3 rodzaje ślepoty barw (i jej cechy charakterystyczne)
Diagnoza ślepoty barw lub ślepoty , chociaż jest stosunkowo łatwy do wykrycia, często pozostaje niezauważony przez wiele lat i znajduje odzwierciedlenie jedynie w przypadkowej ekspozycji na test Ishihary lub egzamin podobny do typowego prawa jazdy.
Chociaż może to zabrzmieć dziwnie, to dzieje się tak w wielu przypadkach: nie zatrzymujemy się, aby pomyśleć o tym, jak widzimy, po prostu robimy to i uważamy, że nasz kolor, na przykład niebieski, jest taki sam jak to, co postrzegają inni.
- Zalecany artykuł: "Najczęstsze 15 zaburzeń neurologicznych"
Krótka definicja ślepoty barw
Kolorowa ślepota lub ślepota jest chorobą genetyczną, w której cierpiący nie ma takiej samej liczby typów stożków w swoim systemie wizualnym lub ma je, ale są zmienione.
Dzieje się tak, ponieważ nie dysponujemy niezbędnymi elementami do przechwytywania częstotliwości fal, które powodują, że przechwytywamy światło w postaci różnych kolorów, co wynika z komórek sensorycznych zwanych stożkami.
Podczas gdy większość ludzi ma trzy rodzaje stożków (jeden dla czerwonego, jeden dla zielonego i jeden dla niebieskiego), a nawet u niektórych kobiet wykryto cztery (choć jest to bardzo nietypowe), w colorblind zostaną zmienione trzy lub przynajmniej jedna z nich.
Oznacza to, że nie możemy uchwycić częstotliwości fali niezbędnej do uchwycenia pewnych kolorów , postrzeganie stymulacji pod inną częstotliwością fali. W ten sposób podmiot nie będzie w stanie docenić koloru i tych związanych z nim, postrzegając je tak, jakby były innymi.
Różne rodzaje ślepoty barw
Kolor ślepota może występować w różnych modalnościach, w zależności od rodzaju pigmentów, które nie są dostępne lub które są zmienione. Istnieją trzy główne typy ślepoty barw, które omówiono poniżej .
1. Achromatyzm
Jest to bardzo nietypowy stan. Achromatyzm lub monochromatyzm pojawia się, gdy podmiot nie ma żadnego pigmentu lub przedmiotowe stożki nie są w ogóle funkcjonalne. Wizja w tym przypadku jest oparta na informacjach wyodrębnionych z komórek, które wychwytują jasność, patyki, będące tylko w skali szarości, czarno-białe.
2. Dicromatism
Ogólnie rzecz biorąc Kiedy myślimy o kimś, kto ma ślepotę barw, mamy tendencję do identyfikowania go z kimś, kto cierpi na dichromatyzm , Rozumie się jako taki rodzaj ślepoty barw spowodowany brakiem jednego z rodzajów pigmentów, więc nie można dostrzec ani danego koloru, ani kolorów z nim związanych (na przykład, jeśli ktoś nie widzi koloru czerwonego zmieni także percepcję pomarańczy). W takim przypadku częstotliwość fal, która pozwala na postrzeganie koloru, nie może zostać uchwycona, aby pigment, który wychwytuje najbliższą częstotliwość fal, spełni swoją funkcję, powodując zmieszanie kolorów.
W obrębie dichromatyzmu możemy zidentyfikować trzy podstawowe typy.
2.1. Protanopia
Obiekt nie może uchwycić częstotliwości fal, które pozwalają zobaczyć czerwony kolor, który ma częstotliwość fal długich. Kolor czerwony jest zazwyczaj postrzegany jako beżowy lub szary, czasem z zielonkawymi odcieniami. Jeśli częstotliwość tempa jest bardzo wysoka, kolor żółty jest postrzegany.
2.2. Tritanopia
Najmniej powszechny z typów dichromatyzmu, wpływający na percepcję częstotliwości fal krótkich. Osoba cierpiąca na tritanopię nie ma pigmentu odpowiadającego niebieskiemu kolorowi, który często mylony jest z zielonym. Podobnie, żółte wydają się być czerwone, fioletowe lub białe.
2.3. Deuteranopia
Jest to najczęstszy rodzaj ślepoty barwnej wraz z protanopią. W tym przypadku brakuje zielonego pigmentu, który nie jest w stanie wychwycić częstotliwości fal tego koloru (które byłyby średnią częstotliwością fal). Zieleń nie jest wychwytywana, ogólnie postrzegana jako beżowy kolor. Odczuwana jest również percepcja czerwieni, która ma brązowawe odcienie.
3. Nieprawidłowy trójchromatyzm
Anomalny trójchromatyzm występuje, gdy dana osoba ma te same trzy rodzaje pigmentów, co większość populacji, ale mimo to co najmniej jeden jest zmieniony i nie działa , Chociaż możliwe jest, że jeśli mają one niewielki odbiór niefunkcjonalnego koloru, potrzebują stymulacji, aby była ona bardzo intensywna, aby móc ją uchwycić, co jest bardziej prawdopodobne, że ich wizja jest podobna do wizji dichromata.
W tym rodzaju ślepoty barw możemy znaleźć trzy podtypy w zależności od tego, który z pigmentów nie działa.
3.1. Protanomaly
W takim przypadku osoba jest w stanie normalnie postrzegać kolory: zielony i niebieski, ale kolor czerwony nie jest przyswajany i normalnie przechwytywany.
3.2. Tritanomaly
Kolor niebieski nie jest prawidłowo wychwytywany, dlatego łatwo go pomylić z innymi, w zależności od częstotliwości przechwytywania fal. Czerwony i zielony są zwykle przechwytywane.
3.3. Deuteranomaly
Anomalią jest w tym przypadku zielony pigment, którego nie można w pełni dostrzec.
