10 najbardziej niepokojących eksperymentów psychologicznych w historii

Kwiecień 10, 2024

W dzisiejszych czasach krajowe i międzynarodowe stowarzyszenia psychologii mają kodeks etycznego postępowania, który reguluje praktyki w badaniach psychologicznych.

Eksperci muszą przestrzegać różnych zasad dotyczących poufności, świadomej zgody lub organizacji charytatywnej. Komisje rewizyjne są odpowiedzialne za egzekwowanie tych standardów.

10 najbardziej emocjonujących eksperymentów psychologicznych

Ale te kodeksy postępowania nie zawsze były tak surowe, a wiele wcześniejszych eksperymentów nie mogło być w tej chwili przeprowadzonych, ponieważ nie spełniały one żadnej z podstawowych zasad. Poniższa lista zestawia dziesięć najbardziej znanych i okrutnych eksperymentów w nauce o zachowaniu .

10. Eksperyment małego Alberta

Na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa w 1920 roku John B. Watson przeprowadził badanie klasyczna kondycja , zjawisko, które łączy warunkowy bodziec z nieuwarunkowanym bodźcem, dopóki nie dadzą tego samego rezultatu. W tego typu warunkowaniu możesz stworzyć odpowiedź od osoby lub zwierzęcia na obiekt lub dźwięk, który wcześniej był neutralny. Klasyczne uwarunkowanie jest często kojarzone z Iwanem Pawłowem, który dzwonił za każdym razem, gdy karmił swojego psa, dopóki sam dźwięk dzwonka nie sprawił, że jego pies ślinił się.

Watson testował klasyczne kondycjonowanie u 9-miesięcznego dziecka, którego nazwał Albert , Mały Albert zaczął chcieć zwierząt eksperymentu, zwłaszcza białego szczura. Watson zaczął porównywać obecność szczura z głośnym dźwiękiem metalu uderzającego w młot. Little Albert zaczął się obawiać białego szczura, a także większości zwierząt i futrzastych przedmiotów. Eksperyment uważany jest dziś za niemoralny, ponieważ Albert nigdy nie był wrażliwy na fobie produkowane przez Watsona. Dziecko zmarło z powodu niezwiązanej choroby w wieku 6 lat, więc lekarze nie byli w stanie ustalić, czy jego fobie przetrwałyby w dorosłym życiu.

9. Eksperymenty zgodności z Aschem

Solomon Asch Eksperymentował z konformizmem na Swarthmore University w 1951 roku, stawiając uczestnika w grupie ludzi, których zadaniem było dopasowanie długości szeregu linii. Każda osoba musiała ogłosić, która z trzech linii była najbliższa długości linii odniesienia. Uczestnik został umieszczony w grupie aktorów, którym kazano podać poprawną odpowiedź dwukrotnie, a następnie zmienić, wypowiadając błędne odpowiedzi. Asch chciał sprawdzić, czy uczestnik się ułoży i udzieli złych odpowiedzi, wiedząc, że w przeciwnym razie byłby jedynym w grupie, który udzieliłby różnych odpowiedzi.

Trzydziestu siedmiu z 50 uczestników zgodziło się na błędne odpowiedzi pomimo fizycznych dowodów w przeciwnym razie. Asch nie poprosił o świadomą zgodę uczestników, więc dzisiaj tego eksperymentu nie można było przeprowadzić.

8. Efekt widza

Niektóre eksperymenty psychologiczne, które zostały zaprojektowane w celu przetestowania efektu obserwatora, uważane są za nieetyczne według dzisiejszych standardów. W 1968 roku John Darley i Bibb Latané Zainteresowali się świadkami, którzy nie reagowali na zbrodnie. Szczególnie intrygowało ich zabicie Kitty Genoves, młodej kobiety, której morderstwo było świadkiem wielu, ale nikt tego nie uniknął.

Para przeprowadziła badanie na Uniwersytecie Columbia, w którym przedstawili uczestnikowi ankietę i zostawili go w pokoju, aby mógł go wypełnić. Po krótkim czasie do pokoju wpadł niegroźny dym. Badanie wykazało, że uczestnik, który był sam, szybciej zgłaszał dym niż uczestnicy, którzy mieli to samo doświadczenie, ale byli w grupie.

W innym badaniu Darley i Latané badani zostali pozostawieni sami w pokoju i powiedzieli, że mogą komunikować się z innymi podmiotami za pośrednictwem interkomu. Właściwie słuchali tylko nagrania radiowego i powiedziano im, że ich mikrofon zostanie wyłączony, dopóki nie nadejdzie ich kolej. Podczas nagrywania jeden z badanych nagle udaje, że ma atak. Badanie to wykazało czas potrzebny na powiadomienie badacza był różny w stosunku do liczby badanych , W niektórych przypadkach nigdy nie skontaktowano się z badaczem.

7. Eksperyment posłuszeństwa Milgrama

Psycholog z Yale University Stanley Milgram Chciałem lepiej zrozumieć, dlaczego tak wielu ludzi uczestniczyło w tak okrutnych aktach podczas holocaustu nazistowskiego.Teoretyzował, że ludzie na ogół są posłuszni autorytetom, które podniosły pytania: "Czy Eichmann i jego miliony wspólników w Holokauście właśnie wykonali rozkazy? Czy moglibyśmy rozważyć ich wszystkich wspólników? " W 1961 roku zaczęły się eksperymenty posłuszeństwa.

Uczestnicy uważali, że są częścią studium pamięci. Każda próba miała kilka osób podzielonych na "nauczyciela i ucznia". Jeden z nich był aktorem, więc był tylko jeden prawdziwy uczestnik. Dochodzenie zostało zmanipulowane, tak aby podmiot był zawsze "nauczycielem". Obaj zostali umieszczeni w oddzielnych pokojach, a "nauczyciel" otrzymał instrukcje (rozkazy). Nacisnął przycisk, aby ukarać ucznia porażeniem prądem za każdym razem, gdy podał błędną odpowiedź. Siła tych pobrań zwiększyłaby się za każdym razem, gdy badany popełnił błąd. Aktor zaczął narzekać coraz bardziej, gdy badanie postępowało, aby krzyczeć o rzekomym bólu. Milgram odkrył, że większość uczestników przestrzegała rozkazów, kontynuując stosowanie zrzutów pomimo oczywistego cierpienia "ucznia" .

Gdyby rzekome zrzuty istniały, większość podmiotów zabiłaby "ucznia". Gdy ten fakt został ujawniony uczestnikom po zakończeniu badania, jest to wyraźny przykład uszkodzenia psychicznego. Obecnie nie można go przeprowadzić z tego powodu etycznego.

Odkryj ten eksperyment w tym poście: "Eksperyment Milgram: przestępstwa za posłuszeństwo wobec władzy"

6. Eksperymenty z naczelnymi Harlow

W latach 50-tych Harry Harlow na Uniwersytecie Wisconsin zbadano uzależnienie dzieci od rezusów zamiast ludzkich dzieci. Małpa została oddzielona od swojej prawdziwej matki, która została zastąpiona przez dwie "matki", jedną z tkaniny i jedną z drutu. "Matka" z tkaniny służyła jedynie komfortowi, podczas gdy drut "matka" karmił małpę przez butelkę. Małpa spędzała większość czasu obok matki z tkaniny i tylko około godziny dziennie z matką kabla, pomimo związku między modelem z drutu a jedzeniem.

Harlow wykorzystał również zastraszanie, aby udowodnić, że małpa znalazła suknię "matka" jako główny referent. Przestraszył małpki i patrzył, jak małpa biegnie w kierunku modelu tkaniny. Harlow przeprowadził także eksperymenty, w których wyizolował małpy od innych małp, aby to pokazać ci, którzy nie nauczyli się być częścią grupy w młodym wieku, nie byli w stanie zasymilować się i kojarzyć, gdy byli starsi , Eksperymenty Harlowa zakończyły się w 1985 r. Ze względu na przepisy APA dotyczące złego traktowania zwierząt, a także ludzi.

Jednak Wydział Psychiatrii w Szkole Medycyny i Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Wisconsin niedawno rozpoczął podobne eksperymenty, które polegały na izolowaniu niemowląt małp przez wystawienie ich na przerażające bodźce. Mają nadzieję odkryć dane na temat ludzkiego lęku, ale spotkały się z oporem ze strony organizacji ochrony zwierząt i ogółu społeczeństwa.

5. Uczona bezradność, przez Seligmana

Etyka eksperymentów Martin Seligman o wyuczonej bezradności również byłby dzisiaj zakwestionowany za złe traktowanie zwierząt. W 1965 roku Seligman i jego zespół wykorzystali psy jako podmioty do zbadania, jak można kontrolować kontrolę. Grupa umieściła psa po jednej stronie pudełka podzielonego na dwie części niską barierą. Następnie wykonali szok, którego można było uniknąć, gdyby pies przeskoczył barierę na drugą połowę. Psy szybko nauczyły się, jak unikać wstrząsów elektrycznych.

Grupa Seligmana związała grupę psów i doświadczyła szoków, których nie mogła uniknąć. Następnie umieszczając je w pudełku i stosując je ponownie, psy nie próbowały skakać przez barierę, tylko płakały , Ten eksperyment demonstruje wyuczoną bezradność, a także inne eksperymenty osadzone w psychologii społecznej u ludzi.

4. Eksperyment jaskini złodziei, Szeryfa

Muzafer Sherif przeprowadził eksperyment jaskini złodziei latem 1954 roku, przeprowadzając dynamikę grupy pośród konfliktów. Grupa nastoletnich dzieci została zabrana na letni obóz, ale nie wiedzieli, że monitorami byli faktycznie badacze. Dzieci zostały podzielone na dwie grupy, które pozostały oddzielne. Grupy kontaktowały się ze sobą tylko wtedy, gdy rywalizowały w wydarzeniach sportowych lub innych zajęciach.

Eksperymentatorzy zorganizowali wzrost napięcie między dwiema grupami , w szczególności utrzymując konflikt. Szeryf stworzył problemy, takie jak niedobory wody, które wymagałyby współpracy między obydwoma zespołami i zażądał, aby współpracowały ze sobą, aby osiągnąć cel. Ostatecznie grupy nie były już rozdzielone, a stosunek między nimi był przyjazny.

Chociaż eksperyment psychologiczny wydaje się prosty i być może nieszkodliwy, dziś byłby uznany za nieetyczny, ponieważ Szeryf używał oszustwa, ponieważ chłopcy nie wiedzieli, że biorą udział w eksperymencie psychologicznym. Szeryf nie wziął również pod uwagę świadomej zgody uczestników.

3. Badanie potwora

Na Uniwersytecie w Iowa, w 1939 r., Wendell Johnson a jego ekipa miała nadzieję odkryć przyczynę jąkania próbującego zmienić sieroty w jąkających się. Było 22 młodych osób, z których 12 nie było jąkających się. Połowa z nich doświadczyła pozytywnego nauczania, podczas gdy druga grupa została potraktowana z negatywnym wzmocnieniem. Nauczyciele nieustannie opowiadali ostatniej grupie, że byli jąkającymi się. Nikt w żadnej z grup nie stał się jąkającym się pod koniec eksperymentu, ale ci, którzy otrzymali negatywne leczenie, rozwinęli wiele problemów z poczuciem własnej wartości że jąkający zwykle pokazują.

Być może zainteresowanie tym zjawiskiem ma Johnson jego własne jąkanie, gdy był dzieckiem , ale to badanie nigdy nie przejdzie oceny komisji przeglądowej.

2. Niebieskoocy studenci a brązowoocy studenci

Jane Elliott nie była psychologiem, ale rozwinęła jedno z najbardziej kontrowersyjnych ćwiczeń w 1968 roku, dzieląc uczniów na grupę niebieskich oczu i grupę brązowych oczu. Elliott była nauczycielką w szkole podstawowej w Iowa i próbowała dać jej studentom praktyczne doświadczenie w zakresie dyskryminacji następnego dnia Martin Luther King Jr , Zostałem zamordowany. To ćwiczenie jest nadal ważne dla obecnej psychologii i przekształciło karierę Elliotta w tę, która skupia się na różnorodności treningowej.

Po podzieleniu klasy na grupy, Elliott cytowałby, że badania naukowe wykazały, że jedna grupa była lepsza od drugiej , Przez cały dzień grupa będzie traktowana jako taka. Elliott zdał sobie sprawę, że tylko jeden dzień wystarczy, aby "wyższa" grupa stała się bardziej okrutna, a "niższa" grupa bardziej niepewna. Następnie grupy zmieniły się, aby wszyscy uczniowie ponieśli te same szkody.

Eksperyment Elliotta (który powtórzył w 1969 r. I 1970 r.) Spotkał się z dużą krytyką, biorąc pod uwagę negatywne konsekwencje dla poczucia własnej wartości u studentów, i dlatego nie można go dziś powtórzyć. Głównymi problemami etycznymi byłyby oszustwa i świadoma zgoda, chociaż niektórzy z pierwotnych uczestników nadal uważają eksperyment za zmianę swojego życia.

1. Eksperyment więzienny Stanford

W 1971 roku Philip Zimbardo z Uniwersytetu Stanford przeprowadził słynny eksperyment więzienny, którego celem było zbadanie zachowania grupy i znaczenia ról. Zimbardo i jego zespół wybrali grupę 24 studentów płci męskiej, którzy zostali uznani za "zdrowych", zarówno pod względem fizycznym, jak i psychologicznym. Mężczyźni zarejestrowali się, aby wziąć udział w "psychologicznym studium życia w więzieniu", za co otrzymywali 15 dolarów dziennie. Połowę losowo przydzielono więźniom, a drugą połowę przydzielono strażnikom więziennym. Eksperyment przeprowadzono w podziemiach Wydziału Psychologii Stanforda, gdzie zespół Zimbardo stworzył zaimprowizowane więzienie. Eksperymentatorzy ciężko pracowali, aby stworzyć więźniom realistyczne doświadczenie, w tym fałszywe aresztowania w domach uczestników.

Więźniowie otrzymali dość standardowe wprowadzenie do życia w więzieniu, co było żenującym mundurem. Strażnicy otrzymali niejasne instrukcje, że nigdy nie powinni być agresywni z więźniami, ale musieli zachować kontrolę. Pierwszy dzień minął bez incydentów, ale więźniowie zbuntowali się drugiego dnia z barykadami w swoich celach i ignorując strażników. To zachowanie zaskoczyło strażników i rzekomo doprowadził do przemocy psychologicznej, która wybuchła w następnych dniach , Strażnicy zaczęli rozdzielać "dobrych" i "złych" więźniów i rozdawać zbuntowanym więźniom karę, która obejmowała pompki, odosobnienie i publiczne upokorzenie.

Zimbardo wyjaśnił: "W ciągu kilku dni strażnicy stali się sadystami, a więźniowie popadli w depresję i wykazywali oznaki ostrego stresu. "Dwóch więźniów porzuciło eksperyment; Ktoś w końcu został psychologiem i konsultantem więziennym. Eksperyment, który pierwotnie miał trwać dwa tygodnie, zakończył się wcześnie, gdy przyszła żona Zimbardo, psycholog Christina Maslach, odwiedziła eksperyment w piątym dniu i powiedziała: "Myślę, że to straszne, co robisz z tymi chłopaki. "

Pomimo nieetycznego eksperymentu Zimbardo nadal jest psychologiem, który pracuje dzisiaj. Został nawet uhonorowany przez American Psychological Association złotym medalem w 2012 roku za karierę w nauce psychologii.