Test progresywnych matryc Ravena
W świecie psychologii niewiele jest kwestii budzących tyle kontrowersji, co badanie i ocena ludzkiej inteligencji , Spór o to, czy można zmierzyć inteligencję danej osoby w oparciu o jedną konstrukcję, czy też rzeczywiście istnieje ogólna inteligencja, utrzymuje się do dziś.
Jednak testy, które próbują zmierzyć ludzką inteligencję są najczęściej używane w każdej dziedzinie oceny. Bycie testem matryc Ravena jest jednym z uznanych i apelowanych o łatwość aplikacji i wszechstronność.
Co to jest test macierzy progresywnej Ravena?
Progresywny test macierzy Raven jest testem bardziej znanym i wykorzystywanym w dziedzinie psychologii i psychopedagogiki. Test ten, opracowany w 1938 r. Przez angielskiego psychologa Johna C. Ravena, miał na celu obliczenie współczynnika inteligencji "G", a jego administracja była ograniczona do oficerów Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.
Czynnik inteligencji "G" odnosi się do ogólnej inteligencji, która warunkuje każde wykonanie lub rozwiązanie problemów i jest wspólny dla wszystkich umiejętności, które wymagają komponentu intelektualnego. Ten czynnik pokazuje zdolność osoby wykonującej pracę intelektualną.
Główną cechą tego testu jest zachęcanie do analitycznego rozumowania, postrzegania i zdolności do abstrakcji. Ponadto bycie testem niewerbalnym polega na porównywaniu form i rozumowaniu przez analogie, bez potrzeby korzystania z kultury lub wcześniejszej wiedzy.
Obecnie istnieją różne wersje tego testu, które są podawane w zależności od wieku i umiejętności osoby, która ma podlegać ocenie. Te trzy wersje to: ogólna skala dla osób między 12 a 65 rokiem życia
- Progresywne matryce kolorów dla dzieci w wieku od 3 do 8 lat z pewną intelektualną różnorodnością funkcji
- Zaawansowane macierze do oceny osób o ponadprzeciętnych możliwościach
Charakterystyka testu
Istnieje wiele charakterystycznych cech, które sprawiły, że ten test jest jednym z najczęściej używanych. Te cechy są podane na poziomie administracji, celów i niezawodności
1. Cel
Kolejnym celem Testu progresywnych matryc Ravena jest zmierzenie zdolności edukującej osoby , które wyjaśnimy później, porównując formy i stosując rozumowanie przez analogię; wszystko to niezależnie od wiedzy zdobytej wcześniej przez podmiot.
2. Materiał
Jest to test wykorzystujący serię abstrakcyjnych i niekompletnych figur geometrycznych które są przedstawiane osobie stopniowo i ze wznoszącymi się trudnościami. Test można wykonać za pomocą wydrukowanych kart lub wirtualnie.
3. Administracja
Kolejną zaletą tego testu jest to, że jest on zdolny do samodzielnego podawania, jak również jest podawany zarówno indywidualnie, jak i zbiorczo.
Czas zastosowania tego testu wynosi od 30 do 60 minut, jednak zwykle kończy się 45 minut po jego rozpoczęciu.
4. Wiarygodność i ważność
Wreszcie, jeśli chodzi o wiarygodność i ważność tego testu, przedstawia on wiarygodność 0,87-0,81, podczas gdy w ważności uzyskano wskaźnik wynoszący 0,86. Dane te uzyskano za pomocą formuł Kuder-Richardson i kryteriów Terman Merrill.
W jakim kontekście jest podawany ten test?
Test macierzy progresywnej Raven jest wykorzystywany jako podstawowe i stosowane narzędzie oceny, a jego administracja może być rozszerzona na wiele różnych dziedzin. Jednak konteksty, w których ten test jest najczęściej używany, to:
- Centra nauczania
- Orientacja na pracę i ośrodki selekcji personelu
- Kliniki psychologiczne
- Ośrodki badań psychologicznych, socjologicznych i antropologicznych
- Konteksty wojskowe i obronne
Cel testu: zdolność do wychowania
Jak omówiono na początku artykułu, jednym z głównych celów testu jest sprawdzenie i zmierzenie zdolności edukacyjnej danej osoby.
Ta zdolność edu- kacyjna odnosi się do zdolności ludzi do odnajdywania relacji i korelacji w obrębie informacji przedstawianej w sposób zdezorganizowany i słabo usystematyzowany, w którym relacje te nie są od razu widoczne.
Zdolność do wychowania wiąże się z intelektualną zdolnością porównywania obrazów i reprezentacji, a także z analogicznym rozumowaniem , nie biorąc pod uwagę poziomu kulturowego ani wiedzy, którą posiada dana osoba.
Umiejętność ta stanowi najważniejszą sprężynę w funkcjonowaniu poznawczym wysokiego poziomu, zaangażowaną w różne procesy abstrakcji.Podobnie, jeśli porównamy to z innymi pokrewnymi pojęciami, zdolność do uczenia się jest najbardziej podobna do inteligencji płynów.
Na czym opiera się ten test? Dwuskładnikowa teoria Spearmana
Angielski psycholog Charles Spearman ustalił istnienie ogólnej inteligencji w roku 10904. Na podstawie swoich badań Spearman wskazał, że czynnik inteligencji "G" był główną osobą odpowiedzialną za ogólne wyniki intelektualne osoby.
Spearman uważał, że jeśli dana osoba jest w stanie doskonalić się w pewnych obszarach lub działaniach poznawczych, jest prawdopodobne, że zrobi to również w prawie wszystkich dziedzinach. Na przykład osoba z dobrymi wynikami w testach numerycznych bardzo często uzyskuje wysokie wyniki w testach logicznych lub testach słownych.
Następnie opracowano teorię zwaną Bifactorial Theory, zgodnie z którą w ludzkiej inteligencji można wyróżnić dwa podstawowe parametry: ogólny czynnik lub czynnik "G" oraz specjalny czynnik lub czynnik "S".
Współczynnik "G"
Czynnik ogólny odnosi się do cechy osobistej i prawdopodobnie dziedzicznej , Składa się ze specjalnego atrybutu mózgu, który różni się od jednej osoby do drugiej, ale pozostaje niezmienny przez całe życie człowieka.
Współczynnik "S"
Ten czynnik obejmuje konkretne umiejętności lub zdolności, z którymi dana osoba musi zmierzyć się z jakimkolwiek typem zadania , W przeciwieństwie do współczynnika "G", różni się on w zależności od wcześniejszej edukacji osoby i nie można go ekstrapolować na inne obszary.
Jednak kontrowersje wokół tych konstrukcji nie są małe, ponieważ niektóre sektory utrzymują pogląd, że nie może istnieć idea ogólnej inteligencji i że jest to tylko próbka możliwości, które dana osoba musi nauczyć się pewnych umiejętności lub zdobyć pewną wiedzę.
