yes, therapy helps!
7 rodzajów przywiązań emocjonalnych (i efektów psychologicznych)

7 rodzajów przywiązań emocjonalnych (i efektów psychologicznych)

Kwiecień 1, 2024

Uczucie, przyjaźń, miłość ... są pojęciami związanymi z manifestowaniem więzi emocjonalnej z inną osobą, która jest dla nas istotna i do której czujemy się zjednoczeni.

Chodzi o to rodzaj emocjonalnej relacji o wielkim znaczeniu dla nas i dzieci, które powstają od dzieciństwa wraz z rodzicami, krewnymi lub podstawowymi opiekunami (później będzie to oznaczało nasz sposób odniesienia nie tylko do nich, ale także do reszty ludzi).

Ale nie wszyscy mają te same sposoby nawiązywania relacji lub łączenia się z innymi, w zależności od naszych doświadczeń i spostrzeżeń na temat tego, co implikuje rodzaj relacji, które utrzymujemy (przewidywalność, bezpieczeństwo, fizyczna ekspresja uczucia ...) lub czynniki takie jak temperament. Dlatego w rzeczywistości możemy mówić o różnych typach przywiązania , W tym artykule zobaczymy, jakie one są.


  • Powiązany artykuł: "8 rodzajów emocji (klasyfikacja i opis)"

Czym jest przywiązanie?

Jest rozumiane jako przywiązanie do typu więź emocjonalna i emocjonalna, która powstaje między dwiema osobami i które generuje wolę pozostawania w bliskim sąsiedztwie lub w kontakcie z drugim, korzystnie ogólnie przez bliskość fizyczną. Ta koncepcja ma fundamentalne znaczenie w bliskich relacjach i zdolność odczuwania jej jest obecna przez całe życie.

Można czuć przywiązanie do wszelkiego rodzaju ludzi i istot, w tym zwierząt domowych, a nawet przedmiotów nieożywionych. Nie jest czymś konkretnie ludzkim, będąc w stanie obserwować przejawy przywiązania u dużej liczby zwierząt.


Zjawisko to zostało zbadane przez dużą liczbę badaczy. Wśród nich jest postać Johna Bowlby'ego, twórcy teorii przywiązania , Autorka przeanalizowała przywiązanie dzieci do postaci matek, badając, w jaki sposób opiekunowie przekształcają dzieci w elementy, które przenoszą bezpieczeństwo, dobre samopoczucie i przywiązanie.

Jego teoria początkowo postrzegała przywiązanie jako związek, którego celem było poszukiwanie tych elementów przez dziecko, będąc mechanizmem ewolucyjnego pochodzenia i oznaczonym w naszych genach (to nie jest coś świadomego), który pozwala chronić dziecko i sprawić, by przetrwał.

Inną wielką postacią w badaniu przywiązania była Mary Ainsworth , która badała i przeprowadzała różne eksperymenty, które w rzeczywistości doprowadziły do ​​stworzenia klasyfikacji między różnymi rodzajami przywiązania w dzieciństwie.

W tym celu przeprowadził znany eksperyment dziwnej sytuacji, w której analizuje się zachowanie dzieci w obecności i nieobecności matki w szeregu sytuacji, które obejmują pozostawienie go w spokoju, w obecności nieznajomego i różnych kombinacji, w których zachowanie jest analizowane w odniesieniu do środowiska i poszukiwania bezpieczeństwa u matki, gdy jest obecna.


  • Może jesteś zainteresowany: "8 rodzajów rodzin (i ich cechy)"

Wielkie typy przywiązania w dzieciństwie

Zaobserwowano cztery główne typy przywiązania w dzieciństwie, wyodrębnione z obserwacji zachowań dzieci w eksperymentach takich jak Ainsworth. Te typy przywiązania są głównie podzielone na jeden rodzaj bezpiecznego przywiązania (jest to rodzaj przywiązania większościowego) i trzy formy niepewnego przywiązania.

1. Bezpieczne mocowanie

Tak zwane bezpieczne przywiązanie, które zostało ujawnione jako najczęstszy rodzaj przywiązania w dzieciństwie, odnosi się do istnienia rodzaju powiązania, w którym obecność odpowiedniej postaci pozwala na eksplorację względnie spokojnego otoczenia, używanie go jako bezpiecznego mechanizmu lub podstawy do powrotu w okresach niewygody lub strachu , To wyszukiwanie stanie się aktywne w niezbędny sposób.

Brak lub odejście postaci przywiązania wywołuje dyskomfort i udrękę, zmniejszając jej aktywność i wyrażając zaniepokojenie, a jej powrót jest zawsze lub prawie zawsze dobrze odbierany. To wyszukiwanie wywodzi się z wiedzy, że liczba przywiązań będzie odpowiadać na potrzeby w razie potrzeby.

2. Ambiwalentne przywiązanie

Jeden rodzaj przywiązania inny niż poprzedni, który mieściłby się w niezabezpieczonych typach przywiązania, jest ambiwalentny lub odporny. Ten typ przywiązania opiera się na istnieniu wątpliwości, czy postać przywiązania rzeczywiście odpowie na ich potrzeby, nie będąc pewnym, że będzie mogła liczyć na ich obecność.

Może to być spowodowane niespójnym kontaktem w którym potrzeby dziecka są czasem zadbane w prawidłowy sposób, aw innych nie są pod opieką lub nie są dobrze rozumiane, maluch nie wie, czego się spodziewać.

Dzieci z tym typem przywiązania zawsze trzymają się blisko matki lub osoby przywiązanej przez cały czas, po części z powodu niepewności, a ich postęp powoduje ogromne cierpienie. Mimo to powrót ten nie oznacza szybkiego i szczęśliwego podejścia, ale pewnego odrzucenia i urazy przed tym, co można uznać za porzucenie, chociaż mają tendencję do zbliżania się i szukania kontaktu.

3. Unikanie przywiązania

W tego rodzaju przywiązaniu, także niepewnym, możemy obserwować, jak podmiot nie dąży do ochrony i ochrony w postaci przywiązania , Kiedy odchodzi, zwykle nie wykazują wielkiego cierpienia ani strachu, a jego powrót nie jest szczególnie celebrowany, jest pewien poziom obojętności lub unikanie kontaktu z nim.

Przyczyną tego może być to, że postać przywiązania mogła być uważana za powolną lub niezbyt wrażliwą na potrzeby dziecka, szczególnie pod względem czułości i ochrony. Mogą czuć się nie wspierane lub ich potrzeby są odrzucane, co może prowadzić do unikania jako sposobu obrony przed dyskomfortem związanym z uczuciem porzucenia.

4. Zdezorganizowane przywiązanie

Rodzaj przywiązania o wiele mniej powszechny niż którykolwiek z powyższych, zdezorganizowane przywiązanie odpowiadałoby mieszaninie dwóch poprzednich rodzajów niepewnego przywiązania. Zwykle obserwuje się to w środowiskach, w których dane dotyczące przywiązania są zarówno pozytywne, jak i negatywne, źródło zarówno satysfakcji, jak i szkody. Występuje częściej w sytuacjach nadużyć i przemocy domowej .

Przedstawione zachowania są niespójne: z jednej strony brak figury przywiązania jest niepokojący, ale z kolei może się zrelaksować z tego powodu. Podobnie, jego powrót można otrzymać ze strachem lub radością, ale bez szukania bliskości. Mogą szukać aktywnego unikania kontaktu lub przejawiać dziwne lub zmieniające się wzorce w zależności od sytuacji.

Style przywiązań w wieku dorosłym

Powyższe typy przywiązania koncentrują się głównie na tych, które pojawiają się we wczesnym dzieciństwie, w interakcji z matką , Ale te typy przywiązania nie pozostają takie same, ale gdy dziecko dorasta i staje się dorosłym, rodzaj przywiązania generuje styl myślenia i relacje międzyludzkie mniej lub bardziej zwykłe.

W tym sensie możemy znaleźć do trzech głównych typów przywiązań u dorosłych, zgodnie z badaniami przeprowadzonymi przez Hazana i Shavera, w których dorośli określają rodzaj uczuć, jakie mieli w swoich osobistych związkach.

1. Dorosłe bezpieczne mocowanie

Około połowa populacji ma tego typu przywiązanie, w którym zazwyczaj nie ma częste obawy przed porzuceniem środowiska lub nadmiernym zaangażowaniem .

W interakcji z innymi przeważają wygoda, spokój i zaufanie, będąc w stanie mieć równoważne interakcje z rówieśnikami i innymi postaciami przywiązania. Uważa się, że zasługują na uczucie i mają tendencję do ciepła i stabilności. Poczucie własnej wartości jest dobre, mają niezależność i szukają pozytywnych relacji.

2. Dorosłe mocowanie unikowe

Osoba z przywiązaniem unikającym będzie miała tendencję do bycia osobą dorosłą, która będzie mieć trudności z zaufaniem innym i odczuwać dyskomfort w intymnych związkach. Ogólnie rzecz biorąc, kontakty są zazwyczaj bardziej powierzchowne i mogą występować dyskomfort i trudności podczas wyrażania głębokich aspektów innym. Zwykle są mniej towarzyscy , chociaż nie oznacza to, że nie mogą cieszyć się relacjami. Mogą być autorepresyjne, nieuchwytne i wydają się zimne.

3. Dorosłe ambiwalentne przywiązanie

Ambiwalentne przywiązanie ukazuje się w dorosłości jako sposób na odniesienie, w którym można myśleć, że ktoś jest mniej ceniony, niż na to zasługuje. Własna tożsamość i samopoznanie mogą zostać uszkodzone, istnieje niepewność w odniesieniu do pragnienia / braku chęci lub bycia kochanym / nie. Pożądana jest intymna i głęboka relacja, ale może to wywołać pewną niechęć i lęk , Nierzadko zdarza się, że to przywiązanie generuje sytuacje zależności lub współzależności, a także strach przed porzuceniem.

Bibliografia:

  • Bowlby, J. (1977). Tworzenie i łamanie więzi uczuciowych. The British Journal of Psychiatry, 130 (3): 201-210.
  • Bowlby, J. (1998). Załącznik i strata 1: Załącznik. Barcelona: Paidós.
  • Shaffer, D. (2000). Psychologia rozwoju. Dzieciństwo i dorastanie Od redakcji Thomson: Madrid.
  • Sanz, L.J. (2012). Psychologia ewolucyjna i edukacja. Podręczniki przygotowawcze CEDE PIR, 10. CEDE: Madryt.

"Od samotności do bliskości, czyli o relacjach z sobą i z innymi" - dr Katarzyna Waszyńska (Kwiecień 2024).


Podobne Artykuły