Strukturalizm: co to jest i jakie są jego kluczowe pomysły
Strukturalizm to ruch teoretyczny, który rozpoczyna się we Francji w połowie lat sześćdziesiątych, zwłaszcza w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych. Prace zgrupowane pod nazwą "Strukturalizm" charakteryzują się tym, że język odgrywa kluczową rolę w rozwoju ludzkiej działalności i jej funkcji.
Ruch ten miał istotne reperkusje na poziomie teoretycznym i praktycznym z takich dyscyplin, jak lingwistyka, socjologia, antropologia i filozofia. Następnie dokonamy przeglądu głównych idei Strukturalizmu i jego wpływu na nauki społeczne.
- Powiązany artykuł: "Czym jest poststrukturalizm i jak wpływa on na psychologię?"
Czym jest Structuralism?
Strukturalizm jest podejściem teoretycznym i metodologicznym, które stwierdza, że w każdym systemie społeczno-kulturowym istnieje szereg struktur (form organizacji), które warunkują lub determinują wszystko, co występuje w tym systemie.
W związku z tym, co Structureism studiuje konkretnie są te struktury, jednak z tego staje się nieuniknione, aby przeanalizować związek między nimi, to znaczy, jak kształtują różne systemy socjokulturowe i działalność człowieka .
Język jako struktura
Chociaż Strukturalizm jest ruchem, który ma mniej lub bardziej szczegółową historię, termin "strukturalista" może być zastosowany do każdej analizy, która kładzie nacisk na struktury leżące u podstaw zjawiska i na ich relacje. Oznacza to, że można go uznać za strukturalistę każda szkoła nauk społecznych, która priorytetyzuje porządek, a nie działanie (Theodore 2018).
Chociaż wiele z jego publikacji jest dość złożonych, możemy podsumować trzy pomysły, które pomagają nam zrozumieć niektóre kluczowe podejścia do strukturalizmu stosowane w naukach społecznych.
1. Każdy system składa się ze struktur
Struktura jest sposobem organizacji części całości, w tym zbioru jej relacji. Strukturalizm, te sposoby organizacji (struktury) mają sens w działalności ludzkiej, społecznej i kulturalnej ; przy czym jego własności są zasadniczo językowe.
Innymi słowy, struktury są zbiorem symboli, przez które tworzymy sens. Są zbiorem znaczących, z którymi interpretujemy świat i odnosimy się do niego.
W związku z tym w przypadku strukturalizmu cała rzeczywistość ma charakter symboliczny, tzn. jest określany przez język rozumiany jako "porządek symboliczny" , Broni ona, że różne kultury, zachowania, mity i schematy językowe, które je charakteryzują, ujawniają wspólne wzorce ludzkiego życia.
- Może jesteś zainteresowany: "W jaki sposób psychologia i filozofia są podobne?"
2. Ta struktura określa pozycję, którą zajmuje każdy element
Z poprzedniego punktu wynika, że cała ludzka działalność, jak również jej funkcje (w tym poznawanie, zachowanie i sama kultura) są konstrukcjami, ponieważ są mediowane przez symbole , To znaczy, że nie są one elementami naturalnymi, a co więcej: same nie mają znaczeń, ale mają jedynie znaczenie w systemie językowym, w którym się znajdują.
Oznacza to, że zamiast mówić językiem, jest to język, który mówi do nas (decyduje o tym, jak będziemy rozumieć i działać w świecie). Dlatego strukturalizm jest w istotny sposób powiązany z semiotyką (badanie znaków, symboli, komunikacji i tworzenia znaczeń).
3. Struktury są tym, co jest pod pozorem
Jeśli dzięki badaniom w zakresie nauk społecznych zrozumiemy struktury, wtedy zrozumiemy również, dlaczego i jak zachodzi określona aktywność ludzka i społeczno-kulturowa.
To znaczy Strukturalizm jako metoda interpretacyjna stara się zwrócić uwagę na wewnętrzne struktury elementów kulturowych lub raczej próbuje zrozumieć struktury, które ograniczają lub umożliwiają istnienie tych elementów.
Społeczeństwo i kultura nie są po prostu zbiorem elementów fizycznych, nie są też wydarzeniami o własnym znaczeniu, ale raczej są elementami, które nabierają znaczenia.
Tak więc jest to proces nabywania znaczenia, który musimy zrozumieć, wykonując badania w naukach społecznych. Tak więc strukturalizm oznacza ważne rozróżnienie metodologiczne między naukami przyrodniczymi a naukami ludzkimi i społecznymi .
Te ostatnie dążyły nawet do zrozumienia indywidualnych doświadczeń.W związku z tym strukturalizm był również pozycjonowany jako reakcja na fenomenologię, ponieważ uważa, że głębokie doświadczenia są jedynie efektem struktur, które same w sobie nie są empiryczne.
Niektórzy kluczowi autorzy
Jednym z najważniejszych czynników poprzedzających rozwój strukturalizmu jest Ferdinand de Saussure, ojciec semiotyki , jak widzieliśmy, Structuralism zajmuje większość swoich postulatów, aby zrozumieć działalność człowieka.
Niemniej prace francuskiego antropologa Claude'a Lévi-Straussa, psychologa Jeana Piageta, lingwistycznego filozofa Noama Chomsky'ego, lingwistę Romana Jakobsona, marksistowskiego filozofa Louisa Althussera, literackiego Rolanda Barthesa i innych uważane są za ostatnich pionierów strukturalizmu.
Niedawno, w cienkiej linii między strukturalizmem i poststrukturalizmem, a nawet po odrzuceniu ich przynależności do takich ruchów, Filozofowie Michel Foucault i Jacques Derrida wyróżniają się , a także psychoanalityk Jacques Lacan.
Redukcjonistyczne uprzedzenia i inne krytyczne uwagi
Strukturalizm został skrytykowany, ponieważ biorąc pod uwagę fakt, że struktury determinują ludzkie życie, często pomija się autonomię i możliwość indywidualnej agencji. Innymi słowy, może ona popadać w redukcjonistyczne i deterministyczne stanowiska dotyczące ludzkiej działalności lub doświadczenia.
W związku z powyższym, argentyński epistemolog Mario Bunge tak mówi struktury są same w sobie zbiorami relacji , nie istnieją bez tego, dzięki czemu nie mogą być badane jako elementy same w sobie.
Będąc własnością obiektów, struktury zawsze należą do systemu i nie mogą być badane oddzielnie od tego systemu lub jednostki, jako istoty posiadającej własne istnienie.
Bibliografia:
- Culler, J. (2018). Strukturalizm. Routledge Encyclopedia of Philosophy. Tematyczne. DOI 0.4324 / 9780415249126-N055-1.
- Theodore, S. (2018). Strukturalizm w naukach społecznych. Routledge Encyclopedia of Philosophy. Tematyczne. DOI 10.4324 / 9780415249126-R036-1.
- Podstawy filozofii. (2008-2018). Strukturalizm. Podstawy filozofii. Źródło: 11 maja. Dostępne pod adresem //www.philosophybasics.com/movements_structuralism.html.
- Anda, C. (2004) Wprowadzenie do nauk społecznych. Limusa: Meksyk.
- Bunge, M. (1996). Szukaj filozofii w naukach społecznych. XXI wiek: Argentyna.
