Recenzja książki "Myśl szybko, myśl powoli" Daniela Kahnemana
Myśl szybko, myśl powoli to książka wydana w 2011 roku przez psychologa Daniela Kahnemana (Tel Aviv, 1934). Obecnie jest profesorem psychologii na Uniwersytecie Princeton.
Specjalizująca się w psychologii poznawczej, głównym wkładem Kahnemana w gospodarkę jest rozwój, obok Amosa Tversky'ego, denominowanej Teorii perspektyw (teorii perspektyw), zgodnie z którą jednostki podejmują decyzje, w środowiskach niepewności, które odbiegają od podstawowych zasad prawdopodobieństwa , Tego rodzaju decyzje nazywane były heurystycznymi skrótami.
Kahneman zdobył nagrodę Nobla dla ... Economy!
W 2002 roku wspólnie z Vernonem Smithem Otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii za zintegrowanie aspektów badań psychologicznych z naukami ekonomicznymi, zwłaszcza w odniesieniu do ludzkiego osądu i podejmowania decyzji w warunkach niepewności.
Niedawno włączyliśmy Daniela Kahnemana do naszego rankingu 12 najbardziej wpływowych psychologów dzisiaj. Jako jedyny psycholog, któremu udało się zdobyć Nagrodę Nobla, jego włączenie jest zasłużone.
Myśl szybko, myśl powoli: kompilacja waszych głównych pomysłów
W książce Myśl szybko, myśl powoli, Kahneman syntetyzuje swoje badania dotyczące sposobu myślenia ludzi , Autor podtrzymuje powszechnie przyjętą tezę z zakresu psychologii bieżącej na temat dwóch sposobów myślenia: System 1, szybki, intuicyjny i emocjonalny, a także System 2, wolniej, refleksyjnie i racjonalnie.
Pierwszy dostarcza wnioski automatycznie, a druga świadome reakcje. Osobliwe jest to, że w większości przypadków nie zastanawiamy się nad tym, który z nich objął stery naszych zachowań.
Książka podzielona na pięć sekcji tematycznych
Książka jest podzielona na pięć części. W pierwszej części pokazuje, jak działają oba systemy i jak osądy i decyzje są podejmowane przez obie. Druga część zagłębia się w heurystykę sądów i kładzie szczególny nacisk na trudności Systemu 1, aby myśleć statystycznie. Trzecia część koncentruje się na niezdolności do rozpoznawania niepewności i naszej własnej ignorancji i przeszacowania tego, co myślimy, że rozumiemy na temat otaczającego nas świata.
Czwarta część analizuje charakter decyzji ekonomicznych i proponuje teorię perspektyw w ramach hipotezy dwóch systemów. W piątej części książki Kahneman dokonuje rozróżnienia między tym, co nazywa "jaźnią, która doświadcza" (związanym z Systemem 2) i "jaźnią, która pamięta" (związaną z Systemem 1). Czasami cel szczęścia obu z nich prowadzi do wyraźnie przeciwstawnych sytuacji.
Na koniec, w swoistej konkluzji, przeanalizowano następstwa trzech rozróżnień dokonanych w książce: Ja że pamięta, jak się stawia Ja doświadczenie, podejmowanie decyzji w klasycznej gospodarce przed podejmowaniem decyzji w gospodarce behawioralnej oraz System 1 przed Systemem 2.
Kilka uwag i refleksji na temat tej książki
Możemy uznać hipotezę odejścia Kahnemana za niezwykle oryginalną i atrakcyjną. Moim zdaniem rozszerza koncepcje Systemu 1 i Systemu 2 na całość procesów myślowych. Ta wizja doskonale modeluje proces decyzyjny "pierwszej rzeczy, która przyszła mi do głowy" przed decyzjami, które podjęliśmy po dokładnym przemyśleniu. Możemy to zobaczyć w prostym problemie, który sam Kahneman wywołuje:
Bat i piłka razem kosztują 1,10 $
Bat kosztuje o 1 USD więcej niż piłka
Ile kosztuje piłka?
Natychmiastowa odpowiedź jest udzielana przez System 1:
Piłka kosztuje 0,10 USD
Tylko wywołanie systemu 2 da nam poprawną odpowiedź.
The System 1 i System 2, prosty sposób na konceptualizację myślenia
Z fizjologicznego punktu widzenia możemy nawet postulować, że odpowiedzi Systemu 1 wyłaniają się bezpośrednio z układu limbicznego, naturalnie przekształconego i przetwarzanego przez obszary kory nowej, podczas gdy w Systemie 2, który implikuje bardziej skomplikowane przetwarzanie (intelektualno-poznawczo-refleksyjne) można je było przeprowadzić tylko w najbardziej nowoczesnych obszarach korowych położonych w przedczołowej czołowej strefie korowej.
Rozważenie to umiejscowiłoby System 2 jako strukturę wyjątkowo charakterystyczną dla wyższych zwierząt, ewoluowaną jako uzupełnienie Systemu 1.
Możliwe krytyki pracy Kahnemana
Hipotezy Kahnemana można nazwać zbyt uproszczonym i nieco antropocentrycznym , ale na niewiele, o czym się zastanawiamy, analiza zachowania pod tym punktem widzenia pozwala wyjaśnić wiele reakcji zaobserwowanych w ludzkim zachowaniu w ogóle, a w szczególności w procesie podejmowania decyzji, które w większym lub mniejszym stopniu powinny być podjęte zawsze w środowiskach niepewności.
Opisy różnych hipotez pojawiających się w książce są, moim zdaniem, nadmiernie powtarzalne i mało syntetyczne (można je było opisać w kilku akapitach), a autor stara się udowodnić ich słuszność nieco nieuporządkowaną prezentacją wyników. znacznej liczby eksperymentów nie zawsze wydają się najbardziej odpowiednie, a niektóre z nich nie dostarczają zbyt spójnych argumentów .
Niestety, Kahneman nie wnika zbytnio w procesy ciąży i narodzin różnych przedstawianych przez siebie hipotez, procesów, które prawdopodobnie ułatwią ich asymilację przez czytelników.
Między akademickim a komercyjnym ...
Książka Wydaje się bardziej pomyślany jako szeroka książka dla ogółu społeczeństwa (w linii a bestseller lub samopomocy), która jest pracą naukową. Przykłady, eksperymenty i konkretne przypadki pojawiają się obficie opisane, czasami w nieco chaotyczny i nieuporządkowany sposób i bez dobrze zdefiniowanej nici, ilustrujące różne aspekty prezentowanych dualizmów.
Pomimo swego pouczającego charakteru, książka nie jest zwolniona z naukowego rygoru. Wszystkie stwierdzenia i każdy z eksperymentów są odpowiednio przywoływane. Na końcu dołączono wszystkie bibliograficzne odniesienia, notatki autora, a także wnioski.
Najciekawsze: badanie na efekt kotwicy
Po przeczytaniu tego nie można nic złego czuć w tym samym czasie zidentyfikowane i zaskoczone niektórymi procesami mentalnymi opisanymi w książce , Niechęć do straty i efekt kotwicy wydają się szczególnie interesujące. W pierwszym pokazujemy naturalną tendencję ludzi do unikania strat przed wygrywaniem zysków. Prowadzi to do awersji do ryzyka przy ocenie możliwego zysku, ponieważ wtedy korzystne jest unikanie utraty, aby otrzymać korzyść.
Połączenie efekt kotwicy (lub "efekt zakotwiczenia") skłania nas do potraktowania nas jako odniesienia do pierwszej oferty (pierwszych danych), które nam przekazali, głównie wtedy, gdy nie mamy pełnych i dokładnych informacji. Warto również zauważyć wysiłki Kahnemana zmierzające do liczbowej oceny intensywności efektu kotwicy, kwantyfikacji, która nie jest łatwa do przeprowadzenia w większości procesów psychologicznych. Efekt kotwicy jest szeroko stosowany w ekonomicznych warunkach handlowych lub marketingowych.
Książka polecana profesjonalistom i ciekawi
Podsumowując, zaleca się przeczytanie tej książki nie tylko specjalistom z zakresu nauk psychologicznych, ale ogólnie wszystkim zainteresowanym lepszym poznaniem siebie , aby pogłębić procesy, które determinują ich decyzje i wyposażyć się w mechanizmy, które pozwolą im przejść jeszcze jeden krok na drodze do szczęścia.
