Talasofobia (lęk przed morzem lub oceanem): objawy, przyczyny i leczenie

Chociaż istota ludzka jest gatunkiem zwierzęcym przystosowanym do życia na ziemi, morza i oceany są bardzo obecne w naszym życiu .

Prosty fakt, że większość powierzchni naszej planety pokrywa woda morska, oznacza, że ​​musimy przystosować się do obecności tych dużych, ciekłych powierzchni, dużych mas, które można wykorzystać do nawigacji i znalezienia w nim zasobów naturalnych, ale w pewnych okolicznościach Konteksty mogą stanowić zagrożenie.

W tym artykule porozmawiamy o aspekcie oceanu, którego doświadczamy z większym poczuciem zagrożenia i niepokoju: thalassophobia .

• Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"

Co to jest thalassophobia?

Pojęcie thalassophobia odnosi się do określonego rodzaju fobii, w którym to, co wywołuje skrajny strach, to ocean lub morze , To znaczy, że osoba, która doświadcza tej mentalnej przemiany, odczuje przerażenie i wielki niepokój poprzez prostą wystawę do tego środowiska, czasami nawet jeśli nie jest bliska prawdy i po prostu ogląda wideo, w którym pojawia się ten ogromny zbiornik wody.

Bycie fobią, ten poziom dyskomfortu musi być istotny klinicznie (co oznacza, że ​​istnieje wyraźne i oczywiste pogorszenie ich jakości życia, które uniemożliwia im robienie wielu rzeczy i często prowadzi do cierpienia) i pojawia się w kontekstach, w których ocean lub morze nie stanowią rozsądnego lub obiektywnego zagrożenia.

Oczywiście, jeśli wkrótce spadniemy z kilu statku, z pewnością będziemy odczuwali przerażenie, ale ludzie z talasofobią czują się podobnie po prostu patrząc na ocean lub podobną wodę. Jako zaburzenie lękowe, które jest thalassophobia, jego mechanizmy wykraczają poza racjonalność.

• Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje zaburzeń lękowych i ich cechy"

Objawy

Jak widzieliśmy, talasofobia jest specyficzną fobią, która pojawia się, gdy podmiot jest narażony na bodźce, które interpretuje jako znak, że w pobliżu znajduje się ocean lub morze (lub gdy widzi bezpośrednio te części wód). Co do reszty, ich różnice z innymi fobiami tego typu zanikają, co oznacza, że ​​objawy są typowe dla tych zaburzeń lękowych i że zmienia się tylko to, co je wyzwala.

Podsumowując, można powiedzieć, że główne objawy thalassophobia są następujące: tachykardia, pocenie się, drżenie, myśli katastroficzne, kryzys stresu utrata kontroli nad ruchami i wielkie poczucie zagrożenia.

Na poziomie neurobiologicznym ten nieuzasadniony stan alarmowy obejmuje aktywację współczulnego układu nerwowego, który przygotowuje osobę do reagowania na najmniejszy bodziec i predysponuje behawioralną reakcję lotu.

Na poziomie behawioralnym osoba reaguje na dwa sposoby : ucieczka w niekontrolowany i prawie automatyczny sposób i unikanie ekspozycji na bodziec fobiczny, aby zapobiec występowaniu tych ataków lękowych w obliczu rzeczywistej lub fikcyjnej obecności oceanu.

Przyczyny

Podobnie jak w przypadku innych fobii, nie ma wyraźnej przyczyny, która prowokuje thalassophobia, ale raczej istnieje wiele czynników, które mogą w konsekwencji spowodować jej pojawienie się.

Przede wszystkim musimy rozważyć możliwość doświadczania traumatycznych przeżyć. Są to doświadczenia, w których bardzo nieprzyjemny ślad emocjonalny wiąże się z różnorodnymi bodźcami która, gdy jest postrzegana, może wyzwalać w czasie rzeczywistym eksperymentowanie stanu fizjologicznego i emocjonalnego, podobne do tego, co było odczuwalne w pierwotnym doświadczeniu traumatycznym.

Na przykład przebywanie na krawędzi utonięcia lub utrata kogoś kochanego w ten sposób może predysponować do eksperymentowania z tym zaburzeniem lękowym. Ponadto musimy wziąć pod uwagę aspekt biologiczny, a dokładniej predyspozycje genetyczne do reagowania z dużą ilością lęku w sytuacjach, w których czujesz, że istnieje lub będzie utrata kontroli. W fobiach jeden z najczęstszych mechanizmów stresowych ma związek z oczekiwaniem cierpienia z powodu kryzysu lękowego, który wywołuje efekt pętli samospełniającej się przepowiedni, a nieprzyjemne doświadczenia, których się obawiano i których oczekiwałem, stają się rzeczywistością.

• Może jesteś zainteresowany: "Pamięć emocjonalna: co to jest i jaka jest jej biologiczna podstawa?"

Różnice z innymi podobnymi zaburzeniami lękowymi

Istnieją dwa fobie przypominające thalassophobia: batofobia, strach przed głębinami, hydrofobia lub strach przed wodą. Chociaż w praktyce bardzo często bodźce, które je wyzwalają, są prawie takie same, należy wziąć pod uwagę niuanse.

Thalassophobia występuje w obecności prawdziwych lub urojonych mórz i oceanów, to jest zbiorników wodnych, które normalnie rozciągają się na horyzoncie, oraz że możemy czuć się bardzo blisko, mimo że jesteśmy oddaleni od jej brzegu , Strach dotyczy samych tych ciał, niezależnie od ich głębokości.

Natomiast w hydrofobii lęk dotyczy wody, która może wydawać się bardzo oddalona od mórz i oceanów: na przykład w jaskiniach, restauracjach, basenach, kranach, jeziorach itp.

W batofobii, co wytwarza przerażenie, jest pojęcie głębi , To znaczy, że istnieje masa niepewnej stabilności, która oddziela nas od dna przepaści. To doświadczenie może pojawić się na morzu, ale także na śniegu, w piasku lub nawet w basenie z kulkami.

• Powiązany artykuł: "Batofobia: (lęk przed głębokością): objawy, przyczyny, diagnoza i leczenie"

Leczenie

Na szczęście w większości przypadków thalassophobia ma dobre rokowanie, od specyficznych fobii bardzo dobrze reagują na leczenie psychologiczne , Po kilku sesjach i pewnych czynnościach, które mają być wykonywane autonomicznie, większość przypadków, w których występują tego rodzaju zaburzenia lękowe, ustępuje względnie szybkiej poprawie, do poziomu, w którym poziom lęku spowodowany bodźcem fobicznym przestaje mieć znaczenie kliniczne.

Jedną z technik najczęściej stosowanych przez psychologów w leczeniu talasofobii jest wystawa , który polega na wystawieniu podmiotu na to, co się boi w kontrolowany sposób, i po ustaleniu szeregu celów. Wraz z postępem wzrasta trudność tych doświadczeń, które w większości przypadków pojawiają się pod bezpośrednim nadzorem specjalisty zdrowia psychicznego.

Możesz pracować wykorzystując rzeczywiste krajobrazy, w których jest morze lub ocean, lub symulacje doświadczane przy użyciu okularów wirtualnej rzeczywistości, chociaż na początku często używa się tylko wyobraźni.

Bibliografia:

• Robert Jean Campbell (2009). Campbell's Psychiatric Dictionary (w języku angielskim). Oxford University Press. pp. 375
• Snyder, Kari (2003). "Atak potwora wodnego". Żeglarstwo Nowy Jork: Hachette Filipacchi Media. 76 (4): 44.
• Robert Jean Campbell (2009). Słownik psychiatryczny Campbella. Oxford University Press. pp. 375

EPISTEMOFOBIA - LA SICUREZZA E' UN PATTO SOCIALE - PROF. AVALLONE (Kwiecień 2024).