Ramón y Cajal wyjaśnił, jak mózg działa na tych rysunkach
Santiago Ramón y Cajal jest jedną z najważniejszych postaci hiszpańskich i uznany w dziedzinie neuronauk.
Nagroda Nobla z Golgim, naukowiec ten przyczynił się znacznie do zrozumienia funkcjonowania układu nerwowego i sieci neuronów, które składają się na mózg. Oprócz tego zrobił szczegółowe ilustracje na temat mózgu i neuronów , za pomocą którego można pokazać funkcjonowanie mózgu. W tym artykule dokonujemy krótkiego przeglądu jego ilustracji i jego wkładu w neuronaukę.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje neuronów: cechy i funkcje"
Krótka biografia
Santiago Ramón y Cajal urodził się w 1852 roku w mieście Navarra w Petilla de Aragón. Syn Antoni Cajal i Justo Ramón, spędził dzieciństwo stale zmieniając miejsce zamieszkania, aby być jego ojca lekarza lekarza. Jako dziecko miał świetne umiejętności artystyczne , marząc o tym, by poświęcić się malarstwu, chociaż jego ojciec w końcu przekonałby go do studiowania medycyny. Ukończył Uniwersytet w Saragossie w 1873 roku, a później został wysłany na wojnę na Kubie, gdzie pracował jako lekarz.
Po powrocie otrzymał doktorat w Madrycie. Później poślubi Silverię Fañanás García i będzie miał siedmioro dzieci. Byłoby to w 1887 roku, kiedy przeniósłby się do Barcelony, gdzie dokonałby kilku swoich głównych odkryć, jako pierwszy wyizolował i zbadał neuron jako kluczowy element układu nerwowego lub połączenia między tymi komórkami.
W 1892 r. Powrócił do Madrytu, gdzie miał żyć do śmierci. W 1906 r. Wraz z włoskim Camillo Golgi otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny. Przeszedł na emeryturę w 1926 r., A jego żona zmarła na gruźlicę cztery lata później. Zmarł 17 października 1934 r. Z powodu problemów wieńcowych związanych z problemami jelitowymi.
Ramón y Cajal i jego obrazy: stosowane metody
Przez lata badań, Ramón y Cajal odkrył wiele informacji dotyczących funkcjonowania i struktury układu nerwowego. Jak?
Podczas twoich obserwacji, ten badacz Użył metody barwienia stworzonej przez Camile Golgi , który za pomocą chromianu srebra umożliwił obserwację części tkanki mózgowej. Ramón y Cajal wprowadził kilka ulepszeń w celu uzyskania jaśniejszego obrazu, oprócz myślenia o badaniu młodych komórek, w celu rozróżnienia, czy mózg jest elementem ciągłym czy składa się z prostszych struktur.
Jednakże, gdy dochodziło do odzwierciedlenia swoich odkryć, napotkał wiele trudności. W tamtym czasie nie było żadnych współczesnych technik tworzenia obrazu, które byłyby bardzo skomplikowane, gdyby naukowiec mógł pokazać światu wierne odzwierciedlenie tego, co wydarzyło się na poziomie mikroskopowym poza samym opisem. Ten badacz użyłby do tego ilustracji.
A to dlatego, że Santiago Ramón y Cajal nie porzucił artystycznej strony, którą pokazał jako dziecko. Badacz odczuwałby prawdziwą przyjemność podczas przedstawiania swoich odkryć, a także pozwalał mu wyraźnie pokazywać innym wyniki swoich obserwacji. Dzięki nim możemy obserwować, jak badacz jasno określone aspekty, takie jak morfologia neuronów i wiele komponentów, będących jego rysunkami, dziełem o wielkiej użyteczności naukowej, które pozwoliły poznać postać i wyobrazić sobie działanie podstawowych jednostek układu nerwowego, neuronów.
Dla niego dobry rysunek wiązał się z tworzeniem dokumentacji naukowej o dużej wartości, niezależnie od podanej interpretacji. Obrazy stworzone przez Ramóna y Cajala reprezentują wierne odzwierciedlenie układu nerwowego i jego organizacji, zadziwiające z powodu jego poziomu wierności i dokładności, których przykłady są ilustracją neuronów piramidowych, astrocytów lub mikrogleju.
Odkrywanie świata neuronów
Tutaj możesz zobaczyć wybrane rysunki stworzone przez samego Santiago Ramón y Cajal, aby uchwycić jego odkrycia.
Niektóre z jego odkryć
Rola Santiago Ramón y Cajal w dziedzinie neuronauki ma fundamentalne znaczenie. Nie na próżno otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny. Powodem takiego znaczenia są wielkie odkrycia, które przedstawiliśmy poniżej.
Przede wszystkim zawdzięczamy Ramón y Cajal tę wiedzę podstawową jednostką układu nerwowego jest neuron , Przed nim istniała teoria neuronowa (według której neurony są podstawowym elementem sieci neuronowej, opartym na istnieniu podstawowych elementów, które mimo iż nie były dostępne w sposób ciągły) i teorię siatkową (która proponuje, że układ nerwowy jest siecią ciągłą), hipotezę, że układ nerwowy był pojedynczym zestawem połączonych ze sobą sieci działających jednocześnie.
Dzięki modyfikacjom w plamie Golgiego hiszpański badacz uświadomiłby sobie, że chociaż układ nerwowy działa jak system, składa się z oddzielnych i niezależnych komórek, które chociaż mają pewne połączenie, nie stykają się ze sobą, ponieważ istnieje przestrzeń synaptyczna między ich. Tak więc Ramón y Cajal zademonstruje teorię neuronalną, dającą początek doktrynie neuronu, która jest nadal aktualna dzisiaj.
Jego teorie również znalazły odzwierciedlenie sposób, w jaki nerwowy impuls jest przekazywany przez system , Na przykład, jego badania wytworzyły wyjaśnienie, dlaczego impuls nerwowy przemieszcza się tylko w jednym kierunku, tak zwane prawo dynamicznej polaryzacji.
Wreszcie, kolejne z jego odkryć dotyczy odkrycia i analizy części neuronów, jak kolce dendrytyczne , które wcześniej były uważane za produkt funkcjonowania układu nerwowego. Teraz wiemy, dzięki niemu, że te kolce stanowią ważną część każdego neuronu i że aktywnie uczestniczą w przekazywaniu informacji.
