Samospełniające się proroctwa lub jak zrobić sobie porażkę
Opowiem ci historię o Edypie , ale nie ta część, którą wszyscy znają, kiedy charakter greckiej mitologii zakochuje się i poślubia jego matkę, ale co się dzieje wcześniej; seria niefortunnych wydarzeń, które prowadzą do ekstrawaganckiego wyniku.
Prequel, aby być w zgodzie z duchem czasu.
Edyp i los Wyroczni Delfów
Edyp mieszkał szczęśliwie z rodzicami w Koryncie. Wygląda jednak na to, że miał dość niepokojącą naturę ... W trosce o to, co przyniesie przyszłość, zdecydował się kiedyś skonsultować z Wyrocznią Delphi, czymś podobnym do współczesnego, ale bardziej wyrafinowanego horoskopu, związanego z boskimi zdolnościami niektórych greckich bogów.
W obliczu niepewności Odypa i niepewności co do jego przyszłego losu, Wyrocznia wypowiedziała się tragicznie i stanowczo: "Twoim przeznaczeniem jest zabić twojego ojca i ożenić się z matką". Oczywiście, Edyp był przerażony tym pomysłem.
Jak mógł zrobić coś takiego? Wydawało się to nie do pomyślenia, niepojęte; ale prawda była taka, że Wyrocznia miała nieskazitelną reputację: nigdy nie popełnił błędu, przepowiadając los osoby, która się z nim konsultowała. To, co przewidywała Wyrocznia, zostało spełnione. To było prawo.
Edyp znał to doskonale, podobnie jak wszyscy mieszkańcy starożytnej Grecji. Jednak nie chciał zrezygnować z własnego losu, musiał zrobić coś natychmiast, aby uniknąć angażowania się w takie okrucieństwa. Nie znając powodów, które mogłyby go doprowadzić do ojcobójstwa i kazirodztwa, ale przekonany, że tak będzie, jeśli nie podejmie działania, zdecydował się opuścić dom, w którym mieszkał, bez podawania dalszych wyjaśnień i udać się do innego miasta, z dala od pokus, które Śledzili w przyszłości.
Więc wsiadł na konia i poszedł do Teb .
Podróż przebiegła bezproblemowo, aż pewnego dnia, w opustoszałym miejscu niedaleko wejścia do miasta, które przyjęło i pozbyło się ich losu, według wierzeń Edypa, doszło do kłótni ze starcem, który jeździł powozem. Kłócili się o to, kto powinien przejść pierwszy, obrażali samych siebie i zanim obaj mężczyźni zdawali sobie sprawę, że wdali się w straszliwą walkę, która zakończy się najgorszym: W walce i oślepionym gniewem, Edyp skończył zabijając starca i uciekając przestraszony tego miejsca. W kwestiach związanych z tranzytem od tego czasu nic się nie zmieniło.
Jakiś czas później, już zainstalowany w swoim nowym domu, Edyp spotkał Yocasta, królową Teb, która niedawno została wdową i zakochała się. Aby nieco uprościć historię i zapisać szczegóły, które nie są istotne, powiem, że byli razem przez kilka miesięcy, a potem się pobrali.
To, co trwa nadal, to część historii, którą wszyscy znają. Oedipus odkrywa, że ci, których wierzyli prawdziwi rodzice, tak naprawdę nie byli, ponieważ został adoptowany, gdy był bardzo młody. Starszym człowiekiem, z którym wpadł do miasta, był Laius, król Teb i biologiczny ojciec Edypa oraz kobieta, którą poślubił, jego prawdziwa matka. Katastrofy w skali greckiej, ani więcej, ani mniej .
Przerażony tym, co zrobił i uwięziony w najbardziej rozpaczliwej rozpaczy, Edypa rozdarł oczy własnymi rękami i skazał się na wygnanie, najgorszą karę w tym czasie, a dotyczył tylko tych, którzy popełnili zbrodnie bardziej nienormalny.
Dramatyczne projekty Wyroczni zostały spełnione do tego listu. W końcu Edypowi udało się dotrzeć do jego przeznaczenia.
Samospełniające się proroctwo, które prowadzi nas do niepowodzenia
Prawdopodobnie czytelnik zastanawia się, dlaczego mówię o tym w artykule, który w tytule obiecuje coś innego. Cóż, myślę, że to interesujący punkt wyjścia, miła metafora, aby zrozumieć, co dalej.
Właściwie To właśnie "wiara" w pewność wyroczni sprawiła, że prognoza Wyroczni stała się rzeczywistością , Kiedy Edyp zdecydował się opuścić Thebes, zamiast uzyskać więcej informacji na ten temat, uruchomił mechanizmy, które doprowadziłyby go bezpośrednio do miejsca przeznaczenia.
Poza oczywistym paradoksem, tutaj interesujące jest obserwowanie siły przekonań nad rzeczywistością.
Oczekiwania i jak jesteśmy przetrzymywani jako zakładnicy
Z definicji wiara jest afirmacją lub przesłanką, która wpływa na nasze myślenie i nasze zachowanie Bez tego oświadczenie to jest rzetelnie wykazane lub mamy ważne dowody potwierdzające jego prawdziwość.
Przekonanie "coś" nie jest równoznaczne z tym, że "coś" faktycznie istnieje. Jednak sam fakt uwierzenia w to, często wystarczy, aby przekształcić go w rzeczywistość, którą można później zweryfikować. Dlatego musimy dbać o wpływ naszych oczekiwań na nasz sposób myślenia.W opowieści o Edypie "uwierzenie", że zamierza zakończyć życie ojca, było tym, co spowodowało, niczym więcej, zakończenie życia swego ojca.
Zestaw naszych wierzeń, przed naszą własną rzeczywistością, często determinuje rzeczy, które nam się przydarza i jak się czujemy. Tak właśnie jesteśmy. Tak pracujemy
Przekonania, które generują stres i niepokój
Pewne przekonania często są źródłem podatności na stres. Zobaczmy kilka typowych przypadków.
1. Ramiro, chce flirtować popisując się ekscentrykiem
Ramiro uważa, że aby móc przyciągnąć i zdobyć dziewczynę, trzeba wykazać się ekscentrycznością, dowcipnością i wyrafinowaniem , "Jeśli pokażę się takim, jakim jestem, nie polubię nikogo", mówi do siebie.
Zgodnie z tym założeniem, kiedy Ramiro po raz pierwszy wychodzi z dziewczyną, nabiera zupełnie obcej postaci. Pragnąc zadowolić go, nie przestaje mówić o sobie, podkreślać swoich wartości, otwarcie otwarcie przechwalać się swoimi cnotami i maksymalizować swoje osiągnięcia.
Nikt nie powinien się dziwić, że Ramiro nie ma dziewczyny , Kobiety, które go spotykały, opisują go jako mało spontanicznego, egoistycznego i znudzonego. Biedny chłopak nigdy nie przechodzi pierwszej randki. Po raz kolejny ten nowoczesny Edyp odbywa lot, który przenosi go nieprzerwanie na zatracenie.
2. Silvia, odczuwa potrzebę posiadania partnera
Z kolei Silvia uważa, że życie bez miłości jest niemożliwe , I po prostu czuć się kochanym przez twojego partnera jest zdolny do wszystkiego.
Unikaj konfliktów w dowolny sposób, ponieważ myślisz, że walka może spowodować rozpad związku. W tym kontekście Silvia nigdy nie rozmawia o niczym z Franco, zamyka usta przed wszystkim, co robi i przeszkadza mu; i natychmiast akceptuje, czy zgadza się, czy nie, wszystko, co mówi lub proponuje.
Silvia wierzy, że musisz się zmobilizować do miłości i tak rozwija się twój związek, aż pewnego dnia Franco, zdenerwowany takim uległością, biernością i brakiem inicjatywy, postanawia nagle zakończyć związek.
Kto zapytał, Franco nie ma żadnych skrupułów, by wyjaśnić, że potrzebuje prawdziwej kobiety u jego boku Nie córką, a tym bardziej sługą.
3. Carla jest przekonana, że jej narzeczony jest niewierny
Carla spotyka się z Fernando, ważnym prawnikiem, i Od pewnego czasu wpadł mu do głowy pomysł, że jego partner jest niewierny .
Z jej profesji mężczyzna spędza dużo czasu poza domem, ale poza tym Carla nie ma żadnego dowodu na to, że jej chłopak ją zdradza.
Jednak Carla ma obsesję. Trwale sprawdza telefon komórkowy pod kątem jakichkolwiek dowodów obciążających, dzwoni niezliczoną ilość razy dziennie, aby kontrolować, gdzie jest, i gniewa się i często go karci, przed małymi poślizgami, takimi jak spóźnienie o dziesięć minut, gdy znajdują sobie coś wspólnego, fakt, że dla niej jest zawsze znaczący i prowadzi ją do podejrzeń, że "ona jest w czymś podejrzanym".
Przerażona i urażona swoim chłopakiem za pomysły, które rodzą się w jej własnym mózgu, a nie w rzeczywistości, Carla spędza sporą część dnia w złym nastroju. W zemście za nieprawdopodobne złe uczynki, przez połowę czasu traktuje to z zimną obojętnością, a druga połowa jest dobrze przygotowana do dyskusji o jakiejkolwiek drobnostce .
Nie ma znaczenia, ile razy mówi jej wszystko, co chce, że daje jej czekoladki, że zabiera ją na obiad w każdy weekend, albo daje mu cały dzień w spa na dzień panny młodej; Carla systematycznie lekceważy wszystkie te pozytywne gesty i nadal uparcie walczy z bezowocnymi poszukiwaniami, by wykazać prawdziwość swoich paranoicznych wierzeń.
W tym kontekście Fernando czuje się oczywiście zaniedbany, nieodwzajemniony w swojej miłości do niej i często maltretowany. Czasami nawet żartuje z przyjaciółmi mówiąc, że zakochał się w funkcjonariuszu Gestapo.
Pewnego dnia, przez przypadek, bez pytania, Fernando spotyka dziewczynę, która jest siostrą klienta. Imponuje mu jako serdeczną, przyjazną i nieustrukturyzowaną. Lubią się i zanim się zorientują, kończą kawę i rozmawiają w barze blisko sądy, a potem ... Cóż, pozostawiam wyobraźni czytelnika, co dzieje się dalej.
Osiągnął ten punkt, prawdopodobnie, jeśli związek z Carlą nie został tak bardzo zniszczony przez jego niestrudzoną nieufność, Fernando nie byłby kuszony lub nie potrzebowałby szukać uczucia u innej kobiety.
Carla, podobnie jak poprzednie postacie z tych niewielkich opowiadań inspirowanych prawdziwymi przypadkami mojego doświadczenia klinicznego, była architektem własnego losu.
Znaczenie nie pozwalania sobie na ślepo kierować się naszymi przekonaniami
W ten sposób ustaliliśmy, że nasze przekonania i oczekiwania wpływają na sposób, w jaki postrzegamy siebie i innych i może nam to zabrać złą drogę.
Co gorsza, zawsze jesteśmy predysponowani do poszukiwania dowodów potwierdzających nasze wcześniejsze przekonania, a my jesteśmy bardzo leniwi w poszukiwaniu dowodów przeciwko niemu. Jesteśmy wielkimi entuzjastami, jeśli chodzi o potwierdzenie tego, co myślimy, i równie leniwi, aby zapytać o powody, dla których moglibyśmy być w błędzie.
Paradoks polega na tym, że wiele razy staramy się odrzucić nasze własne opinie, to najrozsądniejszy sposób, aby wiedzieć, czy mamy rację, czy nie .
Uważam, że wygodnie jest okresowo przeglądać wszystko, w co wierzymy, zwłaszcza jeśli jest to negatywne, ponieważ może mieć ogromny wpływ na nasze codzienne życie, bez naszej świadomości, i popychać nas, bez naszej wiedzy, do stworzenia rzeczywistość, która nas nie faworyzuje.
Ktoś kiedyś powiedział: "zdefiniuj rzeczywistość i będzie to rzeczywistość w jej konsekwencjach". Jest to absolutnie prawdziwe. Edyp może dać wykład na ten temat.
