Zaburzenia łaknienia: objawy, przyczyny i leczenie
Zespół przeżuwania jest rzadką zmianą stanu zdrowia i jest zawarty w rozdziale DSM 5 na temat zaburzeń odżywiania i przyjmowania pokarmu (APA, 2013). Głównym problemem tego zaburzenia jest niedomykalność spowodowana skurczem żołądka.
Termin "przeżuwanie" pochodzi od łacińskiego słowa "ruminare", co oznacza "żuć bolus żywnościowy". Zostało to wspomniane w starożytności w pismach Arystotelesa i zostało udokumentowane klinicznie po raz pierwszy w XVII wieku przez włoskiego anatomistę Fabricus ab Aquapendende.
Nazwa tego zaburzenia wynika z analogicznej niedomykalności roślinożernych zwierząt, "przeżuwania". W tym artykule zajmiemy się jego objawami i częstością ich występowania, a także przyczynami, które ją powodują i sposobem leczenia.
- Powiązany artykuł: "10 najczęstszych zaburzeń odżywiania"
Objawy zaburzeń przeżuwania
Zaburzenia przeżuwania składają się z Powtarza się niedomykalność pokarmu przez minimalny okres jednego miesiąca , Ponadto, te zwracane pokarmy mogą być ponownie przeżuwane, połykane lub pluć przez osobę, która cierpi, bez objawów obrzydzenia, odpychania lub nudności.
Ponadto zaburzenie przeżuwania nie występuje tylko w przebiegu jadłowstrętu psychicznego, bulimii, zaburzeń odżywiania lub zaburzeń unikania / ograniczenia spożycia pokarmu.
Powtarzanie powinno być częste, występujące co najmniej kilka razy w tygodniu, zazwyczaj codziennie. W przeciwieństwie do mimowolnych wymiotów, które ktokolwiek może cierpieć (niekontrolowany), regurgitacja może być dobrowolna. Dorośli, którzy cierpią z tego powodu, twierdzą, że nie mają kontroli nad tym zaburzeniem i nie mogą przestać.
Charakterystyczna pozycja ciała dzieci, które cierpią z tego powodu, utrzymuje plecy w napięciu i wysklepia z powrotem do tyłu, wykonując ruchy ssania językiem. Mogą sprawiać wrażenie czerpania satysfakcji z czynności regurgitacji. W wyniku działania, małoletni mogą być rozdrażnieni i głodni między epizodami przeżuwania .
Z drugiej strony Mogą wystąpić objawy niedożywienia i utrata masy ciała u nastolatków i dorosłych, zwłaszcza gdy niedomykalności towarzyszy dobrowolne ograniczenie spożycia pokarmu wywołane lękiem społecznym, który je generuje, że inni ludzie mogą być świadkami (na przykład unikają śniadania w szkole ze strachu przed wymiotami i byciem widzianym) ,
Należy zauważyć, że powtarzająca się niedomykalność nie mogą być przypisane do powiązanego stanu żołądkowo-jelitowego lub innego stanu medycznego takie jak na przykład refluks żołądkowo-przełykowy.
Prewalencja
Chociaż dane dotyczące rozpowszechnienia są niejednoznaczne, wydaje się, że częściej występuje u niemowląt, dzieci i osób o intelektualnej różnorodności funkcjonalnej .
Wiek wystąpienia zaburzeń przeżuwania u dzieci wynosi zwykle około 3 i 12 miesięcy. Ten problem żywnościowy może powodować poważne objawy niedożywienia u dzieci, stając się potencjalnie śmiertelnym.
Przyczyny zaburzeń przeżuwania
Zespół przeżuwania jest mało znanym zjawiskiem, a kilka z nich to spekulacje na temat przyczyn regurgitacji.
Najpowszechniej udokumentowanym mechanizmem organicznym jest to, że spożycie pokarmu powoduje rozszerzenie żołądka, po którym następuje ucisk brzucha i tylne rozluźnienie dolnego zwieracza przełyku (EEI). Utworzono jamę między żołądkiem i częścią ustną gardła, która prowadzi do częściowo strawionego materiału powracającego do jamy ustnej.
Ludzie z tym zaburzeniem mają nagłe złagodzenie LES. Podczas gdy relaksacja może być dobrowolna (i uczona, jak w Bulimii), przeżuwanie samo w sobie pozostaje ogólnie mimowolne. Pacjenci często opisują wrażenie podobne do pojawienia się erupcji, które poprzedza przeżuwanie.
Najważniejsze przyczyny zaburzeń przeżuwania są głównie pochodzenia psychospołecznego , Niektóre z najczęstszych przyczyn to: przeżywanie w środowisku psychospołecznym, które nie jest bardzo stymulujące na poziomie poznawczym, otrzymało zaniedbanie w opiece nad głównymi postaciami przywiązania (a nawet sytuacjami porzucenia), doświadczając w swoim życiu bardzo stresujących wydarzeń (takich jak śmierć). ukochanej osoby, zmiany miasta, separacja przez rodziców ...) i traumatyczne sytuacje (seksualne wykorzystywanie dzieci).
Ponadto trudności w wiązaniu ojcowsko-synowskim są uważane za jeden z najważniejszych czynników predysponujących do rozwoju tego zaburzenia u dzieci i młodzieży.
Zarówno u dzieci, jak i u dorosłych z deficytem intelektualnym lub innymi zaburzeniami neurorozwojowymi, zachowania regurgitacyjne wydają się mieć funkcję samo-pobudzającą i uspokajającą, podobną do funkcji, jaką mogą mieć powtarzające się zachowania motoryczne, takie jak równoważenie.
Leczenie
Leczenie będzie różne w zależności od wieku i zdolności intelektualnej osoby, która ją przedstawia.
U dorosłych i młodzieży przydatne okazały się techniki biofeedback i relaksacyjne lub przeponowe oddychanie po spożyciu lub w przypadku niedomykalności.
U dzieci i osób z deficytem intelektualnym techniki modyfikacji zachowania , w tym terapie wykorzystujące techniki operacyjne, to te, które wykazały większą skuteczność.
Oto kilka przykładów: zwróć uwagę na dziecko podczas wykonywania zachowania, które chcemy zredukować i przyznaj podstawowe wzmocnienia lub nieuwarunkowane (uczucia i uwagi) lub materiały (cacko), gdy się nie regurgituje. Inni autorzy zakładają się, nakładając nieprzyjemny smak (gorzki lub kwaśny) na język, gdy rozpoczyna się typowe ruchy przeżuwania.
W przypadku dzieci, Ważne jest, aby rodzina rozumiała zaburzenie i uczyła się pewnych wzorców działania Uważaj na zachowania problemowe i, jak to często się zaleca w tych przypadkach, masz dużo cierpliwości. Jeśli relacja między rodzicami a dzieckiem nie jest dobra, należy pracować nad trudnościami emocjonalnymi, które mogą utrzymywać problem.
