Zespół sztokholmski: przyjaciel mojego porywacza
Dziś mówimy o Syndrom sztokholmski , Jak pisaliśmy w artykule "Dziesięć najgorszych zaburzeń psychicznych", syndrom sztokholmski jest zaburzeniem, które dotyka niektórych osób, które padły ofiarą porwania i może rozwinąć pewien rodzaj pozytywnego uczucia wobec swoich porywaczy.
Czym jest syndrom sztokholmski?
Termin odnosi się do kradzieży banku, który miał miejsce w Sztokholmie w Szwecji w sierpniu 1973 roku. Złodziej uprowadził 4 osoby (trzy kobiety i jednego mężczyznę) na 131 godzin. Kiedy zwolniono zakładników, ustanowili więzy emocjonalne z porywaczem , Sympatyzując z nim, wyjaśnili reporterom, że widzieli policję jako wrogów i odczuwali pozytywne uczucia wobec przestępcy.
Syndrom został wymieniony po raz pierwszy Nils Bejerot , profesor medycyny, który specjalizował się w badaniach nad uzależnieniami i pracował jako psychiatra dla szwedzkiej policji w przypadku napadu na bank.
Eksperci nie mogą się zgodzić
Syndrom sztokholmski jest uważany za mechanizm obronny, reakcję, którą nasz organizm manifestuje w traumatycznej sytuacji, która się wydarzyła, a eksperci nie całkowicie zgadzają się z czynnikami, które czynią osobę bardziej podatną na atak, kiedy cierpią na ten syndrom. , Istnieją dwie przyczyny tego nieporozumienia. Po pierwsze, nieetyczne byłoby testowanie teorii na temat tego syndromu poprzez eksperymentowanie. Dane uzyskane dotychczas przez ofiary znacznie się różnią.
Druga przyczyna odnosi się do związku, jaki ten syndrom ma z innymi rodzajami nadużyć. Wielu badaczy uważa, że syndrom sztokholmski pomaga wyjaśnić niektóre zachowania osób, które przeżyły obozy koncentracyjne II wojna światowa reakcje członków sekt, permisywność maltretowanych kobiet i psychiczne lub emocjonalne wykorzystywanie dzieci.
Javier Urra , Doktor psychologii i pielęgniarstwa, wyjaśnia w gazecie ABC: "Co jest zaskakujące, to, że porwana osoba wydaje się być po stronie porywacza, a nie ratowników, którzy dadzą mu wolność. Prawdopodobnie dzieje się tak dlatego, że jego porywacz był bardzo blisko i nie zabił go, chociaż mógł to zrobić, nakarmić go i uczynić pranie mózgu , Zakładnik dochodzi do pewnego paktu nieagresji, ale w głębi duszy, nie zdając sobie z tego sprawy, stara się ocalić swoje życie "
Pomimo rozbieżności pomiędzy ekspertami, większość zgadza się z trzema cechami syndromu sztokholmskiego:
- Zakładnicy mają negatywne uczucia wobec policji i władz
- Uprowadzeni mają pozytywne uczucia wobec porywacza
- Porywacz rozwija pozytywne uczucia wobec porwanych
Kto rozwija syndrom sztokholmski?
Syndrom sztokholmski nie dotyczy wszystkich zakładników lub zakładników , Faktem jest, że to badanie FBI dotyczące 4700 ofiar porwań 27% uprowadzonych rozwinęło to zaburzenie , Później FBI przeprowadziło wywiady z pracownikami lotniczymi kilku linii lotniczych, które zostały wzięte jako zakładnicy w różnych porwaniach. Dane ujawniły, że istnieją trzy czynniki niezbędne do opracowania tego zespołu:
- Porwanie trwa kilka dni lub dłużej (tygodnie, miesiące)
- Porywacze nadal mają kontakt z zakładnikami, to znaczy nie są izolowani w oddzielnym pomieszczeniu
- Łowcy są dobrzy dla zakładników lub porwanych i nie ranią ich
