Cysty Torłowa: objawy, przyczyny i leczenie
Czasami i ze względu na pewne rodzaje anomalii organicznych, nasz organizm wytwarza i rozwija serię nieprawidłowych mas utworzonych przez błoniaste kieszenie, w których znajdują się substancje lub ciekłe pierwiastki wytwarzane przez sam organizm. Chociaż w większości przypadków nie stanowią zagrożenia dla fizycznej integralności osoby, jej skutki mogą być dość irytujące. Tak jest w przypadku torbieli Tarlova , nieprawidłowe formacje, które mogą pojawić się w okolicy lędźwiowej lub krzyżowej.
W tym artykule omówimy charakterystykę tych wad, a także związane z nimi objawy, ich przyczyny i możliwe sposoby leczenia.
- Powiązany artykuł: "Meninges: anatomia, części i funkcje w mózgu"
Co to są cysty Torlo?
Zdiagnozowano również pod marką Periodyczne, periralne lub zewnątrzoponowe torbiele pajęczynówki Torbiele Tarłowa są ciałami o małych rozmiarach, wewnątrz których znajduje się niewielka ilość płynu mózgowo-rdzeniowego.
Te cysty powstają przez rozszerzenie opony twardej, dlatego są klasyfikowane jako patologia tego. Te anomalne formacje również mają trzon lub przedłużenie, które utrzymuje je połączone z rdzeniową przestrzenią podpajęczynówkową , także umiejscowione wokół nerwów okolic sakralnych i lędźwiowych, które są ściskane lub ściskane przez te torbiele.
Chociaż, jak już wspomniano, torbiele Tarłowa zwykle wpływają na nerwy zlokalizowane w dolnej części kręgosłupa, te nienormalne ciała są całkowicie bezobjawowe w pierwszej fazie ich rozwoju. Oznacza to, że nie muszą prowadzić do pojawienia się symptomów, które ich zdradzają.
Jednak w przypadkach, gdy dana osoba cierpi na jakiś uraz lub stan zapalny lub gdy ucisk nerwów jest bardzo poważny, pacjent może odczuwać bóle w okolicy lędźwiowej. Oprócz objawów rwy kulszowej, nietrzymania moczu lub bólów głowy wśród wielu innych, które będą cytowane w następnym punkcie.
Te patologiczne formacje opony twardej, które Ich nazwa pochodzi od amerykańskiego neurochirurga Isadore Tarlova , mają one znacznie częstsze występowanie u kobiet, a ich objawy można zmniejszyć za pomocą diety lub diety alkalicznej, a także wielu innych metod leczenia.
Jaka jest symptomatologia?
Główną cechą torbieli Tarlova jest to, że są one zwykle bezobjawowe, co najmniej u 70% osób, które cierpią na nie. Jednak w pozostałych przypadkach mogą być bardzo denerwujące.
Ze względu na dyskrecję, z jaką są rozwijane, w większości przypadków są one przypadkowo odkrywane, gdy osoba przechodzi jakiś rodzaj badania neuroobrazowego, takiego jak jądrowy rezonans magnetyczny i są oceniane jako formacje bez żadnego patologicznego znaczenia.
W niektórych przypadkach podczas pierwszych etapów ich powstawania mogą pojawić się objawy, które rozwijają się stopniowo lub wręcz przeciwnie bolesny obraz kliniczny , nagle. Podobnie, nasilenie lub intensywność, z jaką objawy dotykają daną osobę, zależy w dużej mierze od wielkości, z jaką rozwijają się cysty Tarłowa.
U większości pacjentów objawy zaczynają się od lekkiego bólu odczuwanego na tym samym poziomie, co torbiel , a następnie serię zmian we wszystkich tych narządach lub funkcjach związanych z nerwem, na które wywierany jest nacisk.
Chociaż początkowo nie stanowią zagrożenia dla zdrowia fizycznego osoby, bez skutecznego leczenia, cysty Torlova mogą prowadzić do bardzo poważnych powikłań, które poważnie zagrażają jakości życia pacjenta, podatny na rozwój wszelkiego rodzaju niepełnosprawności fizycznej lub częściowej lub całkowitej niepełnosprawności.
Wśród głównych objawów, które mogą się objawiać, są:
- Ból w okolicy lędźwiowej lub szabli.
- Ból w okolicy rwy kulszowej .
- Ból na poziomie pośladków.
- Ból w biodrze.
- Ból mięśni w udach z powodu zmniejszenia przepływu krwi.
- Powikłania w narządach wydalniczych.
- Zmiany w narządach rozrodczych.
- Zmniejszenie wrażliwości lub hipestezja.
- Uczucie mrowienia lub parestezje.
W konsekwencji osoby cierpiące na cysty Torłowa doświadczają wielkich trudności w wykonywaniu pewnych ruchów lub postaw takich jak stojąc lub próbując usiąść. W ten sam sposób ukłonić się lub położyć może być wielką udręką z powodu bolesnych uczuć, które powodują.
Jakie to ma przyczyny?
W chwili obecnej nie było możliwe ustalenie całkowicie wiarygodnych przyczyn torbieli Tarlova.Jednak z biegiem czasu opracowano różne teorie, których główne hipotezy odnoszą te torbiele do traumatycznego, wrodzonego i krwotocznego pochodzenia.
1. Hipoteza wrodzona
Ta pierwsza teoria wskazuje na to, że główną przyczyną powstawania torbieli mogą być pewne nieprawidłowości w tworzeniu się błon otaczających mózg zwany oponami opon mózgowych; albo inaczej wrodzona zmiana w najbardziej powierzchownej z tych membran , opona twarda;
2. Hipoteza traumatyczna
Z drugiej strony, hipoteza traumatyczna opisuje, że uszkodzenia spowodowane przez nakłucia rdzenia, znieczulenie stosowane w obszarze nadtwardówkowym lub w okolicy kręgosłupa, jak również traumy wpływające na obszar sakralny mogą również być źródłem pojawienia się tych płynów w płynie mózgowo-rdzeniowym.
3. Hipoteza krwotoczna
Jak sama nazwa wskazuje, hipoteza krwotoczna opiera się na założeniu, że torbiel jest wytwarzany przez krwotok podpajęczynówkowy .
Jak można go zdiagnozować?
Jak wskazano powyżej, w większości przypadków cysty Torłowa są one zwykle diagnozowane przypadkowo, gdy osoba przechodzi pewien rodzaj badania neuroobrazowego wykonane w obszarze, w którym znajdują się masy.
Jednak w przypadkach, gdy dana osoba zaczyna odczuwać pierwsze objawy konieczne będzie wykonanie funkcjonalnego rezonansu magnetycznego , Ponadto, aby wykluczyć możliwość, że jest to jakikolwiek inny rodzaj stanu, należy przeprowadzić skomputeryzowaną mielografię, która ujawni związek pomiędzy cystą a przestrzenią podpajęczynówkową.
Czy jest leczenie?
Wybór jednego z możliwych sposobów leczenia torbieli Tarlova zależy od rodzaju efektów i objawów odczuwanych przez pacjenta, jak również od rozmiaru torbieli i wyników testów fizycznych.
W mniejszych torbieli, które nie powodują bardzo dużych lub uciążliwych objawów, zwykle stosuje się interwencję poprzez fizjoterapię, w połączeniu z podawaniem leków przeciwzapalnych lub środek przeciwbólowy. Ostatnie badania wykazały, że gabapentyna, tradycyjnie stosowana w leczeniu padaczki i bólu neuropatycznego, jest wysoce skuteczna w zmniejszaniu skutków cyst.
Jednak w przypadkach o większym nasileniu bardzo możliwe jest, że pacjent musi przejść interwencję chirurgiczną. Dzięki technice znanej jako fenestracja chirurg może przebić torbiel i spuścić płyn mózgowo-rdzeniowy który jest w środku. Następnie przystąp do uszczelnienia, aby uniknąć możliwości uzupełnienia płynu.
Wreszcie, leczenie, które było całkiem skuteczne w łagodzeniu bólu torbieli Tarlova, to przezskórna elektryczna stymulacja nerwów. Interwencja, która nie ma skutków ubocznych i która wymaga zastosowania małych prądów elektrycznych przez skórę.
