"Sprawa Anny O." i Zygmunta Freuda
Przypadek Anny O. , opisany przez Zygmunta Freuda i Josefa Breuera w "Studiach nad Histerią", został opisany przez samego Freuda jako przyczyna pojawienia się psychoanalizy. Praca ojca tego ruchu, a więc w pewnym sensie także psychoterapii w ogóle, nie może być wyjaśniona bez uwzględnienia leczenia Berthy von Pappenheim.
W tym artykule przeanalizujemy prawdy i mity na temat słynnej sprawy Anny O. Zrozumienie kluczy do interwencji, które uczyniły Freuda sławnym, nawet bez brania w nim udziału, może być przydatne do rekonceptualizacji pewnych fałszywych pomysłów na temat psychoanalizy, które nadal ważą postęp psychologii klinicznej do dnia dzisiejszego.
Słynny przypadek Anny O.
Josef Breuer był lekarzem i fizjologiem, który żył w latach 1842-1925 , W roku 1880 Breuer zaakceptował przypadek Berthy von Pappenheim, młodej kobiety o niezwykłej inteligencji, u której zdiagnozowano histerię. Jego główne objawy to paraliż, ślepota, głuchota i mdłości o prawdopodobnie psychogennym charakterze (czyli generowane przez autosugestię).
Inne z najbardziej znaczących oznak tego przypadku obejmują obecność zmian językowych podobnych do afazji, amnezji dysocjacyjnej, odrzucenia jedzenia i niestabilności emocjonalnej. Von Pappenheim miał również bóle twarzowe pochodzenia neurologicznego, które były leczone morfiną, co spowodowało u niego uzależnienie od tej substancji.
Podobnie, zapisy Breuera opisują von Pappenheima jako przypadek o charakterystyce podobnej do tej, którą znamy obecnie pod nazwą "dysocjacyjne zaburzenie tożsamości". Według lekarza, pacjenta miał smutną i straszną główną osobowość, ale także inną cechę infantylną i impulsywną ; obydwa zaostrzyły się podczas leczenia.
Narodziny metody katharsis
Von Pappenheim i Breuer zauważyli, że symptomy chwilowo ustępowały, gdy pacjent mówił o nich, o ich snach io ich halucynacjach i był w stanie im przypisać przyczynę, szczególnie podczas hipnozy. Ponieważ von Pappenheim był zadowolony z procedury, Breuer postanowił się na tym skupić.
Von Pappenheim sama nadała tej metodzie nazwy "czyszczenie komina" i "leczenie mowy". Był to drugi termin, który zyskał większą popularność, wraz z tą nadaną mu przez Breuera i Freuda: "metodę katharsis", która polega głównie na przypisaniu określonych przyczyn symptomom w stanie hipnozy w celu ich wyeliminowania.
Objawy Von Pappenheima nie ustąpiły wraz z traktowaniem Breuera (on i Freud skłamali na ten temat podczas dokumentowania sprawy w "Studies on Hysteria"), ale ostatecznie trafili do szpitala; jednak z czasem wyzdrowiał i stał się istotną postacią w społeczeństwie niemieckim i przeciwnikiem psychoanalizy .
Breuer, Freud i "Badania nad histerią"
Przez większą część swego życia Breuer był profesorem fizjologii na Uniwersytecie Wiedeńskim. Najprawdopodobniej najbardziej zapamiętanym dziś uczniem był Zygmunt Freud, uważany za ojca psychoanalizy. To właśnie w przypadku Anny O. Catapulted Freud do sławy , chociaż nigdy nie poznał Berthy von Pappenheim.
Przypadek zainspirował Freuda, gdy usłyszał o nim opowieść Breuera. Mimo początkowej niechęci udało mu się przekonać swojego nauczyciela, by pozwolił mu włączyć go do książki o histerii i współpracować przy jej pisaniu. Oprócz Anny O. - pseudonimu stworzonego do tej pracy - "Badania nad histerią" obejmowały cztery inne podobne przypadki.
Jednak Freud był przekonany, że symptomy miały psychoseksualne pochodzenie, które wróciło do traumatycznych doświadczeń z dzieciństwa, podczas gdy Breuer argumentował, że histeria może być spowodowana przyczynami ekologicznymi. Obie pozycje współistnieją w "Studiach nad histerią", chociaż ten, który został skonsolidowany w dziedzinie psychoanalizy, był tym z Freuda.
Co tak naprawdę się stało? Wynalezienie psychoanalizy
"Badania nad histerią", w szczególności w przypadku Anny O., były materiałem siewnym, który pozwolił kiełkować psychoanalitycznemu podejściu , Oczywiście w tym sensie rola Freuda jako promotora metody oczyszczającej - w której ufał znacznie więcej niż Breuer - była nieoceniona zarówno dzięki jego pracy pisemnej, jak i dzięki wsparciu wysokiego społeczeństwa.
Breuer nie zgadzał się z postawą Freuda, który powiększał rzeczywiste wydarzenia sprawy Anny O., systematycznie popularyzując legendę i pozwalając większości ludzi ignorować wersję Breuera.Najprawdopodobniej celem Freuda było umocnienie jego pozycji jako klinicysty.
Jednak wielu ludzi próbowało zaprzeczyć historii Freuda, w tym niektórzy jego uczniowie, tacy jak Carl Gustav Jung, który odegrałby fundamentalną rolę w dystansowaniu idei Freuda dokonywanych przez wielu praktykujących psychoanalizę.
Kilka lat po leczeniu Anny O. kilku ekspertów przeanalizowało dostępne dowody, aby ocenić przyczyny ich zmian. Wielu zgadza się, że pochodzenie wydaje się organiczne, a nie psychogenne, a objawy można tłumaczyć zaburzeniami, takimi jak zapalenie mózgu, padaczka skroniowa lub gruźlicze zapalenie opon mózgowych.
