Psychopatia: co dzieje się w umyśle psychopaty?
Co to jest psychopata ? W swojej pracy "Antyspołeczne osobowości" (1994) David Lykken bada osobowości psychopatyczne i socjopatyczne, różne podtypy, które je tworzą, oraz rolę, jaką odgrywają czynniki osobowe i socjalizacyjne, które interweniują w genezie przemocy dzieci, które z bardzo małego celu stają się przestępcami.
W trakcie tej pracy staje się jasne, co dla niego jest jednym z najbardziej decydujących elementów w przyszłości dziecka, które najprawdopodobniej rozwinie styl osobowość antyspołeczna : rodzice.
Umysł Psychopaty: poważne trudności towarzyskie
Osoby dotknięte tym zaburzeniem nie rozwinęły świadomości ani nawyków dotyczących przestrzegania praw i przepisów, które odstraszają resztę popełnienia aktów aspołecznych, ze względu na nieodłączne cechy, które utrudniają lub uniemożliwiają im nawiązywanie kontaktów. Charakteryzują się one wrodzonymi cechami charakteru, które całkowicie lub częściowo uniemożliwiają im towarzysko lub przez okresowe okresy socjalizacji i aspołecznych zachowań.
Istnieją trzy składniki socjalizacja :
1. Sumienność
Jest to naturalna tendencja do unikać zachowań przestępczych , Zwykle jest to konsekwencją lęku przed karą, zarówno w przypadku społecznego odrzucenia samej zbrodni, jak i poczucia winy z powodu poczucia winy i poczucia winy.
Nie oznacza to, że pokusa popełnienia przestępstwa jest ciągła, ponieważ zachowania prospołeczne stały się nawykiem, który dystansuje większość członków społeczeństwa od najbardziej nagannych. Ten nawyk nie jest konsolidowany aż do wieku dorosłego, więc pod koniec okresu dojrzewania przestępczość osiąga najwyższy poziom. Ten składnik jest wynikiem działania rodzicielskiego i cech charakterystycznych każdego z nich.
2. Prosocjalność
Ogólne predyspozycje do zachowanie prospołeczne , Rozwija się dzięki więzi uczucia i empatii z ludźmi, z którymi się wiążemy, co powoduje, że chcemy czerpać korzyści z tego rodzaju więzi i prawdziwej woli zachowania się w ten sam sposób.
3. Akceptacja odpowiedzialności dorosłych
Odnosi się do motywacji do uczestniczenia w życiu społecznym i asymilacji etyka pracy , a także akceptacja wartości wysiłku i osobistej poprawy jako środka do osiągnięcia osobistych celów.
Nie wolno nam jednak zapominać o tym, że istnieją dobrze uspołecznione osoby, które w pewnych okolicznościach popełnią przestępstwa, podczas gdy inne, nawet jeśli nie są przestępcami, są leniwymi lub złymi postaciami i mogą być uważane za złych obywateli.
Przyczyny i przejawy psychopatii
Cleckley (1955) zaproponował, że emocje wynikające z doświadczeń doświadczanych przez psychopatów typu "pierwotnego" są osłabione pod względem intensywności, z jaką są dotknięte. Poprzez doświadczenie, emocje i uczucia kierują i wzmacniają to proces uczenia się , budując w ten sposób system wartości moralnej i wartości.
Ale tym, co dzieje się z tymi jednostkami, jest to, że normalne doświadczenia towarzyskie są nieskuteczne dla stworzenia tej moralności, która jest mechanizmem, dzięki któremu uspołeczniamy ludzi. W związku z tym nie udaje im się ustalić powiązań osobistych. Z powodu wrodzonej wady potrafią zwerbalizować to, co wiedzą o emocjach, nie rozumiejąc prawdziwego znaczenia tego, co mówią.
Mogą jednak odczuwać wszystkie te uczucia, które, jeśli nie będą gromadzić, nie doprowadzą ich do podjęcia działań legalnych lub nielegalnych, które popełnili. Według słów Gilberta i Sullivana:
"Kiedy przestępca nie zajmuje się zatrudnieniem lub nie realizuje swoich małych planów kryminalnych, jest tak samo zdolny do odczuwania niewinnej przyjemności jak każdy uczciwy człowiek". (str.192)
- Jeśli interesuje Cię temat Psychopatia, polecamy artykuły "Rodzaje psychopatów" i "Różnica między psychopatią a socjopatią"
Bibliografia:
- Cooke, D. J., Hart, S. D., Logan, C., i Michie, C. (2012). Wyjaśnienie budowy psychopatii: opracowanie i walidacja modelu koncepcyjnego, kompleksowa ocena osobowości psychopatycznej (CAPP). International Journal of Forensic Mental Health, 11 (4), 242-252.
- Lykken, D. (1994) Osobowości antyspołeczne, Barcelona: Herder.
- Vinkers, D. J., de Beurs, E., Barendregt, M., Rinne, T., i Hoek, H. W. (2011). Związek między zaburzeniami psychicznymi a różnymi rodzajami przestępczości. Criminal Behavior and Mental Health, 21, 307-320.
