Teoria sygnałów: czy oszustwo jest użyteczne?
Teoria sygnałów lub teoria sygnalizacji , grupuje zestaw badań w dziedzinie biologii ewolucyjnej i sugeruje, że badanie sygnałów wymienianych w procesie komunikacji między osobnikami dowolnego gatunku może wyjaśniać ich ewolucyjne wzorce, a także może pomóc nam rozróżnić, kiedy emitowane sygnały są uczciwe lub nieuczciwe.
W tym artykule zobaczymy, czym jest teoria sygnałów, jakie są uczciwe i nieuczciwe sygnały w kontekście biologii ewolucyjnej, a także niektóre z jej konsekwencji w badaniach nad zachowaniem człowieka.
- Powiązany artykuł: "Czy wiesz, jak wykryć kłamcę? 8 rodzajów kłamstw"
Teoria sygnałów: czy oszustwo ewoluuje?
Studiowałem w kontekście teorii biologicznej i ewolucyjnej, oszustwo lub kłamstwo mogą nabrać znaczenia adaptacyjnego , W tłumaczeniu na studium nad komunikacją zwierzęcą oszustwo należy rozumieć jako mocno powiązane z działaniami perswazyjnymi, ponieważ polega ono głównie na dostarczaniu nieprawdziwych informacji na korzyść emitenta, nawet jeśli oznacza to stratę dla emitenta (Redondo, 1994).
Powyższe był badany przez biologię u różnych gatunków zwierząt, w tym ludzi , poprzez sygnały, które wysyłają osoby do innych i ich efekty.
W tym sensie teoria ewolucyjna mówi nam, że interakcje pomiędzy osobnikami tego samego gatunku (jak również między osobnikami różnych gatunków) są przemierzane przez stałą wymianę różnych sygnałów. Szczególnie jeśli chodzi o interakcję, która wiąże się z pewnym konfliktem interesów, wymieniane sygnały mogą wydawać się szczere, nawet jeśli nie są.
W tym samym sensie teoria sygnałów zaproponowała, że ewolucja jednostki dowolnego gatunku jest w istotny sposób oznaczona potrzebą emitowania i odbierania sygnałów w coraz doskonalszy sposób, tak aby pozwala oprzeć się manipulacji innych osób .
Uczciwe sygnały i nieuczciwe sygnały: różnice i efekty
W przypadku tej teorii wymiana sygnałów, zarówno uczciwych, jak i nieuczciwych, ma charakter ewolucyjny, ponieważ emitując określony sygnał, zachowanie odbiornika jest modyfikowane, z korzyścią dla emitera.
Chodzi o uczciwe sygnały, gdy zachowanie odpowiada intencji, która się pojawia. Z drugiej strony są to nieuczciwe sygnały, gdy zachowanie wygląda na intencję, ale w rzeczywistości ma inną, co jest również potencjalnie szkodliwe dla odbiorcy , i na pewno korzystne dla tego, który je wydaje.
Rozwój, ewolucja i przeznaczenie tych ostatnich, nieuczciwe sygnały, mogą mieć dwie możliwe konsekwencje dla pewnego rodzaju dynamiki, jak twierdzi Redondo (1994). Zobaczmy je poniżej.
1. Wygasa nieuczciwy sygnał
Zgodnie z teorią sygnałów sygnały oszustwa są szczególnie emitowane przez osoby, które mają przewagę nad innymi. W rzeczywistości sugeruje, że w populacji zwierząt, w której dominują szczere sygnały, a jedna z najbardziej biologicznie skutecznych osób inicjuje uczciwy sygnał, ten drugi rozszerzy się z prędkością .
Ale co się dzieje, gdy odbiornik ma już możliwość wykrywania nieuczciwych sygnałów? W kategoriach ewolucyjnych, osoby, które otrzymują nieuczciwe sygnały, generują coraz bardziej złożone techniki oceny w celu wykrycia, który sygnał jest uczciwy, a który nie, który stopniowo zmniejsza korzyści emitenta oszustwa , i ostatecznie powoduje jego wyginięcie.
Z powyższego może się również zdarzyć, że nieuczciwe sygnały zostaną ostatecznie zastąpione uczciwymi sygnałami. Przynajmniej tymczasowo, zwiększając prawdopodobieństwo, że zostaną użyte w nieuczciwych zamiarach. Przykładem tego są ekspozycje zagrożeń popełnianych przez mewy , Chociaż istnieje wiele takich eksponatów, wszystkie wydają się mieć tę samą funkcję, co oznacza, że zbiór potencjalnie nieuczciwych sygnałów został ustalony jako uczciwe sygnały.
2. Naprawiono nieuczciwy sygnał
Jednak inny efekt może wystąpić w obecności i zwiększaniu nieuczciwych sygnałów. Oznacza to, że sygnał zostaje utrwalony na stałe w populacji, co dzieje się, gdy wszystkie uczciwe sygnały zostaną zgaszone. W tym przypadku nieuczciwy sygnał nie pozostaje już nieuczciwym sygnałem, ponieważ pod nieobecność szczerości oszustwo traci sens. Pozostaje zatem jako konwencja, która traci połączenie z początkową reakcją osoby, która je otrzymuje .
Przykład tego ostatniego jest następujący: stado dzieli się sygnałem alarmowym, który ostrzega o obecności drapieżnika. Jest to szczery znak, który służy ochronie gatunku.
Jeśli jednak któryś z członków emituje ten sam sygnał, ale nie wtedy, gdy zbliża się drapieżnik, ale gdy doświadczą porażki w rywalizacji o żywność z innymi członkami własnego gatunku, zyska to przewagę nad ich trzodą i że sygnał (teraz zwodniczy) jest transformowany i utrzymywany. W rzeczywistości kilka gatunków ptaków wysyła fałszywe sygnały alarmowe, aby odwrócić uwagę innych, a tym samym zdobyć pożywienie.
- Być może jesteś zainteresowany: "Co to jest etologia i co jest przedmiotem badań?"
Zasada upośledzenia
W roku 1975 izraelski biolog Amotz Zahavi zaproponował, że emisja niektórych uczciwych sygnałów zakłada tak wysoki koszt, że tylko najbardziej biologicznie dominujące osoby mogą sobie pozwolić na ich wykonanie .
W tym sensie istnienie pewnych uczciwych sygnałów byłoby zagwarantowane przez związany z tym koszt oraz istnienie nieuczciwych sygnałów. To ostatecznie stanowi wadę dla mniej dominujących osób którzy chcą emitować fałszywe sygnały.
Innymi słowy, korzyść uzyskana z emisji nieuczciwych sygnałów byłaby zarezerwowana tylko dla biologicznie bardziej dominujących osób. Zasada ta jest znana jako zasada upośledzenia (która po angielsku może być tłumaczona jako "wada").
Zastosowanie w badaniu ludzkich zachowań
Wykorzystano między innymi teorię sygnałów wyjaśnić niektóre wzorce interakcji , a także postawy widoczne podczas współistnienia różnych osób.
Na przykład podjęto próbę zrozumienia, oceny, a nawet przewidywania autentyczności różnych intencji, celów i wartości generowanych w interakcjach między niektórymi grupami.
Te ostatnie, według Pentland (2008), wynikają z badania ich wzorców sygnalizacji, co reprezentowałoby drugi kanał komunikacji , Chociaż pozostaje ukryty, pozwala wyjaśnić, dlaczego decyzje i postawy podejmowane są na marginesie najbardziej podstawowych interakcji, takich jak rozmowa kwalifikacyjna lub pierwsze współistnienie obcych osób.
Innymi słowy, służył on do opracowania hipotez dotyczących tego, jak możemy wiedzieć, kiedy ktoś jest naprawdę zainteresowany lub uważny w trakcie procesu komunikacyjnego.
Bibliografia:
- Zasada niepełnosprawności (2018). Wikipedia Darmowa encyklopedia. Źródło: wrzesień 4, 2018. Dostępne na stronie //en.wikipedia.org/wiki/Handicap_principle.
- Pentland, S. (2008). Uczciwe sygnały: jak kształtują nasz świat. The MIT Press: USA.
- Redondo, T. (1994). Komunikacja: teoria i ewolucja sygnałów. W: Carranza, J. (red.). Etologia: Wprowadzenie do nauki o zachowaniu, publikacje Uniwersytetu w Estremadura, Cáceres, str. 255-297.
- Grafen, A. i Johnstone, R. (1993). Dlaczego potrzebujemy teorii sygnalizacyjnej ESS. Filozoficzne transakcje Royal Society B, 340 (1292).
