4 etapy rozwoju poznawczego Jeana Piageta

Jean Piaget Jest jednym z najważniejszych psychologów i badaczy w historii, a do niego zawdzięczamy dużą część tego, co odkrywamy poprzez psychologię rozwoju.

Dużo czasu poświęcił na zbadanie sposobu, w jaki nasza wiedza o środowisku i naszych wzorcach myślowych ewoluuje w zależności od etapu rozwoju, w którym się znajdujemy, oraz jest szczególnie znany z tego, że zaproponował kilka etapów rozwoju poznawczego przez które przechodzimy wszyscy ludzie, gdy dorastamy.

• Może jesteś zainteresowany: "Przebiliśmy 5 egzemplarzy książki" Psychologically Speaking "!"

Jean Piaget i jego koncepcja dzieciństwa

Ideą wysuniętą przez Jeana Piageta jest to, że podobnie jak nasze ciało rozwija się gwałtownie w pierwszych latach naszego życia, nasze zdolności mentalne ewoluują również poprzez serię jakościowo różnych faz.

W historycznym kontekście, w którym przyjęto za pewnik, że chłopcy i dziewczęta byli nie więcej niż "projekty dla dorosłych" lub niedoskonałe wersje bycia człowiekiem, Piaget zwrócił uwagę, że sposób, w jaki dzieci działają, czują i postrzegają, nie oznacza, że ​​ich procesy umysłowe są niedokończone, ale raczej, że są na etapie z różnymi, aczkolwiek spójnymi regułami gry. i spójne ze sobą. To znaczy, że sposób myślenia dzieci nie charakteryzuje się tak bardzo przez brak zdolności umysłowych typowych dla dorosłych, jak przez obecność sposobów myślenia, które podążają inną bardzo odmienną dynamiką, w zależności od etapu rozwoju w którymi oni są.

Dlatego Piaget uważał, że wzorce myślenia i zachowania najmłodszych są jakościowo różne od tych u dorosłych i że każdy etap rozwoju definiuje kontury tych sposobów działania i odczuwania. Ten artykuł oferuje krótkie wyjaśnienie na temat tych faz rozwoju podniesiony przez Piaget; teorię, która, mimo że była przestarzała, jest pierwszą cegłą, na której zbudowano psychologię ewolucyjną.

Etapy wzrostu lub uczenia się?

Bardzo możliwe jest wpaść w zamieszanie, nie wiedząc, czy Jean Piaget opisał etapy wzrostu lub uczenia się, ponieważ z jednej strony mówi o czynnikach biologicznych, a z drugiej o procesach uczenia się które rozwijają się z interakcji między jednostką a środowiskiem.

Odpowiedź brzmi, że ten psycholog mówił o tych dwóch, choć skupia się bardziej na aspektach indywidualnych niż na aspektach uczenia się, które są powiązane z konstrukcjami społecznymi. Jeśli Wygotski przywiązywał wagę do kontekstu kulturowego jako medium, z którego ludzie internalizują sposoby myślenia i uczenia się o środowisku, Jean Piaget położył większy nacisk na ciekawość każdego chłopca czy dziewczynki jako motor własnej nauki, chociaż starali się nie ignorować wpływu aspektów środowiska tak ważnego jak na przykład ojcowie i matki.

Piaget o tym wiedział absurdem jest traktowanie osobno aspektów biologicznych i tych, które odnoszą się do rozwoju poznawczego i że na przykład niemożliwe jest znalezienie przypadku, w którym niemowlę w wieku dwóch miesięcy ma dwa lata na bezpośrednią interakcję ze środowiskiem. Dlatego dla niego rozwój poznawczy informuje o etapie fizycznego rozwoju ludzi, a rozwój fizyczny ludzi daje wyobrażenie o tym, jakie są możliwości uczenia się jednostek. Pod koniec dnia ludzki umysł nie jest czymś, co jest oddzielone od ciała, a fizyczne cechy tego ostatniego nadają kształt procesom umysłowym.

Jednakże, aby zrozumieć etapy rozwoju poznawczego Piageta, konieczne jest poznanie, z jakiego teoretycznego punktu widzenia jego autor odchodzi.

• Powiązany artykuł: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"

Pamiętając podejście konstruktywistyczne

Jak wyjaśnia Bertrand Regader w swoim artykule na temat teorii uczenia się Jean Piaget, nauka jest dla tego psychologa proces ciągłej budowy nowych znaczeń , a motorem tego wydobywania wiedzy z tego, co jest znane, jest jednostka. Dlatego dla Piageta głównym uczniem jest sam uczeń, a nie jego wychowawcy lub nauczyciele. Takie podejście nazywa się podejście konstruktywistycznei podkreśla autonomię, jaką posiadają jednostki przy internalizacji wszystkich rodzajów wiedzy; Zgodnie z tym jest to osoba, która leży u podstaw ich wiedzy, w zależności od tego, jak organizuje i interpretuje informacje, które przechwytuje ze środowiska.

Jednak to, że motorem uczenia się jest jednostka, nie oznacza, że ​​wszyscy mamy całkowitą swobodę uczenia się lub że kognitywny rozwój ludzi odbywa się w jakikolwiek sposób.Jeśli tak, to nie ma sensu rozwijać psychologii ewolucyjnej poświęconej studiowaniu faz rozwoju poznawczego charakterystycznej dla każdego etapu wzrostu i jest oczywiste, że istnieją pewne wzorce, które sprawiają, że ludzie w podobnym wieku są do siebie podobni i odróżniają się od ludzi. z zupełnie innym wiekiem.

Ten jest punktem, w którym etapy rozwoju poznawczego zaproponowane przez Jeana Piageta stają się ważne : kiedy chcemy zobaczyć, w jaki sposób autonomiczna działalność wpisuje się w społeczny kontekst z genetycznymi i biologicznymi uwarunkowaniami, które rozwijają się podczas wzrostu. Etapy i etapy opisywałyby styl, w którym człowiek organizuje swoje schematy poznawcze, które z kolei będą służyły do ​​uporządkowania i przyswojenia w taki czy inny sposób informacji, które otrzymuje o środowisku, innych agentach i samym sobie.

Należy jednak zauważyć, że te etapy rozwoju poznawczego nie są równoznaczne z zestawem wiedzy, który zwykle znajdujemy u ludzi, którzy znajdują się w takiej czy innej fazie wzrostu, ale raczej opisać typy struktur poznawczych leżących za tą wiedzą .

Pod koniec dnia zawartość różnych metod uczenia się zależy w dużej mierze od kontekstu, ale warunki poznawcze są ograniczone przez genetykę i sposób, w jaki kształtuje ją fizyczny wzrost osoba

Piaget i cztery etapy rozwoju poznawczego

Fazy ​​rozwoju wystawione przez Piageta tworzą sekwencję czterech okresów, które z kolei dzielą się na inne etapy. Te cztery główne fazy są one wyliczone i pokrótce wyjaśnione poniżej, z cechami przypisanymi im przez Piaget. Musimy jednak pamiętać, że, jak zobaczymy, etapy te nie odpowiadają dokładnie rzeczywistości.

1. Etap czuciowy - silnik lub sensoryczny silnik

Jest to pierwsza faza rozwoju poznawczego i dla Piageta pomiędzy momentem narodzin a pojawieniem się artykułu w prostych zdaniach (do dwóch lat). To, co definiuje ten etap, to zdobywanie wiedzy z fizycznej interakcji z najbliższym otoczeniem. Tak więc rozwój poznawczy jest artykułowany poprzez gry eksperymentalne, często na początku mimowolne, w których pewne doświadczenia są związane z interakcjami z przedmiotami, ludźmi i pobliskimi zwierzętami.

Dzieci, które są na tym etapie rozwoju poznawczego, wykazują egocentryczne zachowanie, w którym istnieje główny podział pojęciowy, który oddziela idee "ja" i "środowisko". Niemowlęta, które są w ruchu czuciowo-motorycznym, grają, aby zaspokoić swoje potrzeby poprzez transakcje między sobą a środowiskiem.

Chociaż w fazie czuciowo-ruchowej nie można odróżnić zbyt wiele między niuansami i subtelnościami, które prezentuje kategoria "środowiska", to podbija się zrozumienie trwałości obiektu, to znaczy zdolność do zrozumienia, że ​​rzeczy, które Nie postrzegamy w określonym czasie, mimo że istnieje.

2. Etap przedoperacyjny

Drugi etap rozwoju poznawczego według Piageta pojawia się mniej więcej między dwoma a siedmioma latami .

Ludzie, którzy są w fazie przedoperacyjnej zaczynają zdobywać umiejętność postawienia się na miejscu innych, działania i zabawy po fikcyjnych rolach i używaj przedmiotów o charakterze symbolicznym. Jednak egocentryzm jest nadal bardzo obecny w tej fazie, co przekłada się na poważne trudności w dostępie do myśli i odbić o stosunkowo abstrakcyjnym charakterze.

Co więcej, na tym etapie nie udało się jeszcze zdobyć umiejętności manipulowania informacjami zgodnie z zasadami logiki w celu wyciągnięcia formalnie ważnych wniosków, a także nie można właściwie wykonywać skomplikowanych operacji umysłowych typowych dla dorosłego życia (stąd nazwa tego okresu rozwój poznawczy). Dlatego magiczne myślenie oparte na prostych i arbitralnych skojarzeniach jest bardzo obecne w sposobie internalizacji informacji o tym, jak działa świat.

3. Etap określonych operacji

Około od siedmiu do dwunastu lat osiąga się etap konkretnych operacji, etap rozwoju poznawczego, w którym logika zaczyna być wykorzystywana do wyciągania prawidłowych wniosków, o ile przesłanki, od których zaczynają, mają do czynienia z konkretnymi, a nie abstrakcyjnymi sytuacjami. Ponadto systemy kategorii do klasyfikowania aspektów rzeczywistości stają się na tym etapie zauważalnie bardziej złożone, a styl myślenia przestaje być tak wyraźnie egocentryczny.

Jednym z typowych objawów, które dziecko zgodziło się na etapie określonych operacji, jest to, że tak w stanie wywnioskować, że ilość cieczy zawartej w pojemniku nie zależy od formy, jaką ten płyn uzyskuje , ponieważ zachowuje swoją objętość.

4. Etap operacji formalnych

Faza operacji formalnych jest ostatnim z etapów rozwoju poznawczego zaproponowanego przez Piageta, oraz pojawia się od 12 roku życia, w tym także w dorosłym życiu .

To w tym okresie zarabiasz umiejętność wykorzystania logiki do wyciągania abstrakcyjnych wniosków które nie są powiązane z konkretnymi przypadkami, które zostały doświadczone z pierwszej ręki. Dlatego od tego momentu możliwe jest "myślenie o myśleniu", jego ostateczne konsekwencje, rozmyślne analizowanie i manipulowanie schematami myślowymi, a Ty możesz także użyć hipotetyczne rozumowanie dedukcyjne.

Rozwój liniowy?

Fakt ujawnienia w ten sposób listy z etapami rozwoju może sugerować, że ewolucja ludzkiego poznania każdej osoby jest procesem kumulatywnym, w którym kilka warstw informacji opiera się na wcześniejszej wiedzy. Jednak ten pomysł może prowadzić do oszustwa .

W przypadku Piageta etapy rozwoju wskazują na różnice poznawcze w warunkach uczenia się. Dlatego też, czego się nauczyłem na przykład w drugim okresie rozwoju poznawczego, nie zdeponowano we wszystkim, czego nauczyliśmy się na poprzednim etapie, ale raczej rekonfiguruje go i rozszerza go na różne dziedziny wiedzy .

• Może jesteś zainteresowany: "7 głównych strumieni Psychologii"

Kluczem jest rekonfiguracja kognitywna

W teorii Piagetian fazy te następują jeden po drugim, a każdy z nich stwarza warunki dla rozwijającej się osoby do rozwinięcia dostępnych informacji, aby przejść do następnej fazy. Ale to nie jest proces czysto liniowy, od tego, czego się nauczyliśmy we wczesnych stadiach rozwoju jest stale rekonfigurowany z późniejszych procesów poznawczych .

Reszta ta teoria etapów rozwoju poznawczego nie określa ściśle określonych granic wiekowych, ale opisuje jedynie epoki, w których fazy przejścia od jednego do drugiego są wspólne. Dlatego dla Piageta można znaleźć przypadki statystycznie nietypowego rozwoju, w którym osoba opóźnia się w przejściu do następnej fazy lub przybywa do niej w młodym wieku.

Krytyka wobec teorii

Chociaż teoria etapów kognitywnego rozwoju Jeana Piageta była podstawowym elementem Psychologii Rozwojowej i wywarła wielki wpływ, dziś uważa się go za przestarzały. Z jednej strony wykazano, że kultura, w której żyje się, wpływa na sposób myślenia, i że istnieje miejsca, w których dorośli nie mają skłonności do myślenia zgodnie z charakterystyką etapu formalnych operacji , między innymi z powodu wpływu magicznej myśli niektórych plemion.

Z drugiej strony, dowody na istnienie tych faz rozwoju poznawczego również nie są bardzo trwałe, więc nie można przyjąć, że dobrze opisują sposób myślenia w okresie dzieciństwa i dorastania. W każdym razie prawdą jest, że w pewnych aspektach, takich jak koncepcja trwałości obiektu lub ogólna idea, że ​​dzieci mają tendencję do myślenia w oparciu o podejście oparte na tym, co dzieje się w środowisku, a nie według abstrakcyjnych idei, są akceptowane i służyły do ​​przeprowadzenia aktualizacji, które zostały zaktualizowane.

Rozwój poznawczy pięciolatka (Kwiecień 2024).