4 rodzaje autyzmu i ich cechy
Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) zespół zaburzeń rozwojowych, z objawami, które są zwykle chroniczne i mogą obejmować od łagodnego do ciężkiego , 1 na 100 dzieci może wydawać się pewnego rodzaju zaburzeniem ze spektrum autyzmu, chociaż ostatnie badania w Stanach Zjednoczonych wskazują, że ASD występuje na poziomie 68%.
Ogólnie rzecz biorąc ASD charakteryzuje się zmianą zdolności jednostki do komunikowania się i nawiązywania relacji społecznych , Jest to złożone zaburzenie, które wpływa na rozwój osobnika, który cierpi na niego, i zazwyczaj jest diagnozowane około 3 roku życia.
Istnieją różne rodzaje zaburzeń ze spektrum autyzmu , Jednak ta klasyfikacja uległa pewnej modyfikacji wraz z publikacją Statystyczny podręcznik diagnostyczny zaburzeń psychicznych (DSM-V). Następnie przejrzymy różne podtypy ASD i zmiany odzwierciedlone w DSM-V w jego najnowszych wydaniach.
Zmiany w DSM-V dotyczące zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD)
W piątej edycji, DSM, opublikowanej przez Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne, wprowadziła zmiany dotyczące ASD, ponieważ wyeliminowała kryteria diagnostyczne stosowane od dziesięcioleci. W rzeczywistości, z biegiem lat, TEA została poddana różnym modyfikacjom w tym podręczniku. W pierwszym wydaniu (1952) został sklasyfikowany jako "schizofrenia dziecięca", co jest dalekie od obecnej koncepcji. Każda z tych zmian wywołała pewne kontrowersje, a nowa edycja DSM nie była wyjątkiem .
Jedna z najbardziej znaczących modyfikacji w odniesieniu do DSM-IV odnosi się do symptomatologii ASD. Jeśli w czwartym wydaniu diagnostyczna definicja zaburzeń ze spektrum autystycznego charakteryzowała się trzema objawami zwanymi triadą: brak wzajemnej zależności społecznej, braki w języku lub komunikacji oraz repertuar interesów i ograniczone i powtarzalne czynności. W piątym wydaniu są tylko dwie kategorie symptomów: braki w komunikacji społecznej (to znaczy obejmują dwie pierwsze poprzednie kategorie, choć przedstawiają w stosunku do nich pewne zmiany) oraz ograniczone i powtarzające się zachowania.
Ponadto, jeśli w autyzmie DSM-IV należał do "uogólnionych zaburzeń rozwojowych" (PDD). W DSM-V definicja ta została zastąpiona przez "zaburzenia ze spektrum autyzmu" (ASD), które są zawarte w "zaburzeniach neurorozwojowych".
Z drugiej strony podkategorie tego zaburzenia również uległy modyfikacjom. Piąte wydanie zawierało pięć podtypów autyzmu: zaburzenie autystyczne, zespół Aspergera, zaburzenie dezintegracji dziecięcej, uogólnione zaburzenie rozwojowe niewyszczególnione (PDD nie określono) i zespół Retta. W piątej edycji zrezygnowano z syndromu Retta, pozostawiając tylko 4 podtypy .
Rodzaje zaburzeń ze spektrum autyzmu
Ale, Jakie cechy przedstawiają rodzaje autyzmu? W poniższych liniach wyjaśnimy ci szczegółowo.
1. Autyzm lub zespół Kannera
Jest to zaburzenie, które większość osób kojarzy z zaburzeniem ze spektrum autyzmu i otrzymuje w imieniu zespołu Kannera związek z dr. Krannerem, lekarzem, który badał i opisywał ten stan w latach 30. XX wieku.
Pacjenci z autyzmem mają ograniczony emocjonalny związek z innymi i wydają się być zanurzeni w swoim własnym świecie. Bardziej prawdopodobne jest, że będą wykazywać powtarzające się zachowania, na przykład mogą organizować i reorganizować tę samą grupę obiektów, przez dłuższy czas. Są bardzo wrażliwymi osobnikami na bodźce zewnętrzne, takie jak dźwięki.
Oznacza to, że mogą być zestresowani lub poruszeni, gdy są narażeni na specyficzne odgłosy, jaskrawe światła lub dźwięki, lub z drugiej strony będą nalegać na użycie określonej odzieży lub kolorów, lub będą chcieli zlokalizować się w pewnych obszarach pokoju bez żadnego pozorny powód.
- Aby dowiedzieć się więcej na temat symptomatologii autyzmu i niektórych mniej znanych aspektów, możesz przeczytać nasz artykuł: "Autyzm: 8 rzeczy, których nie wiedziałeś o tym zaburzeniu"
2. Zespół Aspergera
Zespół Aspergera to bardziej skomplikowane zaburzenie ze spektrum autyzmu, które można zdiagnozować i czasami diagnoza ta jest zwykle wykonywana później niż w poprzednim przypadku. Dzieje się tak, ponieważ osoby z Zespołem Aspergera mają średnią (wysoką) inteligencję, która może spowodować, że nie docenią trudności i ograniczeń przedstawionych przez te podmioty.
Deficyt tkwi zatem w zakresie umiejętności i zachowań społecznych, będąc wystarczająco ważnym, aby poważnie zagrozić ich rozwojowi oraz integracji społecznej i zawodowej.Ponadto ludzie z zespołem Aspergera wykazują niedociągnięcia w zakresie empatii, słabej koordynacji psychoruchowej, nie rozumieją ironii lub podwójnego sensu języka i obsesji na punkcie pewnych tematów.
Przyczyną zespołu Aspergera wydaje się dysfunkcja kilku obwodów mózgowych , a obszarami dotkniętymi są ciało migdałowate, obwód przedni i skroniowy oraz móżdżek, obszary mózgu zaangażowane w rozwój relacji społecznych.
Chociaż media i komunikacja przyczyniły się do rozpowszechnienia obrazu zespołu Aspergera, w którym ten stan został opisany jako zaburzenie psychiczne związane z wysoką inteligencją, należy zauważyć, że większość osób zgrupowanych w tej kategorii nie zdobywa powyżej normalnego IQ, a bardzo mała ich liczba osiąga bardzo wysokie wyniki.
- Możesz pogłębić wiedzę na temat tego zaburzenia w naszym artykule: "Zespół Aspergera: 10 znaków, aby zidentyfikować to zaburzenie"
3. Zaburzenia dezintegratora u dzieci lub zespół Hellera
To zaburzenie, zwykle określane jako zespół Hellera, zwykle pojawia się około 2 lat , chociaż może nie zostać zdiagnozowana dopiero po 10 latach.
Jest podobny do poprzednich ASD, chociaż ma wpływ na te same obszary (język, funkcje społeczne i zdolności motoryczne), chociaż różni się od nich swoim nagłym i regresywnym charakterem , co może spowodować, że nawet sam podmiot zda sobie z tego sprawę. Osoby z zespołem Heller'a mogą mieć normalny rozwój do 2 lat, a po tym czasie cierpią na charakterystyczne objawy tego zaburzenia. Różne badania wskazują, że zaburzenie to występuje od 10 do 60 razy rzadziej niż autyzm. Jednak jego prognozy są gorsze.
4. Nie określono uogólnionego zaburzenia rozwojowego
Gdy objawy kliniczne zgłaszane przez pacjenta z zaburzeniami ze spektrum autyzmu są zbyt niejednorodne i nie pasują one w całości do trzech poprzednich typów, stosuje się etykietę diagnostyczną "uogólnione zaburzenia rozwojowe nieokreślone".
Podmiot z tym zaburzeniem charakteryzuje się deficytem wzajemności społecznej, poważnymi problemami komunikacyjnymi oraz istnieniem osobliwych, ograniczonych i stereotypowych interesów i działań.
Należy zauważyć, że jeśli pozostałe rodzaje autyzmu są już różnorodne same w sobie, w tej drugiej kategorii jest jeszcze ważniejsze wzięcie pod uwagę unikalnych cech każdej osoby, a nie wpadnięcie w pułapkę pozwalania etykiecie na całkowite wyjaśnienie osoba Ten system klasyfikacji jest po prostu pomocą, która pozwala polegać na szeregu koncepcji, aby lepiej zrozumieć ten warunek, ale nie wyczerpuje wszystkich możliwych wyjaśnień na temat tego, co każda osoba doświadcza i czego potrzebuje.
Bibliografia:
- Martos, J. and cols (Ed) (2005) Autyzm: Przyszłość jest dzisiaj. Madryt: Imserso-APNA.
- Monfort, M i Monfort, I (2001). W umyśle 2. Graficzne wsparcie dla treningu pragmatycznych umiejętności u dzieci. Wydania Entha.
- Quill, K.A. (2000). "Do-Watch-Listen-Say". Interwencja społeczno-komunikacyjna dla dzieci z autyzmem ". Brookes.
- Szatmari, P. (2006) Inny umysł. Przewodnik dla rodziców. Publikacja Paidós.
