yes, therapy helps!
Myśli samobójcze: przyczyny, objawy i leczenie

Myśli samobójcze: przyczyny, objawy i leczenie

Luty 29, 2024

E Istnieje wiele sytuacji i kontekstów, które mogą sprawić nam ogromny ból : śmierć bliskich, doświadczenie seksualnego, fizycznego i psychicznego znęcania się, poczucie winy przed odpowiedzialnością (rzeczywistą lub nie) faktu takiego jak wypadek drogowy, utrata wszystkiego, o co walczyłeś, walka na wojnie lub perspektywa przetrwania przewlekłej lub długotrwałej choroby lub upośledzającego zaburzenia (fizycznego i psychicznego) to tylko niektóre przykłady.

W niektórych przypadkach odczuwany ból jest taki, że osoba nie jest w stanie poradzić sobie, nie kontrolując swojego życia i dochodząc do wniosku, że nie może nic zrobić, aby poprawić swoją sytuację. Krótko mówiąc, tracą nadzieję.


W tym kontekście nierzadko zdarza się myśleć o ostatecznym rozwiązaniu, by zakończyć takie cierpienie i może powstać idea zakończenia życia. Innymi słowy, pojawiłyby się myśli samobójcze .

  • Powiązany artykuł: "Samobójstwa: dane, statystyki i powiązane zaburzenia"

Myśli samobójcze: czym one są?

Są uważane za myśli samobójcze wszystkie te myśli, które człowiek ma na temat celowego i celowego odbierania sobie życia , Te myśli mogą przejść od samego pragnienia śmierci do aktywnej realizacji konkretnych planów rozpoczęcia autolizy. Ten ostatni, w którym temat opracował, jak, gdzie i kiedy, jest najbardziej niebezpieczny i skłonny do wykonania czynu.


Chociaż myśli i pragnienia śmierci mogą pojawić się w punktualnej sytuacji, ogólnie rzecz biorąc, gdy mówi się o myśli samobójcze lub myśli samobójcze, zwykle odwołuje się do wzorca powtarzającej się myśli, w której pojawia się pragnienie śmierci. Może się wydawać czysto poznawcza forma, chociaż najbardziej typową rzeczą jest to, że powstaje określone pragnienie lub pragnienie na poziomie emocjonalnym lub motywacyjnym.

Większość myśli samobójczych doświadcza się w czasach intensywnego bólu i emocjonalnego cierpienia. Jednostka uważa, że ​​niezależnie od tego, co zrobi, nie będzie w stanie zmienić przyczyny swojego cierpienia. Nie czuje się w stanie znaleźć rozwiązania, ale czuje się bezradny i pod nieobecność jakiejkolwiek kontroli. Osoba z tymi myślami traci, zwykle cierpi z powodu głębokiego poczucia beznadziejności. Zwykle podstawowym pomysłem, celem, który jest poszukiwany sam w sobie z myślami samobójczymi, nie jest zakończenie życia w sobie , ale koniec z tym stanem bólu i bezradności.


Poza tym istnieją inne rodzaje myśli samobójczych, które są bardziej związane z próbą krzywdzenia innych ludzi lub osiągania konkretnych celów. Na przykład w niektórych przypadkach można dojść do wniosku, że w sposób instrumentalny można wykorzystać własną śmierć lub próbę samobójczą, aby osiągnąć dobro dla siebie (takie jak uwaga innych lub w przypadku przemocą zastępczą) lub istoty bliskich (na przykład zebranie ubezpieczenia) lub przyniesienie winy i cierpienia osobie, która jest uważana za odpowiedzialną za ból jednostki.

Możliwe przyczyny i czynniki ryzyka

Przyczyny obecności myśli samobójczych mogą być liczne i bardzo różne, w zależności od konkretnego przypadku , Zgodnie z ogólną zasadą, tego typu myśli zwykle pojawiają się po doświadczeniu lub powiadomieniu o jakimś bolesnym zdarzeniu lub utracie, w której pojawiają się głębokie uczucia bólu, poczucia winy i / lub wstydu, które są poza kontrolą danej osoby i sumują się w niej. stan rozpaczy, w którym nie znajdują żadnego możliwego rozwiązania.

Obecność nadużycia, utraty bliskich (przez śmierć lub rozerwanie) lub wydziałów lub sytuacja lękowa, z której nie można uciec, są zwykle najczęstszymi wyzwalaczami. Przykładami mogą tu być: gwałt, długotrwała izolacja, fizyczne ubezwłasnowolnienie, spowodowanie i / lub przetrwanie wypadku, ciągłe zastraszanie, bankructwo, diagnoza chorób takich jak rak, demencja lub HIV lub cierpiących na pewne zaburzenia psychiczne, które występują z cierpieniem psychicznym.

Neurobiologia osoby z myślami samobójczymi

Na poziomie biologicznym zaobserwowano spadek poziomu serotoniny w mózgu osób z tego rodzaju myślami samobójczymi, skupiając większość terapii farmakologicznych na zwiększaniu tego poziomu. Inne hormony, takie jak dopamina i norepinefryna, mają również duże znaczenie, ponieważ ich brak lub obecność przyczynia się do stanów depresyjnych i lękowych, które mogą prowadzić do prób autolizy.

Są to czynniki ryzyka przejścia od myśli do działania, takie jak przynależność do płci męskiej, wiek podeszły (są one zwykle częstsze po czterdziestce), w przeszłości podejmowały próby samobójcze lub miały kogoś bliskiego. zmarł w ten sposób, cierpiąc na zaburzenia psychiczne, które powodują obłęd lub zdolność do osądzania, istnienie uzależnień od substancji psychoaktywnych, przewlekłe problemy medyczne i wysoką impulsywność.

Izolacja i brak wsparcia społecznego są również bardzo ważnymi czynnikami, które mogą poważnie zaszkodzić stanowi psychicznemu jednostek (obecność wsparcia społecznego jest ważnym czynnikiem ochronnym).

Ocena psychologiczna i diagnoza

Chociaż obecność myśli samobójczych nie musi wiązać się z prawdziwą próbą zabicia się, jest to bardzo ważny czynnik ryzyka, który należy pilnie leczyć , W rzeczywistości, na poziomie terapeutycznym, niezbędna jest ocena istnienia myśli samobójczych, a jeśli tak, to one stają się pierwszym celem terapeutycznym.

Oceniając stan psychiczny badanego, należy robić to spokojnie i bezpośrednio, bez względu na to, czy występują czynniki ryzyka, czy nie. Jeśli myśli samobójcze nie zostały przedstawione, pytanie o ten temat nie wywoła go, podczas gdy w przypadku twierdzącym, podejście, z którym zostanie podjęta sprawa, powinno skupiać się na jego istnieniu. Oceniając odpowiedzi, należy wziąć pod uwagę, że dana osoba może nie chcieć bezpośrednio wyjaśniać swoich myśli.

Postawy, które próbują zminimalizować ryzyko lub znaczenie tego typu ideacji, mogą próbować ukryć prawdziwe myśli na jej temat. Nagłe stany spokoju mogą również wskazywać na głębokie pobudzenie, będące możliwym ostrzeżeniem, że dana osoba podjęła decyzję o podjęciu działania.

Należy zbadać obecność lub nieobecność myśli samobójczych, pochodzenie takich pomysłów, stopień ich aktywności i opracowania oraz istnienie lub brak planu do przeprowadzenia. Jak, kiedy i dlaczego są potrzebne pytania i które pozwalają ci zorientować się w powadze sytuacji. Im większe planowanie i specyfikacja odpowiedzi, tym większe ryzyko, że myśl zostanie wprowadzona w życie.

Leczenie: jak postępować w przypadku ewentualnego samobójstwa

W przypadku myśli samobójczych konieczne jest szybkie leczenie co pozwala skutecznie działać na rdzeń problemu. Należy pamiętać, że w przeciwieństwie do powszechnego mitu, w większości przypadków osoba, która myśli o popełnieniu samobójstwa i wierzy, że istnieją możliwości, by ostatecznie wybrać tę opcję, ostrzega lub ostrzega przyjaciół lub rodzinę.

W przypadku, gdy samobójstwo jest bliskie i bezpieczeństwo pacjenta może być poważnie zagrożone, zaleca się natychmiastowe przyjęcie do szpitala, aby można było je kontrolować i zastosować odpowiednie leczenie.

Psychofarmakologia

Chociaż obecność myśli samobójczych niekoniecznie implikuje istnienie zaburzeń psychicznych, ponieważ zwykle pojawiają się one w kontekstach, w których z reguły występuje związana z nimi depresja, zwykle mają one tendencję do stosowania leków psychotropowych w postaci różnych typów leków przeciwdepresyjnych. Szczególnie jednym z najczęstszych podtypów w tych przypadkach są tricykliczne leki przeciwdepresyjne, które w przypadku atypowej depresji lub prób samobójczych wykazały większą skuteczność niż inne typy leków przeciwdepresyjnych.

Jednak leki te zwykle wymagają kilku tygodni, aby przynieść efekt. Dlatego początkowo leczeniem z wyboru są leki przeciwlękowe , redukując lęk i napięcie, które zwykle wywołują myśli samobójcze.

Z drugiej strony musimy jasno powiedzieć, że kontekst ma bardzo ważną rolę w myślach samobójczych. Dlatego leki psychotropowe mogą być przydatną opcją, ale nie ostatecznym rozwiązaniem. Trzeba interweniować w kręgi społeczne, którymi się porusza, jak również w materialne środki, którymi żyje.

Powiązane zaburzenia psychiczne

W przypadkach, w których myśli samobójcze są powiązane z zaburzeniami psychicznymi, często pojawiają się u pacjentów z zaburzeniem dwubiegunowym (powszechne jest, że myśli pojawiają się w fazie depresyjnej, podczas gdy próba autolizy jest zwykle bardziej typowa dla faz maniakalnych). Po tym, co jest zaburzeniem o największej liczbie prób samobójczych, inne zaburzenia, w których myśli samobójcze pojawiają się z dużą częstotliwością, to uzależnienie od substancji (zwłaszcza alkohol), duża depresja, schizofrenia i zaburzenie osobowości z pogranicza.

Innym sposobem leczenia, który na poziomie biologicznym wykazał większy sukces w łagodzeniu objawów depresyjnych związanych z myślami samobójczymi, jest terapia elektrowstrząsami. Chociaż nie wiadomo jeszcze dlaczego, wykazano, że szybko i skutecznie zmniejsza objawy depresyjne w atypowych depresjach psychotycznych i przy próbach autolizy. Dlatego jest stosowany w przypadkach, gdy wymagane jest natychmiastowe działanie.

Terapia psychologiczna

W odniesieniu do leczenia psychologicznego, biorąc pod uwagę potrzebę wczesnej i szybkiej interwencji w ciężkich przypadkach, zwykle wymagane jest leczenie skupione na aspekcie behawioralnym, aby następnie móc leczyć aspekty poznawcze.

Istotne jest, aby pomóc w ustaleniu odpowiednich i dostępnych celów dla pacjenta, ukończenie serii kroków, które na początku mogą przyczynić się do zmniejszenia zainteresowania myślami samobójczymi i skierować go do czegoś, co chce osiągnąć. Głównymi celami, nad którymi należy pracować, będzie rozpoznawanie i wyrażanie cierpienia, akceptacja uczuć i emocji pacjenta, przekierowanie uwagi i negatywnego sposobu myślenia na inne, bardziej skuteczne alternatywy.

Dzięki technikom behawioralnym, takim jak stopniowe przypisywanie zadań, kontrola bodźców środowiskowych i eksperymentów behawioralnych, jednostka będzie motywowana do znoszenia lub zmniejszania stanu napięcia wewnętrznego.

Na bardziej poznawczym poziomie, descatastroficación przeprowadzony z rozwagą może pomóc w walce z motywem, który skłonił badanego do życzenia sobie własnej śmierci , Terapia poznawcza Becka pozwala także walczyć z automatycznymi negatywnymi myślami. Terapia rozwiązywania problemów, terapia samodzielna Rehmiego lub trening umiejętności społecznych może pomóc odzyskać poczucie kontroli ze strony pacjenta. Wykorzystanie dramatyzacji może być przydatne dla pacjenta, aby odczuwał ulgę, ujawniając przyczynę bólu i pracując nad swoimi odczuciami.

Kolejną przydatną terapią jest dialektyczna terapia behawioralna, specjalizująca się w zachowaniach agresywnych i autolitycznych, która przyczynia się do poprawy zdolności radzenia sobie z chorobą, a jednocześnie wykazuje akceptację cierpienia pacjenta.

Używanie substancji psychoaktywnych, takich jak alkohol lub leki, może powodować zaostrzenie objawów , tak aby kontrola zużycia była podstawowym elementem, który należy wziąć pod uwagę. Zwłaszcza jeśli miało miejsce poprzednie nadużycie lub uzależnienie. Jednakże, w przypadku zależności, nagłe wycofanie może spowodować obecność lęku, który może być niebezpieczny, tak, że takie wycofanie powinno być przepisane przez specjalistę.

Ważna jest również obecność wsparcia społecznego i sieci, która pozwala jednostce zmienić perspektywę faktów lub podejmować nowe wyzwania i role. Podobnie nadzór nad stanem psychicznym i fizycznym jednostki oraz fakt, że nie pozostaje izolowany, są elementami ochronnymi, które utrudniają autolizę.

Bibliografia:

  • Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. Piąta edycja. DSM-V. Masson, Barcelona.
  • Appleby, L. (2000). Zapobieganie samobójstwom u pacjentów psychiatrycznych. W: K Hawton, K van Heeringen (red.). Międzynarodowy podręcznik samobójstwa i próby samobójstwa. Chichester: Wiley & Sons Publishers.
  • Harris, E.C. & Barraclough, B. (1997). Samobójstwo jako wynik zaburzeń psychicznych. Meta-analiza. Br J Psychiatry; 170: 205-28
  • Santos, J.L. ; García, L.I. ; Calderón, M.A. ; Sanz, L.J .; de los Ríos, P .; Left, S.; Román, P .; Hernangómez, L.; Navas, E .; Thief, A i Álvarez-Cienfuegos, L. (2012). Psychologia kliniczna Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 02. CEDE. Madryt
  • Thase, M. E. (1992). Długotrwałe leczenie nawracających zaburzeń depresyjnych. J. Clin. Psychiatria; 53
  • Welch, C.A. (2016). Terapia elektrowstrząsowa W: Stern TA, Fava M, Wilens TE, Rosenbaum JF, wyd. Szpital Ogólny w Szpitalu Ogólnym w Massachusetts. 2nd ed. Filadelfia, Pensylwania: Elsevier.

BYCIE W PRAKTYCE- Lecz przyczyny, nie objawy- myśli samobójcze, agresja, depresja (Luty 2024).


Podobne Artykuły