10 najczęściej używanych strategii manipulacji masą
W roku 2002 francuski pisarz Sylvain Timsit opublikował dekalog strategii najczęściej wykorzystywanych przez media i elity polityczne manipulować masami .
Jest to lista, którą błąd prasowy przypisuje się Noamowi Chomskiemu, filozofowi, językoznawcy i politykowi, który również opisał poprzez rozrywkę środki masowego przekazu osiągają reprodukcję pewnych relacji dominacji.
- Powiązany artykuł: "Analiza dyskursu: co to jest i czego używa w psychologii społecznej"
Publiczne strategie manipulacji Sylvaina Timsita
Lista Timsit stała się bardzo popularna, ponieważ w konkretny sposób opisuje dziesięć sytuacji, w których z pewnością każdy z nas może się zidentyfikować. Następnie opiszemy Strategie Sylvaina Timsita dotyczące manipulowania opinią publiczną i społeczeństwem .
1. Zachęcaj do rozproszenia
Rozproszenie to proces poznawczy, polegający na zwracaniu uwagi na niektóre bodźce, a nie na osoby mimowolnie iz różnych powodów, między innymi zainteresowanie generowane przez te bodźce i ich intensywność lub atrakcyjność .
Jest to proces, który można łatwo wykorzystać jako strategię odwracania uwagi od konfliktów politycznych lub gospodarczych. Zwykle odbywa się to poprzez zachęcanie do przeładowywania informacji lub gdy takie informacje zawiera silny ładunek emocjonalny .
Na przykład, kiedy programy informacyjne poświęcają całe dni na zgłaszanie tragicznych wydarzeń i minimalizują momenty przeznaczone na zgłaszanie problematycznych wydarzeń politycznych. Ten rodzaj rozproszenia sprzyja brakowi wiedzy i dyskusji na temat długofalowych implikacji decyzji politycznych.
2. Twórz problemy, a także rozwiązania
Autor wyjaśnia tę metodę za pomocą wzoru: problem-rozwiązanie-rozwiązanie i wyjaśnia, że można wytłumaczyć sytuację z zamiarem wywołania określonej reakcji u określonej grupy odbiorców , aby ta publiczność domagała się środków i podejmowania decyzji, aby rozwiązać sytuację.
Na przykład, gdy siły polityczne pozostają obojętne wobec wzrostu przemocy w mieście, a następnie wdrażają prawa policyjne, które wpływają na wolność, a nie tylko ograniczają przemoc. To samo, gdy kryzys gospodarczy definiuje się jako zło konieczne, któremu można przeciwdziałać jedynie poprzez cięcia w usługach publicznych.
- Może jesteś zainteresowany: "" Heurystyczna ": psychiczne skróty ludzkiej myśli"
3. Zwróć się do stopniowości
Odnosi się do stopniowego wprowadzania zmian, tak aby reakcje społeczne i polityczne były równie stopniowe i łatwiejsze do opanowania.
Sylvain Timsit podaje jako przykład neoliberalną politykę społeczno-gospodarczą która rozpoczęła się w latach 80. i miała stopniowe skutki bez jej negatywnych konsekwencji otwierających drogę do prawdziwie masowej rewolucji.
4. Odstąpić i odejść do jutra
Wiele działań podejmowanych przez rządy nie jest popularna wśród ludności, więc jedną z najczęściej stosowanych i skutecznych strategii jest sugerują, że środek ten jest bolesny, ale konieczny , i że trzeba się z tym zgodzić w teraźniejszości, choć jej efekty będą postrzegane lata później.
W ten sposób przyzwyczaimy się do procesu zmian, a nawet jego negatywnych konsekwencji, a ponieważ nie jesteśmy sprawą, która nas dotyka, od razu łatwiej możemy skojarzyć z możliwym ryzykiem.
Na przykład Sylvain Timsit wspomina o przejściu do euro, które zaproponowano w latach 1994-1995, ale został zastosowany do 2001 r. Lub do umów międzynarodowych, które USA nałożyły od 2001 r. W Ameryce Łacińskiej, ale które obowiązywałyby do 2005 r.
4. Infantylizuj rozmówcę
Inną często stosowaną strategią jest pozycjonowanie społeczeństwa jako grupa ludzi, którzy są naiwni lub niezdolni do wzięcia odpowiedzialności za siebie lub podejmować krytyczne i odpowiedzialne decyzje.
Poprzez pozycjonowanie widzów w ten sposób media i władze polityczne ułatwiają społeczeństwu skuteczne identyfikowanie się z tym stanowiskiem i ostatecznie akceptują nałożone środki, a nawet wspierają je z przekonaniem.
- Powiązany artykuł: "Inżynieria społeczna: ciemna strona psychologii?"
5. Odwołaj się bardziej do emocji niż do refleksji
Odnosi się do wysyłania wiadomości, które bezpośrednio wpływają na emocjonalny i wrażliwy zapis opinii publicznej, tak że poprzez strach, współczucie, nadzieję, podniecenie, między innymi emocjami lub wrażeniami, łatwiej jest wszczepić ideały sukcesu lub standardów zachowania i jak powinny wyglądać relacje interpersonalne .
6. Rozpoznaj drugiego jako ignoranta i miernego
Strategia ta znajduje odzwierciedlenie na przykład w znaczących różnicach między jakością edukacji a przydzielonymi jej zasobami zgodnie z klasą społeczno-ekonomiczną i polityczną, do której jest skierowana.
Oznacza to, że wykorzystanie technologii jest zarezerwowane dla nielicznych, co z kolei utrudnia organizację społeczną na dużą skalę. Podobnie, powoduje, że niektóre populacje uznają siebie po prostu za ofiary , bez możliwości bycia aktywnym.
7. Promuj samozadowolenie w przeciętności
Chodzi o wzmocnienie poczucia sukcesu i zadowolenie z sytuacji, w której się znaleźliśmy, nawet jeśli jest to sytuacja niepewna lub niesprawiedliwa , co oznacza, że nie rozwijamy krytycznego myślenia o tej sytuacji lub nawet ją usprawiedliwiamy.
- Powiązany artykuł: "Teoria sprawiedliwego świata: czy mamy to, na co zasługujemy?"
8. Wzmocnij poczucie winy
Na drugim biegunie jest to, że uważamy, że sytuacja, w której się znajdujemy, jest naszą winą, to znaczy sprawia, że jednostka wierzy, że jest odpowiedzialna za swoje własne nieszczęście (że uważa, że nie jest bardzo inteligentny lub że robi niewiele wysiłku; zamiast uznać, że istnieje system społeczny, który dąży do niesprawiedliwości).
Tak więc unika się organizacji i wykonywania oporu lub buntu ; i ludzie mają tendencję do samooceny i obwiniania siebie, co z kolei generuje bierność i sprzyja pojawianiu się innych komplikacji, takich jak stany depresyjne lub lękowe.
10. Znając ludzi lepiej niż oni sami
Timsit proponuje, aby postępy, jakie nauka poczyniła w zrozumieniu istot ludzkich, zarówno w dziedzinie psychologii i biologii, jak i neuronauki, pozwoliły uzyskać większą wiedzę o naszym funkcjonowaniu; jednak nie wygenerowali procesu samopoznania na poziomie indywidualnym, dzięki któremu elity nadal posiadają mądrość i kontrolę nad innymi.
Bibliografia:
- Timsit, S. (2002). Stratégies de manipulation. Les stratégies et les techniques de Maîtres du Monde pour la manipulation de l'opinion publique et de la société. Źródło: 9 kwietnia 2018. Dostępne pod adresem //www.syti.net/Manipulations.html
- Timsit, S. (2002). Obsługa strategii Strategie i techniki Mistrzów Świata do manipulowania opinią publiczną i społeczeństwem. Źródło: 9 kwietnia 2018. Dostępne pod adresem //www.syti.net/ES/Manipulations.html
