7 rodzajów leków przeciwdrgawkowych (leki przeciwpadaczkowe)
Leki przeciwdrgawkowe, takie jak karbamazepina, lamotrygina, gabapentyna lub walproinian, są przepisywane szczególnie w przypadkach epilepsji. Niektóre z nich okazały się skuteczne w leczeniu objawów innych problemów psychologicznych, takich jak zaburzenia afektywne dwubiegunowe, lęki, zaburzenia osobowości z pogranicza lub ból neuropatyczny.
W tym artykule opiszemy charakterystykę 7 głównych rodzajów leków przeciwdrgawkowych lub przeciwpadaczkowych : karboksyamidy, analogi strukturalne GABA, triazyny, pochodne kwasów tłuszczowych, benzodiazepiny, barbiturany i bromki. Niektóre są używane dzisiaj, podczas gdy inne straciły znaczenie.
- Powiązany artykuł: "Leki psychotropowe: leki działające na mózg"
Co to są leki przeciwdrgawkowe?
Leki przeciwdrgawkowe lub przeciwpadaczkowe to leki, które są głównie stosowane w leczeniu leczyć napady padaczkowe z powodu napadów padaczkowych lub innych przyczyn , Jednak jego zastosowania nie ograniczają się wyłącznie do tego objawu, ale są coraz częściej przepisywane w celu stabilizacji nastroju i zmniejszenia bólu neuropatycznego.
Ponieważ istnieje wiele różnych leków przeciwdrgawkowych, nie jest możliwe opisanie pojedynczego mechanizmu działania. Jednak znaczna część tych leków zmniejsza elektrochemiczną aktywność mózgu poprzez jego działanie Interakcje z receptorami neurotransmiterów, takimi jak GABA i glutaminian .
Inne leki przeciwpadaczkowe blokują kanały sodowe lub wapniowe kontrolowane przez napięcie; zmniejsza to funkcję neuroprzekaźników związanych z napadami padaczkowymi. Istnieje również kilka leków przeciwdrgawkowych, których mechanizm działania nadal nie jest znany, chociaż wykazano jego skuteczność.
W przypadku epilepsji efekty te zmniejszają częstotliwość, z jaką neurony wywołują sygnały elektrochemiczne, co zapobiega dysfunkcjom nerwowym, które powodują rozprzestrzenianie się napadów przez mózg, znacznie ogranicza nasilenie napadów padaczkowych .
Niektóre leki przeciwdrgawkowe są stosowane w celu stabilizacji nastroju w różnych zaburzeniach psychicznych. W tym sensie popularyzacja jego zastosowania w przypadkach zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, charakteryzujących się naprzemiennością okresów depresji i manii oraz zaburzeń osobowości z pogranicza, w których występuje niestabilność emocji i tożsamości.
- Może jesteś zainteresowany: "Padaczka: definicja, przyczyny, diagnoza i leczenie"
Rodzaje leków przeciwdrgawkowych
Od czasu użycia bromku potasu w leczeniu "histerycznej epilepsji" w połowie XIX wieku stosowano wiele różnych rodzajów leków przeciwdrgawkowych. Obecnie stosowanie tych i innych klasycznych leków przeciwdrgawkowych, takich jak barbiturany i benzodiazepiny, zostało zepchnięte na dalszy plan.
Obecnie leki z wyboru w leczeniu napadów padaczkowych Obejmują one karbamazepinę i okskarbazepinę, które należą do klasy karboksyamidów, strukturalne analogi GABA, takie jak gabapentyna i niektóre inne leki, takie jak kwas walproinowy i lamotrygina.
1. Karboksamidy
Karbamazepina i okskarbazepina są dwoma z najczęściej stosowanych leków przeciwdrgawkowych obecnie. Oprócz leczenia padaczki, karbamazepina jest przepisywana w przypadkach bólu neuropatycznego, podczas gdy okskarbazepina jest stosowana jako lek koadiuwantowy w zaburzeniu dwubiegunowym, gdy objawy nie ustępują po wybraniu leków.
Te karboksyamidy są uważane za jedne z najbezpieczniejszych sposobów leczenia napadów. Jego działania niepożądane są zwykle niewielkie lub łagodne, ograniczone do zawrotów głowy, nudności, wymiotów, bólów głowy lub senności; rzadko powodują bardziej poważne działania niepożądane.
2. Strukturalne analogi GABA
Leki, które działają one w podobny sposób jak hamujący neuroprzekaźnik GABA nazywane są one "analogami strukturalnymi GABA". Dwa najczęstsze leki przeciwdrgawkowe w tej klasie to gabapentyna, która jest stosowana w leczeniu padaczki, bólu neuropatycznego i zespołu niespokojnych nóg oraz pregabaliny, stosowanej w zaburzeniach lękowych i fibromialgii.
- Powiązany artykuł: "GABA (neuroprzekaźnik): co to jest i jaką rolę odgrywa w mózgu"
3. Pochodne kwasów tłuszczowych
Środki przeciwdrgawkowe pochodzące z kwasów tłuszczowych, z których najważniejszym jest walproinian lub kwas walproinowy, zwiększają dostępność GABA w układzie nerwowym lub wywierają na nią inne działania agonistyczne. Również blokować kanały sodowe i wapniowe kontrolowane przez napięcie ; Powoduje to zahamowanie aktywności mózgu.
4. Triazyny
Ta klasa leków przeciwpadaczkowych hamuje uwalnianie pobudzających neuroprzekaźników, głównie glutaminianu. Lamotrygina jest częścią tej grupy i jest stosowana w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i różnych typów napadów padaczkowych: ogniskowych, toniczno-klonicznych i tych, które pojawiają się w wyniku zespołu Lennoxa i Gastauta.
5. Benzodiazepiny
Benzodiazepiny, środek uspokajający, przez wiele dziesięcioleci były najczęściej stosowanymi lekami psychotropowymi w leczeniu problemy związane z hiperaktywacją fizjologiczną i poznawcze takie jak lęk, napięcie mięśni i bezsenność. Wśród benzodiazepin stosowanych jako leki przeciwdrgawkowe są klonazepam i klobazam.
- Powiązany artykuł: "Benzodiazepiny (psychodrugy): zastosowania, skutki i ryzyko"
6. Barbiturany
W 1912 r. Zaczęto stosować fenobarbital, lek z klasy barbituranów, aby zapobiegać i leczyć objawy epilepsji. Od tego czasu stwierdzono, że wiele środków przeciwdrgawkowych ma mniej intensywne i zakłócające działanie uspokajające, chociaż barbiturany są wciąż sporadycznie stosowane w celu szybkiego działania w łagodzeniu drgawek.
- Może jesteś zainteresowany: "Barbiturany: efekty, mechanizmy działania i toksyczność"
7. Bromki
Bromek sodu był pierwszym lekiem stosowanym do leczenia epilepsji , Jego pochodzenie sięga roku 1857, kiedy Charles Locock zasugerował ten wniosek. Zostały one zastąpione przez barbiturany po pojawieniu się fenobarbitalu w 1912 roku, ale bromki są nadal stosowane jako leki przeciwdrgawkowe w weterynarii, szczególnie u psów.
