Sympatyczny układ nerwowy: funkcje i podróże
Kiedy coś nas przeraża i alarmuje, nasze ciało reaguje, powodując różne zmiany w ciele. Nasz oddech i serce przyspieszają, nasze usta wysychają, nasze mięśnie otrzymują większy przepływ krwi, nasze źrenice rozszerzają się, a nasze zwieracze kurczą się.
Chodzi o działania, które robimy nieświadomie , które przygotowują nas do działania w razie potrzeby. Te reakcje są kontrolowane przez autonomiczny układ nerwowy, a w nim przez tak zwany układ współczulny.
Jedna z podziałów autonomicznego układu nerwowego
Sympatyczny układ nerwowy jest jedną z gałęzi autonomicznego układu nerwowego będąc tym elementem, który kontroluje trzewne reakcje i odruchy. Ten autonomiczny system składa się zarówno z układu współczulnego, jak i dwóch innych podziałów, układu przywspółczulnego i układu jelitowego.
Z drugiej strony, sympatyczny system składa się z łańcucha zwojów pochodzące z rdzenia przedłużonego, łączące się z rdzeniem kręgowym i organami, które unerwiają. W związku z tym zwykle znajdujemy neurony przedzwojowe i postganglioniczne.
Neuronalne neurony to te, które łączą rdzeń kręgowy i zwoje nerwowe , zwykle działający z neuroprzekaźnika znanego jako acetylocholina. W odniesieniu do neuronów postganglionicznych, które łączą zwoje i narząd docelowy, w układzie współczulnym działanie jest wytwarzane z emisji noradrenaliny.
Główne funkcje współczulnego układu nerwowego
Podczas gdy układ przywspółczulny jest odpowiedzialny za wykonywanie procesów, które wiążą się z oszczędzaniem energii ciała i koncentracją jelitową na zwykłym zarządzaniu przewodem pokarmowym, układ współczulny Jego główną funkcją jest przygotowanie ciała do szybkiego reagowania na stymulację zewnętrzną , powodując procesy, które wiążą się ze zużyciem dużej ilości energii w celu zapewnienia przetrwania.
Tak więc, sympatyczny system powoduje serię energetycznych reakcji fizjologicznych, które pozwalają przeżyć , polegający na umożliwieniu reakcji w czasie walki najważniejszej z jej funkcji. Reakcje te zostaną później zwalczone przez układ przywspółczulny, o równowagę homeostatyczną, która utrzymuje organizm w optymalnym stanie funkcjonowania zgodnie z zewnętrzną stymulacją.
Podsumowując, można uznać, że główne funkcje układu współczulnego znajdują się w przyspieszenie funkcji agencji i przygotowanie do działania przeciwko możliwym zagrożeniom , Przyczynia się również do istnienia homeostazy podczas regulacji i unikania nadmiernego działania układu przywspółczulnego (na przykład może powodować zbyt wolne tętno).
Jednak może być interesujące zobaczyć, jakie reakcje powodują aktywację tego systemu, reakcje, które będą widoczne w następnym rozdziale.
Gdy aktywuje się sympatyczny: reakcje, które prowokują
Główną funkcją układu współczulnego jest aktywacja organizmu w celu ułatwienia reakcji na bodźce. W tym celu aktywuje serię reakcji fizjologicznych, które przygotowują nas do reakcji. Należy wziąć pod uwagę, że to aktywacja układu współczulnego ułatwia walkę lub ucieczkę groźnych wydarzeń , ale jego aktywacja dotyczy nie tylko tego typu sytuacji. System ten działa w sposób regularny, aby utrzymać homeostazę ciała i uczestniczy w wielu procesach, które wymagają aktywacji fizjologicznej. Zobaczmy poniżej niektóre z reakcji, jakie wywołuje.
Odruch oka
Układ współczulny wytwarza się na poziomie oczu rozszerzenie źrenic lub poszerzenie źrenic , co pozwala na większą zdolność widzenia, która pozwala dostrzec lepsze możliwe niebezpieczeństwa. Jest to proces automatyczny i nieświadomy, ponieważ jest używany bez względu na znaczenie celu.
Wydajność w układzie sercowo-naczyniowym
Częstość akcji serca wzrasta wraz z aktywacją układu współczulnego, powodując wzrost szybkości, z jaką tlen i składniki odżywcze są wysyłane przez krew. Ten wzrost jest skierowany do mięśni, przygotowujących się do działania i robienie zasobów, aby utrzymać motoryczne aspekty organizmu w ruchu.
Ponadto reguluje i zwiększa ciśnienie krwi, dzięki czemu krew przepływa szybciej przez układ naczyniowy i dociera do różnych narządów. Oczywiście przyczynia się to do tego, że są w stanie zaoferować szybką reakcję na potrzeby chwili, co z kolei powoduje, że inne części ciała robią to, aby dostosować się do tego rytmu. W ten sposób zachowana jest równowaga, nawet jeśli warunki zmieniły się według porządku współczulnego układu nerwowego.
Wydzielanie adrenaliny, noradrenaliny i glukozy
Układ współczulny powoduje również uwalnianie adrenaliny i noradrenaliny we krwi przez nerki, w celu zwiększyć aktywację fizyczną i psychiczną , Zwiększa również uwalnianie glukozy we krwi z wątroby
Dylatacja płucna
Przed działaniem układu współczulnego płuca rozpoczynają proces rozszerzania oskrzeli w celu wychwycenia wyższego poziomu tlenu i optymalizacji systemu zasilania tego zasobu.
Zmniejszenie układu żołądkowo-jelitowego
Proces trawienny zużywa samodzielnie dużą ilość energii. Aby móc zachować tę energię, system przywspółczulny zmniejsza i znacznie spowalnia działanie przewodu pokarmowego i gruczoły, które wydzielają enzymy trawienne. Na poziomie policzkowym zatrzymuje również wytwarzanie śliny, dlatego często wysychamy w sytuacjach stresowych.
Zatrzymuje wydalanie
W obliczu możliwego niebezpieczeństwa, wydalanie może oznaczać sytuację wrażliwości nie do pogodzenia z przetrwaniem. Sympatyczny układ nerwowy powoduje skurcz zwieracza, co utrudnia. Oddawanie moczu lub defekacja są zwykle procesami opóźnionymi w sytuacjach stresu lub napięcia, chociaż nie jest to całkowicie niemożliwe. W ten sposób cała mentalna aktywność koncentruje się na najbardziej bezpośrednich celach, bagatelizując te, które są odkładane właśnie dlatego, że te potrzeby mogą być spełnione później bez płacenia ceny.
Wytrysk i orgazm
Jak wskazaliśmy wcześniej, system sympatyczny nie jest aktywowany tylko w sytuacjach zagrożenia, ale uczestniczy w wielu procesach fizjologicznych. Przykładem tego jest ich udział w relacjach seksualnych , powodując wytrysk u człowieka i orgazm u obu płci. Jednak tuż przed tym stan ciągłego stresu i stresu typowy dla reszty sytuacji, w których współdziała układ współczulny, nie sprzyja pojawieniu się tego zjawiska, co daje pozorny paradoks.
Podróż współczulnego układu nerwowego
Układ współczulny składa się z dwóch łańcuchów złożonych z dwudziestu trzech zwojów krążą wzdłuż i po obu stronach kręgosłupa, unerwiając na swojej drodze różne narządy i układy , Łańcuchy te wysyłają zakończenia nerwowe zarówno do narządów, jak i do układu naczyniowego. Następująca trasa będzie następująca.
Punkt początkowy: Bulwa rdzeniowa
Układ współczulny, wraz z zestawem sieci autonomicznego układu nerwowego zacznij od rdzenia , jądro mózgu zlokalizowane w pniu mózgu, które kontroluje zestaw nieświadomych funkcji życiowych i w którym ten system pochodzi. Jest to struktura neurowegetatywna o wielkim znaczeniu dla życia , Z tego miejsca będą wyświetlane sympatyczne łańcuchy zwojów, unerwiające resztę organizmu.
Region szyjny
Pierwszy duży region, w którym możemy znaleźć pierwsze węzły chłonne, znajduje się w okolicy szyjki macicy. W tym odcinku szyjnym można znaleźć trzy zwoje górne szyjne, środkowe i dolne, które łączą się z regionami takimi jak mięśnie oczu, opon mózgowych, przysadka mózgowa i nerw błędny, nerwy językowo-gardłowe i hipoglossalne, co wiąże się ze zdolnością kontrolowania intensywności światła uchwyconego przez oczy , wydzielanie hormonów i zdolność połykania. Niektóre z tych zwojów również odgrywają ważną rolę w kontroli serca, a także tarczycy.
Okolice klatki piersiowej
W klatce piersiowej układem współczulnym można znaleźć tuzin zwojów, które unerwiają organy znajdujące się w odpowiednich strefach. Płuca, serce i przewód pokarmowy to najważniejsze elementy , Jednak część zwojów, które rządzą sercem, zaczyna się od wyższych i gorszych zwojów szyjnych (chociaż ta ostatnia jest na poziomie żeber), powodując niektóre nerwy serca.
Region lędźwiowy
Istotna jest część współczulnego układu nerwowego, która przebiega w okolicy lędźwiowej , ze względu na dużą liczbę narządów unerwia. W normalnych warunkach w tym obszarze można znaleźć pięć węzłów, z których powstają włókna nerwowe. dotrzeć do splotu słonecznego i jego kontynuacji, splot aorty i jamy brzusznej , Pleksy te unerwiają większość narządów jamy brzusznej, mających między innymi połączenie ze śledzioną, wątrobą, przeponą i żołądkiem.
Rejon miednicy
Jest to najbardziej ogonowa część układu współczulnego, który biegnie w miednicy. Dwa łańcuchy zwojów dołącz do tego obszaru w zwoju kości ogonowej , W tym obszarze splotu miednicy można znaleźć cztery zwoje prawe unerwienie i pęcherz , Z nich pochodzą inne splotów wtórnych, które kontrolują pęcherzyka żółciowego, prostaty i penisa / pochwy i łechtaczki.
Bibliografia:
- Kandel, E.R .; Schwartz, J.H. & Jessell, T.M. (2001). Zasady neuronauki. Czwarta edycja. McGraw-Hill Interamericana. Madryt
- Guyton, A. C. i Hall, J. (2006). Traktat o fizjologii medycznej. Elsevier; 11 edycja.
