yes, therapy helps!
Psychologia konfliktu: teorie, które tłumaczą wojny i przemoc

Psychologia konfliktu: teorie, które tłumaczą wojny i przemoc

Marzec 25, 2024

Po ostatnich dniach czujemy się opuszczeni. The ataki w Paryżu były tak brutalne, że wszyscy jesteśmy w szoku i ranny. Czując dziesiątki śmierci, dziś jesteśmy milionami ofiar bólu, które spowodowały te wydarzenia. Nasza największa solidarność z Francją, Paryżem, ofiarami, krewnymi i wszystkimi rannymi w duszy.

Teraz nawigujemy kanałem po kanale, aby ktoś nas tłumaczył dlaczego tak się dzieje , Jako hołd dla nas wszystkich, którzy są ofiarami, spróbujemy podejść do niektórych teorii, które z psychologii wyjaśniają naturę konfliktów; próbując odłożyć na bok uprzedzenia, aby oferować najbardziej obiektywne informacje.


Realistyczna teoria konfliktu Szeryf

Muzafer Sherif (1967, 1967) analizuje konflikt z psychologii społecznej z perspektywy relacji międzygrupowych. Odsłoń to konflikt powstaje w wyniku związku, który dwie grupy ustanawiają, uzyskując zasoby , W zależności od rodzaju zasobów opracowują różne strategie.

  • Obsługiwane zasoby : jego uzyskanie jest niezależne dla każdej grupy, to znaczy każda grupa może osiągnąć swoje cele bez wpływania na te z drugiej.
  • Niekompatybilne zasoby : jest uzyskiwany kosztem drugiej grupy; że grupa otrzymuje swoje zasoby, uniemożliwia osiągnięcie tego drugiego.

Ponadto w zależności od rodzaju zasobów, do których grupy chcą uzyskać dostęp, opracowywane są różne strategie relacji między nimi, aby je uzyskać:


  • Konkurencja : przeciw niezgodnym zasobom.
  • Niezależność : przed zgodnymi zasobami.
  • Współpraca : przed zasobami wymagającymi wspólnego wysiłku (nadrzędny cel).

Z tej perspektywy konflikt przekłada się na "jak zdobyć potrzebne mi zasoby". Dlatego strategia do naśladowania zależy od tego, w jaki sposób zasoby są. Jeśli są nieograniczone, nie ma związku między grupami, ponieważ można je uzyskać niezależnie od tego, co robi druga, bez konieczności kontaktowania się z nimi. Teraz, jeśli zasoby są ograniczone, grupy wchodzą w konkurencję. Fakt, że jeden z nich osiąga swoje cele, oznacza, że ​​inni nie mogą, więc przez bezwładność starają się być jedynymi, którzy mają dostęp.

Teoria uwzględniająca pojęcie kompetencji

Mogliśmy zrozumieć go jako dwie osoby przed rozmową o pracę. Jeśli jest kilka miejsc w ofercie, zalotnicy nie muszą się do siebie nawzajem odnosić: koncentrują się na indywidualnym rozwoju. Z drugiej strony, jeśli oferowane jest tylko jedno miejsce, obie osoby mają skłonność do wzajemnego rozważania się , Stały się konkurentami i ważne jest, aby znać przeciwnika, aby opracować terminową strategię i zostać wybranym


Teraz jest jeszcze trzecia opcja: współpraca, W tym przypadku rodzaj zasobów nie jest określony, ponieważ ich ilość jest obojętna. Znaczenie leży w naturze zasobu, jeśli wspólny udział obu grup jest konieczny do jego uzyskania. W ten sposób definiowany jest nadrzędny cel, ostateczny cel, który jest podporządkowany indywidualnym interesom każdego, i który potrzebuje wkładu obu, aby go osiągnąć.

Konflikt o pokój w Galtung

Uzupełniająca perspektywa dla Szeryfa to ta z Johan Galtung , z ewolucjonizm społeczny, W tym przypadku, aby zrozumieć konflikt, konieczne jest zrozumienie jego istnienia od początku ludzkości. W tym sensie Konflikt jest nieodłączny dla społeczeństwa, zawsze będą konflikty, więc nacisk położony jest na jego rozwiązanie i jak wprowadzą zmiany w społeczeństwie. W ten sposób konflikt nie jest celem, lecz koniecznym środkiem do pokoju.

Kierując się wskazówkami Galtunga (cytowanymi w Calderón, 2009) we wszystkich konfliktach jest kilku uczestników. Każdy z nich ma swoje własne myśli i emocje, zachowuje się konkretnie i ma własną interpretację natury konfliktu. Na tych trzech wierzchołkach ułożona jest logika konfliktu dla autora.

  • Postawy : myśli i emocje każdego z uczestników.
  • Sprzeczność : różnice w interpretacji charakteru konfliktu.
  • Zachowanie : manifestacja zaangażowanych, jak sobie radzą z innymi.

Te punkty wyjaśniają konflikt jako normalny. To normalne, że będąc różnymi ludźmi, różne emocje i myśli - rozwijają się, różne interpretacje wydarzeń - niesprzeczność - i różne działania - zachowanie.

Teraz, jeśli wszystko jest tak naturalne, dlaczego pojawiają się konflikty? Wydaje się, że zrozumienie, że wszyscy jesteśmy różni, jest proste, ale problem pojawia się, gdy nie pozwalamy sobie zobaczyć, że jesteśmy inni.Dla Galtunga powyższe czynniki mogą istnieć w dwóch różnych planach: mogą się zamanifestować, wyrażając siebie nawzajem; lub ukryte, ukryte w każdym zaangażowanym.

  • Manifestowy samolot : wyrażane są czynniki konfliktu.
  • Utajony samolot : czynniki konfliktu nie są wyrażone.

Klucz leży w interpretacji czynów innych

Dlatego kiedy myślimy, czujemy i interpretujemy rzeczywistość, zamykamy ją i zaczynamy odnosić się do drugiej, nie pozwalając mu poznać naszej pozycji, jest bardziej prawdopodobne, że dojdzie do konfliktu. Prosty akt, jak anulowanie spotkania, może obudzić różne sposoby jego zrozumienia; a jeśli nie pozwolimy się zrozumieć, to wtedy może pojawić się nieporozumienie.

W tym momencie zaczynają działać procesy jego rozwiązywania: transcendencja i transformacja, W przypadku transcendencji odwołujemy się do zmiany postrzegania konfliktu jako pojedynczego zdarzenia, postrzegając go jako proces obejmujący różnych uczestników; konflikt nie tylko wpływa na nas. Po tej perspektywie następuje transformacja, zmiana strategii rozwiązywania problemów, w tym perspektywy innych. Mam na myśli, zrozum, że konflikt jest sprawą każdego człowieka i zintegruj go z ich rozwiązaniem .

Procesy rozwiązywania konfliktów według Galtunga

Galtung proponuje te procesy, które prowadzą do rozwiązania konfliktów:

  • Transcendencja : globalna perspektywa konfliktu.
  • Transformacja : integracja z rozwiązaniem pozostałych zaangażowanych stron.

Kiedy widzimy, że konflikt nie tylko wpływa na nas i działamy z myślą o innych, możemy opracować strategie na rzecz pokoju. Po procesach transcendencji i transformacji droga do pokoju ma trzy cechy, które pokonują bariery poprzednich czynników:

  • Empatia zrozumieć postawy innych.
  • Brak przemocy w zarządzaniu zachowaniami.
  • Kreatywność do rozwiązywania sprzeczności.

Negocjacje Selmana

Trzecie podejście, które przedstawiamy, koncentruje się bezpośrednio na strategiach rozwiązywania konfliktów. Roger Selman (1988) proponuje, aby strony zaangażowane w jakiekolwiek działania, które opracowują, przedstawiły swoją strategię restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Mam na myśli, wymiana działań podejmowanych przez zaangażowanych stron przekształca się w proces negocjacji konfliktu , W tym sensie prowadzi to nie tylko do pokoju, ale także do negocjacji może być przyczyną lub zaostrzającym się konfliktem.

Te działania, które rozwijają zaangażowane strony, opierają się na trzech elementach bardzo podobnych do tych zaproponowanych przez Galtunga: własnej perspektywy, celów i kontroli konfliktu. Na podstawie tych trzech składników można podać dwie pozycje podczas rozwiązywania konfliktu.

Strategie negocjacji, według Selmana

Roger Selman proponuje różne strategie negocjacyjne:

  • Autotransformator : spróbuj zmienić swoje własne podejście.
  • Heterotransformant : spróbuj zmienić postawy innych.

Oznacza to, że możemy sam się transformować, decydować zmienić nasz sposób myślenia lub działania w celu rozwiązania konfliktu , Z drugiej strony, z heterotransformantem, nalegamy na dokonanie drugiej zmiany i narzucenie naszej perspektywy. Jednak konflikt pozostanie ukryty, jeśli żadna z dwóch strategii nie uwzględni drugiej; posłuszeństwo bez kwestionowania lub narzucania siebie autorytatywnie nie traktuje problemu i prędzej czy później pojawi się w inny sposób.

Dlatego, aby osiągnąć satysfakcjonujące rozwiązanie, należy wziąć pod uwagę obu uczestników. Właśnie to jest czynnik, który pośredniczy w stopniu jego skuteczności; umiejętność empatii i przyjmowania perspektywy od drugiej, aby wspólnie znaleźć rozwiązanie. Na tej podstawie Selman ustanawia cztery poziomy koordynacji punktów widzenia zaangażowanych stron.

  • Poziom 0 - Obojętność egocentryczna : każdy członek ma reakcje impulsywne i bezrefleksyjne obce sobie nawzajem. Podczas gdy heterotransformant wykorzystuje siłę do narzucenia się, autotransformator poddaje się impulsywnie ze strachu lub ochrony.
  • Poziom 1 - Subiektywna różnica : działania nie są impulsywne, ale nadal nie angażują drugiego. Obydwaj kontynuują strategie narzucania / składania, ale bez działania siły i reakcji strachu.
  • Poziom 2 - Refleksja samokrytyczna : istnieje tendencja do charakteru strategii każdej ze stron, ale zdajesz sobie sprawę z jej wykorzystania. W tym przypadku heterotransformant próbuje świadomie wpływać i przekonywać drugiego. Z kolei samo-transformator jest świadomy własnej uległości i pierwszego puszczania życzeń innych.
  • Poziom 3 - Wzajemna decentralizacja : jest wspólnym odzwierciedleniem samego siebie, drugiego i konfliktu, który eliminuje różne stanowiska. Nie chodzi już o próbę, zmianę siebie, wpływ, ale raczej o wspólne wypracowanie rozwiązania dla wspólnych celów.

W związku z tym heterotransformantowy charakter prowadzi do narzucania i samo-transformacji, aby się poddać. Na niższych poziomach zachowania te są impulsywne i na wyższych poziomach coraz więcej ludzi zastanawia się nad nimi.Wreszcie rozwiązanie kończy się udostępnianie i koordynowanie; za odstąpienie od tendencji samoheteroetycznej do włączenia drugiej i wspólne opracowanie odpowiedniej strategii rozwiązania konfliktu.

Od Psychologii konfliktu do psychologii dla pokoju

Poprzednie teorie to tylko niektóre z wielu wyjaśniających procesy konfliktu. Ale w ten sam sposób, w jaki tłumaczą problemy, robią to również za pomocą swoich rozwiązań. Ponadto badanie konfliktu nie wynika z pytania "W jaki sposób powstał konflikt?", Ale z "Jak rozwiązano konflikt?".

W tym celu Sherif proponuje wspólne cele między stronami, Galtung - proces empatii, aby przekonać się, że konflikt jest nie tylko nasz i dialogu Selmana w celu opracowania wspólnych negocjacji. We wszystkich przypadkach kluczową kwestią jest "dzielenie się", współtworzenie rozwiązania, ponieważ jeśli konflikt nie powstanie tylko u jednej ze stron, nie wyjdzie z jednego rozwiązania.

Z tego samego powodu ważne jest, co zrobić, gdy dojdzie do konfliktu; zarządzanie nim , Z tej perspektywy i wydarzeń w Paryżu nie chcemy nawoływać do dialogu z terrorystami. Ale bierze pod uwagę działania, które są wykonywane i uprzedzenia, jakie mogą się pojawić. Ponieważ istnienie konfliktu z sekcją terrorystyczną może być prawdą, ale nie istnieje z religią lub ludźmi. Chociaż niektórzy ludzie wzięli broń w imię boga, konflikt nie jest przeciwko temu bogu, ponieważ żaden bóg nie daje broni swoim wierzącym.

Konflikt jest naturalny dla ludzkości, zawsze istniał i zawsze będzie istnieć. Z tym nie zamierzamy w ogóle banalizować wydarzeń. Ale podkreślić znaczenie konsekwencji, w których każdy konflikt zmienia bieg ludzkości i że obecny nie prowadzi nas do dehumanizmu. Jak jeden wielki profesjonalista i przyjaciel mówi: "Nie ma zmian bez konfliktu1" Dziś musimy pomyśleć o tym, jakiej zmiany chcemy.

1María Palacín Lois, Profesor Grupa Obszar Zakładu Psychologii Społecznej (UB) Dtra. Główne grupy kierowców. Prezydent SEPTG.

Bibliografia:

  • Calderón, P. (2009). Teoria konfliktów autorstwa Johana Galtunga. Magazyn pokoju i konfliktu, 2, 60-81.
  • Selman, R. (1988). Wykorzystanie interpersonalnych strategii negocjacji i umiejętności komunikacyjnych: podłużna kliniczna eksploracja dwóch zaburzonych nastolatków. W R. Hinde, Relations interpersonnelles et developpment dessauciva.
  • Sherif, M. (1966). Konflikt grupowy i współpraca. Ich psychologia społeczna, Londyn: Routledge & Kegan Paul
  • Sherif, M. (1967). Konflikt i współpraca, w J. R. Torregrosa i E. Crespo (comps.): Podstawowe studia z psychologii społecznej, Barcelona: Time, 1984.

Część 1/4 Marshall Rosenberg - Podstawy NVC(Porozumienie Bez Przemocy) - (napisy pl) (Marzec 2024).


Podobne Artykuły