Funkcjonowanie społeczne w schizofrenii: 4 instrumenty oceny

Kwiecień 2, 2024

Schizofrenia wpływa na wiele aspektów życia ludzi, ponieważ wiąże się ze zniekształceniem sposobu postrzegania rzeczywistości.

Jednym z wymiarów jakości życia, które są wyczerpane, jest tzw funkcjonowanie społeczne.

Czym jest funkcjonowanie społeczne?

Funkcjonowanie społeczne składa się z zdolność osoby do przystosowania się do środowiska społecznego i ich wymagań , Termin ten odnosi się do umiejętności nawiązywania relacji z innymi ludźmi, a także do utrzymywania tych relacji, cieszenia się wolnym czasem, dbania o siebie i rozwijania ról oczekiwanych od społeczeństwa.

W zaburzeniach ze spektrum schizofrenii Pogorszenie funkcjonowania społecznego jest centralnym aspektem problemu i mogą być wykryte we wczesnych etapach przebiegu zaburzenia. Ponadto zjawisko to utrzymuje się nawet po pokonaniu ostrej fazy zjawiska. Z drugiej strony, literatura pokazuje, w jaki sposób niektóre czynniki obecne u pacjentów z zaburzeniami spektrum schizofrenii, takie jak uraz dziecięcy, objawy negatywne lub pewne cechy osobowości, podkreślają ten deficyt w funkcjonowaniu społecznym.

Ocena funkcjonowania społecznego w schizofrenii

Jest zatem oczywiste, że odpowiednia ocena społecznego funkcjonowania pacjentów z zaburzeniami ze spektrum schizofrenii ma ogromne znaczenie, ponieważ w ten sposób można uzyskać najskuteczniejsze sposoby leczenia dla konkretnej sytuacji każdego pacjenta .

Ale nie tylko konieczna jest skuteczna ocena pogorszenia funkcjonowania społecznego na poziomie praktyki klinicznej, ale także badania w tym obszarze, a tym samym zrozumienie, w czym są czynniki i mechanizmy, które interweniują i modulują to pogorszenie. ,

Narzędzia psychometryczne

Do tej oceny służą narzędzia psychometryczne, takie jak ankiety lub wywiady, które pomagają zarówno lekarzowi, jak i badaczowi poznać stopień deficytu w funkcjonowaniu społecznym pacjentów.

W tym miejscu wymienimy cztery najczęściej używane instrumenty, a następnie przejrzymy ich charakterystykę , (zarówno jego struktura, jak i cechy psychometryczne). Wszystkie zostały przystosowane do hiszpańskiego i zatwierdzone u osób z zaburzeniami ze spektrum schizofrenii.

1. Skala funkcjonowania społecznego i osobistego (PSP)

Ta skala opracowana przez Morosini, Magliano, Brambilla, Ugolini i Pioli (2000) ocenia cztery obszary funkcjonowania społecznego pacjenta : a) opieka własna; b) zwykłe zajęcia towarzyskie; c) relacje osobiste i społeczne; oraz d) zachowanie destrukcyjne i agresywne. Jest oceniany przez klinicystę i obejmuje półstrukturalne wywiady, które pomagają uzyskać dobre informacje na temat każdego z obszarów.

Na tej skali 4 obszary oceniane są za pomocą skali Likerta 6 punktów, od 1 (nieobecny) do 6 (bardzo poważny) , Wyniki są uzyskiwane w każdym z 4 obszarów, w taki sposób, że najwyższe wyniki wskazują na gorsze wyniki i ogólny wynik skali, w której najwyższe wartości odzwierciedlają lepsze funkcjonowanie osobiste i społeczne.

Hiszpańska wersja tego instrumentu, opracowana przez Garcia-Portilla i innych (2011), wykazuje wewnętrzną spójność wynoszącą 0,87 i niezawodność test-retest 0,98. Jest to zatem ważny i niezawodny instrument do pomiaru funkcjonowania społecznego u pacjentów ze schizofrenią.

2. Skala funkcjonowania społecznego (SFS)

Skala opracowana przez Birchwood, Smith, Cochrane, Wetton i Copestake (1990) ocenia funkcjonowanie społeczne w ostatnich trzech miesiącach życia pacjenta z zaburzeniami ze spektrum schizofrenii i może być podawany w postaci samodzielnie zgłaszanego kwestionariusza lub częściowo ustrukturyzowanego wywiadu.

Składa się z 78 pozycji, w których mierzy się siedem podskal: izolacja, zachowania interpersonalne, działania prospołeczne, czas wolny, niezależność-kompetencja, realizacja niezależności i zatrudnienie. Hiszpańska wersja Torres y Olivares (2005) prezentuje wysokie współczynniki alfa (od 0,69 do 0,80), co czyni z niej ważny, wiarygodny i czuły instrument.

3. Skala jakości życia (QLS)

Jest to częściowo ustrukturyzowana rozmowa, która zawiera 21 pozycji, o skali Likerta 7 punktów. Został opracowany przez Heinrichsa, Hanlona i Carpentera (1984) i ocenia 4 obszary: a) funkcje intrapsychiczne; b) relacje międzyludzkie; c) rola instrumentalna; oraz d) wykorzystanie wspólnych przedmiotów i codziennych czynności.

Ta skala służy zarówno do pomiaru jakości życia pacjentów, jak i funkcjonowania społeczno-pracowniczego , Wersja hiszpańska zaadaptowana przez Rodrígueza, Solera, Rodrígueza M., Jarne Esparcia i Miaronsa (1995) jest ważnym narzędziem o wysokiej wewnętrznej spójności (0,963) i niezawodnym.

4. Kwestionariusz oceny niepełnosprawności WHO (WHO-DAS-II)

Kwestionariusz z różnymi wersjami (36, 12 i 5 pozycji), ocenia różne obszary działania: zrozumienie i komunikację ze światem , umiejętność radzenia sobie w środowisku, opieka osobista, relacje z innymi ludźmi, aktywność życia codziennego i uczestnictwo w życiu społecznym.

Opracowany przez Vázquez-Barquero i wsp. (2000), jego przydatność, ważność i wiarygodność zostały następnie potwierdzone przez pacjentów z zaburzeniami ze spektrum schizofrenii przez Guilera i wsp., (2012)

Bibliografia:

Birchwood, M., Smith, J., Cochrane, R., Wetton, S. i Copestake, S. (1990). Skala funkcjonowania społecznego. Opracowanie i zatwierdzenie nowej skali dostosowań społecznych do zastosowania w rodzinnych programach interwencyjnych z pacjentami ze schizofrenią. The British Journal of Psychiatry: The Journal of Mental Science, 157, pp. 853 - 859. Źródło: //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2289094

Garcia-Portilla, M. P., Saiz, P.A., Bousoño, M., Bascaran, M.T., Guzman-Quilo, C., i Bobes, J. (2011). Zatwierdzenie hiszpańskiej wersji skali funkcjonowania osób i osób w ambulatoriach ze stabilną lub niestabilną schizofrenią. Journal of Psychiatry and Mental Health, 4 (1), pp. 9-18.

Guilera, G., Gómez-Benito, J., Pino, O., Red, J. E., Cuesta, M.J., Martinez-Arán, A., ... Rejas, J. (2012). Funkcjonowanie harmonogramu oceny niepełnosprawności Światowej Organizacji Zdrowia II w schizofrenii. Schizophrenia Research, 138 (2-3), pp. 240-237.

Heinrichs, D. W., Hanlon, T. E. i Carpenter, W. T. (1984). Skala jakości życia: narzędzie do oceny zespołu deficytu schizofrenicznego. Biuletyn Schizofrenia, 10 (3), pp. 388-398.

Lemos Giráldez, S., Fonseca Pedrero, E., Paino, M. i Vallina, Ó. (2015). Schizofrenia i inne zaburzenia psychotyczne. Madryt: Synteza.

Lysaker, P.H., Meyer, S.S., Evans, J. D., Clements, C.A. i Marks, K.A. (2001). Trauma seksualna u dzieci i funkcjonowanie psychospołeczne u osób dorosłych ze schizofrenią. Usługi psychiatryczne, 52 (11), 1485-1488.

Morosini, P. L., Magliano, L., Brambilla, L., Ugolini, S., i Pioli, R. (2000). Rozwój, niezawodność i akceptowalność nowej wersji DSM-IV Społecznej i Zawodowej Oceny Oceny Funkcji (SOFAS) do oceny rutynowego funkcjonowania społecznego. Acta Psychiatrica Scandinavica, 101 (4), 323-9. Źródło: //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10782554

Rodríguez, A., Soler, R. M., Rodríguez M., A., Jarne Esparcia, A. J., i Miarons, R. (1995). Analiza czynnikowa i adaptacja skali jakości życia w schizofrenii (QLS). Journal of General and Applied Psychology: Journal of the Spanish Federation of Psychological Associations. Hiszpańska Federacja Stowarzyszeń Psychologicznych.

Torres, A. i Olivares, J. M. (2005). Walidacja hiszpańskiej wersji Skali Funkcjonowania Społecznego. Spanish Acts of Psychiatry, 33 (4), pp. 216-220.

Vázquez-Barquero, J. L., Vázquez Bourgón, E., Herrera Castanedo, S., Saiz, J., Uriarte, M., Morales, F., ... Disabilities, G. C. en. (2000). Hiszpańska wersja nowego kwestionariusza oceny niepełnosprawności WHO (WHO-DAS-II): Początkowa faza rozwoju i badanie pilotażowe. Hiszpańskie akty psychiatrii.