14 rodzajów zaburzeń językowych
Język jest jedną z najważniejszych zdolności ludzkich, do tego stopnia, że w czasach starożytnych uważany był za jeden z głównych czynników, które określały nas jako istoty ludzkie.
Komunikowanie się, wyrażanie tego, co myślimy i czujemy oraz różne sposoby wykorzystania tej komunikacji, jest częściowo wrodzone, ale musi być ćwiczone przez całe nasze życie. Czasami jednak mogą występować różne problemy, które powodują, że przejęcie nie jest poprawne lub z jakiegoś powodu zostaje utracone. Możemy więc zidentyfikować różne rodzaje zaburzeń językowych , W tym artykule zobaczymy niektóre z głównych.
- Powiązany artykuł: "28 rodzajów komunikacji i ich cechy"
Zaburzenia języka
Jest to rozumiane przez wszystkie zaburzenia językowe trudności lub nieobecności w zrozumieniu, wyrażeniu lub powtórzeniu języka w różnych aspektach, które generują problemy w przystosowaniu podmiotu do środowiska i / lub znaczny dyskomfort. Problemy te mogą pojawić się w okresie, w którym nabywana i ulepszana jest umiejętność, lub jako utrata umiejętności już nabytych.
Chociaż zazwyczaj identyfikujemy język z mową, a tak naprawdę jest to ważna część języka, musimy pamiętać, że w tym ostatnim również zaangażowane elementy paramentalne, takie jak ton, odpowiedni kontekst lub płynność i niewerbalne jak gesty i mimika.
Na podstawie tego, co zostało powiedziane, widzimy, że istnieje wiele problemów, które mogą pojawić się w każdym z tych obszarów, są różne rodzaje zaburzeń językowych.
- Powiązany artykuł: "8 rodzajów zaburzeń mowy"
Główne typy zaburzeń językowych
Poniżej krótko omówimy niektóre z najczęstszych i znanych zaburzeń językowych. W tej recenzji uwzględniamy zarówno ustne i pisemne zaburzenia językowe, jak i zrozumienie i produkcja .
Jednak, mimo że wpływają one na komunikację, zaburzenia językowe nie są właściwie traktowane jako te, które nie są ograniczone do tego obszaru, takie jak selektywny mutizm (który jest problemem lęku, a nie języka, który jest doskonale zachowany). Zaburzenia takie jak autyzm nie są uwzględniane w zaburzeniach mowy, chociaż w tym przypadku mają trudności językowe (niektóre z nich zaliczają się do następujących zaburzeń).
1. Zaburzenie języka
Dawniej znane jako specyficzne zaburzenia językowe lub TEL, zaburzenie językowe charakteryzuje się obecnością problemów w rozumieniu i / lub ekspresji języka u osób o typowych zdolnościach intelektualnych u osób w tym samym wieku, z którymi wymienione problemy nie byłyby konsekwencja niepełnosprawności intelektualnej.
Zmienia się struktura gramatyczna i leksykon bycie dyskursem jest zazwyczaj mniej szczegółowe i bardziej ograniczone niż zwykle.
2. Dysflalia czynnościowe lub zaburzenie fonologiczne
Zaburzenie fonologiczne, dawniej znane jako dyslalia, jest problem języka ustnego, w którym występują trudności związane z artykulacją , czyniąc język nieco niezrozumiałym i ograniczając partycypację społeczną. Nie może poprawnie emitować pewnych dźwięków i zazwyczaj dokonuje ich zamiany, przekształcenia i pominięcia. Zaburzenia fonologiczne nie mogą wynikać z przyczyn organicznych, co jest równoznaczne ze starą dyslalią funkcjonalną.
3. Dysarthria
Dysartria uważana jest za trudność w wyrażaniu języka wytwarzane przez zaburzenie mózgu lub umiejscowione w włóknach nerwowych które regulują artykulację i produkcję języka. Uważany jest za rodzaj organicznej dyslalii.
- Możesz być zainteresowany: "Części ludzkiego mózgu (i funkcje)"
4. Dysglossia
Dysglossia to dyslalia organiczna wytwarzana przez zmiany morfologiczne, które uniemożliwiają lub utrudniają normalne używanie języka i poprawną wymowę. Przykład można znaleźć u osób z rozszczepem wargi lub wadami twarzy. Również Jest uważany za rodzaj dyslokacji organicznej .
5. Zaburzenia płynności lub duszność
Znany również jako jąkanie jest stosunkowo powszechnym problemem w dzieciństwie, chociaż w niektórych przypadkach staje się przewlekły. Głównym problemem są trudności z płynnością mówienia, szczególnie w obecności publiczności.
W swoim przemówieniu temat cierpi na różne bloki, które przerywają nawykowy rytm mowy , bądź nagły na początku słowa, kilka małych skurczów wzdłuż słowa lub fraz albo mieszanina obydwu. Mają tendencję do generowania wielkiego lęku, a czasem unikania.
6. Zaburzenia komunikacji społecznej
Zwany także pragmatyczne zaburzenie komunikacji, opiera się na istnieniu trudności w używaniu języka w sposób odpowiedni do kontekstu.Nie ma problemów ze zrozumieniem czy emisją, ale używanie właściwego języka we właściwym czasie.
Często zdarza się, że podmiot nie rozumie, dlaczego w niektórych kontekstach używanie jednego lub drugiego języka jest mniej lub bardziej odpowiednie trudności w zrozumieniu metafor i analogii , poszukaj drugich znaczeń lub znajdź różne sposoby wyrażania tego samego pomysłu, będąc językiem zazwyczaj dosłownym. Dotyczy to nie tylko języka mówionego, ale także gestów.
Ta symptomatologia jest powszechny u osób z autyzmem i zespołem Aspergera .
7. Afazje i dysfazje
Afazje to wszystkie te zmiany, w których występuje strata lub trudność w produkcji, zrozumieniu lub powtórzeniu języka z powodu istnienia uszkodzenia mózgu, zdolność ta została wcześniej nabyta, a deficyty występują dopiero później.
Jego dziecięcym odpowiednikiem jest dysfazja, w której problemy te stają przed umiejętnościami, które nie zostały jeszcze skonsolidowane i które często nie może rozwinąć się całkowicie z powodu urazu mózgu , W tym drugim przypadku czasami trudno jest odróżnić od innych problemów, ponieważ nie ma ustalonej linii bazowej dotyczącej umiejętności językowych: dziecko jeszcze się nie nauczyło lub jeszcze nie nauczyło się komunikować.
W obrębie tej grupy zaburzeń istnieje wiele wariantów, w zależności od obszaru obrażeń i wpływu, jaki ma na komunikację i język.
- Możesz być zainteresowany: "6 rodzajów afazji (przyczyny, objawy i cechy)"
8. Dysleksja i aleksja
Jedno z najbardziej znanych zaburzeń językowych, ale w tym przypadku język pisany. Dysleksja jest trudnością w czytaniu i pisaniu problemy z zrozumieniem tego, co czytasz lub wykonujesz akcję czytania , Teksty są mieszane i dokonywane są zmiany, pominięcia i tłumaczenia, czytanie spowalnia i ogólnie trudno jest zrozumieć, co przeczytano.
Dysleksja może być powierzchowna (w której występują problemy podczas czytania na całym świecie słów), fonologiczna (w której dana osoba ma trudności z czytaniem poprzez powiązanie pagraphii z jej odpowiednikiem w postaci fonemu, który jedynie czyta od formy słowa) lub głębokie (mieszanka poprzednich dwóch, która pojawia się wraz z problemami semantycznymi).
Aleksja zakłada całkowitą niezdolność do tej zdolności z powodu urazu mózgu.
9. Hiperleksja
Ten problem charakteryzuje się świetna umiejętność szybkiego czytania, ale zwykle ze słabym zrozumieniem i zatrzymanie przeczytanego materiału.
10. Dygrafia i agrafia
Dysgraphia jest rozumiana jako trudność w pisaniu języka pisanego, występują problemy podczas kodowania i generowania liter, słów lub fraz. Występują problemy z umiejętnością organizowania się w przestrzeni pisania, kopiowania trudności, problemów motorycznych na poziomie używania ołówka i innych podobnych umiejętności, problemy z przesyłaniem myśli i wiadomości na język pisany , pisanie na piśmie, używanie różnych typografii i pisowni między innymi. Byłby to odpowiednik dysleksji, ale na poziomie produkcji.
Jeśli chodzi o agrafię, odnosi się to do niezdolności do tych umiejętności wywodzących się z uszkodzenia mózgu u dorosłych.
11. Disortografia
Problem, w którym występuje główny deficyt, gdy poprawnie piszemy treść wiadomości, którą chcemy wyprodukować. Czasami zwany także dysgrafią dysleksją , występują błędy zapisu, które wpływają na poprawny układ pisowni zgodnie z regułami ortograficznymi.
12. Glossolalia
Używanie wymyślonego języka przez temat, być niezrozumiałym dla słuchaczy , w którym nowe terminy są generowane w tym samym czasie, kiedy jest amatism.
13. Taquifemia
Zaburzenie mowy, w którym podmiot mówi zbyt szybko, do tego stopnia, że istnieje lot słów i ciągłe błędy wywodzi się z dużej prędkości, z jaką się mówi.
14. Zaburzenia mimikryczne
Chociaż zazwyczaj nie uważa się ich za zaburzenia językowe, prawdą jest, że na poziomie języka niewerbalnego, mime może być podstawowym elementem komunikacji , Dysmimia zakłada brak spójności między tym, co jest wyrażane, a tym, co myśli lub odczuwa. Hipomimia to obecność szeregu zredukowanych ruchów i amimii braku ekspresji poprzez ruch. Wręcz przeciwnie, hipermimimy są przesadnymi wyrażeniami ruchów.
Bibliografia:
- Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. Piąta edycja. DSM-V. Masson, Barcelona.
- Belloch, Sandín i Ramos (2008). Podręcznik psychopatologii. Madryt McGraw-Hill. (Tom 1 i 2) Wersja poprawiona.
- Santos, J.L. (2012). Psychopatologia Podręcznik przygotowania CEDE PIR, 01. CEDE: Madryt.
