3 fazy starości i ich fizyczne i psychiczne zmiany
Starość jest pod wieloma względami najistotniejszym etapem, w którym mimo zmniejszania się wielu zdolności, umacnia się pełna dojrzałość psychologiczna.
Z drugiej strony niezrozumienie ze strony większości dorosłych, którzy nie należą do tego przedziału wiekowego, oznacza, że do pewnego stopnia wszyscy ludzie, którzy przechodzą przez starość, są postrzegani jako należący do tej samej kategorii, jak gdyby to samo ma 70 lat niż 92 lata.
Następnie zobaczymy, jakie one są 3 fazy starości i jakie są ich psychologiczne i fizyczne skutki .
- Powiązany artykuł: "9 etapów życia istot ludzkich"
3 fazy starości
Trzeci wiek jest ważnym etapem, który częściowo wynika ze wzrostu średniej długości życia, obejmuje proces ewolucji, który może być bardzo długi, z wieloma zmianami i wieloma zmiennymi, które należy wziąć pod uwagę.
Dlatego warto mówić o fazach starości, ponieważ oferują one przybliżoną kategoryzację specjalne potrzeby, najczęstsze wzorce zachowań oraz cechy biologiczne tych etapów.
Podsumowując, etapy starości są następujące.
Prevejez: 55 do 65 lat
Prevejez jest wstępem do etapu życia, w którym kilka funkcji cielesnych zostało zmniejszonych w mniej lub bardziej drastycznej ich zdolności do kontynuowania pracy, tak jak to czyniono wcześniej.
Zmiany fizyczne
Na tym etapie Powszechne jest, że wzorce snu ulegają zmianie , znacznie zmniejszając liczbę godzin, które musisz spać każdej nocy. Często obserwuje się zmiany w zatrzymywaniu tłuszczu i wolniejsze i cięższe trawienie. Z drugiej strony masa mięśniowa zwykle ulega znacznej atrofii.
U kobiet, prevejez przybywa mniej więcej po zakończeniu menopauzy , który generuje szereg zmian hormonalnych, które wpływają zarówno na objawy fizyczne, jak i na inne osoby o charakterze emocjonalnym związane z doświadczeniem tego zdarzenia.
Zmiany psychologiczne
W tej fazie starości, w przeciwieństwie do tego, w co wierzy się, zwyczajowo nie cierpi się kryzysu ani nie zmniejsza poziomu szczęścia. Jednak zmienia sposób myślenia.
W szczególności często się pojawia melancholijny wzór myśli w którym życie zaczyna być postrzegane poprzez wspomnienia, co było doświadczane w przeszłości. Porównania między tym, co wydarzyło się wiele lat temu, a tym, co tu i teraz, są bardzo częste.
Z drugiej strony osoby z aktywnym życiem rodzinnym mogą być narażone na syndrom pustych gniazd, przez które dzieci opuszczają dom, a także samotność, a czasem nuda.
- Powiązany artykuł: "4 zmiany psychologiczne w starości (pamięć, uwaga, inteligencja, kreatywność)"
Starość: od 65 do 79 lat
"Czysty" starość jest etapem życia, w którym umacnia się zarówno osłabienie funkcji biologicznych, jak i styl psychologiczny oparty na rewizji przeszłości i eksperymentowaniu ze wspomnieniami.
Zmiany fizyczne
Pojawiają się problemy postawy i osłabienie kości, które mogą wywoływać ból lub nawet nie można podjąć wielkich wysiłków. Problemy związane z trawieniem są w wielu przypadkach akcentowane, a także ryzyko wystąpienia kilku rodzajów raka.
Ponadto często cierpią zarówno wzrok, jak i słuch, co z kolei prowadzi do ryzyko psychiczne: izolacja , ponieważ kosztuje więcej wysiłku, aby nawiązać kontakt z innymi, a nawet brać udział w rozmowach.
Po 75 roku życia ludzie już teraz spełniają profil pacjenta geriatrycznego, gdy istnieje znaczący problem w jego jakości życia, taki jak pogorszenie umysłowe lub niezdolność do samodzielnego życia.
Zmiany psychologiczne
Na tym etapie konsolidowany jest upadek ważnego aspektu procesów mentalnych: poziom inteligencji. Mówiąc dokładniej, jest to płynna inteligencja, która ma związek ze sprawnością umysłową i generowaniem nowej wiedzy od zera, która jest najbardziej dotknięta, podczas gdy wykrystalizowana inteligencja jest znacznie lepiej zachowana u większości zdrowych osób w tym wieku.
Wiek: 80 lat i więcej
Starość to ostatni etap starości i wiąże się z jakościową zmianą zarówno ewolucji fizycznej, jak i psychologicznej.
Zmiany fizyczne
W tej fazie zmiany postawy i kruchość kości i stawów s są one zaakcentowane, co może znacznie zmniejszyć autonomię ludzi. Pozostałe problemy zdrowotne również następują po ich postępie, stając się znacznie częstsze w tej fazie.
Zmiany psychologiczne
W tej fazie uwydatnia się niebezpieczeństwo izolacji społecznej, ponieważ z jednej strony liczba przyjaźni maleje z powodu częstotliwości występowania śmierci, az drugiej strony brak autonomii To sprawia, że domowe wyjścia i spotkania zdarzają się rzadziej. Czas wolny jest zwykle zajęty relatywnie kontemplacyjnymi czynnościami, takimi jak czytanie czy ogrodnictwo.
