Zespół Sudecka: objawy, przyczyny i leczenie
Na nieskończonej liście znanych rzadkich chorób niektórzy są tak tajemniczy dla społeczności naukowej jak Zespół Sudecka, którego pierwszy zapis pochodzi z 1864 roku .
W całym artykule opiszemy, czym jest ten dziwny syndrom, który powoduje ogromny ból u tych, którzy go widzą. Omówimy także ich objawy, możliwe przyczyny i leczenie.
- Powiązany artykuł: "Różnice między zespołem, zaburzeniem i chorobą"
Co to jest zespół Sudeck?
Choroba Sudecka, znana również jako złożony zespół ogólnego bólu (CRPS), jest to choroba charakteryzująca się bolesnością który wpływa na jedną lub więcej kończyn ciała.
Ten stan zwykle pojawia się po pewnym typie urazu lub operacji, i wyróżnia się tym, że jest zespołem, wielospektralnym i wielosystemowym. Stopień bólu i ewolucja zespołu Sudecka nie muszą odpowiadać wielkości zmiany, która ją wyzwala.
Ważne jest, aby ten dziwny zespół został zdiagnozowany na jak najwcześniejszym etapie. W przeciwnym razie może się skończyć rozprzestrzeniając na wszystkie kończyny , sprawiając, że odzyskanie staje się o wiele bardziej bolesne i trudne.
Biorąc pod uwagę wysoki poziom bólu spowodowany tą chorobą, osoba może osiągnąć zamanifestować poważne zmiany psychologiczne, farmakologiczne uzależnienie a nawet rozwinąć całkowitą niepełnosprawność.
Innym czynnikiem, który sprawia, że ta choroba jest obezwładniająca dla osoby, która cierpi, jest to, że jej przebieg jest całkowicie nieprzewidywalny i może się różnić w przesadny sposób między jedną osobą a drugą.
- Powiązany artykuł: "13 rodzajów bólu: klasyfikacja i charakterystyka"
Symptomatologia i obraz kliniczny
Jak wspomniano powyżej, choroba Sudecka ma wiele różnych cech klinicznych. Ta symptomatologia obejmuje ból lub Zmiany w skórze i kościach. Następnie opisujemy każdy z tych objawów klinicznych:
1. Ból
Ten syndrom ma osobliwość, którą osoba doświadcza ból o nieproporcjonalnych proporcjach w stosunku do wielkości urazu lub uszkodzenie, które je powoduje.
Ponadto mogą mu towarzyszyć trudności z poruszaniem, które pojawiają się po urazie. Jednym z pierwszych objawów u pacjentów z zespołem Sudecka jest silny, stały, głęboki i palący ból.
W końcu każdy rodzaj tarcia, bez względu na intensywność, odczuwany jest jako bolesne uczucie najwyższego poziomu.
2. Zaburzenia skóry
Skóra właściwa może wykazywać objawy dystrofii lub atrofii, a także suchość z łuszczeniem lub bez. Można również powiązać z anormalną aktywnością współczulną, która powoduje tę chorobę zmiany w pigmentacji skóry, w jej temperaturze oraz w poziomach pocenia się .
3. Zmiany kości
Zespół Sudecka może powodować wyniszczenie kości lub osteoporozę w stawach. To zużycie można zaobserwować za pomocą radiogramów i skanów kości.
4. Zaburzenia motoryczne
Osoby dotknięte tą chorobą wielkie trudności z robieniem jakiegokolwiek ruchu , Te trudności są spowodowane intensywnym bólem, którego doświadczają z powodu zwiększonego napięcia mięśni.
W konsekwencji pacjenci mają tendencję do zmniejszania swoich ruchów, powodując rozproszony zanik mięśni. Inne objawy motoryczne to drżenie lub mimowolne odruchy.
5. Zapalenie
W większości przypadków u pacjentów występuje miejscowy stan zapalny w miejscu, w którym powstaje ból.
Wszystkie te objawy są zwykle zlokalizowane w miejscu urazu. Jednakże, w miarę rozwoju choroby, cała ta symptomatologia zacznie się rozprzestrzeniać. Istnieją 3 wzorce opisujące rozprzestrzenianie się choroby:
- Wzór typu ciągłego: objawy nasilają się w sposób rosnący , Na przykład od nadgarstka do ramienia.
- Wzór typu obrazu lustrzanego: propagacja w kierunku przeciwległego końca .
- Niezależny wzór typu: w tym przypadku objawy wydłużają się w kierunku odległej części ciała .
Przyczyny i czynniki ryzyka
Przyczyny choroby Sudecka są obecnie nieznane. Dlatego nadal nie jest zrozumiałe, dlaczego system sympatyczny jest stale w trybie hiperaktywnym .
Niektóre teorie stawiają hipotezę, że ta nadaktywność powoduje reakcję zapalną, która powoduje ciągłe skurcze w miejscu urazu. Również te skurcze mogą powodować coraz większy wzrost bólu, stając się ciągłym kołem dyskomfortu.
Chociaż przyczyny są nieznane, są szereg czynników ryzyka związanych z zespołem Sudecka , Są to:
- Poprzednie operacje
- Infekcje
- Warunki kręgosłupa .
- Choroby idiopatyczne.
- Urazy neurologiczne zarówno centralne, jak i peryferyjne.
- Choroby sercowo-naczyniowe
- Poprzednie obrażenia , powtarzające się traumatyzmy lub powtarzające się zaburzenia ruchów.
Diagnoza
Ponieważ nie ma konkretnych testów diagnostycznych dla zespołu Sudecka, konieczne jest przeprowadzenie diagnostyki różnicowej w którym wykluczone jest jakiekolwiek inne podobne zaburzenie objawowe.
Następnie diagnoza zostanie przeprowadzona głównie poprzez obserwację objawów przedmiotowych i podmiotowych. Niektóre z testów, które można wykonać, aby spróbować zdiagnozować tę chorobę to:
1. Radiogramy
Za pomocą promieni rentgenowskich można zidentyfikować klasa osteoporozy w plamistości charakterystyczne dla tego zespołu.
2. Jądrowy rezonans magnetyczny
Jest to przydatny test do wczesnego wykrywania zespołu Sudecka, zwłaszcza gdy zmiana znajduje się na poziomie biodra.
3. Termografia
Termografia to test, w którym używa się specjalistycznego aparatu fotograficznego może mierzyć ciepło emitowane przez ciało .
4. Analiza laboratoryjna
Testy krwi i moczu będą oceniać obecność hipertriglicerydemia, hiperurykemia, hiperkalciuria i hydroksyprolina .
Leczenie
Najważniejszym celem w leczeniu zespołu Sudecka jest poproś pacjenta, aby użył chorej kończyny .
Poprzez stosowanie leków, fizykoterapii lub blokad nerwowych ma na celu zmniejszenie bólu. Podobnie, interwencja z fizjoterapią nauczy pacjenta, jak używać chorej kończyny w codziennych czynnościach.
Wykazano, że ćwiczenia fizyczne, takie jak pływanie lub jakakolwiek inna aktywność wodna, są bardzo skuteczne u dotkniętych pacjentów kończyn dolnych.
Wsparcie psychologiczne ma zasadnicze znaczenie w leczeniu zespołu Sudecka. Twoim celem jest wzmocnić psychiczne lub psychologiczne aspekty choroby , jak również motywowanie pacjenta do wykonywania technik leczenia bólu.
Jeśli to leczenie jest prowadzone we wczesnych stadiach choroby, prawdopodobieństwo całkowitej remisji wynosi około 85% , W przypadkach, w których choroba nie otrzymuje odpowiedniego leczenia, może to prowadzić do przewlekłego.
