Cognitive Theory of Jerome Bruner

Kwiecień 1, 2024

W dzisiejszych czasach idea, że poznanie lub uczenie się czegoś składa się z procesu, w którym otrzymujemy informacje z zewnątrz, przetwarzamy je i ostatecznie je interpretujemy, tak, że kończymy posiadanie wiedzy o danym elemencie, może wydawać się logiczne i powszechne.

Idea ta wskazuje, że osoba, która wie, bezpośrednio uczestniczy w procesie poznawania, kształtowania i interpretowania rzeczywistości. Jednak to rozważanie nie zawsze istniało, ponieważ istniały liczne teorie i sposoby konceptualizacji rzeczywistości, które łączyły fakt poznania z dokładnym przeniesieniem obiektywnej rzeczywistości do naszej świadomości, będąc osobą biernego elementu pomiędzy rzeczywistością a poznaniem, lub że chociaż jest etap pośredni, jest to element niemożliwy do odczytania.

Teorie, które potwierdzają, że fakt poznania i uczenia się jest mediowany przez serię wewnętrznych procesów poznawczych, manipulujących symbolicznymi elementami, które postrzegamy, aby nadać rzeczywistości znaczenie, to tak zwane teorie kognitywizmu, będąc jedną z pierwszych teorii kognitywnej Jerome'a Brunera .

Teoria kognitywna Brunera: przedmiot aktywny i teoria kategoryzacji

Dla Jerome'a Brunera i dla pozostałych teorii poznawczych jednym z głównych elementów wiedzy jest aktywny udział podmiotu, który się uczy. Mam na myśli, nie chodzi o to, by osoba przyjmująca informacje z zewnątrz nie miała więcej, ale aby została przekształcona w wiedzę, musi być przetwarzana , pracował i był obdarzony znaczeniem przez podmiot.

Zgodnie z teorią kognitywną Bruner'a, w procesie poznawania i uczenia się istot ludzkich, staraj się kategoryzować zdarzenia i elementy rzeczywistości w zestawach równoważnych przedmiotów. W ten sposób doświadczamy doświadczeń i postrzeganej rzeczywistości, tworząc koncepcje z dyskryminacji różnych bodźców.

W procesie tym, zwanym kategoryzacją, informacje otrzymywane z zewnątrz są aktywnie przetwarzane, skodyfikowane i klasyfikowane za pomocą serii etykiet lub kategorii, aby umożliwić zrozumienie rzeczywistości. Ta kategoryzacja pozwala na tworzenie pojęć i umiejętności przewidywania i podejmowania decyzji. Jest to model wyjaśniający bardzo pod wpływem informatyki , która opierała się na działaniu komputerów tamtych czasów.

Z perspektywy poznawczej Brunera, z kategoryzacji jesteśmy w stanie generować wiedzę , Kategoryzacje te nie zawsze pozostaną stabilne i zamknięte, ale będą różnić się od doświadczeń życiowych, modyfikacji i ekspansji. W konfrontacji z rzeczywistością, która ma zostać sklasyfikowana, jednostka może ustanowić dwa typy procesów, Formowanie Koncepcji lub znane jako Osiągnięcie koncepcji.

Formacja pojęcia

Proces ten jest typowy dla wczesnych etapów rozwoju. Temat przechodzi do nauczyć się pojęcia lub kategorii, generując samodzielnie informacje do sklasyfikowania w kategorii przez niego / nią stworzone. Wspólne wzorce są rozpoznawane w kilku jednostkach informacji i są ujednolicone w pewnych koncepcjach.

Osiągnięcie koncepcji

Drugim rodzajem procesu, który można przeprowadzić, jest identyfikacja właściwości, które pozwalają zarejestrować bodziec w istniejącej kategorii, stworzonej przez innych. Temat zawiera główne atrybuty kategorii, która została utworzona , porównując i kontrastując przykłady, które zawierają główne atrybuty kategorii z innymi elementami, które ich nie mają. Innymi słowy, proces ten pozwala na stworzenie kryteriów włączenia i wykluczenia w ramach kategorii.

Sposoby reprezentacji rzeczywistości według teorii poznawczej Brunera

Na podstawie tego, co do tej pory komentowano, można wywnioskować, że nauka Brunera jest aktywna , jednostka ma strukturę poznawczą opartą na powiązaniu z wcześniejszą wiedzą, która pozwala mu budować wiedzę i wnioskować.

Reprezentacja rzeczywistości, która jest dokonywana poprzez poznanie, może być uzyskana na trzy sposoby lub tryby, używane w różnych momentach rozwojowych rozwoju, z powodu potrzeby posiadania wystarczających zasobów poznawczych, gdy stają się one bardziej skomplikowane. Te tryby reprezentacji nie wykluczają się wzajemnie, a kilka może być zastosowanych w tym samym czasie, aby ułatwić uczenie się.

Enaktywna reprezentacja

W tym trybie Wiedza pozyskiwana jest poprzez działanie i bezpośrednią interakcję z elementem, który ma być poznany , Ta modalność reprezentowania rzeczywistości jest typowa dla początkowych etapów rozwoju, czyli w pierwszych latach życia. Jest to rodzaj reprezentacji uzyskany w procesie uczenia się procesowego, takiego jak nauka jazdy samochodem lub rowerem, lub używanie sztućców do jedzenia.

Reprezentacja ikoniczna

Jest znany w trybie ikonowym, gdy używane są rozpoznawalne i nie symboliczne elementy wizualne , jak fotografia lub rysunek. Po trzech latach większość chłopców i dziewcząt jest w stanie korzystać z tego rodzaju reprezentacji, ze względu na wyższy poziom rozwoju.

Reprezentacja symboliczna

Poznanie w sposób symboliczny oznacza, że informacje są uzyskiwane za pomocą symboli, takich jak słowa, pojęcia, abstrakcje i język pisany. Poziom rozwoju intelektualnego niezbędny dla tego rodzaju reprezentacji jest znacznie wyższy niż w poprzednich , ponieważ wymaga zdolności abstrakcji i rozpoznawania symboli oraz ich znaczenia. Uważa się, że tego rodzaju reprezentacja pojawiła się w wieku około sześciu lat u większości chłopców i dziewcząt.

Zastosowania teorii kognitywnej w edukacji

Uczenie się jest środkiem, dzięki któremu ludzie i inne organizmy uzyskują informacje i wiedzę o środowisku. Z tego powoduTeoria kognitywna Brunera służyła i w rzeczywistości skupiła się głównie na promowaniu procesów uczenia się i rozwój od dzieciństwa, chociaż jego perspektywa staje się konstruktywistyczna.

Dla Brunera edukacja polega na wpajaniu umiejętności i wiedzy poprzez przedstawienie tego, co już jest znane i co ma być znane, aby jednostka mogła uogólniać wiedzę, biorąc pod uwagę specyfikę każdej wiedzy.

Koncepcja rusztowania

Innym fundamentalnym pojęciem w teorii Brunera, w tym przypadku konstruktywistycznej koncepcji, jest koncepcja rusztowania. Dla Brunera, uczenie się lub proces, poprzez który uzyskujemy wiedzę, musi być ułatwione poprzez zapewnienie pomocy zewnętrznej , Jednostka nie jest jedynym źródłem nauki, ale z zewnątrz możesz stworzyć zaplecze, aby te "pasowały" do poziomu uczenia się drugiej osoby, a tym samym poprawiały jakość i szybkość edukacji.

Pomoce te muszą być przyznawane w sposób zoptymalizowany, zapewniający wysoki poziom pomocy na początku lub w obecności wielkich trudności, tak aby z biegiem czasu i stopniowym opanowaniem ze strony ucznia zostały wycofane, dając każdorazowo większa autonomia dla jednostki.

Metafora rusztowania użytego do budowy budynku jest oczywista, odnosząc się do tego procesu adaptacji i przemijania pomocy jako rusztowania.

Znaczenie wartości, potrzeb i oczekiwań

Wiedza, a nawet percepcja zjawisk okazała się w dużej mierze zależna od potrzeb , wierzenia i oczekiwania. Przekonanie, że wyniki nie pasują do zbyt wysokich oczekiwań, może spowodować zatrzymanie nauki z powodu frustracji, a zbyt niskie oczekiwania mogą go powstrzymać i zapobiec potencjalnym postępom.

Przykład znaczenia oczekiwań widoczny jest w niektórych eksperymentach, w których na przykład podmioty o niskim poziomie ekonomicznym są w stanie postrzegać monety jako większe ze względu na większą wartość, jaką są im przyznawane.

Nadawanie znaczenia: praca z tym, co już znane

Istotne jest również, aby wiedzieć, że nowa wiedza opiera się na starości, w tym, co osoba już wie, aby móc budować i modyfikować nowe informacje na jej podstawie.

Pozwala to podmiotowi nadać sens nowej informacji , będąc w stanie poznać nie tylko dekontekstualizowane informacje, ale także inne poznania, z których można korzystać w codziennym życiu.

W poszukiwaniu nauki przez odkrycie

Zgodnie z twoją teorią kognitywną, dla Brunera przedmiot jest aktywną jednostką w uczeniu się i procesie poznania , który nie ogranicza się do rejestrowania informacji z zewnątrz, ale musi działać z nim, aby przekształcić go w wiedzę. W tym sensie uważa, że tradycyjne nauczanie szkół opierało się w zbyt dużym stopniu na procesie dekontekstualizacji procesu pozyskiwania informacji.

W przeciwieństwie do tego proponuje uczenie się przez odkrycie, w którym przedmiot uczy się i jest stymulowany do poznania poprzez ciekawość, motywację i samokształcenie, będąc nauczycielem przewodnikiem dla niego.