Kryzys replikowalności w psychologii
W ostatnich latach, od początku dekady 2010 r., Społeczność naukowa zwróciła uwagę na istnienie kryzys powtarzalności w nauce, zwłaszcza w psychologii i medycynie : wyniki wielu badań są niemożliwe do zreplikowania lub, po prostu, nie podejmuje się żadnych prób.
Jednak problemy związane z potwierdzeniem hipotez nie są jedynymi, które są uwzględnione w kryzysie replikacji, ale że mają one szerszy charakter. W tym sensie warto podkreślić znaczenie fałszowania wyników, w szczególności w dziedzinie psychologii społecznej i innych bardzo istotnych czynników metodologicznych.
- Powiązany artykuł: "15 rodzajów badań (i funkcji)"
Kryzys replikowalności w nauce
Jedną z podstaw metody naukowej jest replikacja wyników , Chociaż wiele osób ma wyraźną tendencję do przyjmowania wniosków z jednego badania jako wiarygodnego i ostatecznego, prawdą jest, że hipoteza zyskuje jedynie prawdziwą siłę, gdy jest potwierdzona przez kilka ważnych badań różnych zespołów badawczych.
W tym samym sensie wyniki negatywne są tak ważne, jak obalenie hipotez, jako ich weryfikacja. Jednak wydaje się, że odsetek badań, które obalają podejścia, ogólnie zmniejszył się; w konsekwencji jest jasne pierwszeństwo publikacji potwierdzających hipotezy eksperymentalne .
Wiele publikacji, które przeprowadzono w związku z kryzysem replikacji, podkreśla wagę, jaką nabrała psychologia. Konieczne jest jednak wyraźne wskazanie tego ten kryzys dotyka całej nauki ma to również szczególne znaczenie w przypadku medycyny. Wynika to z szeregu powiązanych ze sobą czynników.
- Może jesteś zainteresowany: "7 rodzajów pobierania próbek i ich wykorzystanie w naukach ścisłych"
Główne przyczyny tego zjawiska
Przeprowadzona została metaanaliza przeprowadzona przez Daniele Fanelli (2009) Oszustwo w publikacjach jest bardziej powszechne w badaniach medycznych i farmaceutycznych niż na innych polach. Autor sugeruje, że może to wynikać z ogromnej ilości zachęt ekonomicznych dla publikacji lub większej świadomości w tych dziedzinach.
Istnieje jednak kilka czynników, które wpływają na kryzys replikacji poza jednoznaczne fałszowanie danych. Jednym z najbardziej znaczących jest selektywność publikacji: generalnie pozytywne i uderzające wyniki mają większy potencjał do pojawienia się w czasopismach i zapewniają naukowcom uznanie i pieniądze.
Dlatego często występuje "efekt szuflady" Badania, które nie wspierają oczekiwanych hipotez, są odrzucane podczas gdy te, które robią, są wybierane przez autorów i publikowane częściej. Ponadto brak replikacji pozytywnych badań zmniejsza ryzyko odrzucenia hipotez.
Inne powszechne praktyki, które mają podobne cele, to wybieranie dużej liczby zmiennych, a następnie skupianie się tylko na tych, które korelują, zmieniają wielkość próby (na przykład, obejmują podmioty, dopóki wyniki nie są pozytywne) lub przeprowadzają wiele analiz statystycznych. informować wyłącznie tych, którzy popierają hipotezę.
Dlaczego jest tak poważny w psychologii?
Uważa się, że kryzys replikacji w psychologii sięga pierwszych lat dekady 2010 r. W tym okresie liczne przypadki oszustwa z udziałem odpowiednich autorów ; Na przykład psycholog społeczny Diederik Stapel sfałszował wyniki kilku publikacji
Metaanaliza Makela, Pluckera i Hegarty (2012) wykazała, że zaledwie około 1% badań psychologicznych opublikowanych od początku XX wieku jest powtórzeniem poprzednich badań. Jest to bardzo niska liczba, ponieważ silnie sugeruje, że wiele wniosków uzyskanych przez pojedyncze badania nie może być uznane za ostateczne.
Liczba pomyślnych niezależnych replikacji również jest niska , wynoszący około 65%; zamiast tego, ponad 90% tych, które wykonał oryginalny zespół badawczy, potwierdza te hipotezy. Z drugiej strony, prace z negatywnymi wynikami są szczególnie rzadkie w psychologii; To samo można powiedzieć o psychiatrii.
Rozwiązania kryzysu badań
Kryzys replikowalności w psychologii i ogólnie w nauce nie tylko zagraża wynikom wielu badań, ale może prowadzić do legitymizacji hipotez, które nie zostały potwierdzone z konieczną dyscypliną.Może to doprowadzić do powszechnego stosowania błędnych hipotez, zmieniając rozwój nauk.
Obecnie istnieje wiele interesów gospodarczych (a także innych związanych z prestiżem), które sprzyjają utrzymaniu kryzysu replikacyjnego. Chociaż kryteria stosowane przy publikowaniu badań i rozpowszechnianiu ich wyników w dużych mediach nadal mają ten charakter monetarny, sytuacja nie może się zmienić.
Większość wniosków, które zostały poczynione w celu rozwiązania tego kryzysu, wiąże się z rygorystyczna metodologia we wszystkich jej fazach , a także z udziałem innych członków społeczności naukowej; w ten sposób wzmocniłoby to proces "wzajemnej oceny" i starało się zachęcać do działań związanych z replikacją.
Podsumowanie
Musimy pamiętać, że w dziedzinie psychologii pracujemy z wieloma zmiennymi z jednej strony i trudno jest ustalić kontekst, w którym punkt wyjścia jest podobny do tego z innego badania, z drugiej strony. Dzięki temu elementy, które nie są brane pod uwagę w dochodzeniu, bardzo łatwo mogą "zanieczyścić" wyniki.
Z drugiej strony ograniczenia sposobów, w których decyduje się, czy istnieją rzeczywiste zjawiska, czy tylko zjawiska statystyczne, czasami powodują fałszywe trafienia: prosty fakt, że wartość p jest znacząca, nie musi być wystarczający, aby wskazać, że odzwierciedla on prawdziwe zjawisko psychologiczne.
Bibliografia:
- Fanelli, D. (2009). Ilu naukowców sfabrykuje i fałszuje badania? Systematyczny przegląd i metaanaliza danych ankietowych. PLoS ONE 4 (5).
- Makel, M.C., Plucker, J.A. i Hegarty, B. (2012). Replikacje w badaniach psychologicznych: jak często występują w rzeczywistości? Perspectives on Psychological Science, 7 (6): 537-542.
- Nosek, B.A., Spies, J. R. i Motyl, M. (2012). Naukowa utopia: II. Restrukturyzacja zachęt i praktyk w celu promowania prawdy w stosunku do możliwości publikowania. Perspectives on Psychological Science, 7 (6): 615-631.
