Opóźnienie gratyfikacji i zdolność do odparcia impulsów

Wyobraźmy sobie, że jesteśmy dziećmi i stawiają przed nami cukierek albo cacko, mówią nam, jakie to dobre i co możemy zjeść, jeśli chcemy. Jednak osoba, która nam to proponuje, mówi nam, że musi wyjść na chwilę, a jeśli nie wróci po naszym powrocie, da nam jeszcze jedną, oprócz tej, która już jest obecna. Kiedy dana osoba wychodzi z pokoju, wciąż mamy przed sobą przedmiotowe cukierki.

Co robimy, jemy teraz lub czekamy i otrzymamy większą nagrodę później? W tej sytuacji Walter Mischel zwykł obserwować zdolność opóźniania gratyfikacji u dzieci. W tym artykule zajmiemy się głębiej tą ważną koncepcją, która wyjaśnia w dużym stopniu wiele naszych umiejętności i zachowań.

• Powiązany artykuł: "Piramida Maslowa: hierarchia ludzkich potrzeb"

Opóźnienie gratyfikacji: co to jest?

Termin opóźnienie wykresu odnosi się do zdolności ludzi do hamowania ich zachowania i ich obecne pragnienia, aby uzyskać większą lub bardziej pożądaną przewagę lub korzyść w przyszłości. Jest to element wyraźnie powiązany z motywacją i wyznaczaniem celów.

Chociaż eksperyment, o którym mowa we wstępie, może wydawać się nieistotną koncepcją, prawdą jest, że ma on wielkie znaczenie w naszym życiu. Zdolność do opóźnienia gratyfikacji pozwala nam kontrolować nasze podstawowe impulsy i dostosować nasze zachowanie do naszych celów i oczekiwań.

W ten sam sposób stwierdzono, że pozytywnie koreluje z lepszymi wynikami w nauce, pracy i społeczeństwie, większą postrzeganą poczuciem własnej skuteczności i poczuciem własnej wartości oraz ogólnie lepszą adaptacją do środowiska, zwiększeniem naszej kompetencji, poczucia własnej wartości i poczucia własnej skuteczności. Pozwala nam zarządzać sobą i radzić sobie w sytuacjach kryzysowych , oceń plusy i minusy wykonania działania i jego konsekwencje zanim to zrobisz, zmierzysz się z niepewnością i frustracją oraz ustalisz i postępujesz zgodnie z planami.

• Możesz być zainteresowany: "Różnice między libido obu płci"

Aspekty, które wpływają na tę zdolność

Opóźnienie gratyfikacji To zależy od samokontroli jednostki , umiejętność zarządzania swoimi zasobami poznawczymi i emocjonalnymi.

Zmienne, takie jak czas opóźnienia w zdobyciu jackpota, wartość przyznana każdemu ze wzmacniaczy, stan potrzeby lub pozbawienie przedmiotu (jeśli oferują ci dziś 1000 euro lub 10000 w ciągu trzech miesięcy, możesz wziąć po pierwsze, jeśli potrzebujesz pieniędzy jutro) lub możliwość fizycznego lub umysłowego odejścia od wzmocnionego prezentu od samego początku jest bardzo istotna, jeśli chodzi o wyjaśnienie, czy podmiot jest w stanie czekać. To samo można powiedzieć o tym, że uzyskanie wyników po odczekaniu jest niezawodne lub po prostu możliwe.

Trzeba też o tym pamiętać opóźnienie zaspokajania nie jest udzielane jedynie bodźcom fizycznym , ale to opóźnienie pojawia się również w elementach poznawczych, emocjonalnych i behawioralnych (na przykład, aby nie wybuchać z kimś, kto nas rozwścieczył, aby nie zaszkodzić relacji lub prawidłowo zarządzać sytuacją).

Należy również pamiętać, że nie zawsze podmiot będzie chciał opóźnić proces gratyfikacji, bez tego, że ma on możliwość opóźnienia mniejszego niż ci, którzy decydują się czekać. Na przykład wynik oczekiwania może nie być apetytem na dany temat, lub natychmiastowa nagroda może być wystarczająco satysfakcjonująca (jeśli z przyjemnością zaspokoję już swój głód, dlaczego chcę dwa?).

Lub wręcz przeciwnie, podmiot może czekać, ponieważ początkowy bodziec nie jest wystarczająco apetyczny samo w sobie, jeśli nie towarzyszy mu więcej (nie jest to to samo, co pięć centów oferowało mi to dwadzieścia euro). Dlatego podczas badania tego zjawiska należy wziąć pod uwagę różne zmienne, aby móc wziąć pod uwagę, czy obecność lub brak opóźnienia wynika z tego, że badany jest w stanie utrzymać impulsy lub zarządzać nimi. dobrze z braku tych.

Na poziomie mózgu

Jeśli pomyślimy o opóźnieniu zadowolenia na poziomie neurologicznym, musimy mieć świadomość, że istnienie tej zdolności jest związane z kontrolą impulsów, zdolnością do podejmowania decyzji, motywacją oraz postrzeganiem przyjemności i nagrody.

W związku z tym odkryjemy, że płat czołowy ma istotny udział w momencie, gdy występuje opóźnienie zadowolenia: zarówno hamowanie zachowania, jak i podejmowanie decyzji są powiązane z przedczołowym grzbietem grzbietowym, z funkcjami wykonawczymi pośredniczonymi przez to , W rzeczywistości, osoby z uszkodzeniami w przedczołowej mają tendencję do mniejszej zdolności do opóźnienia gratyfikacji, ponieważ wykazują mniejszą inhibicję behawioralną .

Podobnie, stwierdzono również związek między tą zdolnością a mózgowym układem nagrody (szczególnie ważne są jądro półleżowe i jądro ogoniaste zwojów podstawy i układu limbicznego), elementy związane z pobieraniem wartości wzmacniającej lub hamującej bodźce, emocje i motywacja.

Zdolność do trenowania

Samokontrola i zdolność do opóźniania gratyfikacji, chociaż istnieją zarówno u ludzi, jak i u innych zwierząt, takich jak naczelne, nie są rozwijane od momentu narodzin. W rzeczywistości w tym samym eksperymencie, który rozpoczyna artykuł, Mischel zaobserwował to jako ogólną zasadę dzieci poniżej czterech lat nie były w stanie opóźnić poszukiwania satysfakcji , Wynika to między innymi z braku rozwoju płata czołowego, który nie osiąga maksymalnego poziomu rozwoju aż do dorosłości.

Ponadto, chociaż istnieje pewien wrodzony składnik, zaobserwowano, że jest to umiejętność, którą można wytrenować. Na przykład, można nauczyć się technik odwracania uwagi od pożądanego bodźca i odkładania jego przejęcia, odejścia od samej stymulacji lub oceny zalet i wad przed działaniem. Przydatne może być również modelowanie.

Praktyki edukacyjne i różne programy terapeutyczne mogą prowadzić do tego, że dzieci i dorośli z problemami samokontroli (na przykład nadpobudliwe dziecko lub z problemami behawioralnymi lub uzależnionymi od substancji psychoaktywnych) są bardziej zdolni do osiągnięcia opóźnienia satysfakcji. Używanie metafor, samokontroli i ekspozycja w wyobraźni może być również przydatna.

Bibliografia:

• Cloninger, S. (2002). Teorie osobowości Trzecia edycja. Edukacja Pearson. Hiszpania

• Hernangómez, L. i Fernández, C. (2012). Psychologia osobowości i dyferencjał. Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 07. CEDE: Madryt.

• Mischel, W .; Shoda, Y. & Rodríguez, M.L. (1992). Opóźnienie gratyfikacji u dzieci. W Lowenstein, G. & Elster, J. Choice Over Time. Russell Sage Foundation. pp. 147-64.