yes, therapy helps!
10 najlepszych egipskich legend i ich objaśnienie

10 najlepszych egipskich legend i ich objaśnienie

Marzec 6, 2024

Egipt Obok greckiego i rzymskiego, prawdopodobnie cywilizacja starożytnego świata ma większą popularność i na obszarach otaczających Morze Śródziemne wytworzyła się większa fascynacja.

Kraina faraonów i mumii, lud egipski cieszy się wielką różnorodnością mitów i legend o wielkiej starożytności i stara się wyjaśnić wizję świata niegdyś potężnego imperium nad brzegami Nilu. W tym artykule zbadamy dziwactwa wspomnianych osób w całym tekście krótki wybór legend egipskich .

  • Powiązany artykuł: "10 najlepszych chińskich legend (i ich znaczenie)"

Tuzin legend egipskich

Tutaj oferujemy serię dziesięciu pięknych historii z egipskiej cywilizacji, które pozwalają nam na krótką wizualizację symbolizmów, wartości i sposobów podejścia do rzeczywistości wspomnianych ludzi i kultury.


1. Mit stworzenia

Podobnie jak inne kultury, Egipcjanie mają również własną wersję stworzenia wszechświata i świata, w którym żyjemy. W rzeczywistości istnieją trzy znane wersje, w zależności od miasta, które je wytworzyło i od bóstw, które czczono. Jednym z nich jest Iunu, później znany jako Heliopolis, który jest znany jako miasto, w którym kult boga Ra jako pierwotnego bóstwa wyłonił się i zwyciężył.

Legenda głosi, że na początku był tylko jeden ogromny i nieskończony ocean o nazwie Nun, który pozostał bez ruchu i całkowicie spał. Ani niebo, ani ziemia, ani rośliny, ani zwierzęta, ani człowiek nie istniały. Tylko zakonnica, która zawierała wszystkie możliwe elementy. Ale pewnego dnia świat stał się świadomy siebie i swojej sytuacji, nadając sobie imię Ra , Byłby to pierwszy bóg, który na początku był sam na środku oceanu. Ale krok po kroku zaczął tworzyć: jego oddech zamienia boga Shu, powietrze i jego ślinę w boga wilgoci Tefnut.


Potem stworzył wyspę lub ziemię, na której mógł odpocząć, którą nazwał Egiptem, a kiedy narodził się z wody, postanowił stworzyć Nil, aby go nakarmić. Dzięki elementom wielkiego oceanu Ra stworzył różne żywe istoty.

Shu i Tefnut, w innym punkcie zakonnicy, mieli dzieci, bóstwo Geb Ziemi i Nut, Nieba , Obaj synowie mieli relacje, a ich ojciec, zazdrosny Shu, postanowił je rozdzielić, trzymając pod stopami pierwszego, a drugiego na głowie. Z połączenia obu bogów narodziłyby się gwiazdy i inne bóstwa.

Dokończony stworzeniem bóg Ra posłał mu jedno oko, by szukał swojego potomstwa, ale to oko powróci, że bóg wyrósł na nowego. Zdesperowane oko zaczęło płakać, tworząc łzy dla pierwszych ludzkich istot. Bóg Ra, widząc jego ból, położył go na czole: słońce zostało stworzone.

  • Może jesteś zainteresowany: "25 egipskich bogów (biografia, osobowość i dziedzictwo)"

2. Legenda o Sinuhé

Inna legenda o Egipcjanach znajduje się w legendzie Sinuhé, w której mówi się o lęku przed sądem i podejrzeniami oraz chęci powrotu do domu.


Legenda głosi, że faraon Amenemhet został zabity przez spisek jego sług, jego pierworodny i najprawdopodobniej następca był nieobecny, gdy był w armii, gdy nastąpiła jego śmierć. Przed śmiercią faraona wysłano posłańców na poszukiwania .

Jednym z zaufanych ludzi faraona był Sinuhe, który nie znał spisku, który zakończył życie jego pana, dopóki nie usłyszał, jak jeden z posłańców mówi o przyczynie śmierci jednemu z dzieci Amenemhata. Przestraszony i wierzący, że mimo że nie ma z tym nic wspólnego, zostanie oskarżony o wspólnika, podjął decyzję o ucieczce i opuszczeniu kraju.

Sinuhé opuścił kraj i udał się na pustynię, gdzie spędził kilka dni tracąc energię do momentu omdlenia. Kiedy się obudził, znalazł się w otoczeniu Beduinów, którzy się nim zaopiekowali. Król tych, Amunenshi, zaproponował, że zostanie z nimi po wyjaśnieniu ich sytuacji. Król zaoferował mu rękę swojej córki, z którą Sinuhé wyszła za mąż i miała dzieci, a także ziemię , Osiągnął wielkie bogactwo i sławę, osiągając rangę generała, a nawet biorąc udział w konflikcie z jednym z najlepszych wojowników w okolicy, który go wyzwał, pokonując go dzięki swojej wielkiej przebiegłości.

Jednak wraz z wiekiem Sinuhe tęsknił za coraz większym Egiptem, modląc się często, aby móc powrócić i tam umrzeć. W jego kraju pochodzenia panował teraz Sesostris I, najstarszy syn zamordowanego faraona , po kilku latach ciężkich zmagań z braćmi, aby uzyskać i utrzymać władzę. Nowy faraon został poinformowany o sytuacji byłego zaufanego człowieka swego ojca i wysłał na swoją obecność, wskazując, że może wrócić i że wie o jego niewinności.

Szczęśliwi i po rozdawaniu swoich dóbr wśród swoich potomków, Sinuhé powrócił do Egiptu, aby zostać przyjęty przez faraona, który uczynił go swoim doradcą i dał mu dom godny księcia, a także grób wśród członków rodziny królewskiej. Sinuhé spędził resztę życia w swojej służbie, będąc w stanie spełnić pragnienie, aby odejść w swoim rodzinnym kraju iz wielkim szacunkiem.

3. Legenda o Izydzie i siedmiu skorpionach

Wdzięczność, gościnność, współczucie i szacunek są elementami, które były również obecne w egipskiej kulturze i mitologii, jak to widać w legendzie o Izydzie i siedmiu skorpionach.

Legenda głosi, że bóg Seth głęboko zazdrościł swojemu bratu Ozyrysowi, który był żonaty z boginią Izydą i miałby z nią syna Horusa. Seth, polujący na nienawiść i oburzenie, próbował go rozdzielić , i schwytany i uwięziony Isis i Horus, aby zaszkodzić bratu.

Widząc sytuację, bóg mądrości Thot postanowił im pomóc, wysyłając na pomoc siedmiu skorpionów o nazwach Tefen, Befen, Mestat, Matet, Petet, Mestefef i Tetet w celu ich ochrony. Isis i Horus uciekli, a za nimi ich opiekunowie, i Podjęli długi lot, aż dotarli do miasta Per-sui , Tam znaleźli Usert, kobietę dobrej pozycji i wielkiego majątku, do którego prosiła o pomoc i schronienie. Jednak Usert, widząc obecność siedmiu skorpionów i obawiając się ataku, zamknął drzwi do bogini i jej syna.

Izyda i Horus szli dalej, wyczerpani, aż w końcu znaleźli biedną kobietę, która pomimo obecności skorpionów, przyjęła bóstwa i szukała ich pomocy i gościnności. Podczas gdy jej protegowany był bezpieczny, skorpiony postanowiły zemścić się na Usert za odmowę pomocy Izydzie. W nocy siódemka dołączyła swoje trucizny w ogon Tefen , Wszedł do domu kobiety i użądlił jej syna, powodując poważną chorobę z powodu trucizny. Oprócz tego spowodował pożar

Szukał pomocy, rozpaczając w stanie swojego dziecka. Jej prośby przyszły do ​​Isis, która wiedziała, że ​​dziecko nie jest winne i nie żałuje sytuacji Userta, była jej pomocna. Z pomocą potężnej magii niebo otworzyło się i spadł deszcz, który zgasił płomienie, a później kazał truciźnie opuścić ciało dziecka. Syn Userta wyleczył się i wyzdrowiał , Kobieta, zawstydzona i głęboko wdzięczna, przekazała majątek bogini i biednej kobiecie, która jej pomogła.

4. Zaginiona armia Kambyzesa II

Niektóre egipskie legendy odnoszą się do zaniku wrogich armii, które odważyły ​​się zaatakować ziemie imperium. Jeden z nich mówi nam konkretnie o zagubionej armii Kambyzesa II, która naprawdę istniała i która również w prawdziwym życiu skończyła się znikając (zniknięcie pozostaje tajemnicą, choć istnieją spekulacje na temat różnych przyczyn).

Legenda głosi, że perski król Kambyzes II zamierzał podbić Egipt. Jednak wyrocznia regionu Siwa przewidziała, że ​​jeśli król spróbuje podbić to terytorium, zostanie skazany, co sprawiło, że Persowie podjęli decyzję maszeruj przez Pustynię Białą, by zdobyć i zniszczyć wyrocznię i zaatakować oazę Siwy , Król Kambyses wysłał do tego zadania łącznie pięćdziesiąt tysięcy ludzi.

Jednak armia nigdy nie dotarła do celu, znikając po drodze przez pustynię , Wersja tej legendy mówi nam, że pustynne dżiny przekształciły je w dziwne formacje skalne, które można zobaczyć na Białej Pustyni, podczas gdy inne źródła wskazują, że duża burza piaskowa spowodowała ich zniknięcie.

5. Faraon Dyoser i potop Nilu

Nil był zawsze głównym źródłem wody i życia na terytorium Imperium Egipskiego, dostarczając większość świeżej wody w regionie. Dlatego każda zmiana, która spowodowała brak wody, byłaby wielkim niebezpieczeństwem, a z drugiej strony powodzie rzeczne zostały odebrane jako błogosławieństwo. Dlatego istnieje następująca legenda.

Legenda głosi, że naród egipski popadł w wielkie nieszczęścia i doznał poważnych trudności, ponieważ Nil nie miał wystarczającej ilości wody do nawadniania pól, co w konsekwencji powodowało stopniowe pojawianie się głodu i rozpaczy. Faraon Dyoser, głęboko zmartwiony, skonsultował się ze swoim doradcą wielkim Imhotepem w sprawie możliwego rozwiązania rozwiązać problem wody i poprosić go o pomoc w znalezieniu rozwiązania.

Następnie doradca i mag udał się do świątyni boga mądrości, Thoth, badając święte księgi, a następnie wrócił do faraona. Wskazał, że źródło rzeki znajduje się pomiędzy dwiema jaskiniami na Wyspie Elefantyna , w którym również pojawiło się światło, które zrodziło żywe istoty świata. Obie pieczary były strzeżone przez boga Jnuma, który zatrzymał nogą ujście wody z nilu, stworzył wszystkie istoty i uczynił pszenicę i minerały.

Faraon udał się na wyspę, modlił się i błagał boga, nie otrzymawszy odpowiedzi, aż w końcu zasnął.Podczas snu ukazał mu się Bóg i zapytał go o powód jego nieszczęścia. Faraon wyraził swój lęk o swój lud i brak wody i pożywienia, które bóg wskazał na złość z powodu braku budowy i naprawy świątyń, mimo wielu prezentów i materiałów, które dostarczył. Po tym powiedzeniu bóg Jnum postanowił otworzyć drzwi do wód rzeki , który spał pod postacią węża pod sandałami. Faraon obiecał zbudować świątynię na tej samej wyspie. W końcu bóg uwolnił węża, a wraz z nim nastąpiła wielka powódź rzeki.

Po przebudzeniu faraon był w stanie zaobserwować, że wody rzeki znacznie zwiększyły jego przyczynę, oprócz tego, że u jego stóp spoczywał stół z modlitwą do boga Jnuma, który później został zapisany w świątyni, która, jak obiecał, zbuduje później.

6. Tajna nazwa Ra

Jedną z istotnych cech egipskiej kultury było wielkie znaczenie nadane temu imieniu, które zgodnie z przekonaniami tego ludu dało wielką władzę nad osobą i pozwala zrozumieć wnętrze tej istoty. W rzeczywistości, gdy urodziła się osoba, dodano do trzech nazwisk, z których tylko jedna została udostępniona na poziomie publicznym. Jedna z legend ma na celu właśnie rozmowę o sekretnej nazwie jednego z głównych egipskich bogów: Ra .

Legenda głosi, że w sytuacji, w której stary Bóg Ra zaczął tracić władzę i zdolności, reszta Bogów zaczęła ambicjonować swoją moc. Bóg miał wiele imion, ale był taki, którego nikt nie znał iz którego czerpał większość swojej mocy. Bogini Izyda chciała poznać to imię, ponieważ pragnęła tronu i darów Ra dla swojego przyszłego syna Horusa.

W swojej mądrości bogini ułożyła plan, aby poznać to imię, sekret i prawdziwe imię bóstwa. Zaczął zbierać wypłukiwaną ślinę z Ra, a kiedy zmieszała się z ziemią, bogini dała początek pierwszej kobrze, aby później rzucić ją na ścieżkę swego ojca.

Kobra ugryzła się i otruł Ra, przed którym Isis zaproponowała mu uleczenie w zamian za to, że dowiedział się, jakie jest jego prawdziwe i sekretne imię (ukryte nawet dla samych bogów). Bóg został zaakceptowany pod warunkiem, że Izyda przysięga, że ​​nie ujawni go nikomu prócz Horusa, do czego się zgodził i po którym spowodował, że trucizna wydostała się z boga i odzyskała go. Ra podzielił się swoim prawdziwym imieniem z nią iz synem, dając im wielką moc i przyszły tron ​​egipski.

7. Siedem Hathores

Otrzymuje on imię Hathor, jednego z najbardziej znanych bóstw egipskiego panteonu, uważanego za bóstwo miłości i radości, a także muzyki i tańca. I jedna z egipskich legend, które zamierzamy komentować, dotyczy siedmiu córek, które odgadują i ostrzegają o losie noworodków, a także opowiadają historię, w której możemy zaobserwować wiarę Egipcjan w siłę przeznaczenia. ustalone wcześniej, ale nie można ich zmienić pomimo samych czynów.

Legenda głosi, że kiedyś był faraon i jego partner, który od dawna czekał, aby począć dziecko, bez żadnego sukcesu. Po wielu latach modlitwy i prób bóstwa postanowiły dać im dziecko. Kiedy się urodził Siedem hathorów rzuciło się, by powiedzieć rodzicom przyszłość, która czekała na dziecko , Przewidywali jednak, że dziecko umrze w młodości z rąk straszliwej bestii: psa, krokodyla lub węża.

Aby spróbować uniknąć wspomnianego zakończenia, faraon zbudował odległy pałac, w którym wspierał syna przez cały okres jego rozwoju coś, co według małego rosło, było podobne do więzienia. Książę poprosił ojca, aby dał mu chęć posiadania psa, który pomimo pewnej niechęci do rezygnacji z myślenia nie może stanowić wielkiego zagrożenia.

Ale chociaż pies i książę lubili i utrzymywali bliskie stosunki emocjonalne, młody człowiek musiał wyjść na świat i uciekł z pałacu obok zwierzęcia. Udali się do nieznanego miasta, gdzie książę poznał Księżniczkę Naharin. Ta księżniczka została również zamknięta przez jej własnego ojca, który wypuściłby ją tylko wtedy, gdyby ktoś zdołał do niej dotrzeć jednym skokiem. Książę odniósł sukces iw końcu udało mu się ożenić z tą księżniczką i opowiedzieć jej o przepowiedniach bogiń.

Księżniczka była od tego czasu poświęcona, aby zająć się księstwem i chronić go przed losem. Pewnego dnia udało mu się zabić węża, który zamierzał go zabić, po czym podano go psom jako pożywienie. Ale wkrótce po tym, jak pies zaczął się zmieniać i stawać się agresywnym, atakując jego właściciela. Młody człowiek rzucił się w wody rzeki, aby ratować siebie.

W tym był między wodami pojawił się duży krokodyl ale na szczęście dla księcia było to stare i wyczerpane, zgadzając się nie pożreć go, jeśli pomógł mu podbić wody. Potem młody człowiek wynurzył się, ponownie zaatakowany przez psa i musiał go zabić, by się obronić. Książę, widząc psa martwego i zamieszkującego węża i krokodyla, myślał, że jest bezpieczny.Jednak podczas celebrowania wąż wyszedł ze zwłok psa i ugryzł go, zabijając go swoją trucizną zgodnie z przewidywaniami.

8. Śmierć Ozyrysa

Prawdopodobnie jednym z najbardziej znanych mitów starożytnego Egiptu jest morderstwo Ozyrysa, jego zmartwychwstanie i narodziny Horusa, który mówi nam o problemach rodzinnych i bratobójstwie jako narzędziu do osiągnięcia władzy, a także o konflikcie między porządkiem a chaosem.

Mit mówi nam, że Ozyrys był pierwotnie gubernatorem terytorium Egiptu , będąc najstarszym synem Nut i Geb. Jego brat Seth miał wielką nienawiść i urazę, według niektórych wersji, ponieważ uprawiał seks ze swoim partnerem Neftysem i postanowił odebrać sobie życie. Pewnego dnia, na przyjęciu, Seth przyniósł trumnę, która pozostanie tą osobą, która się w niej mieści, będąc tylko Ozyrysem, który pasuje do środka. Po wejściu do sarkofagu Seth zamknął go i wrzucił do rzeki, gdzie umarł.

Żona Ozyrysa, Izyda, postanowiła odzyskać ciało, na które Seth odpowiedział, dzieląc je i rozdzielając różne jego części. Seth, przed śmiercią brata, przejął władzę , Izyda, z pomocą innych bóstw, zdołała połączyć wszystkie lub prawie wszystkie części ciała męża i po zmumifikowaniu go przywróciła go do życia. Potem kopulowała z mężem, związkiem, który spowodował narodziny Horusa. Powrót do życia Ozyrysa przyniósłby zmianę: odszedłby z bycia życiem, bycia bóstwem związanym z życiem wiecznym oraz z zachowaniem i przewodnictwem zmarłych w zaświatach.

Ponadto, jego syn Horus i brat Seth również będą musieli stawić czoła tronowi od wielu lat, z wieloma konfliktami, w których oboje są ranni, a tym samym zwycięzca tych Horusów, którzy uzyskaliby dziedzictwo ojca.

9. Legenda o pochodzeniu kalendarza egipskiego

Cywilizacja egipska posiadała już kalendarz składający się w sumie z 365 dni, co jest protagonistą kolejnego z wielkich egipskich mitów i legend, z którymi mamy do czynienia w tym artykule.

Legenda głosi, że początkowo lata liczyły tylko 360 dni. Na etapie stworzenia, w którym rządził Ra, przewidywano, że jej wnuczka Nut będzie miała stosunki z Gebem coś, co zgodnie z proroctwem dałoby syna, który odebrałby mu moc. Młoda kobieta była już w ciąży, więc aby tego uniknąć, Ra rzucił klątwę na Nut, żeby nie mógł mieć dzieci w żadnym z dni w roku. Bóstwo było zrozpaczone, ale bóg Thot przyszedł mu z pomocą, który wymyślił dla niego metodę, by to zrobić.

Thot udał się do boga księżyca Jonsu, z którym zaczął grać czas licytacji i światło Księżyca. Thot wygrywał wiele razy , którym w całej grze udało się uzyskać wystarczająco dużo czasu na stworzenie pięciu dni. Te dni, które nie były częścią roku, mogły zostać wykorzystane przez Nut, by urodziły swoje dzieci. Tak więc bogini mogła urodzić Ozyrysa, Seta, Izydę i Neftyda, z których Ozyrys osiągnąłby pozycję swojego ojca.

10. Opowieść o elokwentnym chłopu

Są też legendy i opowieści, które przemawiają do nas nie z bóstw i faraonów, ale z ludu prostego i chłopskiego. Jednym z nich jest opowieść o elokwentnym chłopu, opowieść, która powstały w momencie powstania Państwa Środka .

Legenda mówi, że kiedyś był biedny wieśniak, uczciwy i pracowity, który mieszkał z rodziną w oazie soli. Ten rolnik musiał często podróżować, aby sprzedać różne produkty, a podczas jednej z podróży na rynek porucznik w okolicy ostrzega go, że nie powinien przechodzić przez swoją własność. Podczas gdy obaj mężczyźni rozmawiają o zwierzętach przewożących towary, jedzą żywność z ziemi porucznika, który używa jej jako wymówki, by zatrzymać zwierzęta i towary, które noszą.

Biorąc to pod uwagę, chłop udał się do miasta Heliopolis, gdzie znajdował się wówczas przedstawiciel faraona Rensi. Tam chłop wyjaśnił, co się stało, i zaprotestował energicznie i z wielką wymową przeciwko korupcji wykazanej przez porucznika. Sposób wyrażania siebie tego przyciągał uwagę Rensi i faraona, wydłużając w nadmiarze sprawę w celu uzyskania maksymalnej możliwej informacji o człowieku, a także przed zainteresowaniem spowodowanym jego oratorium.

W końcu postanowił uczynić sprawiedliwość, przywracając mu jego dobytek, a porucznik także, aby był jego niewolnikiem, a jego dobytek również stał się własnością chłopa.

Bibliografia:

  • Albalat, D. (2006). Egipska cywilizacja. Mity i legendy Jornades de Foment de la Investigació. Universitat Jaume I.
  • Pancerz, R.A. (2004). Bogowie i mity starożytnego Egiptu. Alianza Editorial.Madrid, Hiszpania.

TO ZMIENI TWOJE ŻYCIE ! Cała prawda o piramidach. DOKUMENT PL (Marzec 2024).


Podobne Artykuły