Socjologiczna teoria kreatywności Mednicka (i innych autorów)

Stowarzyszenie było początkowo filozoficznym podejściem, które potwierdzało, że ludzka myśl kojarzy państwo z innymi państwami będącymi następcami.

Brytyjscy asocjatorzy, wśród których wyróżniają się John Locke i David Hume , argumentował, że ta zasada stowarzyszenia dotyczy wszystkich procesów umysłowych i że idee wiązały się w umyśle z następującymi pewnymi prawami, wśród których wyróżniało się prawo ciągłości i prawo podobieństwa.

W jaki sposób ta koncepcja jest związana z procesami twórczymi? Do tego musimy zbadać asocjacyjną teorię kreatywności .

Pomysły Sarnoffa Mednicka

Prawo ciągłości zakłada, że ​​idee, które były doświadczane razem, wydają się pojawiać razem w naszych umysłach (na przykład, gdy sytuacja wywołuje uczucie lub pamięć osoby).

Prawo podobieństwa ze swej strony argumentuje, że treści psychiczne, które mają podobieństwo, przejawiają się razem w naszym myśleniu (na przykład, gdy obraz kogoś przywołuje cechy jego osobowości).

W 1962 roku Sarnoff Mednick opublikował swoją asocjacyjną teorię procesu twórczego , w którym argumentował, że twórcze myślenie jest procesem, w którym różne elementy łączą się w nowe kombinacje, aby opracować propozycję przydatną dla jednostki lub społeczeństwa. Połączenie najbardziej odległych elementów jest uważane za bardziej kreatywne niż połączenie bardziej podobnych elementów.

Serendipity, podobieństwo i medytacja

Mednick argumentował, że jednostka może wytwarzać twórcze rozwiązania poprzez jeden z trzech procesów: przypadek, podobieństwo lub medytacja , Serendipity byłyby procesem przypadkowego skojarzenia, podobieństwo polegałoby na ewokacji między dwoma elementami a medytacją wywołałoby ewokację, by przedstawić trzy lub więcej elementów.

Autor ten zidentyfikował również różne zmienne, w szczególności różnicistyczne, które mogłyby przyczynić się do zwiększenia prawdopodobieństwa osiągnięcia twórczego rozwiązania lub stworzenia nowego skojarzenia. W ten sposób powstała podstawa do psychologicznego badania twórczości z asocjacjonistycznej teorii kreatywności.

Test zdalnych skojarzeń

Wydaje się, że jedną z zalet teorii asocjacji zastosowanej do kreatywności jest to, że można ją poddać próbie. W 1967 roku Mednick zoperacjonalizował asocjacyjną definicję kreatywności za pomocą testu zdalnych stowarzyszeń (RAT) , który jest bardzo stosowanym narzędziem w badaniach kreatywnego myślenia, nawet dzisiaj.

W swoim badaniu zespół Mednicka donosił o wysokie wartości niezawodności RAT , a także dodatnia korelacja pomiędzy wysokimi punktami w RAT a wysoką elastycznością umysłową, podczas gdy niskie wyniki w RAT były związane z wysoce dogmatycznymi osobnikami. Późniejsze badania wykazały wysoką korelację ze skalą oceny kreatywności (CRS), podczas gdy wydaje się, że nie ma korelacji między RAT a testem analogicznym Millera (MAT) ani ze średnią ocen (GPA).

Krytyka testu kreatywności

Pomimo intensywnego używania RAT w badaniu kreatywności, instrument nie został zwolniony z krytyki , Jedna z nich ma na celu pominięcie wpływu, jaki może mieć motywacja osoby na wynik, a także innych czynników, które są nieodłączne dla danej osoby, na przykład jej przeszłych doświadczeń. Stwierdzono również, że wysoki wynik w RAT jest istotnie powiązany z innymi zmiennymi poznawczymi, takimi jak zdolność werbalna.

Podobnie, teoria asocjacyjna jako całość ma również przeciwników. Wśród nich jest Daniel Fasko, który twierdzi, że asocjacyjna teoria twórczości jest zbyt uproszczona, aby rozwiązać złożoność tego psychologicznego zjawiska.

Alexander Bain i koncepcja inkubacji

Jedną z propozycji kreatywności zrodzonych z socjalizmu jest idea inkubacji zaproponowana przez Alexandra Baina.

Ten autor proponuje to inkubacja ma miejsce, gdy pojawiają się nowe kombinacje elementów z już istniejących pomysłów w umyśle jednostki. Z tego punktu widzenia tworzenie z niczego nie byłoby niemożliwe, ponieważ tworzenie rozumiane jest jako akt łączenia w nowatorski sposób podłoża przechowywanego w umysłach jednostek.

Uczenie przypadkowe

Inni autorzy zwracają uwagę na znaczenie procesu tworzenia, utrzymywania i wykorzystywania skojarzeń nie tylko dla kreatywności, ale także dla incydentalnego uczenia się, rozumianego jako przypadkowe uczenie się sytuacji, w której pozornie nieistotne idee lub relacje są zwykle związane później generowanie zmiany w wiedzy jednostki i / lub w jego zachowaniu.

W tym sensie rozumie się, że osoba kreatywna będzie wykazywać lepsze, przypadkowe uczenie się.

Aby wyjaśnić możliwy związek między kreatywnością a przypadkowym uczeniem się, zaproponowano dwie hipotezy: (a) wysoce kreatywna jednostka ma większą percepcyjną wrażliwość na pozornie nieistotne bodźce; oraz (b) wysoce kreatywna osoba może lepiej zachować bodziec i uczynić go bardziej dostępnym później, w celu wykorzystania informacji w przypadkowym zadaniu dydaktycznym (Laughlin, 1967).

Twórcze myślenie postrzegane przez asocjacjonizm

Podsumowując, z perspektywy asocjacjonizmu twórcze myślenie jest rezultatem procesu mentalnego, w którym odmienne elementy łączą się w nowatorski sposób. co daje użyteczną propozycję dla osoby lub środowiska lub rozwiązanie problemu.

Według asocjacjonistów idee prowadzą kolejno do innych idei, a to kontinuum powiązań stanowiłoby ogólne funkcjonowanie umysłu.

Z tej perspektywy każda stowarzyszona teoria na temat kreatywności skupi się na analizie sposobów, w jakie można tworzyć te idee jak te idee są połączone w naszym umyśle .

Obecnie istnieje zgoda, że ​​zwiększenie liczby opcji lub elementów, tak aby generować wiele różnych skojarzeń, ułatwia kreatywność. W rzeczywistości wiele z obecnych teorii kreatywności stanowi klucz do procesu twórczego, właśnie w związku z ideami zaproponowanymi przez Mednicka.

• Powiązany artykuł: "Psychologia kreatywności i twórczego myślenia"

Czy łatwo być kreatywnym? - Jordan Peterson (Kwiecień 2024).