Pięć różnic między kolonializmem a imperializmem
Koncepcje kolonializmu i imperializmu są często mylone, ale nie są synonimami. Prawdą jest, że oba są zjawiskami politycznymi, wojskowymi i gospodarczymi, w których jeden naród poddaje się drugiemu, aby je wykorzystać i wykorzystać na swoją korzyść w swoich geostrategicznych celach, ale poza tym podobieństwem musimy rozróżnić między tym, co każde z nich implikuje.
W tym artykule zobaczymy, jakie są różnice między kolonializmem a imperializmem i w jaki sposób każdy wpływa na życie ludzi?
- Może jesteś zainteresowany: "6 różnic między kapitalizmem a socjalizmem"
Główne różnice między imperializmem a kolonializmem
W teraźniejszości lub w przeszłości duża część ludzi była nie mogą cieszyć się suwerennością, decydując o swoim terytorium , Interesy obcych mocarstw, wiele razy, rządzą wszystkim, co dzieje się zarówno w sferze publicznej, jak i prywatnej. A to, że ani siła zbrojna, ani łaski kupowane za pieniądze nie znają granic.
Poniżej znajduje się lista różnic między kolonializmem a imperializmem.
1. Amplituda terminu
Pojęcie imperializmu odnosi się do tłumienie suwerenności narodowej ludności danego kraju formalnie lub nieformalnie na korzyść drugiej, która dominuje nad pierwszą.
Z drugiej strony, kolonializm można rozumieć jako sposób na stłumienie suwerenności jednego regionu i na korzyść innego, który jest bardziej konkretny niż imperializm. Tak więc, kolonializm jest stosunkowo specyficznym zjawiskiem, podczas gdy imperializm jest szerszym pojęciem, jak zobaczymy.
2. Jasny lub domniemany charakter dominacji
W kolonializmie jest oczywiste, że istnieje kraj, który dominuje nad drugim siłą w taki sam sposób, jak porywacz dominuje w zakładniku. Nie przeszkadza to dominującemu państwu w korzystaniu z sytuacji, ponieważ nie musi sprawiać wrażenia, że nie kieruje wszystkimi istotnymi wydarzeniami politycznymi i gospodarczymi, które mają miejsce w zdominowanej części.
Z kolei w imperializmie może się zdarzyć, że kraj, który wykorzystuje drugą, realizuje strategię, w której jej dominująca rola jest ukryta, stwarzając warunki, które sprawią, że okaże się, że słabe państwo jest suwerenne. Na przykład, nie jest to wprost sprzeczne z decyzjami organów samorządu terytorialnego, chociaż podlegają temu, co dyktują zagraniczne władze , Może się zdarzyć, że prawdziwe władze danego kraju znajdują się w ambasadzie, a nie w parlamencie lub kongresie krajowym.
3. Używanie lub niestosowanie bezpośredniej przemocy fizycznej
Gdzie jest kolonializm, przemoc wobec ludności może być wykonywana z względną swobodą , bez konieczności rozliczania rachunków przed innymi organami. Odbywa się to zarówno w celu powstrzymania ewentualnych popularnych buntów kolonii przed metropolią, jak i wyjaśnienia militarnej wyższości kolonizującego narodu nad skolonizowanym przez strach.
Z drugiej strony, w imperializmie nie ma potrzeby uciekania się do użycia bezpośrednich represji wojskowych wobec ludności, aby uczynić dominację skuteczną. Dzieje się tak dlatego, że narzędzia, które kraj dominujący może wykorzystać do narzucenia swoich interesów, są tak różnorodne, że będą w stanie wybrać inne sposoby, takie jak propaganda. W wielu przypadkach dominujące elity nie są utożsamiane z właścicielami kapitału pochodzącymi z zagranicy.
- Powiązany artykuł: "11 rodzajów przemocy (i różne rodzaje agresji)"
4. Różnice w przybyciu osadników
W kolonizacji zawsze przybywają osadnicy, którzy przybywają na okupowane ziemie, często wydalając swoich byłych właścicieli bezpośrednio, nie dokonując zakupu. Mogą to być rodziny którego emigracja mogła być promowana przez metropolię osłabić wpływ rodzimych grup etnicznych, lub może to być mniejszość rodzin, które są ograniczone do posiadania wielkich zasobów tego terytorium. Ponadto rodziny te żyją niezależnie od rodzimej populacji, zajmując się wyłącznie sługami.
Z kolei w imperializmie ta forma emigracji nie musi wystąpić, a tak naprawdę to często mieszkańcy podbitych ziem są zmuszani do emigracji do metropolii. Z drugiej strony, w imperializmie zdominowany kraj może być na tyle stabilny, że rodziny kontrolujące terytorium nie muszą przemieszczać się w tym obszarze.
- Powiązany artykuł: "Aporophobia (odrzucenie ubogich): przyczyny tego zjawiska"
5. Cele poszukiwane przez kraj dominujący
Wszędzie tam, gdzie istnieje kolonializm, istnieje również wola wykorzystania zasobów naturalnych podbitego regionu.Tak więc surowce są wydobywane z tych obszarów i są one zwykle przetwarzane w kraju, który dominuje nad drugim, zważywszy, że na tym etapie produkcji występuje większa wartość dodana.
W imperializmie może również wystąpić poprzednia sytuacja, ale nie zawsze tak się dzieje. Czasami po prostu region jest zdominowany na korzyść interesów wojskowych lub innych , Na przykład możliwe jest przejęcie kontroli nad krajem w pobliżu innego kraju, z którym konkuruje, aby zdestabilizować region i zaszkodzić przeciwnikowi, co zawsze naraża go na ryzyko wewnętrznych rebelii, ruchów secesjonistycznych itp.
Wniosek
Zarówno kolonializm, jak i imperializm opierają się na tłumieniu suwerenności narodowego kolektywu na korzyść ekrodytycznych lub geostrategicznych interesów elit dominującego kraju , ale poza tym oba rodzaje mocy są wykonywane nieco inaczej.
Ogólnie rzecz biorąc, kolonializm opiera się na brutalnej sile, aby splądrować zasoby naturalne podbitej strefy, a także wykorzystać popularne klasy poprzez niewolnictwo lub niewolnictwo. W imperializmie ta dominacja może być bardziej zamaskowana pod pretekstem, że każda osoba ma swobodę oferowania lub nie oferuje zleceń i transakcji kupieckich, z których może wybrać swoją sytuację z wyraźną niższością.
W każdym razie dominujące elity stosują nierówności materiałowe istniejące już między krajem pochodzenia a podmiotem tworzyć nowe nierówności poprzez eksploatację innych krajów i ścisłą kontrolę granic.
