10 najczęściej stosowanych technik poznawczo-behawioralnych

Marzec 30, 2024

Poszukiwanie różnych sposobów pomagania ludziom w radzeniu sobie z różnymi problemami psychologicznymi i behawioralnymi jest stałą psychologią. W stosunkowo krótkiej historii tej dyscypliny różnym osobom i szkołom udało się opracować mniej lub bardziej skuteczne techniki radzenia sobie z takimi problemami i zaburzeniami.

Niektóre z dowodów, które więcej dowodów naukowych wykazały skuteczne leczenie tych problemów, wynikają z paradygmatu poznawczo-behawioralnego, obecnie dominującego. W niniejszym artykule zobaczymy dziesięć technik poznawczo-behawioralnych o udowodnionej skuteczności .

Powiązany artykuł: "10 najskuteczniejszych rodzajów terapii psychologicznej"

Paradygmat poznawczo-behawioralny

Powstały z połączenia technik i procedur behawioralnych, które poszukują wiedzy naukowej opartej na obserwowalnych i wiedzy, że za zachowaniem są różne procesy psychologiczne, które wyjaśniają, dlaczego działamy, myślimy i czujemy jak to robimy, model lub podejście behawioralno-poznawcze opiera się na pracy nad aspektami poznawczymi, aby wytworzyć znaczącą i głęboką modyfikację zachowania.

Pracujemy nad dziedziczeniem pozostawionym przez behawioryzm, stosując i dostosowując liczne techniki typowe dla tego nurtu aby modyfikacja behawioralna nie była czymś mechanicznym i tymczasowe, ale to powoduje zmianę w sposobie postrzegania rzeczywistości i istnienia problemów u pacjentów. Bierzemy pod uwagę takie aspekty, jak przetwarzanie informacji, mechanizmy radzenia sobie, samoocena i samoocena lub inne zmienne, takie jak umiejętności, przekonania i postawy wobec świata.

Dzięki metodom wywodzącym się z tego podejścia bardzo różne problemy psychiczne są leczone Z punktu widzenia zatwierdzonego przez naukę i koncentrującego się na bieżącym problemie, pracując nad obecnymi objawami, aby poprawić jakość życia pacjenta i złagodzić jego dyskomfort.

Tuzin technik poznawczo-behawioralnych

W ramach paradygmatu poznawczo-behawioralnego istnieje wiele terapii, terapii i technik, które można zastosować w celu poprawy stanu pacjenta. Wiele z nich jest techniki wynikające z behawioryzmu, do którego dodano elementy kognitywne , Niektóre z zastosowanych technik zostały krótko wyjaśnione poniżej.

1. Techniki ekspozycji

Tego typu techniki są stosowane szczególnie w przypadkach fobii i zaburzeń lękowych oraz kontroli impulsów , Opierają się na konfrontowaniu pacjenta z budzącym lęk bodźcem lub generatorem lęku, dopóki nie zostanie zredukowany, aby mógł nauczyć się radzić sobie z jego zachowaniem przed nim, podczas gdy na poziomie poznawczym restrukturyzuje procesy myślowe, które sprawiają, że źle się czuje przed wspomnianym bodźcem. lub sytuacja.

Ogólnie rzecz biorąc, pomiędzy pacjentem a terapeutą przeprowadza się hierarchię przerażających bodźców, aby stopniowo się zbliżać i stopniowo narastać. Prędkość podejścia może się znacznie różnić, ponieważ pacjent czuje się mniej lub bardziej w stanie poradzić sobie z tym, czego się boi.

Techniki ekspozycji mogą być stosowane na różne sposoby, zarówno na żywo, jak i w wyobraźni, a nawet można wykorzystać technologiczne możliwości zastosowania ekspozycji za pomocą rzeczywistości wirtualnej.

Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"

2. Systematyczne odczulanie

Chociaż procedura zastosowana w systematycznej desensytyzacji jest podobna do tej w ekspozycji, ponieważ ustanawia również hierarchię bodźców lękowych, na które pacjent będzie narażony, różni się od poprzednich technik tym, że wcześniej wyszkolił pacjenta w wykonywaniu odpowiedzi niezgodnych z lękiem.

Tak więc dąży do ograniczenia niepokoju i unikania sytuacji i bodźców przez wykonywanie zachowań, które uniemożliwiają jej pojawienie się, az biegiem czasu wywołują kontr-kondycję, która kończy się generalizacją.

Różne warianty tej techniki to inscenizacja emocjonalna (stosowana szczególnie u dzieci i używanie przyjemnego kontekstu, w którym bodźce są wprowadzane stopniowo), wyobraźnia emocjonalna (w której pozytywne obrazy mentalne są używane w celu uniknięcia lęku w największym możliwym stopniu) lub kontakt z odczuleniem (w którym terapeuta działałby jako model do nauczania, jak działać).

3. Restrukturyzacja kognitywna

Ta technika jest podstawowa w leczeniu większości zaburzeń psychicznych, będąc częścią prawie wszystkich technik poznawczo-behawioralnych. Opiera się na modyfikacja wzorców myślowych pacjenta poprzez różne metody, identyfikując ich własne schematy myślowe i ich wpływ na życie pacjenta oraz generując bardziej adaptacyjne i funkcjonalne poznawcze alternatywy z pacjentem.

W ten sposób zmienia się przekonania, postawy i punkty widzenia, wszystko po to, aby osoba mogła zinterpretować rzeczy inaczej, z jednej strony, i ustalić różne cele i oczekiwania, z drugiej. Modyfikacje te będą miały moc pojawiają się nowe nawyki i te rutyny, które nie są użyteczne lub które generują dyskomfort, znikają.

4. Techniki modelowania

Modelowanie jest rodzajem techniki, w której dana osoba wykonuje zachowanie lub współdziała w sytuacji z celem, który ma pacjent obserwuj i ucz się konkretnego sposobu działania, abyś mógł go naśladować , Zamierzeniem jest, aby obserwator zmodyfikował swoje zachowanie i / lub myślenie oraz zapewnił im narzędzia do radzenia sobie w określonych sytuacjach.

Istnieją różne warianty w zależności od tego, czy obserwator musi replikować zachowanie, model dominuje od początku wykonywania pożądanego zachowania lub ma podobne zasoby do pacjenta, tak że przybliża się do celu, liczby osób działających jako model lub jeśli modelowanie odbywa się na żywo lub za pomocą innych środków, takich jak wyobraźnia lub technologia.

Może jesteś zainteresowany: "Teoria społecznego uczenia Alberta Bandury"

5. Inokulacja stresu

Ta technika opiera się na przygotowaniu podmiotu, aby zmierzyć się z możliwymi sytuacjami stresowymi. Jest przeznaczony przede wszystkim do pomocy pacjentowi zrozumieć, jak stres może wpływać na Ciebie i jak sobie z tym radzisz , aby później nauczać różnych technik poznawczych i behawioralnych, tak jak inni tutaj odzwierciedlali, iw końcu sprawić, by ćwiczyli w kontrolowanych sytuacjach, które pozwalają na ich uogólnianie na codzienne życie.

Celem jest przyzwyczajenie się do radzenia sobie ze stresującymi sytuacjami w racjonalny sposób, bez blokowania emocji.

6. Trening z instruktażem samodzielnym

Stworzone przez Meichenbaum, szkolenie z instruktażem samoobsługowym opiera się na ich roli w zachowaniu. Chodzi o instrukcje, z którymi kierujemy własnym zachowaniem, wskazując, co i jak zamierzamy coś zrobić , które są barwione przez oczekiwania wobec uzyskanych wyników lub samej skuteczności.

Pewne problemy, takie jak niskie poczucie własnej wartości lub poczucie własnej skuteczności, mogą spowodować pogorszenie zachowania i nie można tego zrobić skutecznie, a nawet uniknąć. Ta technika ma na celu pomóc jednostce w uzyskaniu prawidłowych, realistycznych wewnętrznych werbalizacj i, które pozwalają mu wykonywać działania, które chce wykonać.

Proces ten ma miejsce, ponieważ terapeuta najpierw wykonuje modelowanie czynności, która ma być wykonywana, wskazując kroki na głos. Później pacjent przeprowadzi wspomnianą akcję z instrukcji, które wygłosi terapeuta , Następnie przystąp do bycia pacjentem, który sam się instruuje na głos, a następnie powtarza proces cicho i ostatecznie przez subwokalną mowę, zinternalizowaną.

Technikę tę można stosować samemu, chociaż często włącza się ją jako część innych terapii przeznaczonych do leczenia różnych zaburzeń, takich jak depresja lub lęk.

7. Szkolenie w zakresie rozwiązywania problemów

Trening w rozwiązywaniu problemów jest rodzajem terapii poznawczo-behawioralnej, poprzez którą ma pomagać podmiotom radzić sobie z pewnymi sytuacjami, których same nie są w stanie rozwiązać.

W tego typu technice opracowywane są takie aspekty jak orientacja na omawiany problem, formułowanie problemu, generowanie możliwych rozwiązań alternatywnych w celu rozwiązania problemu, podejmowanie decyzji dotyczącej najbardziej odpowiedniego i weryfikacja twoich wyników. Krótko mówiąc, chodzi o umiejętność skupienia się na skomplikowanych sytuacjach w możliwie najbardziej konstruktywny sposób, bez uszczerbku dla lęków i niepokoju.

8. Operatywne techniki modyfikacji zachowania

Chociaż są pochodzenia behawioralnego, tego typu techniki są również częścią repertuaru poznawczo-behawioralnego. Dzięki tego rodzaju technikom zasadniczo wywołuje się zmianę zachowania poprzez stymulację.

Pozwalają zarówno motywować i przyczyniać się do uczenia się nowych zachowań, jak i do ich zmniejszania lub zmodyfikuj je, stosując wzmocnienie lub kary , W ramach technik operacyjnych można znaleźć kształtowanie i łańcuchowanie w celu wzmocnienia zachowań adaptacyjnych, różnicowe wzmocnienie w celu zmniejszenia zachowań lub zmiany ich na inne oraz nasycenie, czas lub nadmierne korektowanie jako sposób na modyfikację lub ugaszenie zachowań.

9. Techniki samokontroli

Zdolność samodzielnego zarządzania jest podstawowym elementem, który pozwala nam być niezależnym i dostosowywać się do otoczenia wokół nas, utrzymywać nasze zachowanie i myśli stabilne pomimo okoliczności i / lub móc je modyfikować w razie potrzeby.Jednak wiele osób ma trudności z przystosowaniem swojego zachowania, oczekiwań lub sposobu myślenia do rzeczywistości w sposób adaptacyjny, z którym mogą wystąpić różne zaburzenia.

Dlatego techniki samokontroli są stosowane w celu ułatwienia uczenia się wzorce zachowania, w których impulsywność jest zaspokojona do rozważenia przyszłych konsekwencji, które mogą przynieść niektóre działania.

Wykonaj trening to umiejętność samokontroli fortelezca , jak osiąga się dzięki terapii samokontroli Rehm'a, można ją wykorzystać do kontrolowania problemów różnego rodzaju, takich jak te wytwarzane w procesach depresyjnych i lękowych.

10. Techniki relaksacyjne i oddechowe

Aktywacja fizyczna i psychiczna ma ogromne znaczenie, jeśli chodzi o wyjaśnianie problemów, takich jak lęk i stres. Cierpienia spowodowane obecnością problemów i trudności można częściowo zredukować za pomocą technik relaksacyjnych, ucząc się od nich w celu radzenia sobie z odczuciami cielesnymi, tak aby mogły również pomóc w zarządzaniu umysłem.

W tej grupie znajdujemy stopniowe rozluźnienie Jacobsona, trening autogenny Schultza lub techniki oddechowe.

Zalety technik poznawczo-behawioralnych

Techniki poznawczo-behawioralne wykazały bardzo wysoki poziom skuteczności w leczeniu różnych problemów i zaburzeń psychicznych. Za ich pośrednictwem można modyfikować zachowanie pacjenta i przyczyniać się do nabywania bardziej adaptacyjnych nawyków życia i zachowania, pracując i modyfikując także bazę poznawczą, która indukuje oryginalne zachowania.

Przy tego rodzaju technikach stymulowany jest umysł i zachowanie, co daje wyraźną poprawę w wielu przypadkach. Jego poziom skuteczności jest taki, że dziś jest brany pod uwagę terapia z wyboru dla większości zaburzeń psychicznych .

Kolejną wielką zaletą tego rodzaju techniki jest jej przypisanie do metody naukowej, ponieważ terapie, techniki i poznawcze zabiegi behawioralne kontrastują eksperymentalnie.

Wady i ograniczenia

Pomimo dużej skuteczności tych technik w leczeniu objawów zaburzeń i problemów psychicznych, technik poznawczo-behawioralnych mają szereg ograniczeń co sprawia, że nie zawsze są skuteczne.

Po pierwsze podkreśla fakt, że chociaż uwzględniają przeszłość podczas zbierania informacji w celu zrozumienia bieżącego problemu, techniki poznawczo-behawioralne koncentrują się na tu i teraz, nie czyniąc zbyt dużego nacisku na poziom terapeutyczny na to, co już jest. doszło do tego, że mogło to spowodować nieprzystosowanie.

Podczas tych technik Są bardzo przydatne w leczeniu obecnego objawu, głównie za zaburzeniem psychicznym jest głębokie cierpienie spowodowane przez blokady lub zdarzenia występujące przez długi czas i które mogą doprowadzić do powstania zaburzenia. Jeśli pochodzenie tego cierpienia nie jest leczone, a pacjent nie jest w stanie poradzić sobie z nim, zaburzenie może pojawić się ponownie.

Podkreśla również fakt, że te techniki, z reguły, mają na celu wyeliminowanie tego, co powoduje dyskomfort, ale w tym procesie nierzadko powstają zachowania sztywne, które z kolei mogą powodować inne problemy adaptacyjne.

Ponadto niektóre badania wykazały, że wielu pacjentów uważa, że ten rodzaj terapii nie bierze pod uwagę ich stanu, odczucia niezrozumienia i przypadków złego przestrzegania leczenia i porzucenia go. Z tych powodów wyłoniły się inne terapie, takie jak trzecia generacja i inne z innych paradygmatów.

Bibliografia:

Almond, M.T. (2012). Psychoterapie Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 06. CEDE: Madryt.

Kahn, J.S.; Kehle, T.J .; Jenson, W.R. i Clark, E. (1990). Porównanie interwencji poznawczo-behawioralnych, relaksacyjnych i autodefektywnych w przypadku depresji wśród uczniów gimnazjów. School Psychology Review, 19, 196-211.