Interwencja psychologiczna w sytuacjach awaryjnych

Biorąc pod uwagę dobrą akceptację naszego poprzedniego artykułu Dowiedz się pierwszej pomocy psychologicznej z tym praktycznym przewodnikiem, przyczyniamy się w tych nowych narzędzi, które pozwolą nam dowiedzieć się czegoś więcej na temat psychologiczne działania interwencyjne, które są zwykle wykonywane w sytuacjach awaryjnych .

Należy pamiętać, że chociaż są to sytuacje kryzysowe bardzo związane ze stresem, charakterystyka sytuacji sprawia, że ​​tego rodzaju praca wykonywana jest w inny sposób niż w przypadku normalnej psychoterapii w porozumieniu.

• Powiązany artykuł: "10 podstawowych wskazówek, aby zmniejszyć stres"

Interwencja psychologiczna w nagłych wypadkach

Przed rozmową o podstawowe zasady interwencji psychologicznej w sytuacjach kryzysowych Konieczne jest ustalenie najbardziej prawdopodobnych kontekstów, od których należy rozpocząć te wytyczne interwencyjne. Zwykle są to:

• Klęski żywiołowe takie jak trzęsienia ziemi, pożary, huragany, powodzie itp.
• Katastrofy technologiczne, takie jak przyczyny chemiczne, jądrowe itp.
• Działanie terrorystyczne
• Wypadki drogowe z kilkoma ofiarami.
• Niepełnosprawność lub kryzys psychiczny.
• Konflikty wojenne

Zasady opieki psychologicznej w przypadku katastrof i sytuacji kryzysowych

Podstawowe zasady interwencji w tych kontekstach to:

1. Chroń

Chodzi o to, aby dotknięci ludzie czuli się bezpieczni i chronieni. Aby to zrobić, musisz włączyć obszary:

• Schroniska, mieszkania lub schrony dla ofiar i krewnych , centra spotkań itp. Również obszary, w których uczestnicy mogą odpoczywać, wymieniać opinie i koordynować.
• W ten sam sposób staje się konieczny ustalać punkty dla mediów zwłaszcza w nagłych przypadkach o pewnej wielkości.

2. Direct

Bezpośrednio przez niezbędne instrukcje dotyczące zadań, które musi wykonać osoba, której dotyczy problem , Pamiętamy, że w fazie zderzenia ofiara może cierpieć na zmianę zdolności przetwarzania informacji, więc nasza pomoc w tym zakresie staje się fundamentalna.

3. Łącz się z ofiarą

W tym celu należy skorzystać z ułatwień wznowić kontakt z rodziną i znajomymi , miejsca zapewniające informacje, w tym informacje administracyjne itp.

4. Interweniować

Jak już wspomniano w poprzednim artykule, musimy:

• Zagwarantuj podstawowe potrzeby ofiarom takie jak: woda, jedzenie, koce itp.
• Ułatwiaj przestrzeń osobistą.
• Ułatwiaj osobisty kontakt poprzez rozmowę, aktywne słuchanie, empatię itp.
• Pomagaj w spotkaniu z rodziną i przyjaciółmi .
• Ułatwić żałobę, jeśli wystąpiły osobiste straty ułatwiające wyrażanie emocji.
• Pomóż kontrolować reakcje na stres

Strategie stosowane w opiece nad ofiarami

Ogólnie rzecz biorąc, interwencja zawiera różne użyteczne strategie w tych kontekstach , takie jak:

• Wsparcie społeczne i rodzinne.
• Techniki relaksacyjne, być najczęściej używanym oddychaniem głębokim i przeponowym w takich przypadkach.
• Strategie zmiany myśli, skupienie się na obwinianiu.
• Strategie zmian zachowań , takie jak rozproszenie uwagi.
• Możliwość skierowania specjalisty na bardziej konkretną interwencję.

Zarządzanie żałobą

Jedną z najczęstszych i bolesnych interwencji dla ofiar jest Radzenie sobie z utratą bliskiej osoby (lub kilka) w sytuacji awaryjnej.

W tym sensie i po zakończeniu fazy oddziaływania interwencja w żałobie powtarza się, gdy dochodzi do śmierci , Ta interwencja jest przeprowadzana zarówno u osób dotkniętych chorobą, jak i u krewnych.

Można powiedzieć, że smutek jest normalną emocjonalną reakcją na utratę bliskiej osoby. Jest to proces, który musi zostać poprawnie opracowany, aby uniknąć problemów w przyszłości. W tym sensie William Wordem (1997) doskonale opisuje w swojej książce The Treatment of Grief: poradnictwo psychologiczne i terapia, zadania, które dana osoba musi wykonać, aby pokonać i poprawnie opracować pojedynek , Te zadania są cztery i muszą być zgodne z kolejnością, chociaż czasami zadania I i II są podawane razem:

• Zadanie I. Akceptuj rzeczywistość straty to znaczy, że osoba przyjmuje z bólem, a nawet z pewnym poczuciem "nierzeczywistości", że nastąpiła śmierć, nie ma odwrotu
• Zadanie II. Wyraź emocje i ból straty .
• Zadanie III. Przystosuj się do medium, w którym osoba zmarła jest nieobecna.
• Zadanie IV. Kontynuuj życie.

Skomplikowany pojedynek

Wszystkie te zadania są zwykle przeprowadzane w ciągu kolejnych miesięcy po śmierci stopniowo i progresywnie. Nawet te, które osiągają dwa lata, są rozumiane jako normalne okresy.

Z drugiej strony, nie przezwyciężenie wszystkich tych zadań, może prowadzić do skomplikowanego lub nierozwiązanego pojedynku. W takich przypadkach dana osoba pozostaje "zakotwiczona" w dowolnej z tych faz przez długi czas (nawet lata). Następujące są oczekiwane manifestacje:

• Smutek
• Zirytowany
• Zmęczenie
• Impotencja
• Szok
• Tęsknota
• Ulga
• Poczucie winy i wyrzuty.
• Niepokój
• ** Samotność. **
• Nieczułość
• Wrażenia fizyczne, takie jak: pustka w żołądku, ucisk w klatce piersiowej, ucisk w gardle, itp. *

Różnica między normalną i patologiczną reakcją żalu będzie oznaczona przez czynnik czasu. Tak więc, nie będąc w stanie myśleć o zmarłym kilka dni, tygodni lub kilka miesięcy po śmierci, będzie to normalne. Nie będzie to odczuwalne dziesięć lat po śmierci.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, możesz zapoznać się z kursem na odległość na temat pierwszej pomocy psychologicznej, którą organizuje Szkolenie Psychologiczne na swojej stronie internetowej.

Bibliografia:

• Wordem, W. "Leczenie smutku: poradnictwo psychologiczne i terapia". 1997. Editorial paidós.

Psychologiczne skutki sytuacji kryzysowych (Marzec 2024).