Rozwód rodziców, jak to wpływa na dzieci?
Kiedy pary podejmują decyzję o rozdzieleniu lub rozwodzie, stają w obliczu żałoby, która w większości przypadków wywołuje ból emocjonalny i powoduje dyskomfort fizyczny i emocjonalny.
Są rozwody wykonywane z dużo większą spokojnością, zrozumieniem i łatwością niż inne; To zależy od rodzaju utrzymywanego związku, lat współistnienia, oprócz zasobów emocjonalnych i społecznych.
Co dzieje się z dziećmi, gdy małżeństwo się rozpada?
Jednak Celem tego artykułu jest skupienie się na postaci dzieci , Przy wielu okazjach rodzice, dla własnego bólu, unikają zwracania uwagi na cierpienie swoich dzieci, i musimy pamiętać, że są bezradni i podatni na decyzje dorosłych, a przede wszystkim ostatnią rzeczą, której pragną, jest oderwanie się od rodziców. ,
Wszystkie dzieci cierpią z powodu rozwodu rodziców, niektórzy bardziej niż inni , To zależy od wieku, osobowości, relacji z rodzicami, dynamiki par i okoliczności rozwodu. Typowymi reakcjami są zazwyczaj: smutek, złość, niepokój, lęk, czasami mogą wyrazić to słownie, w innych przypadkach wyrażają je poprzez zmiany w swoim zachowaniu.
W obliczu udanej separacji
Celem tego artykułu jest pomoc rodzicom dzieci w wieku od 5 do 10 lat, którzy mają zdrowe relacje z rodzicami, ale muszą stawić czoła rozwodzie rodziców. W taki sposób, że potrafią się rozwijać i rozwijać jako otwarci, stabilni i elastyczni dorośli, bez rozwodu, który rzekomo nie do pokonania przeszkodą w konstrukcji ich osobowości i ich umiejętności społecznych i emocjonalnych.
Dzieci w wieku od pięciu do dziesięciu lat, często rozumieją łatwiej pojęcie "rozwodu" , Zakładają, że nie będą w stanie tak często zobaczyć swojego ojca lub matki, że zmienią swoje domy, czasem szkołę, sąsiedztwo, i że niektóre rodzaje działalności będą się różnić w przyszłości. Jednak ból odczuwany przez dziecko z powodu braku rodzica, gdy związek jest stabilny i zdrowy, jest zawsze obecny; bez względu na to, jak bardzo staramy się wytłumaczyć to z wielu powodów, tęsknią i chcą współistnienia zjednoczonego domu.
1. Unikaj zmuszania dzieci do poczucia winy z powodu rozłąki
Ważne jest, aby o tym wspomnieć Wiele dzieci czuje się winnych za oddzielenie od swoich rodziców , chociaż są wyjaśnione, że nie mają żadnej odpowiedzialności w decyzji. Często obwiniają się przez długi czas, a nawet zmieniają swoje zachowanie, wierząc, że mogą uniknąć separacji lub ponownie zjednoczyć swoich rodziców.
Najważniejszym punktem, z którego wywodzą się później, jest zrozumienie, zaakceptowanie i działanie, wiedząc, że oddzielenie koncentruje się na relacji rodziców; oni są tymi, którzy postanowili nie kontynuować wspólnego życia , Ale dzieci w żadnym momencie, począwszy od zdrowego związku, muszą uciec od swoich rodziców. Dla nich oboje rodzice są nadal istotnymi postaciami w swoim życiu, a zatem zmiany nie powinny wpływać na postrzeganie dziecka przez jego rodzica po rozwodzie.
2. Unikaj złego mówienia o drugim rodzicu
Niestety, bardzo trudno rodzicom dokonać tego zróżnicowania i, świadomie lub nieświadomie, dla tego samego bólu lub stresu związanego z separacją, szkodzą one postrzeganiu dziecka przez jego rodzica. W skrajnych przypadkach może to prowadzić do syndromu rodzicielskiej alienacji (SAP).
Niektóre historie, o których wspominają dzieci w trakcie konsultacji, zwykle odnoszą się do wypowiedzi swoich rodziców, które łatwo pokazują ból w stosunku do małżonka poprzez separację. Nie powinno to jednak wpływać na dziecko. Dziecko jest wrażliwe i może wchłonąć negatywne uczucia "rozczarowanej mamy lub taty". Dlatego właśnie dorośli powinni bardzo dobrze skupiać swój ból i nie umieszczać dzieci w środku "crossfire" w którym czasem dochodzi do separacji.
Następnie kontynuujemy inne wskazówki, które mogą pomóc dorosłym poradzić sobie z rozwodem z bardziej asertywnej perspektywy i starać się, aby to doświadczenie było jak najprostsze dla zaangażowanych dzieci.
3. Miłość i pewność przy przenoszeniu wiadomości o rozwodzie
Rodzice powinni skupić swoje wysiłki na dawaniu swojej miłości i zaufania , budując atmosferę spokoju i szacunku. Powinny umożliwiać płynną komunikację i pozwolić dziecku wyrazić swoje myśli i uczucia, w tym to, co im się nie podoba.
Ważne jest, aby oferować nasze bezwarunkowe wsparcie, a przede wszystkim być szczerymi, Musimy odpowiedzieć na wszystkie pytania, które dziecko wyraża na temat nowych zmian , ale nie trzeba wchodzić w szczegóły dotyczące konfliktów małżeńskich.
Jako rodzice musimy być pewni decyzji, szukając sieci wsparcia: rodziny, przyjaciół, współpracowników, którzy są godni zaufania i bliscy stawienia czoła sytuacji. Dzieci nigdy nie mogą być "płaczem łez" rodziców .
4. Jak przekazać separację
Istotne jest, aby oboje rodzice byli obecni jako oboje rodzice w czasie przekazywania nowości dzieciom. Rola rodziców zostaje zachowana i dla dziecka jest to bardzo niepokojąca chwila. obecność obu zapewni większe bezpieczeństwo .
Musimy konkretnie, szczerze i szczerze wyjaśnić podjętą przez nas decyzję. Konieczne jest przekazanie jasnej i właściwej wiadomości na temat wieku małoletniego. Zgodnie ze sposobem bycia twojego dziecka, musimy zastanowić się nad podstawową ideą, która musi zostać wyjaśniona.
Zawsze miejmy oko na mowę ciała, zarówno naszą, jak i malutką , ponieważ w tej chwili dzieci słuchają uważnie tego, co im przekazujemy, a nie tylko słów. Dlatego upewnijmy się, że używasz wyglądów, gestów i uścisków, które grają na rzecz rozmowy.
5. Uczestniczyć i zgłaszać we wszystkich sprawach, które mogą być konieczne
Musimy dostarczyć niezbędnych informacji, aby dziecko zrozumiało zmiany, które będą miały miejsce w przyszłości. Bardzo często rodzice są bardzo zestresowani, ponieważ muszą rozwiązać szereg sytuacji gospodarczych, rodzinnych i prawnych wynikających z tego samego rozwodu, oraz Często bagatelizują aspekty istotne dla dzieci .
Te ważne kwestie dla dzieci mogą być następujące: jeśli przestaniesz widzieć swoich przyjaciół, jeśli zmienisz szkoły, jeśli będziesz mógł bawić się z sąsiadami, jeśli możesz pozostać ze swoim zwierzakiem, to w końcu należy również zająć się problemami dziecka, ponieważ w większości zależą od decyzji rodziców. Dlatego Przed podzieleniem się decyzją należy starać się odpowiedzieć na tego typu potrzeby małych .
6. Przestrzeń, czas i czułość, aby dziecko mogło przyswoić wiadomości
Zaoferujmy dziecku miejsce na przetwarzanie informacji , Dzieci przetwarzają informacje na różne sposoby, w zależności od różnych zmiennych. Najważniejsze jest, aby pamiętać, że potrzebują czasu, aby je przyswoić (szacowany czas może wynosić od dwóch do sześciu miesięcy w przypadku rozwodu rodziców).
Nie jest dobrym pomysłem, aby dziecko zrozumiało typową frazę: "to jest najlepsza decyzja", ponieważ w tym momencie maluch czuje, że jego rodzice myśleli tylko o sobie jako o dorosłych , ponieważ nie chce być bez ojca lub matki, więc musimy mu przekazać, że ma prawo być zdenerwowanym, rozczarowanym, smutnym lub zmartwionym. Możemy nawet powiedzieć, że żałujemy, że to robimy i że w tym momencie dajemy Wam pełne wsparcie.
Podobnie jak wszystkie procesy żałoby, dziecko musi zrzucić na kogoś winę, albo na siebie, albo na rodziców. Jest to część procesu asymilacji. Dlatego ważne jest, aby słuchać, gdy chcesz porozmawiać na ten temat, jako sposób na wentylację i zwracać uwagę na zmiany nastroju i zachowania: jedzenie, sen, rozmowę, zmęczenie, uspołecznienie, uczuciowość, smaki, między innymi.
Czasami dzieci, świadomie lub nieświadomie, Starają się zadowolić rodziców lub promować przestrzenie, które unikają separacji , Musimy być czujni na tego typu zachowania i, jeśli to konieczne, wskazać, że nie jest to dobry pomysł. Musimy także mieć świadomość, że nie chce on umiejscowić się w "pozycji silnego", ponieważ czasami wierzą, że jeden z ich rodziców go potrzebuje, a ich obowiązkiem jest pomagać im, jak wspomniano na początku, żadne dziecko nie powinno przyjmować tej roli.
7. Po separacji: komunikacja, przestrzeń i uczucie
Postarajmy się utrzymać tę samą rutynę i przestawić te przestrzenie, które wywołują nieobecność osoby takie jak miejsce na stole, fotel w pokoju telewizyjnym lub przedmioty osobiste, w taki sposób, że są używane w inny sposób.
Musimy włączyć nowe działania, które są zadowalające dla wszystkich: spacery, wizyty u krewnych, zapraszanie towarzyszy w domu; z korzyścią dla dziecka i dla nas jako rodziców. Musimy dać dziecku do zrozumienia, że cieszymy się z tego, że on czuje się szczęśliwy, ponieważ wiele razy małe dzieci czują się winne, że czują się szczęśliwe.
Musisz zachęcać miejsca, aby czuć się blisko swojego ojca lub matki. Pozwól nam zawsze zaoferować ci wsparcie i daj nam znać, że pragniemy pozwolić ci cieszyć się twoją mamą lub tatą, nawet jeśli widzisz to teraz mniej , Niech zadzwoni przez telefon, napisze wiadomości, narysuje go, odwiedzi go w pracy itd. Podobnie, zgadzamy się, że druga osoba uczestniczy w zajęciach szkolnych dziecka. Należy priorytetowo traktować dobrostan dziecka nad ewentualnymi kłótniami między rodzicami.
8. Wobec nieobecności jednego z rodziców
Powody, dla których dorośli się rozwiewają i uczucia, które się z tym wiążą, w większości przypadków nie są wystarczające, aby dzieci mogły zrozumieć brak jednego z rodziców. Mam na myśli, dla nich ta osoba jest niezwykle ważna i kochana w swoim życiu, ponad błędy, które popełniła w swojej roli pary .
W związku z tym powinniśmy starać się zachować szczegóły dotyczące separacji jak najdalej od dziecka, jak również negatywne uczucia, które jeden lub oboje współmałżonkowie utrzymują wobec drugiego: gniew, złość, rozczarowanie, niechęć itp. Oczywiście, musimy unikać angażowania dzieci w zachowania takie jak obelgi, oskarżenia, zemsta, wyrzuty i wiktymizacja.
9. Szukanie naszego wsparcia psychologicznego i nie pociąganie dziecka do odpowiedzialności
Procesy separacji i rozwodów mogą wymagać wsparcia od rodziny, przyjaciół, a nawet profesjonalistów , ale pamiętaj, że twoje dziecko nie powinno podjąć tego zadania. Jako dorośli musimy poszukiwać naszej własnej pomocy, jeśli uznamy to za konieczne, bez wątpienia jest to moment, który może być bolesny iz tego powodu musimy zapewnić jakość życia dziecka, przystosowując się i pomagając mu stawić czoła nowej rzeczywistości.
