Psychogenna śmierć: co to jest, co ją powoduje i typy

Siła umysłu nad naszym ciałem jest bardzo wysoka : pierwszy może wpływać na funkcjonowanie organizmu. Na naszą treść mentalną duży wpływ ma nasze tętno, częstość oddechów, ciśnienie krwi, poziom napięcia mięśniowego, rozszerzenie lub kurczenie się źrenic, pocenie się, przepływ krwi, tranzyt jelitowy i wiele innych podobnych procesów. i emocjonalny.

Znane są przypadki osób, które tracą pamięć o traumatycznych wydarzeniach z powodu próby ich zablokowania niektórych wspomnień lub innych osób, które cierpiały na choroby medyczne, konwulsje, paraliż lub problemy z mową spowodowane przyczynami związanymi z cierpieniem psychicznym.

Jednak ten związek może sięgać nawet poza to, co zwykle ludzie myślą: nasz własny umysł może skończyć się przyczyną śmierci. Ten rodzaj śmierci znany jest jako śmierć psychogenna i o niej właśnie będziemy mówić.

• Powiązany artykuł: "Czym jest śmierć mózgu? Czy jest ona nieodwracalna?"

Czym jest śmierć psychogenna?

Prawdopodobnie zdarzało się, że słyszeliśmy o kimś, kto zmarł z żalu wkrótce po śmierci bardzo bliskiej osoby lub o tym, że pozostawiono ją na śmierć, ponieważ nie chciał żyć. Chociaż w niektórych przypadkach jest to interpretacja tego, co wydarzyło się zmarłemu, ten rodzaj ekspresji zawiera prawdę, która musi być wzięta pod uwagę: można umrzeć z przyczyn umysłowych i emocjonalnych.

Śmierć lub choroba to śmierć psychogenna, która pojawia się przy braku patologii lub fizycznego stanu zdrowia, który wyjaśnia śmierć i której główną przyczyną wpływ psyche na funkcjonowanie ciała i energię potrzebną do życia .

Ten typ śmierci jest zwykle związany z ekstremalnym doświadczeniem emocji, takich jak smutek, strach lub wstyd, zwykle związanych z cierpieniem jakiegoś rodzaju traumatycznego doświadczenia z wielką afektacją dla osoby.

W wielu przypadkach temat traci motywację do życia a właściwie po jakimś czasie może skończyć się śmierć. Nie jest to jednak zjawisko wynikające z depresji lub innych zaburzeń psychicznych, ale po prostu i mimo, że nie jest zamierzone i zamierzone (nie byłoby to formą samobójstwa), podmiot poddaje się śmierci przez utratę. będzie żyć

• Możesz być zainteresowany: "Rodzaje depresji: jej objawy i cechy"

Co to powoduje?

Tradycyjnie uważano, że śmierć psychogenna jest wytwarzana w jakiś sposób zmiany w sercu wywołane przez doświadczenie urazu takie jak zawał mięśnia sercowego lub udar wywołany stresem emocjonalnym. Jest tak w wielu przypadkach.

Jednakże odkryto również, że wiele z tych zgonów, zwłaszcza tych, które nie są związane ze strachem lub wstydem, ale ze smutkiem, może mieć inną przyczynę: ustanie motywacji do życia.

W sensie fizjologicznym istnienie zmiana na poziomie przedniego zakrętu obręczy , jeden z głównych obszarów, które kierują motywacją na poziomie behawioralnym i pozwalają osobie kierować swoje działania w kierunku konkretnych celów, co obejmuje orientację na przetrwanie. Doświadczenie niektórych traumatycznych wydarzeń może spowodować, że obszar ten przestanie działać prawidłowo, co prowadzi do stopniowej utraty motywacji i energii, która może prowadzić do śmierci.

5 etapów porzucenia

Tak zwana śmierć psychogenna nie pojawia się nagle i nagle (z wyjątkiem przypadków, w których emocje wywołują reakcję fizjologiczną, na przykład zawał serca), ale zwykle można zaobserwować, jak te zgony występują w procesie, który może być stosunkowo szybko, może trwać od kilku dni do miesięcy lub lat. W tym procesie można zaobserwować serię etapów lub faz po trochu zbliżą temat do końca.

1. Faza wycofania społecznego

Podczas tej pierwszej fazy osoba zaczyna się wycofywać, izolować i oddalać od swojego otoczenia. Istnieje tendencja do pewnego egocentryzmu i oddzielenia od świata, jak również progresywnej bierności i emocjonalnej obojętności.

Zazwyczaj ta pierwsza faza zazwyczaj ma miejsce po jakiejś emocjonalnej traumie , a niektórzy autorzy interpretują to jako próbę odejścia w celu odbudowania. Jest tak na wypadek, gdyby nie doszło do rekonstrukcji, gdy proces jest przestrzegany.

2. Faza apatii

Druga faza, bardziej niebezpieczna od pierwszej, pojawia się, gdy podmiot zaczyna odczuwać całkowity brak energii wraz z uczuciem silnego odłączenia się od rzeczywistości. W tym momencie podmiot może stracić instynkt zachowania i przestać walczyć o rozwój i kontynuowanie życia.

3. Faza abulia

Zniknęła nie tylko energia, ale w tej trzeciej fazie mamy motywację i zdolność do podejmowania decyzji. Istnieje pewien rodzaj psychicznego odrętwienia i braku mentalnej i świadomej treści.

Zwykle jest to skrajne wycofanie może generować zapomnienie o podstawowych potrzebach jak jeść, ale pomimo faktu, że podmiot nie ma zdolności do samoświadomości, nadal można go zmotywować z zewnątrz (teraz, przy braku takiej zewnętrznej motywacji, temat wróci do sytuacji intensywnej apatii i opuszczenia).

4. Psychiczna akinezja

Ta czwarta faza jest jedną z najpoważniejszych, podnosząc poprzednią symptomatologię w taki sposób, że chociaż jest świadomość, to istnieje całkowity brak wrażliwości. Przeciwnie, nawet jeśli mogą czuć, że nie są w stanie reagować na bodźce. Nawet jeśli odczuwają ból lub dyskomfort, ludzie w tym stanie nie zareagują nie będą też unikać szkodliwej stymulacji.

5. Psychogenna śmierć

Ostatnim etapem procesu jest ten, który prowadzi do prawdziwej śmierci osoby, po etapie, w którym żaden rodzaj stymulacji nie spowoduje, że podmiot zareaguje , Nie ma motywacji do życia, a podmiot zostaje zwolniony, co ostatecznie doprowadzi do śmierci.

Rodzaje śmierci psychogennej

Chociaż śmierć psychogenna jest zwykle wynikiem doświadczenia traumatycznego wydarzenia lub intensywnego eksperymentowania emocji, takich jak cierpienie lub wstyd, prawdą jest, że możemy znaleźć różne typy śmierci psychogennej. Następnie zobaczymy kilka wariantów tego rodzaju śmierci w zależności od tego, co powoduje brak chęci do życia lub auto-sugestii, że wkrótce umrą.

Wśród nich możemy znaleźć śmierć według lokalizacji, zrodzony z sugestii i warunkowanie, aby przypuszczać, że sama śmierć nadejdzie, gdy spełniony zostanie określony warunek. Wysoki poziom napięcia emocjonalnego, który to pociąga za sobą, spowoduje, że psychika podmiotu wygeneruje prawdziwą śmierć. Istnieje wiele historycznych zapisów postaci, które zginęły w ten sposób.

Również wśród zgonów psychogennych znajdujemy śmierć voodoo, która również wynika z wiary i sugestii ze strony cierpiącego, że rzucenie zaklęcia lub złamanie świętego tabu spowoduje śmierć. Jest to jedna z najczęstszych przyczyn ludzi, którzy wierzą w voodoo w końcu umierają naprawdę po przeklętym albo co powoduje, że ludzie bawiący się ouija mają ten sam los (powody, dla których mówi się, że takie akty działają tylko wtedy, gdy dana osoba w nie wierzy).

Trzeci rodzaj psychogennej śmierci znajduje się w co nazywa się szpitalnictwem , Szpitalnictwo to pojęcie, które odnosi się do oddzielenia dziecka od jego matki lub postaci przywiązania przez dłuższy czas. To oddzielenie wywołuje u dziecka wielki niepokój i udrękę, co może skończyć się utratą apetytu i śmiercią. Dzieje się tak na przykład w przypadku wielu dzieci opuszczonych lub odseparowanych we wczesnym wieku od rodziców, którzy umierają bez wyraźnej przyczyny organicznej z powodu pozbawienia uczuć.

Unikalny rodzaj śmierci

Psychogenna śmierć nie jest procesem nieuniknionym, ale raczej możliwe jest odwrócenie procesu , Najpierw należy podjąć pracę nad zwiększeniem aktywności danej osoby, a także nad sposobem postrzegania kontroli nad własnym życiem oraz nad restrukturyzacją nieprzystosowanych i dysfunkcjonalnych przekonań, niezależnie od przypadku.

Należy zająć się traumatyczną sytuacją, którą mógł wytworzyć początek procesu, a także pobudzić zaangażowanie w siebie i przywrócić zdrowe nawyki, aby stopniowo dodawać pracy nad socjalizacją i uczestnictwem społeczności. Może to być również pomocne w znalezieniu kluczowych celów dla tematu , powody do życia i do orientacji.

Podobnie, psychofarmakologia może pomóc w zwiększeniu chęci do życia poprzez stosowanie środków pobudzających i substancji, takich jak leki przeciwdepresyjne, w celu promowania aktywności i zmniejszenia pasywności.

Bibliografia:

• Beebe Tarantelli, C. (2008). Życie w śmierci: w kierunku metapsychologii katastroficznej traumy psychicznej. The International Journal of Psychoanalysis, 84 (4).: 915-928
• Institute of Spain Royal National Academy of Medicine (1974). Poczucie bólu. Przemówienie w sprawie publicznej recepcji wybranego akademika Hon. Pan dr D. Pedro Piulachs Oliva przeczytał 4 czerwca 1974 r. I odpowiedział akademickim numerkiem Hon. Pan Dr. D. Rafael Vara López. Madryt, Hiszpania
• Leach, J. (2018) Poddano przeglądowi Give-it-itis. Neuropatologia ekstremizmu, medyczne hipotezy.

Ból opłucnowy: przyczyny, objawy, diagnostyka (Kwiecień 2024).