Cosificación seksualne: mózg mężczyzny przed kobietą w bikini
Dobrze znamy pojęcie "kobiety w wazonie". Zwykle jest to idea związana ze światem marketingu i społeczeństwo showsfer życia publicznego, które docierają do nas szczególnie poprzez środki masowego przekazu.
Wszyscy widzimy z względną normalnością, że rola stewardesy w programie telewizyjnym jest prawie zawsze zajęta przez kobietę, która pozostaje w raczej biernej postawie. Nie jest również rzadkością, aby zobaczyć, jak aspekt estetyczny kobiet jest wykorzystywany komercyjnie w reklamach , filmy, a czasem nawet w sporcie.
Cosificación seksualne i neurony: mózg mężczyzny przed kobietami z małymi ubraniami
Ponieważ ciało kobiety jest tak poszukiwane przez kamery, należy zapytać, czy poza wynikami ekonomicznymi zatrudnienia wazon dla kobiet, mózg heteroseksualnego mężczyzny nauczył się inaczej zachowywać się przed kobietami, gdy są ubrane w małe ubrania.
Czy to możliwe, że uświęcenie kobiet było ucieleśnione w sposobie interakcji z tkankami neuronów?
Czym jest reifikacja seksualna?
The reifikacja można podsumować jako rozważanie, że dana osoba jest w rzeczywistości czymś podobnym do obiektu , Kiedy ktoś potwierdza inną osobę, wierzy, w mniejszym lub większym stopniu i mniej lub bardziej nieświadomie, że to, co widzi, jest animowanym ciałem, nie biorąc pod uwagę czynników, które charakteryzują go jako człowieka zdolnego do myślenia i podejmowania decyzji. autonomicznie The reifikacja seksualna w szczególności, należy pozwolić, aby cechy estetyczne i seksualne osoby całkowicie ją zdefiniowały.
Przykład wspomnianej stewardessy można uznać za formę uprzedmiotowienia: kobieta staje się tylko częścią jej ciała, którą postrzegamy jako przedmiot, i to jest ten "obiekt wykonany z ciała", który reprezentuje całą kobietę, więcej poza jego stanem jako istota ludzka. Filozof Judith Butler powiedziała na ten temat z bardziej abstrakcyjnego punktu widzenia:
W tradycji filozoficznej, która rozpoczyna się od Platona i kontynuuje z Kartezjuszem, Husserlem i Sartrem Ontologiczne rozróżnienie między duszą (sumieniem, umysłem) a ciałem zawsze broni stosunków podporządkowania i hierarchii politycznej i psychicznej.Umysł nie tylko poddaje ciało, ale w końcu bawi się fantazją całkowitego ucieczki od cielesności. Związki kulturowe umysłu z męskością i ciałem z kobiecością są dobrze udokumentowane w dziedzinie filozofii i feminizm .
A to, że reifikacja kobiet jest nie tylko poniżająca w kategoriach moralnych, ale to może mieć bardzo materialny i dramatyczny wyraz, połączony z pragnieniem dominacji nad wszystkim kobiecym , Należy wziąć pod uwagę na przykład, że tam, gdzie występuje odczłowieczenie kobiet, istnieje również większe prawdopodobieństwo ich ataku seksualnego lub poddania ich upokarzającemu traktowaniu, wynika z niektórych badań. Chociaż z definicji zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą reifikować, liczba ta wciąż jest alarmująca.
Codzienny seksizm
Ponadto, reifikacja odbywa się nie tylko na ekranie telewizora. Każdy może dostrzec te same tendencje, odtwarzane na ulicy, w barach, na uniwersytetach, a nawet w domach. Jest to bardzo rozpowszechnione zjawisko i ta reifikacja wobec kobiet może również znaleźć odzwierciedlenie wzorce aktywacji neuronów w mózgu.
Eksperyment przeprowadzony przez Susan Fiske, Mina Cikara i członków Uniwersytetu Priceton wydaje się sugerować, że przynajmniej w niektórych kontekstach mózg mężczyzn postrzega kobiety z małymi ubraniami bardziej jako obiekty niż jako istoty z uczuciami i własną subiektywnością , Rekonstrukcja seksualna miałaby zatem materialne wcielenie przynajmniej w części mózgów należących do heteroseksualnych mężczyzn.
Poszukuję korelacji w mózgu
W badaniu mózg szeregu heteroseksualnych mężczyzn został zeskanowany za pomocą funkcjonalnego urządzenia do obrazowania rezonansu magnetycznego (fMRI), podczas gdy pokazano cztery rodzaje obrazów: kobiety w odzieży ulicznej, kobiety z niewielkimi ubraniami, mężczyźni ubrani w ubrania uliczne i mężczyźni o niewielkim ubrania
Dzięki wynikom rezonansów można było zweryfikować, w jaki sposób fakt kontemplowania obrazów kobiet przy niewielkich ubraniach aktywował obszary mózgu typowo związane z obsługą instrumentów (jako kora przedruchowa), podczas gdy tak się nie stało, jeśli bodźcem była kobieta ubrana w konwencjonalny sposób, człowiek z małym ubraniem lub mężczyzna ubrany w konwencjonalny sposób. Obszary mózgu aktywowane podczas przypisywania stanów mentalnych innym żywym istotom były aktywowane mniej w tych mężczyznach, którzy przejawiali wyższy stopień wrogiego seksizmu (postawy mizoginistyczne).
Co więcej, ta sama grupa mężczyzn była bardziej skłonna do kojarzenia obrazów kobiet płciowych z czasownikami pierwszoosobowymi ("grasro"), a nie z czasownikami z trzeciej osoby ("chwyta"). Wszystko to prowadzi do myślenia o świecie, w którym bycie kobietą i zdejmowanie pewnych ubrań może być powodem, dla którego mężczyźni biorą cię za coś, co wygląda jak człowiek.
To oczywiście miałoby bardzo poważne konsekwencje w przypadku, gdyby obserwowano ślad, który reifikacja pozostawia w mózgach heteroseksualnych mężczyzn.
Jak to interpretować?
Znaczenie tych wyników nie jest jasne. Widzenie wyraźnych wzorców aktywacji w obszarach, które są zwykle aktywowane, gdy coś jest zrobione, nie oznacza, że te obszary mózgu są odpowiedzialne za wywoływanie tych konkretnych funkcji. Na przykład grupy neuronów w korze przedruchowej są aktywowane w wielu innych sytuacjach.
Jeśli chodzi o związek między czasownikami i obrazami, mimo że służą one w każdym razie do wzmocnienia hipotezy, że kobiety z małymi ubraniami są postrzegane jako przedmioty, nie można zapewnić, że produktem tych wzorców aktywacji jest seksualizacja , Reifikacja jest koncepcją zbyt abstrakcyjną, aby powiązać ją z takimi specyficznymi wzorcami neuronowymi z pojedynczego badania, ale to nie znaczy, że mogą być powiązane.
Ten eksperyment można uznać za zaproszenie do kontynuowania badań w tym sensie, ponieważ pomimo mgły niepewności, która otacza te wyniki, uprzedzenia dotyczące płci, machismo, reifikacji i ich neuronalnych korelatów są dziedziną, która zasługuje na przestudiowanie. Nawet jeśli ma to zapobiec pojawieniu się bariery które oddzielają obie połówki populacji.
Bibliografia:
- Butler, J. 2007 [1999]. Dyskutowana płeć. Feminizm i subwersja tożsamości. Barcelona: Espasa.
- Cikara, M., Eberhardt, J. L. i Fiske, S. T. (2011). Od agentów do przedmiotów: Postawy seksualne i reakcje neuronalne na cele seksualne. Journal of Cognitive Neuroscience, 23 (3), pp. 540-551.
Rudman, L. A. i Mescher, K. (2012). Zwierzęta i przedmioty: niejawna ludzka dehumanizacja kobiet i prawdopodobieństwo agresji seksualnej. Biuletyn o osobowości i społecznej psychologii, 38 (6), pp. 734 - 746. doi: 0.1177 / 0146167212436401
