Pomoc psychologiczna w kryzysie emocjonalnym
Chociaż ma charakter przejściowy i przejściowy, Kryzys emocjonalny zazwyczaj pozostawia po sobie kolejne etapy , po którym konieczne jest wdrożenie planu działania, który może zwalczyć dyskomfort spowodowany traumatycznym wydarzeniem.
Dlatego ważne jest, aby znać główne elementy programu pomocy psychologicznej być w stanie radzić sobie z kryzysami emocjonalnymi. W szczególności priorytetem staje się identyfikacja cech i celów, jakie musi spełniać skuteczna pomoc, różne modele pomocy, a także poziomy interwencji w sytuacjach kryzysowych.
- Może jesteś zainteresowany: "Traumy psychiczne: koncepcja, realia ... i niektóre mity"
Charakterystyka i cele interwencji psychologicznej
Konieczne jest, aby wiedzieć, że wszelkie działania, które koncentruje się na leczenie pewnego kryzysu emocjonalnego musi spełniać trzy podstawowe warunki: wykonywać "in situ", być natychmiastowe i wzbudzać zaufanie pacjenta:
Interwencja "in situ"
Kryzys emocjonalny musi być traktowany tam, gdzie się pojawił. Tylko w bardzo szczególnych przypadkach zatrzymanie będzie uzasadnione , ale zawsze powinno się to odbywać w szpitalu blisko krewnych osoby chorej.
Natychmiastowość
Każdemu kryzysowi należy się zająć w momencie jego wystąpienia. Podczas kryzysu emocjonalnego osoba dotknięta manifestuje wielką potrzebę pomocy i jest bardziej prawdopodobne, że otrzyma całą uwagę na osiągnięcie zmiany. Każdy kryzys, który może dojrzeć, utrudnia proces interwencji, utrudniając poszukiwanie pozytywnego rozwiązania. Należy wspomnieć, że problemu nie można rozwiązać z trzymiesięcznym opóźnieniem w stosunku do momentu, w którym miało ono miejsce.
Utwórz zaufanie
Pacjent musi od początku wiedzieć jasno, że celem interwencji nie jest nic innego poprawić ich jakość życia .
- Powiązany artykuł: "Kryzys emocjonalny: dlaczego tak się dzieje i jakie są jego objawy?"
Cele w akcji przed kryzysem emocjonalnym
Jeśli interwencja w ramach leczenia kryzysowego spełnia powyższe kryteria, szanse powodzenia znacznie wzrosną. Nadszedł czas, aby wskazać cele, które są realizowane przy wdrażaniu planu działania; Najważniejsze z nich to:
- Zapobiegnij chronicznemu epizodowi i, w konsekwencji, zapobiegają zapotrzebowaniu na droższe zabiegi oprócz traumatyzacji.
- Przywróć równowagę emocjonalną , Jego celem jest osiągnięcie co najmniej poziomu zdrowia psychicznego przed kryzysem emocjonalnym. Trzeba podkreślić, że tego, czego nie było (równowaga emocjonalna) nie można było utracić, a co za tym idzie, nie można go odzyskać.
- Natychmiastowa ulga w doświadczanej udręce poprzez werbalizację irracjonalnych uczuć lub postaw pacjenta. W ten sposób można zneutralizować powstałe cierpienie i umożliwić zmianę.
- Ukierunkuj temat pokrzywdzonych społecznie na temat możliwych zasobów społecznych i instytucja, do której możesz się zwrócić, jeśli jesteś w stanie porzucenia.
Modele dobrostanu dla interwencji w sytuacjach kryzysowych
Człowiek jest jednostką biopsychologiczno-społeczną, więc ich potrzeby są skierowane na jeden z tych obszarów, a zatem kryzys może mieć swoje epicentrum w wymiarze biologicznym, psychologicznym lub społecznym , Dlatego zawsze konieczne będzie określenie, który obszar pacjenta wymaga uwagi.
Na przykład: próbując popełnić samobójstwo z powodu zatrucia narkotykami, przede wszystkim konieczne będzie poznanie biologicznej lub somatycznej reperkusji przedstawionego zdarzenia (potrzeba płukania żołądka itp.), Później zostanie przeprowadzona analiza elementów i / lub Psychologiczne schematy jednostki (emocje, motywacje itp.) I wreszcie wziąć pod uwagę wpływ pracy lub rodziny na zachowania samobójcze.
W związku z tym kryzys emocjonalny mogą być traktowane z różnych perspektyw lub modeli , które można podsumować potrójnym podejściem: interwencją skierowaną na konflikt, na osobę jako całość lub na system.
1. Model zorientowany na konflikt
Sugeruje, że udzielona pomoc musi być natychmiastowo i zasadniczo ukierunkowana na sam konflikt; poprzez takie podejście można uniknąć odniesień do elementów nieświadomych , biorąc pod uwagę tylko "tu i teraz", a także możliwe sposoby rozwiązania "obecnego problemu", który spowodował kryzys: zatrucie narkotykami w celu samobójstwa, porzucenie domu, sentymentalna przerwa itp.
2. Model zorientowany na osobę
W interwencji najważniejszymi aspektami poznawczymi chorego będą: motywacje, emocjonalne reperkusje wydarzenia, powiązania z wydarzeniem itp.W tym kryzysie, który ma przewagę w wymiarze biologicznym, wpływ psychologiczny i społeczny, który pociąga za sobą każda choroba somatyczna, nie zostanie pominięty.
3. Model zorientowany na system (rodzina lub para)
Dlatego rodzina (lub para) jest uważana za jednostkę zdrowia i choroby w tym samym czasie, a zatem jest podstawowym elementem leczenia chorych.
- Powiązany artykuł "Terapia rodzinna: rodzaje i formy aplikacji"
Poziomy interwencji psychologicznej
Niezależnie od modelu interwencji, który jest używany z pacjentem (skoncentrowanym na konflikcie, całości jednostki lub systemu) i obszarze (biologicznym, psychologicznym lub społecznym), w którym działa, możliwe jest rozróżnienie trzech poziomów różnej pomocy w kryzysie emocjonalnym:
Pierwszy poziom pomocy
Jest to praktycznie pierwszy moment interwencji; odpowiada "fazie wpływu" kryzysu. W zależności od treści i przyczyny problemu priorytetem będzie aspekt psychologiczny, społeczny lub biologiczny.
Ten poziom Jest również nazywany "pierwszą pomocą psychologiczną" lub "pomocą w nagłych wypadkach" ; charakteryzuje się krótką interwencją (od kilku minut do kilku godzin); Głównym celem jest ograniczenie, a także zapewnienie wsparcia, zmniejszenie śmiertelności (unikanie samobójstw) i powiązanie osoby w kryzysie z możliwymi dostępnymi zasobami pomocy zewnętrznej.
Interwencja pierwszego poziomu może zostać przeprowadzona w dowolnym miejscu (dom pacjenta, ośrodek zdrowia, schronisko, ulica, szpital itp.) Oraz przez każdego pracownika pomocy (rodziców, nauczycieli, pracowników socjalnych, psychologów, psychiatrów itp.) .).
Ten pierwszy poziom pomocy można przeprowadzić z farmakologii (poprzez anksjolityki lub leki przeciwpsychotyczne) lub poprzez aktywne słuchanie, nie zapominając o możliwości spędzenia nocy przez pacjenta lub 24-godzinnej hospitalizacji.
- Powiązany artykuł: Czym jest psychologiczna pierwsza pomoc?
Drugi poziom pomocy
Ten etap rozpoczyna się po zakończeniu pomocy doraźnej (pierwszy poziom pomocy). Ta interwencja nie ogranicza się tylko do przywrócenia równowagi utraconej z powodu wpływ traumatycznego wydarzenia ; Na tym poziomie traktuje się priorytetowo wykorzystanie wrażliwości emocjonalnych struktur podmiotu, zwłaszcza tych, które towarzyszą kryzysowi, aby pomóc w ustanowieniu równowagi emocjonalnej przy tworzeniu innych, bardziej funkcjonalnych struktur psychologicznych.
Czas trwania tej interwencji wynosi kilka tygodni (około 10-12 tygodni) i jest wykonywany przez specjalistów.
Trzeci poziom pomocy
Ogólnie rzecz biorąc, dwa poprzednie poziomy pomocy są wystarczające, aby uzyskać jednostkę, uruchamiając własne zasoby (psychologiczne, społeczne itp.), Aby osiągnąć poprawę psychiczną. Czasami jednak może być konieczne długotrwałe leczenie (psychoterapia w połączeniu z leczeniem farmakologicznym) w celu wzmocnienia osiągniętych osiągnięć i zapobiegania ewentualnym nawrotom.
