Psychoterapia powoduje zmiany w mózgu
Rozwój i doskonalenie techniki neuroobrazowania Przez ostatnie dekady pozwoliła poznać struktury i funkcje mózgu u żywych osób. Przed pojawieniem się tych technik, badanie mózgu było znacznie ograniczone w taki sposób, że trudno było zidentyfikować zmiany, które nastąpiły w nim w czasie.
Pojawienie się technik neuroobrazowania
Neuroobrazowanie otworzył nowe linie badań , takich jak identyfikacja nieprawidłowości w funkcjonowaniu mózgu osób z zaburzeniami psychicznymi, określanie struktur mózgu zaangażowanych podczas wykonywania określonego zadania (np. zapamiętywanie listy imiennej) - lub lepsze zrozumienie mechanizmów komórki mózgowe zaangażowane w reakcję lotu.
Jednym ze sposobów obiektywnego pomiaru skuteczności terapii psychologicznej
Terapia psychologiczna powoduje zmiany w stanie emocjonalnym, w systemie wierzeń i zachowaniu pacjenta. Dlatego nie jest dziwne, że zmiany te zachodzą również na poziomie mózgu , Jedną z linii badań, która została opracowana wraz z pojawieniem się neuroobrazowania, jest nauka zmian mózgu, które pojawiają się w wyniku terapii psychologicznej.
Przed nadejściem neuroobrazowania skuteczność terapii psychologicznej mierzono na podstawie subiektywnych pomiarów, takich jak ocena dokonana przez pacjenta i terapeutę stopnia osiągniętego stopnia poprawy lub porównanie wyników testów przed i po leczeniu. Jednakże Podłoże neuronowe takiej poprawy było nieznane. Stąd też mózg porównywany był do czarnej skrzynki, której zawartości nie można było poznać. Pojawienie się neurobiologii, a zwłaszcza neuroobrazowania, umożliwiło otworzenie tego pudełka i rozpoczęcie poznawania, jak działa najbardziej skomplikowany narząd ciała.
Zmiany w umyśle powodują zmiany w mózgu
Jeśli teraz widzimy funkcjonowanie i przemiany zachodzące w mózgu, Możliwe jest obiektywne zmierzenie zmian zachodzących podczas leczenia psychologicznego , a także te, które mogą wystąpić po zakończeniu terapii. Postęp ten umożliwia identyfikację tych metod leczenia psychologicznego, które są najbardziej skuteczne w danym schorzeniu. Mózg, będący organem plastycznym, jest kształtowany w wyniku doświadczeń, które podmiot ma i reaguje na leczenie psychologiczne poprzez zmiany jego struktury i funkcji.
Barsaglini i in. (2014) przeprowadzili przegląd głównych badań, które analizowały skutki terapii psychologicznej u pacjentów z zaburzeniami psychicznymi. W tym przeglądzie zaobserwowali, że zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne charakteryzuje się hipermetabolizmem różnych obszarów mózgu, w tym jądro ogoniaste , Wiele badań sugeruje, że terapia poznawczo-behawioralna u pacjentów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi prowadzi do "normalizacji" poziomów metabolicznych jądra ogoniastego i że tej "normalizacji" towarzyszy poprawa symptomatologii.
Z drugiej strony pacjenci ze specyficznymi fobiami (takimi jak na przykład fobia pająka) odczuwają zmniejszenie aktywności układu limbicznego biorącego udział w reakcji lękowej w wyniku udziału w psychologicznej terapii orientacji poznawczo-behawioralnej , W przypadku pacjentów ze schizofrenią kilka badań włączonych do przeglądu przez Barsaglini et al. obserwuj, że terapia psychologiczna wywołuje normalizację wzorca aktywności w obszarach czołowo-korowych, a zatem poprawia symptomatologię.
W kierunku projektowania skutecznych terapii psychologicznych opartych na dowodach neurobiologicznych
Ogólnie rzecz biorąc, wyniki te wskazują, że Terapia psychologiczna powoduje zmiany w funkcjonowaniu mózgu i zmiany te są związane z poprawą objawów pacjenta , W tym sensie, chociaż w różnym stopniu, zależnie od zaburzenia, o którym mowa, zarówno terapia farmakologiczna, jak i terapia psychologiczna umożliwiają normalizację lub kompensację nieprawidłowych wzorców aktywności mózgu.
Chociaż wciąż jest dość wcześnie, aby wyciągnąć spójne wnioski (istnieją rozbieżności w literaturze naukowej dotyczące tego, jakie są specyficzne zmiany mózgowe, jakie wytwarza terapia psychologiczna, a także, która metodologia jest bardziej odpowiednia do pomiaru takich zmian), neuroobrazowanie otwiera drzwi do obiecującej linii badań: projektowania skutecznych terapii psychologicznych opartych na dowody neurobiologiczne .
Odniesienia bilbiograficzne:
- Barsaglini A, Sartori G, Benetti S, Pettersson-Yeo W i Mechelli A. (2014). Skutki psychoterapii na funkcje mózgu: systematyczny i krytyczny przegląd. Postęp w neurobiologii, 1–14.
