Somatizacja: co to jest i jakie objawy powoduje?

Historycznie wiele teorii psychologicznych traktuje ciało i umysł tak, jakby były dwoma odrębnymi bytami, które tylko łączą się w pewnych aspektach, aby umożliwić istnienie istot ludzkich świadomych siebie i pełni funkcjonalnych. Co ciekawe, z tych podejść "materialne" ciało ludzi ma tylko władzę nad umysłem w aspekcie utrzymania go w określonym miejscu, a dla reszty to umysł, który proponuje cele, kontroluje ruchy ciała i , od czasu do czasu szuka sposobów na przekroczenie swego "więzienia cielesnego".

Dzisiaj zarówno psychologia, jak i, oczywiście, psychiatria coraz częściej eliminują istnienie "umysłu" niezależnego od ciała materialnego, ale z zaciekawieniem i pomimo postępu naukowego i technicznego ostatnich dziesięcioleci, istnieją pewne zaburzenia psychiczne, które wydają się twierdzić o istnieniu bezcielesnego aspektu psychologicznego , chociaż wiemy, że to niemożliwe. Przykładem tego jest zjawisko zwane somatyzacja.

Zrozumienie pojęcia somatyzacji

The somatyzacja jest zestaw fizycznych symptomów, które wywołują dyskomfort i których nie można wyjaśnić medycznie na podstawie oceny ciała , To znaczy, że w przypadku somatyzacji występują problemy związane z bólem i dyskomfortem, na które nie można znaleźć przyczyny z badania lekarskiego.

Ze względu na trudności w znalezieniu źródła problemu diagnostyka i leczenie diagnostyczne zwykle spadają na Somatyczny układ nerwowy to znaczy część układu nerwowego, która przenosi informacje zmysłowe i służy jako kanał dla impulsów elektrycznych, które aktywują muskulaturę.

Jaka jest przyczyna somatizacji?

Somatizacje często stanowią pewien rodzaj "catch-all" kryteriów diagnostycznych, ponieważ często służą do tworzenia kategorii, które zawierają pewne problemy, które nie są dobrze znane, dlaczego są produkowane. Nie powinno to być zaskakujące, biorąc pod uwagę, że zakres symptomów, w których może wystąpić zaburzenie, które pasuje do definicji "somatyzacji" jest bardzo szeroki, a umieszczenie źródła choroby w funkcjonowaniu układu nerwowego zawsze powoduje więcej problemów niż lokalizowanie go. w bardzo specyficznych częściach ciała, takich jak pewne obszary tkanki lub narządów komórkowych.

Ponadto, podręczniki z kryteriami do diagnozowania przypadków somatizacji prawie zawsze zawierają warunek, że objawów tych nie można zadowalająco wytłumaczyć innym zaburzeniem lub chorobą.

Somatizacje są zatem trudne do wyjaśnienia, jeśli chcesz wyizolować w laboratorium przyczynę wszystkich fizycznych i psychicznych komplikacji, które powodują , ale jakiś czas temu zaczęli studiować i dokumentować. Z tego powodu jest rzeczą normalną, że przez pewien czas kojarzono je z tym, co w psychoanalizmie było znane jako histeria, i że nawet dziś uważa się, że w niektórych kręgach akademickich somatizacje są konsekwencją pewnych problemów psychologicznych, które mają trudności z wydostaniem się z Nieświadomości.

Jakie osoby zwykle je rozwijają?

Według statystyk, kobiety są bardziej podatne na somatizację niż mężczyźni , i zwykle dzieje się to po raz pierwszy w młodości, przed ukończeniem 30 lat. Ponadto znaleziono korelacje między prowadzeniem życia związanego z ciężkimi stresorami, co tłumaczy, dlaczego najbardziej zubożała populacja z mniejszą liczbą badań jest szczególnie podatna na doświadczanie przypadków somatyzacji.

Ten ostatni punkt odniesienia może sugerować, że somatizacje mają składnik sytuacyjny i dlatego aby je studiować, trzeba zrozumieć nie tylko jednostkę, ale także jej związek ze środowiskiem.

Jak są zazwyczaj wyrażane?

Najczęstsze somatizacje są związane z problemy seksualne (takie jak ból podczas penetracji lub zaburzeń erekcji), ciągłe bóle głowy i stawów. Jednak, jak widzieliśmy, istnieje wiele symptomów, które mogą pasować do tego, co nazywamy somatyzacją.

A jak traktuje się leczenie somatyzacyjne?

Wszystko, co wiąże się z układem nerwowym, musi być traktowane z podejścia, które obejmuje zarówno aspekty psychologiczne i behawioralne osoby, jak i zjawiska fizyczne bezpośrednio adresowane w ciele pacjenta. Dlatego warto monitorować medycznie ewolucję somatyczną, jednocześnie zapewniając terapię poznawczo-behawioralną.