3 różnice między narcyzmem a egocentryzmem
Łatwo jest pomylić pojęcia narcyzmu i egocentryzmu , Są to dwie idee szeroko stosowane w świecie psychologii i są ze sobą powiązane, ponieważ mają one wspólne odnowienie własnej tożsamości, myśli i motywacji.
Są one jednak używane w odniesieniu do różnych rzeczy.
Różnice między narcyzami a egocentrycznymi
Następnie zobaczymy, jakie są punkty, w których egocentryzm i narcyzm różnią się iw jaki sposób pojęcia te mogą być używane do opisu typu osobowości.
Czym jest narcyzm?
Narcyzm jest cechą psychologiczną, która we współczesnej psychologii jest używana, aby wiedzieć, w jakim stopniu dana osoba jest mniej lub bardziej bliska przejawienia zaburzenia osobowości znanego jako Narcystyczne zaburzenie osobowości. Oznacza to, że chociaż można powiedzieć, że ktoś wykazuje wysoki poziom narcyzmu w swoim zachowaniu i sposobie myślenia, intensywność tej cechy nie musi stać się patologiczna .
A czym jest zaburzenie osobowości narcystycznej? Zasadniczo, w ciągłej potrzebie dostrzeżenia podziwu dla innych i braku empatii. Sprawia to, że ludzie narcystyczni mają poczucie wielkiej wrażliwości na własne umiejętności i pozytywne cechy (coś, co można również opisać jako megalomanię) i, ostatecznie, iluzje wielkości .
Narcyz zakłada, że zasługuje na specjalne traktowanie, jest sfrustrowany, gdy zauważa, że nie otrzymuje uwagi, na którą zasługuje, i lekceważy osiągnięcia innych, interpretując je jako kwestię szczęścia. To często powoduje, że ludzie narcystyczni próbują sprawić, by inni źle się czuli, ponieważ w ten sposób ich iluzje wielkości zostaną potwierdzone przez sposób, w jaki inni przejawiają niską samoocenę.
Ponadto Narcyzm pojawia się zasadniczo poprzez uczenie się , zwłaszcza to, co miało miejsce w pierwszych latach życia. Oznacza to, że w wielu przypadkach można ją skorygować w znaczący sposób.
Czym jest egocentryzm?
Egocentryczność, w przeciwieństwie do narcyzmu, nie jest częścią kategorii diagnostycznej. Jest to raczej pojęcie używane w odniesieniu do wzorca w sposobie myślenia .
I co charakteryzuje egocentryczny sposób myślenia? Zasadniczo, pominięcie punktów widzenia, które nie są twoje.
Narcyzów, podobnie jak większość ludzi, łatwo może poznać punkt widzenia innej osoby (chociaż narcyz ma niewielkie znaczenie poza użytecznością dla siebie, która ma tę informację), gdzie jest egocentryzm myśli, które przywołują to, co druga osoba wie, wierzy lub próbuje pojawiają się rzadziej lub bardziej powierzchownie i niedoskonale.
Innymi słowy, egocentryczność jest bardziej zdefiniowany przez niewiedzę o tym, co dzieje się w umysłach innych to przez pogardę dla kryterium innych.
Przykłady egocentryczności
Jeśli chcemy w jaśniejszy sposób dostrzec, co odróżnia narcyzm i egocentryzm, możemy potraktować jako przykład sposób myślenia dzieci.
Maluchy nie muszą być narcystyczne, ale ich myślenie jest skoncentrowane na sobie, ponieważ trudno im znaleźć się w miejscu innych i wyobrazić sobie, co wiedzą lub myślą.
Na przykład zdolność znana jako Teoria umysłu, która polega na tym, że jest w stanie tworzyć domysły na temat myśli i informacji dostępnych dla innej osoby , wydaje się, że nie uformował się prawidłowo, dopóki nie osiągnie wieku około czterech lat.
Jednak do tego momentu dziecko nie musi pokazywać narcyzmu, to znaczy, nie musi otrzymywać pochwał ani zauważać, jak inni znajdują się na niższym poziomie hierarchicznym. Co się stanie, między innymi, jest to założy, że wszyscy znają informacje, które znasz , Jeśli 3-letnie dziecko widzi, że ktoś przyjechał i ukrywa zabawkę w bagażniku, gdy przyleci inna osoba, która nie była obecna, kiedy to miało miejsce, zakłada, że nowo przybyły wie również, że zabawka jest ukryta w bagażniku.
Egocentryczny mózg
W ten sposób egocentryzm nie musi się odnosić tylko do wyuczonych zachowań, ale także do stopnia rozwoju mózgu. Młodsi ludzie są skoncentrowani na sobie, ponieważ neurony w twoim mózgu nie są jeszcze bardzo połączone ze sobą przez obszary istoty białej, tak że trudno im jest przemyśleć względnie abstrakcyjne poglądy i dlatego nie mogą wykonywać "symulacji" na temat tego, co dzieje się w mózgu innej istoty.
Natomiast narcystyczni ludzie mają dojrzały mózg i dobrze połączone neurony, aw ich przypadku charakterystyczną cechą jest sposób, w jaki nadają priorytet swoim pomysłom i motywacjom.
Jak odróżnić narcyza od egocentrycznego
Podsumowując, różnice między narcyzmem a egocentryzmem są następujące:
1. Egocentryczność występuje praktycznie u każdego dziecka
Od pierwszych miesięcy życia jesteśmy egocentryczni, z prostego faktu, że nie rozwinęliśmy zdolności myślenia w terminach "ja" i "inni". Wraz z wiekiem zdolność ta ulega poprawie, ale osiąga maksymalny rozwój, ponieważ ewoluuje wraz ze zdolnością do myślenia w kategoriach abstrakcyjnych.
2. Egocentryczność ma mniej lub bardziej wyraźną podstawę biologiczną
Egocentryczność wynika z nieco zmniejszonej funkcjonalności niektórych połączeń neuronalnych, które można zidentyfikować pośrednio, obserwując białą substancję, która obejmuje kilka obszarów mózgu. Nie oznacza to, że jest to zaburzenie rozwojowe lub choroba; może to być spowodowane wyuczonymi zachowaniami wspieranymi przez środowisko, w którym nie docenia się empatii lub współpracy.
3. Narcyzm ma element instrumentalny
Ludzie skoncentrowani na sobie nie muszą myśleć, że inni są mniejsi lub mają nad nimi jakąś władzę, tylko poświęcają niewiele czasu na myślenie o nich. Dlatego chłopcy i dziewczęta okazują egocentryzm, mimo że nie mają złej wiary.
W narcyźmie czas spędzany jest na myśleniu o innych, ale z manipulacyjną i instrumentalną gorliwością. Pozostałe są postrzegane jako środek do budowania obrazu siebie zdefiniowanego przez wielkość.
